ที่บ้านมีครกประจำครัวอันหนึ่ง..ที่รับใช้ฉันมาเป็นเวลาแปดปีเศษ เป็นครกที่ทำจากปูน สำหรับเมืองนอกครกแบบนี้มันก็แพง
พอสมควร ถ้าเป็นครกหินยิ่งแพงกว่า มันรับใช้ฉันมาตลอดเวลา
ราวกับเป็นคนในครอบครัวไปแล้ว และตั้งแต่มีบ้านฉันก็ตำแหลก
แบบไม่ต้องเกรงใจ ว่าใครจะมาด่าให้สะเทือนใจเวลาตำน้ำพริก

เช้านี้..ฉันใช้มันตำกระเทียมเพื่อจะทำกระเทียมเจียวเก็บไว้ใส่ก๋วยเตี๋ยวบ้าง ขนมจีนน้ำใสบ้าง ปอกกระเทียมเสร็จก็โยนมันใส่ครกแล้วยกครกประจำบ้านไปจ่อหน้าทีวี กะว่า..ตำไปด้วยดูทีวีไปด้วย ตาก็จ่อดูทีวี มือก็กระแทกตามแรงที่มีกะจะให้มันเสร็จๆ..
เท่านั้นแหละ เสียงเปรี้ยะ!!! เกิดขึ้น ด้วยความตกใจฉันก้มลงดูครกในมือ ก้นมันแตกออกจากตัวครกเฉยเลย เสียดายมันและเห็นใจมันที่อยู่คู่ครัวอีกต่อไปไม่ได้

ครกแตก..ฉันก็ยังไม่ทิ้งกระเทียม..กวาดเอากระเทียมในครก
ออกไปสับต่อข้างนอก แล้วเจียวจนเสร็จ จำได้ที่คนโบราณว่าไว้..
ว่าถ้าตำครกแตกให้ไปบวช นั่นก็นานมาแล้วล่ะ ยุคนี้ คงไม่มีใครไปบวชเพราะทำครกแตกหรอก รวมถึงตัวฉันเองด้วย อาทิตย์หน้า ต้องไปซื้อครกใหม่และคราวนี้จะซื้อครกหินซะเลย

++++++++++++++++++++++++++

อาทิตย์ที่แล้ว..จิ๋ม..แม่เจ้าภูมิ เอาปลาหมึกอบแห้งที่เป็นแผ่นๆ พร้อมมะกอกน้ำดองมาให้ เพราะสามีเธอไปเมืองไทย ทั้งๆที่ฉันแพ้อาหารทะเล แต่ก็ชอบกินปลาหมึก กินนิดๆหน่อยๆพอแก้อยาก ถือคติว่า..ดีกว่าไม่ได้กิน แต่ครั้งนี้..กินมากเกินไปนิด..ก็เลยแพ้ชนิดที่ลมพิษขึ้นรอบตัว คันไปหมด..และเกาแบบไม่บันยะบันยัง หน้าก็ขึ้นเห่อ แต่ไม่ตายหรอก เพราะได้ยาดี คือถ้าแพ้อาหาร ให้รีบกินน้ำให้มากที่สุดเพื่อล้างพิษ

ตั้งแต่วันนั้น..ปลาหมึกก็เลยแช่นิ่งอยู่ในตู้เย็น ไม่กล้ากิน ทอดเวลาออกไปนิดค่อยลองกินใหม่ เพราะฉันยังเข็ดกับอาการคันและผื่นที่ขึ้นรอบตัวไม่หาย..ตอนที่กินก็ปวดกรามเพราะความที่มันเหนียว แต่ก็ขืนกิน

คนเรานี่ก็แปลกนะ..รู้ว่ากินไม่ได้ ก็ยังขืนจะกิน ฉันเป็นคนหนึ่งล่ะที่..ดื้อ!

Create Date : 08 ตุลาคม 2550
Last Update : 8 ตุลาคม 2550 10:02:09 น.		22 comments
Counter : 2772 Pageviews.
Share Tweet