คนต่างจังหวัดมีเงินนะพี่หมิ้น แต่เขาไม่อวดก็มีค่ะ พูดถึงความคิดเขาดีนะคะพี่ ที่อยากให้ลูกกลับไปอยู่บ้าน สังคมเมืองมันน่าเบื่อค่ะ

กุยช่ายที่แมวทำ แป้งนุ่มมากพี่หมิ้น ได้ใจ ตอนห่อแป้งก็ไม่แตกค่ะ นี่ถ้าปรับสูตรอีกนิดๆหน่อยๆ สงสัยทำขายได้ละพี่ ใส้แมวไม่ได้ผัดด้วยค่ะ วันนี้อิ่มมากพี่หมิ้น น้ำจิ้มก็เริดด้วยค่ะ

น่าทานมากค่ะแมว ทำได้ดี ดูจากรูปแล้วต้องอร่อยแน่ ๆ เลย สำหรับพี่ขอกระเทียมโรยหน้าน้อยกว่านี้หน่อยเพราะกลิ่นกระเทียมแรงมั๊กมาก.....อิอิ

แมวนี่มีฝีมือหลากหลายนะคะ เรียกว่าเป็นกุลสตรีได้อย่างไม่ลังเล เพราะงานบ้านการเรือนพร้อม แต่ถ้าไปออกรบก็สวมหัวใจนักสู้แบบไม่ถอย ลุยเข้าไป สู้จนกว่าจะชนะ

เห็นรูปขนมกุยช่ายจานนี้แล้วชวนให้ไปหามากิน เมื่อวานคุยกับแมวก็อยากกินมาครั้งหนึ่งแล้ว(แต่ไม่ได้ซื้อ) นี่เอามาอวดให้น้ำลายหกอีก อย่างไรเสียวันนี้ต้องไปหามากินให้จงได้ค่ะ.....555 (กุยช่ายจ๋า....มาม๊ะมาให้หม่ำเสียดี ๆ)

*******

แมวว่าขนมกุยช่ายนี่ธารดาวเค้าจะชอบไหมคะ

พี่เดาว่าเค้าไม่ชอบหรอก เค้าชอบขนมจีบ ซาลาเปามากกว่านิ.....ก๊าก ๆๆ

กระเทียมนี่ ซื้อแบบเจียวสำเร็จ ซึ่งมันมีแต่กากค่ะพี่หมิ้น กลิ่นไม่แรงเท่าไหร่ ไม่เหมือนแต่ก่อน เป็นเนื้อกระเทียมล้วนๆ ตอนนี้ไม่เห็นมันนำเข้ามาขายอีกเลยค่ะ

ที่แมวทำ แป้งนุ่มบาง ก็ไม่นึกว่ามันจะออกมาหน้าตาสวยอย่างนี้ ไม่ได้ทำตามสูตรเขาเท่าไหร่ค่ะพี่หมิ้น แมวกะๆเอา เดาๆเองว่า มันน่าจะเป็นแนวนี้แหละ แล้วลองทำ แมวคิดว่าคนที่ให้สูตรมา เขาบอกไม่หมดหรอกค่ะ ทริคเล็กๆน้อยๆถ้าไม่บอก มันก็ออกมาไม่ดีเหมือนกัน

อย่างขนมจีนน้ำยาใต้เนี่ย พี่คนนึงเค้าให้สูตรแมวมา แต่แมวมาปรับใช้เอาเอง ไม่ได้ตามอย่างพี่เขา เพราะมันยาก พอปรับเองมันก็ออกมาอร่อย ทำให้เพื่อนกินจนเพื่อนเกรงใจ ต้องถามสูตรเอาไปทำกินเอง แต่เขาก็ทำไม่อร่อยเหมือนแมวอ่ะพี่หมิ้น ขั้นตอนการทำเค้าคงไม่เหมือนเรา มันเลยออกมาไม่อร่อย

วันก่อน แมวทำแหนมหูหมู แล้วทำข้าวทอด ให้เผ็ดนิดนึง จะได้ไม่ต้องใส่พริกป่น แหนมแมวก็เอาลงต้มให้สุก จากนั้นใส่หอมหัวใหญ่ ใส่มะม่วงดิบ ผักชี มะนาวไม่ต้องเลยพี่หมิ้น แหนมเค้าเปรี้ยว บวกกับมะม่วง ข้าวทอดแหนมคลุกเลยอร่อยมากกกกค่ะพี่หมิ้น จนเพื่อนต้องมาขอกินถึงบ้าน ทั้งๆที่ให้หล่อนไปชุดนึงกินที่บ้าน เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปให้พี่ดู

แมวทำของกินอร่อยนะพี่หมิ้น เสียแต่แมวไม่มีหัวทางครีเอทให้มันดูน่ากินแค่นั้นแหละค่ะ แต่เพื่อนแมวอ่ะ เขาทำกินไม่อร่อย แต่เขาครีเอทของให้น่ากินได้

แมวกินกุยช่ายไปเจ็ดชิ้นค่ะพี่..อิ่มมาก แล้วยังทำข้าวเงี้ยว ทางแพร่เรียกข้าวกั้นจิ้น ทั้งคุณลูก คุณสามี พากันกินเหลือแค่สองห่อเองค่ะ ท่าจะอร่อย ไม่รู้พี่หมิ้นเคยทานหรือปล่าว ข้าวคลุกเลือด ใส่เกลือ ชูรส ห่อใบตองแล้วนึ่ง พอสุกก็เอากระเทียมเจียวราด พร้อมผักชีซอยและแตงน่ะค่ะ เริดนะพี่

ธารดาวเขากินได้ทั้งนั้นค่ะ ถ้ามีให้เขากินใกล้ๆ แต่ดูเหมือนบุรีรัมย์บ้านดินปลายฟ้า ท่าจะหากินยากอยู่พี่

พี่หมิ้นคะ ตอนเช้าแมวตื่นเร็วเพราะอากาศมันเย็น นั่งใช้เนทไปง่วงนอนไป ว่าจะไปงีบซะหน่อย เพื่อนโทรมา บอกว่า..พี่ขอซื้อกุยช่ายซักสิบดอลดิ แมวหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง

เงินมาตาเบิกนะพี่นะ วันก่อนเพื่อนแมวโทรมา มันก็ถามพี่ทำอะไรกินเย็นนี้ แมวบอก คงไม่ทำละวะ กินกุยช่ายนั่นแหละ มันถาม พี่ทำเองเหรอ แมวก็บอก..เออ ปกติแมวทำอะไรกิน แมวก็จะแบ่งให้เพื่อนไปชิมบ่อยๆค่ะ ตอนหลังเพื่อนจะมีถามว่าอร่อยมั๊ย เธอรู้เลยว่าถ้าแมวทำ แล้วเอ่ยปากบอก แสดงว่า..อร่อย

วันนี้เธอโทรมาสั่งซื้อกุยช่าย ทั้งๆที่ไม่ได้ชิม ไม่ได้เห็นหน้าตามันนะพี่หมิ้น แต่สั่งซื้ออ่ะ แอบภูมิใจเล็กๆว่ามันเชื่อฝีมือเรา แมวก็เลยตั้งหน้าตั้งตาผสมแป้ง คราวนี้ใส่แป้งท้าวไปด้วย ออกมาหน้าตาเด้งเชียวค่ะ แมวห่อแบบกลมๆ หน้าตาน่ากินเชียวพี่ เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปรุ่นนี้ไว้ พอเพื่อนมาถึง หล่อนก็หอบไปหมดทุกอัน แถมด้วยอันเก่าที่แมวทำไว้

เดี๋ยวถ้าสามีหล่อนได้ชิม แล้วอร่อยปากเค้า หล่อนจะต้องโทรมาชื่นชม เผอิญแมวเป็นคนบ้านเดียวกับสามีเธอด้วยน่ะค่ะ พี่เค้ามักจะพูดว่า คนเด่นชัย ทำอาหารอร่อยหมดแหละ พี่เค้าบ่นกับเพื่อนแมวบ่อยๆว่า ทำของกินอร่อยแต่ทำไมไม่ยอมทำขาย

รีบเขียนไม่ได้ตรวจ..แมวจะเขียนว่า ตอนหลังเพื่อนจะไม่ถาม...

ก่อนจะคุยเรื่องกุยช่าย (ซึ่งยังไม่จบง่าย ๆ เป็นไฮไลท์ของเอ็นทรี่นี้) ขอตอบเรื่อง "ข้าวกั้นจิ้น" ก่อน

พี่รู้จักค่ะแต่ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ที่จริงมันก็อร่อยดีแต่ไม่รู้เหตุผล เหมือนกันที่ไม่ค่อยชอบทานบ๊ะจ่าง หากมีคนเอามาให้ทานก็ทานหากเป็นการเสียเงินจะไม่นะคือออกไปแนวกินฟรีดีกว่าเสียเงินน่ะ.....อิอิ

ส่วนแหนมหูหมูข้าวทอดนี่ก็ใช่เลยชอบทาน โดยมากคุณอาจะทำให้ทาน คุณอาพี่เป็นแม่ครัวสี่ภาค และชอบทำอาหาร เดิมเป็นลูกมือคุณย่าต่อมาเมื่อคุณย่าเสียชีวิตก็ได้คุณอาสืบทอดมาเรื่อย ๆ (ตอนนี้บอกหาคนแทนยังไม่ได้ พี่ก็หลบ ๆ ไปอีกทาง บอกว่าไปเลือกหลานคนอื่นเถอะค่ะ)

ข้าวทอดต้องใส่พริกป่นหน่อย ๆ ใช่ไหมคะแมว เพราะพี่ว่ามันมีรสเผ็ดนิด ๆ นะ

เข้าเรื่องกุยช่ายต่อ เมื่อวานพี่ก็ไปหาซื้อกุยช่ายมาทาน ได้ที่กำลังออกมาจากหม้อนึ่ง หลัก ๆ ก็เป็นไส้ผัก รอง ๆ ก็เป็นไส้หน่อไม้และเผือก ทั้งหมดนี้ลงท้องไปเรียบร้อยแล้วสมใจอยาก แต่ไม่บอกนะว่าอย่างละกี่ชิ้นเดี๋ยวแมวสมน้ำหน้าว่า อ้วนแล้วยังไม่เจียมอีก......555

รูปร่างกุยช่ายพี่ว่ามีส่วนดึงดูดลูกค้าเหมือนกันนะคะ ถ้าถามพี่ ๆ จะชอบแบบแบน ๆ ค่ะ ไม่ชอบเป็นลูก ๆ

เสียดายที่แมวค่อนข้างมีภาระกิจมีกิจกรรมต่อเนื่องในชีวิตประจำวัน ไม่เช่นนั้นพี่จะยุให้แมวทำเพื่อการค้าบ้าง แมวไม่ต้องทำมาก เพียงแค่ทำเป็นแผนว่าอาทิตย์นี้จะทำอาหาร หรือ ขนมอะไร แล้วบอกเพื่อน ๆ จากนั้นก็รอคำสั่งซื้อ ทำเท่าที่ร่างกายเราทำได้และจำกัดจำนวนคนซื้อ

ความภูมิใจที่แมวเคยมีเล็ก ๆ ก็จะเป็นความภูมิใจเยอะ ๆ เป็นความสุขอีกรูปแบบหนึ่งนะแมว ได้ทั้งความสุขได้ทั้งเงิน อย่างที่แฟนเพื่อนบอกก็ถูกต้องแล้ว คนเด่นชัยมากฝีมือ แต่ไม่ยอมทำขาย

ไม่รู้จะยุขึ้นหรือเปล่า ยิ่งใจแข็งอยู่ด้วยซิ

ข้าวทอด แมวใส่น้ำพริกแกงให้มันเผ็ดเลยค่ะพริกป่นไม่ต้องเลย เผ็ดกำลังดีค่ะ แต่เพื่อนแมวเค้าต้องใส่พริกป่น มะนาว น้ำปลาเพิ่ม เขากินรสจัดค่ะ

มันอยากอ่ะพี่หมิ้น เลยดูวิธีการทำ แต่แมวก็ปรับทำอยู่ดีค่ะพี่ เขาปั้นข้าวทอด แต่แมวคลุกน้ำพริกแกง ใบมะกรูดหั่นฝอย แล้วทอดเลยค่ะ มันก็จะเป็นเม็ดร่วน สวยไปอีกแบบนึง

ข้าวกั้นจี้น แมวเข้าใจค่ะ อะไรที่เราไม่ชอบ บางทีก็ไม่อยากซื้อกินหรอกพี่ แต่ให้กินฟรีก็กินได้อยู่ ขนมบางอย่างแมวก็ไม่ชอบกิน ก็จะไม่ซื้อ แต่ไอ้ที่ชอบๆแมวก็ทำกินเอง พรุ่งนี้ว่าจะทำหมี่กรอบค่ะพี่

แมวว่าจะทำขายอยู่นะคะพี่ แต่ขอลองสูตรอีกเล็กน้อยค่ะ เพื่อนแมวบอก แบบกลมสวย คือปั้นกลมแล้วพอนึ่งมันก็แบบลงมานิดนึงอ่ะพี่ แต่จะไม่แบนใหญ่อย่างที่เราเห็นที่เมืองไทย

ถ้าทำขาย ที่นี่จะต้องทำส่งวันเสาร์ค่ะ ทำขายสองวัน คือเสาร์อาทิตย์ คนจะมาตลาดกันน่ะพี่ แต่ยังไงก็ต้องเอาไปให้เขาชิมดูก่อนค่ะ ว่าเขาจะรับของเรามั๊ย ต้องให้เพื่อนการันตีก่อนว่าอร่อยมั๊ย

แมวไม่ค่อยอดทนทำเท่าไหร่พี่ ทำขายเนี่ย ต้องให้มันออกมาน่ากิน แพ๊คเกจต้องสะอาด ต้องดูน่ากิน สารพัดพี่

หมดเรื่องกุยช่ายเรามาคุยเรื่องหมี่กรอบกันต่อ.....อิอิ

หมี่กรอบนี่ต้องคนมีฝีมือเหมือนกันนะแมว เพราะถ้าจะให้แน่จริงต้องกรอบอร่อย กรอบนาน เชื่อว่าแมวทำได้เพราะหลาย ๆ อย่างก็พิสูจน์แล้วว่ามีฝืมือจริง

เมืองไทยตอนนี้ก็มีคนทำบรรจุขายหลายเจ้า แต่ซื้อมามักจะผิดหวัง คือ พอซื้อมาเก็บไว้ไม่ได้นาน ไม่กี่วันเปิดออกทานก็เหนียว ๆ ค่ะ ไม่กรอบจริงอย่างชื่ออาหาร

มีพี่ที่รู้จักคนหนึ่งเขามีฝีมือทำหมี่กรอบมาก เวลาบ้านเขามีงานเขาจะทำเป็นของชำร่วยแจก ไปซื้อกล่องมาบรรจุแล้วทำสติกเกอร์ (ลงทุนหลายอย่างแฮะ) แปะลงไปว่าไม่กรอบโปรดนำมาคืน ถามพี่เค้า ๆ บอกถ้าไม่อร่อย ไม่กรอบจะทำทดแทนให้ใหม่ (กลัวเสียชื่อ)

หมี่กรอบของพี่เค้าตัวหมี่ก็ว่าอร่อยแล้วยังมีเม็ดมะม่วงหิมพานต์โรยหน้าแถมอีกเยอะมากค่ะ สอบถามดูยังไม่มีใครเอามาคืน (ให้ช้ำใจ)

ทำขายต้องอย่างที่แมวบอกคือ สะอาด น่ากิน แพคเกจก็ด้วยกัน เป็นองค์ประกอบ แต่ สำคัญที่สุดคือรสชาติ ถ้ารสชาติดี ลูกค้าจะลืมข้อบกพร่องเรื่องอื่น ๆ ไปค่ะ

ยังสนับสนุนให้ทำนะคะแมว ให้มันรู้ซะบ้างว่าเรามีฝีมือน่ะ......อิอิ

เมื่อกี้แมวก็คุยกับเพื่อนรุ่นน้องที่ทำขนมขายส่ง ที่เมื่อวานแมวทำกุยช่ายขายให้เขา แมวก็ถาม ถ้าพี่ทำขายจะได้มั๊ยวะ น้องเขาก็บอกได้พี่ แต่ใส่ไส้ให้เยอะกว่านี้อีกหน่อย ทำซักเจ็ดอัน ก็คงได้อยู่ล่ะพี่หมิ้น สามดอล

หมี่กรอบ น้องคนนี้เค้าทำอยู่แล้วค่ะ ติดตลาดอยู่ค่ะพี่ แต่ว่าของน้องเค้าไม่กรอบมากเท่าไหร่ เขาไม่ใส่แปะแซ แต่น้ำซอสเขาอร่อยอยู่ค่ะ

น้องเค้าจะให้แมวทำกุยช่ายขายอันละดอล แพ๊คละห้าดอลงี้ค่ะพี่ กล่องใหญ่เลย แต่แมวบอกน้องเขาว่า ทุนมันไม่ได้สูงอะไร ถ้าทำขาย แมวก็อยากให้คนจน คนรวยได้กินทั่วหน้ากัน กำไรนิดหน่อยก็ยังถือว่ากำไร แต่ถ้าขายห้าดอล ก็จะมีแต่คนมีเงินจ่ายที่ได้กิน คนเบี้ยน้อยก็คงได้แต่มอง อีกอย่างมันเป็นของกินเล่นอะพี่ ไม่ใช่จะเป็นข้าวให้กินอิ่ม

ไว้ถ้าฝีมือเที่ยงเมื่อไหร่ ก็คงจะได้ทำเป็นเรื่องเป็นราว แมวบอกเพื่อนรุ่นน้องว่า ถ้าพี่ทำขายเธอช่วยมาดูเรื่องแพ๊คเกจให้มันออกมาดูดีให้พี่หน่อย น้องคนนี้มันยุมาตั้งนานแล้วพี่หมิ้น เรื่องทำขนมขายนี่นะ แต่ไม่เคยทำซะที ไปช่วยมันทำขนมที่บ้านก็บ่อย ชนิดที่ถ้าไม่ใช่เพื่อน แมวคงลักสูตรขายแล้วพี่

วันก่อนเพื่อนพูดว่า พี่ที่เค้าสนิทด้วย นำไอเดียเรื่องเปิดร้านขายขนม แมวกับน้องวางแผนกันใหญ่ แต่วันนี้เค้าเล่าว่า พี่คนที่เสนอไอเดีย เขาพูดว่า เราจะต้องให้สูตรขนมแก่ทางร้าน เป็นชื่อของร้าน ฟังแล้วตลกมั๊ยพี่หมิ้น คนเสนอไอเดีย ทำไรไม่เป็นซักอย่าง แต่เพื่อนแมวทำขนมติดตลาด ขายดีด้วยพี่ แล้วการที่จะให้สูตรแก่คนที่ทำไรไม่เป็นเลย เพื่อแชร์กำไร ทุนก็ลงเท่าๆกัน มันก็ตลกไปละ เออ..ถ้าทำแล้วเอาเงินของร้าน ไปซื้อสูตรแล้วไปฝึก อย่างนี้ฟังแล้วเข้าท่าหน่อยค่ะ

เขาเสนอว่า เราต้องเทรนด์เด็กในร้านให้ทำ ฟังมันดูง่ายนะพี่หมิ้น ถ้าให้สูตรกับเด็กที่ทำงาน แล้วแน่ใจได้ไงว่า เด็กมันจะไม่เอาสูตรไปทำเอง ตัวเจ้าของร่วม ไม่คิดจะทำอะไรเลยค่ะ สรุป..เป็นหุ้นส่วนทำร้านขนมกับพี่คนนั้น คงไม่เวิร์คละ แต่ถ้าทำกับแมวอาจจะเวิร์คอยู่ค่ะ แต่จอห์นไม่ให้ทำอะพี่ เขาจะให้ดูแลลูกอย่างเดียว เซ็งเนาะพี่ มีเงินแต่ไม่ให้เมียทำ ไอ้เราก็อยากลงทุน เพื่อนแมวนี่เค้ารู้เลยพี่ว่าจะออกมาแนวไหน มันถามก่อนเลย พี่จอห์นจะให้พี่ทำเหรอ มันรู้ว่าจอห์นมีเงินลงทุนอ่ะค่ะ แต่จะให้เมียไปลุยแล้วปล่อยภาระเรื่องลูกให้เขา เดาว่ายาก

แมวคิดได้อย่างนี้ดีมากค่ะ การตั้งราคาขายก็สำคัญเหมือนกัน ของนิดเดียวแต่แพงก็ทำให้คนมีรายได้น้อยหมดโอกาส แมวทำออกมาขายต้องการให้ได้ทานของอร่อย ๆ ไม่ว่าจะรวยหรือจนก็ซื้อหาได้ความคิดอันนี้ถูกต้อง

พี่คิดว่าแพคหนึ่งไม่ต้องมาก หากรสชาติดีเดี๋ยวลูกค้าซื้อเพิ่มเอง ดูอย่างก๋วยเตี๋ยวเรือซิ ชามเล็กนิดเดียวทั้ง ๆ ที่จะหาภาชนะที่ใหญ่กว่าก็ย่อมได้แต่ก็ไม่ทำ เป็นกลยุทธ์ทางการตลาดอยากให้ลูกค้ากินเพิ่มซึ่งก็เท่ากับขายของได้มากขึ้น แต่บางห้างขายก๋วยเตี๋ยวใส่ภาชนะใบเบ้อเริ่มแต่มีปริมาณนิดเดียว ราคาเกือบร้อยบาท อย่างนี้นอกจากจะกินชามเดียวแล้ว คราวหน้าต้องคิดหนักเพราะราคาสูง เผลอ ๆ ไปหาอย่างอื่นทานดีกว่า

เรื่องเอาสูตรไปให้ทางร้านไม่สมควรค่ะ อย่างแมวเรียกว่าทำที่บ้านเพียงเอาไปฝากขาย ทางร้านอาจจะคิดค่าเช่าพื้นที่หรือหักกำไรจากตัวสินค้าเท่าไหร่ก็ว่ามา กรณีหากเขาให้เราผลิตแล้วใส่ยี่ห้อเขาเรียกว่า แมวเป็นผู้รับจ้างทำของ แต่ไม่ได้หมายความว่าเราต้องไปบอกสูตรเขา

ทางร้านเขาถือว่าเขามียี่ห้อที่ติดตลาดอยู่แล้ว ประเด็นจะอยู่ที่ว่าสินค้าที่ทำไปขายได้มาตรฐานตรงตามความต้องการของเขาหรือเปล่า แต่นี่เป็นอาหารมาตรฐานความอร่อยหรือรสชาติของเราทางร้านต้องยอมรับได้ก่อน

เมืองไทยเดี๋ยวนี้มีแบบนี้เยอะ ไปรับสินค้ามาแล้วมาใส่ยี่ห้อตัวเองน่ะค่ะ ไม่ได้ทำเองหรอก กำไรแบบไม่ต้องเหนื่อย

จอห์นคงไม่ให้แมวทำเป็นเรื่องเป็นราวหรอกค่ะ เค้าเป็นห่วงลูกว่าจะขาดการดูแล แต่อยากให้เหตุผลว่าเป็นเพียงหารายได้เสริม หรือ อาจให้ลูก ๆ มีส่วนร่วมในยามว่างอะไรทำนองนี้ค่ะ

แมวลองวิเคราะห์ผลดีผลเสียดู ที่พี่สนับสนุนก็เพราะเสียดายฝีมือ บางทีเราก็ต้องพรีเซนต์ความสามารถของเราเหมือนกันนะคะ

ทุกอย่างขอให้พอดี ๆ ค่ะแมว

ก็เดาว่างั้นแหละคะพี่ จอห์นไม่สนับสนุนให้ทุ่มเทมากนัก แมวบอกจอห์นว่า แมวไม่รู้ว่าของที่แมวจะทำ มันจะติดตลาดหรือปล่าว เผื่อใจไว้ด้วยละกัน อย่างน้อยถือว่าเราได้ลองทำ จอห์นเค้าก็โอเค เพราะเค้าต้องการให้แมวมีเวลาให้ลูกน่ะค่ะ

เพื่อนแมวเค้าบอกว่า ตั้งราคาสูงไว้เลย เผื่อผักแพง มันคิดไปงั้น แมวก็ว่า ถ้าผักแพงฉันก็ไม่ทำดิ มันบอกได้ไงลูกค้าด่าเอานะถ้าไม่ทำ
มันมีคนรอกินนะพี่ ไปนู่นเลยพี่หมิ้น

ปกติทำส่งร้านเนี่ย ที่นี่ไม่ได้ติดชื่อร้านที่เราเอาไปส่งหรอกค่ะ เขาก็จัดการของเราเอง

แมวคิดเรื่องการตลาดแบบพี่หมิ้นแหละค่ะ ถ้าขายแพง คนจนก็ไม่ได้กิน อีกอย่างมันไม่ใช่ข้าวไงพี่ ถ้าต้องจ่ายห้าดอล เขาไปซื้อข้าวกินไม่ดีเหรอคะ ของกินเล่นขายเท่าที่พอจะได้กำไรก็พอค่ะ

แมวซื้อรังถึงมาเตรียมไว้ละพี่ ลองฝึกฝีมืออีกซักอาทิตย์สองอาทิตย์ก่อนค่ะ แมวไม่ได้หวังอะไรมากหรอกค่ะพี่หมิ้น หวังแค่มีเงินไปเที่ยวเมืองไทยทุกปีก็พอ อิๆๆๆๆ พี่สาวพี่หมิ้นที่นี่ ชอบกินป่ะคะ

น่ากินจัง คงจะอร่อยนะ แป้งนุ่มและเหนียวหรือเปล่า เราชอบเหนียวว่ะ เดี๋ยวนี้เราไม่ค่อยกิน ที่บ้านเราใส่แป้งหนา ไม่อร่อย น้ำจิ้มไม่อร่อยด้วย เสียอารมณ์ เราเคยซื้อกินแถวประตูน้ำนานมาก อันใหญ่ด้วย ถ้าได้ไปแถวนั้นก็จะซื้อกลับบ้านนะ แกก็ทำของอย่างนี้เป็นกับเขาด้วยนะ

แป้งนุ่มแต่ไม่เหนียวมากหรอกแก กว่าจะเป็นได้อย่างนี้อ่ะ เราก็ทำทิ้งทำขว้างมาพอควรแล้วล่ะ น้ำจิ้มทำไม่ยากหรอก เวลาเราไปเมืองไทยเราก็หาซื้อกินทุกที ก็พอรู้รสน้ำจิ้มว่ามันจะแนวไหนไง แต่เพื่อนเราสั่งทำ มันบอกอร่อย แต่ขอไส้ให้เยอะกว่านี้อีกหน่อย

เราคงต้องฝึกทำอีกซักสองสามครั้งแหละแก

แมวซื้อรังถึงมาเตรียมพร้อมแล้ว แสดงว่าเก้าสิบเปอร์เซนต์แล้วใช่ไหมคะ อีกสิบเปอร์เซนต์ที่เหลือเป็นขั้นตอนทดสอบความมั่นใจในการปรุงรสชาติให้อร่อยสุด ๆ

ทำการตลาดแบบไม่เครียดดีค่ะแมว เป็นประโยชน์กับตัวเราเองด้วย ถ้าทำธุรกิจแล้วต้องมานั่งเครียดไม่รู้ว่าจะคุ้มกับสุขภาพจิตที่เสียไปหรือเปล่า

บางคนเขาอาจจะคิดว่าเราเศรษฐกิจพอเพียงไปหรือเปล่าเนอะแมว ใคร ๆ เขาก็อยากรวยเร็ว ๆ แต่เราตรงกันข้าม

แมวคะวันนี้เป็นวันสำคัญทางศาสนาคือ วันอาสาฬหบูชา (ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8) คืนนี้ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องฝนตกพี่ก็จะออกไปเวียนเทียน

พรุ่งนี้เป็นวันเข้าพรรษา พี่จะไปกราบหลวงพ่อจรัญ ที่สิงห์บุรี และอาจจะไปทำบุญที่วัดใกล้เคียงแบบไม่เจาะจงสักสองสามวัด

สองคืนนี้ต้องสวดมนต์เยอะ ๆ ขึ้น 15 ค่ำเป็นวันพระใหญ่ด้วยค่ะ สวดหลาย ๆ บท

ถ้าแมวมีเวลาว่าง ๆ (ไม่แน่ใจเท่าไหร่) ขอเชิญสวดมนต์ด้วยกันนะคะ

อ้อ....คำถามว่าพี่สาวชอบกุยช่ายไหม ตอบว่าไม่ชอบค่ะ เค้าเป็นคนทานอะไรไม่ง่ายนัก เวลาไปบ้านเห็นชอบทำแต่ข้าวต้ม มาเมืองไทยก็กินนิด ๆ หน่อย ๆ เค้ารักษารูปร่างค่ะแมว

งั้นคืนนี้แมวสวดมนต์ดีกว่าเนาะพี่หมิ้น ไม่ได้สวดมาหลายวันแล้วค่ะ

แมวยังไม่มีฉลากแปะ ไม่มีกล่อง คงต้องไปหาซื้อแหละค่ะ ถ้าจะทำขายจริงๆ คงต้องทำเพื่อนที่เค้าทำขนมขาย ให้ช่วยดูให้

ที่อยากทำนี่ เพราะรู้สึกสนุกและอยากให้ตัวเองดูมีค่าขึ้นมาอีกนิดน่ะค่ะ เรื่องหวังรวยอะไรนั่น แมวไม่คิดหรอกพี่ ลำพังอยู่เฉยๆจอห์นเค้าก็ดูแลแมวได้ ขายได้ก็ดี ขายไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าขายได้นี่..หยุดขายไม่ได้เลยนะคะพี่

เพื่อนแมวเค้าถอดใจที่จะยุให้แมวทำเงินแล้วค่ะ เค้าบอก..เกิดเป็นพี่แมวก็สบ๊ายสบายเนาะ ไม่ต้องคิดอะไรมาก วันๆตั้งหน้าตั้งตาคิดปรุงอาหารให้สามี อยู่บ้านดูแลลูก เขาไม่ได้ประชดหรอกค่ะ แต่เขาพูดด้วยความท้อในบางครั้งที่เขาหยุดแบบแมวไม่ได้

ไม่รู้สิพี่หมิ้น ถ้าเราพอใจในสิ่งที่เรามี เรียกว่ามีพอที่จะสนองตัวเอง คนอื่นจะมองแมวอย่างไร แมวไม่แคร์ แต่เพื่อนแมวเขาตั้งหน้าทำทุกอย่าง เพื่อสนองความอยากรู้ของคนอื่น ชีวิตก็เหนื่อยแบบนั้นต่อไป พี่หมิ้นเข้าใจที่แมวพูดใช่มั๊ยคะ

พี่หมิ้นคะ ไม่ยุ่งกับงานแล้วทักทายบอกด้วยนะคะพี่

เราไปเที่ยวระยองนะ ไปสัมมนา เข้าไปดูรูปหรือยัง

เราดูแล้วทางเฟสบุ๊คของแกน่ะแหละ

ฮัลโหล.....สวัสดีค่ะแมว

อืมมมม....พี่หลบหน้า..เอ๊ย..ไม่ใช่หายหน้าไปจากบล็อกแมวนานเหมือนกันนะคะ แต่ไม่ต้องกลัวเพราะพี่มีลูกน้องเป็นสายการข่าวให้ตลอดว่าแมวและธารดาวสบายดี....อิอิ

พี่มีกิจธุระจำเป็นเมื่อตอนประมาณปลาย ๆ เดือนที่แล้ว ไม่อยู่กทม.เป็นอาทิตย์ค่ะ กลับมาก็มีแต่เรื่องที่ทำให้หดหู่หัวใจน้อย ๆ หลายเรื่องไม่ว่าจะเป็นเรื่องฮ.ตก และการเมือง ทำให้ไม่มีกะจิตกะใจจะคุยอะไร มุ่งเน้นทางธรรมอย่างเดียวคือว่าง ๆ ก็ไปฟังธรรมกับญาติ ๆ ติดสอยห้อยตามเขาไปทั่วค่ะ ผลคือดีมากทำให้เราคิดได้(อีกครั้ง)ว่าโลกนี้อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ไปห้ามไม่ได้ แต่สิ่งที่เราทำได้ขณะนี้คือทำดีต่อไป

ช่วงนั้นพี่ก็ตั้งใจว่าจะไม่เข้ามาคุย ไม่ใช่ว่าไม่คิดถึงกันหรอกนะคะ คิดว่าไหนลองทดสอบจิตใจตัวเองดูซิว่าจะอึดสักประมาณไหน.....555

แมวคะ ระหว่างที่พี่ไม่ได้เข้ามาเจ๊าะแจ๊ะนี่ทำอะไรบ้าง แล้วกุยช่ายทำเป็นการค้าแล้วได้ผลเป็นอย่างไร ตอนนี้พี่เห็นกุยช่ายพี่ก็คิดถึงแมวเพราะเราคุยกันเรื่องกุยช่ายมากพอสมควร

เมืองไทยช่วงนี้เป็นฤดูฝนแต่แถว ๆ บ้านแมวและสุโขทัย (แม่น้ำยม) อาการหนัก ท่วมมาหลายวันแล้ว พายุที่กระหน่ำเข้ามามีชื่อว่า นกเต็น พี่คิดในใจหากเป็นนกขมิ้นก็ขอแค่ว่าเป็นฝนตกปรอย ๆ พอให้ชุ่มฉ่ำหัวใจลูกหลานชาวนาก็พอ.....อิอิ

บ้านท่านธารดาวก็คงไม่พ้นรับน้ำจากฟ้า เป็นห่วงก็แต่นาข้าวจะล่ม ส่วนบ้านดินไม่กลัวจะพังเพราะพี่แกสร้างอย่างทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจทำให้มั่นคงแข็งแรง คงจะสามารถฝ่าฟันอุปสรรคได้ทั้งทางธรรมชาติและทางโลก.....สาธุ

เฮ้อ..โล่งใจว่าพี่หมิ้นสบายดี เป็นห่วงนะคะพี่หมิ้น ถ้าพี่สบายดีแต่ยังไม่อยากเข้ามาคุย ก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่เงียบหายไปอย่างนี้แมวก็นึกเป็นห่วงว่าพี่เป็นอะไรหรือปล่าว อีเมลพี่ที่เคยมีในฮอทเมลอันเก่านั้น มันก็เข้าไม่ได้ซะละ แมวก็คุยกับธารดาว ถาม..เธอติดต่อพี่หมิ้นได้ป่ะ แกเป็นไรไปป่ะวะ เงียบหายไปเลย พี่นึกเป็นห่วง..ธารดาวตอบว่า โอ๊ย..พี่ไม่ต้องเป็นห่วงพี่หมิ้นเขาหรอก เขาดูแลตัวเองดีกว่าพี่อีก(มันแดกดันซะอีกพี่)

วันต่อมา เจอเค้าออนไลน์ แมวก็ถามอีก ติดต่อพี่หมิ้นได้ป่ะวะ ธารดาวบอก พี่หมิ้นงานเขายุ่งมั๊ง แมวก็ว่า ปกติยุ่งยังไงพี่หมิ้นก็ต้องบอกกล่าวให้กันรู้นะเว๊ย ถ้าพี่เขาสบายดีฉันก็ไม่ว่าหรอก ที่จะคุยหรือไม่คุยน่ะ แต่เนี่ย หายเงียบไปชักเป็นห่วงแกขึ้นมา

อิธารดาวตอบว่า บางทีพี่เขาอาจจะเบื่อคุย อย่างผมก็เบื่อคุย เบื่อใช้เนท ผมก็ไม่เข้า

แมวดีใจที่พี่สบายดี ถ้าพี่เบื่อใช้เนทก็ไม่เป็นไรนะพี่หมิ้น แต่ขอบอกน้องซักนิดเพื่อความสบายใจ ออกจะนึกห่วงน่ะค่ะ คนคุยกันอยู่ดีๆ แล้วเงียบหายไปแบบนี้ แมวบอกธารดาว แกมีที่อยู่พี่หมิ้น แกติดต่อพี่หมิ้นไปดิ อินั่นก็ตอบ ผมยังไม่ได้ทำข้าวให้พี่เขา แมวก็ว่า ทำไมต้องส่งข้าวแกถึงจะติดต่อพี่เขาได้ ธารดาวรับเละเลยค่ะพี่

+++++++++++++
มาเรื่องกุยช่าย แมวทำขายเป็นล่ำเป็นสัน เปิดตัววันแรกไม่ค่อยดีเท่าไหร่พี่ แมวดันเปลี่ยนสูตรแป้ง โดนตำหนิซะหนาหูว่ามันแข็งและเหนียว พี่ที่ร้านเขาก็บอก..แมวทำมาให้ชิมไง แมวก็ทำขายแบบนั้น อย่าไปเปลี่ยน แต่วันต่อมาแมวก็กลับไปใช้สูตรแป้งเดิมค่ะ

แมวทำส่งแค่เสาร์อาทิตย์ค่ะพี่หมิ้น วันเสาร์ปกติส่ง 20 กล่องๆละเจ็ดตัว แมวขาย$3.50 ต่อกล่อง ตัวนึงก็ขนาดสองนิ้ว เรียงซ้อนกันเป็นวงกลม น้ำจิ้มอยู่ตรงกลาง วันอาทิตย์ส่ง15 แต่สังเกตว่าวันอาทิตย์บางทีเหลือกล่อง สองกล่อง แมวก็เลยเปลี่ยนทำลงวันเสาร์ 25 อาทิตย์ 13 เพราะวันเสาร์คนมาซื้อของเยอะ แล้วส่งยี่สิบก็หมดทุกที เดาว่าวันอาทิตย์คนไม่เยอะ ก็ส่งน้อยหน่อย แต่ที่ร้านเขาบอก เหลือกล่องเดียวเนี่ย ถือว่าดีมากแล้ว บ้างเหลือเป็นสิบ มันก็โอเคนะพี่หมิ้น เสียแต่ต้องตื่นแต่ตีสี่นี่แหละค่ะ ลุกมาทำให้ทันเวลาก่อนส่ง พอส่งเสร็จแมวก็หลับเอาแรงนิดนึง

ตอนนี้ซื้อข้าวของมาเต็มบ้านพี่ ลดต้นทุนทั้งแป้ง ทั้งหน่อไม้ เห็ดหอม ซื้อยกกล่อง เพื่อนสอนว่า พี่ทำกินยังไง ทำขายอย่างนั้น อย่าใช้ของคุณภาพไม่ดี แรกๆแมวก็คิดต้นทุน เหนียวซื้อของ แต่หลังๆกระหน่ำใส่ ยังไงก็ได้กำไรอยู่แล้วล่ะพี่ เพราะมันไม่มีใครทำขาย

ทีแรกแมวจะทำขายกล่องละ $3 แต่เพื่อนมันไม่ยอมให้ขาย มันบอก..ทำตามน้องว่านี่แหละเชื่อดิ แมวก็ตามมัน ก็ได้ขายที่ 3.50

แมวกะว่าจะทำกุยช่ายส่งแค่สองวัน กันเหนื่อยอ่ะพี่ ที่ไหนได้ เพื่อนมันเอาของที่แมวทำทุกอย่างไปให้ลูกน้องที่ร้านนวดมันชิม เพื่อนหล่อนชิม ทีนี้ก็ งานเข้าเลยค่ะพี่หมิ้น ทุกคนสั่งทำแบบ ระหว่างวีคเนี่ย ได้เงินเป็นกอบเป็นกำ วีคละร้อยกว่าดอล มากกว่าที่ทำส่งร้านขายอีกค่ะ ไม่โดนหักเปอร์เซ็นด้วย

แมวทำตั้งแต่น้ำพริกหนุ่ม ขายกล่องละ $5 ข้าวเงี้ยว สี่ห่อ $5 มีกระเทียมเจียวกับพริกทอดให้ด้วย ทีแรกขายห่อละบาท แต่ไม่ไหวค่ะ เราต้องซื้อมันหมูด้วยอะพี่ แมวรับทำน้ำยาใต้ ไส้อั่ว เขาจ่ายค่าเครื่องแมวคิดค่าแรง แล้วก็ขนมเปี๊ยะไส้ถั่วกับไส้เผือก สั่งทำกันทีก็เยอะค่ะ แล้วก็กุยช่าย ถ้าสั่งเนี่ย แมวขายกล่องละ $7 มีอยู่ 15 ชิ้น ใส่ในกล่องใหญ่ เพื่อนแมวมันจัดการให้ หล่อนเป็นนักขาย นักกิน หล่อนเข้ามาจัดการให้แมวหมด อย่างแมวบอกพี่หมิ้นค่ะ ว่าแมวอ่ะมีแต่ฝีมือทำอาหาร ที่เหลือไม่ได้เรื่อง น้องมันเข้ามาจัดการบริหารให้ทั้งสิ้น หีบห่อยังไงให้สวย ขายราคาไหน ควรทำส่งเท่าไหร่ดี

แล้วหล่อนก็จะติเอาจนดี เมื่อวันจันทร์เป็นวันเกิดเขาๆก็ชวนแมวไปทำบุญ ใจเขาอยากให้แมวไปนั่งทำสมาธิ แต่แมวไม่ไหวใจไม่เต็มร้อย เธอก็ยังจิกเอาแมวไปทำบุญวันเกิดด้วยจนได้ ปกติแมวไม่ชอบไปนะพี่หมิ้น ไม่ศรัทธาเท่าไหร่ แต่พอไปเนี่ย ก็ทำให้อยากจะไปอีก คือจะมีคนเขาอาหารไปถวายพระ รอพระฉันแล้วรับศีลรับพร พอไปถวายสังฆทาน แมวก็รู้สึกว่า เออนะทำไปให้ผู้ล่วงลับ

แมวก็พูดกับเพื่อนนะคะพี่หมิ้น ว่าต่อไปแมวจะเอาอาหาร กุยช่ายไปถวายเพลที่วัดน่ะค่ะ คือแมวเห็นพระฉัน แมวก็มีความสุขอ่ะพี่

เดี๋ยวนี้ วันศุกร์ แมวจะต้องซื้อกุยช่าย แมวเตรียมทำไส้ ทำน้ำจิ้มใส่กล่อง ติดกล่อง รอไว้เลย พอเสาร์อาทิตย์ ก็ลุยทำ เนทไม่ได้แตะเลยพี่

แมวดีใจที่พี่หมิ้นสบายดีนะคะ ตกลงเป็นบาปมั๊ยพี่ ที่ทำให้น้องนุ่งนึกเป็นห่วงเนี่ยค่ะ

ขอบคุณและดีใจมั๊กมาก...(ภาษาวัยรุ่นน่ะแมว) ที่เป็นห่วงกัน ก็จริงนะแมวพี่เล่นหายเงียบไปเสียเฉย ๆ แต่ช่วงเวลานั้นมันเป็นอย่างนี้ค่ะคือต้องออกตจว.ไป ๆ กลับ ๆ และมีเรื่องต้องกังวลเกี่ยวกับอาการป่วยของคุณอาคนรองสุดท้องทำให้ไม่มีโอกาสเข้ามาบอกเล่ากันให้รับรู้

ธารดาวนี่ก็น่ารักไปอีกแบบนะคะ (แบบกวน ๆ น่ะ) แต่เค้าก็มีความจริงใจนะ ว่าแต่เอาพี่ไปผูกติดกับข้าวฮาง แปลว่าถ้าไม่มีข้าวฮางก็ทิ้งพี่ซะงั้น หากนาล่มหรือขายนาเมื่อไหร่ความสัมพันธ์ระหว่างพี่กับธารดาวก็จบเห่ไปด้วยละมั๊ง......555 (อยากน้อยใจแต่เดี๋ยวจะโดนเหน็บว่าเป็นพวกคนแก่ขี้ใจน้อย ต้องระวังพอสมควรไม่ให้เพลี้ยงพล้ำกับคนชื่อธารดาว)

พูดได้อีกว่าพี่ดูแลตัวเองดีกว่าแมว....รุ่นนี้แล้วไม่ดูแลตัวเองให้ดีแล้วจะไปหวังพึ่งใครล่ะ...โธ่เอ๊ย! สุภาษิตมีว่าต้องช่วยตัวเองก่อน ๆ ที่จะให้คนอื่นเขายื่นมือมาช่วย แต่เรื่องหัวใจก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งนะ....เกี่ยวกันไหมเนี่ย....อิอิ

ประเมินดูแลแมวเริ่มไม่มีเวลาหลงเหลือที่จะมานั่งมานอนตีพุงสบาย ๆ แล้วละ แต่พี่ชื่นชมนะคะ เห็นไหมว่าแมวไม่ธรรมดา ลองว่าตั้งใจทำอะไรแล้วย่อมประสบความสำเร็จได้ไม่ยากนัก แต่ขอให้ทำอย่างพอดีตัวไม่หักโหม ไม่เกิดความโลภที่จะต้องทำมาก ๆ เพราะต้องระวังเรื่องสุขภาพด้วยนะคะ

สรุปว่าเมนูอาหารยอดฮิตฝีมือ "แมวคุ๊กกิ้งสตูดิโอ" มีดังนี้ (ถ้าจัดอันดับผิดไปบอกด้วยค่ะ)

1. กุยช่าย
2. น้ำพริกหนุ่ม
3. ข้าวเงี้ยว
4. น้ำยาใต้
5. ไส้อั่ว
6. ขนมเปี๊ยะไส้ถั่ว
7. ขนมเปี๊ยะไส้เผือก

น่าภูมิใจจริง ๆ ค่ะ

เรื่องเอาของไปถวายพระทำบุญพี่เห็นด้วย ถ้ามีเวลาก็ไปบ้าง แมวเคยสังเกตไหมเวลาคนไปทำบุญ ช่วงเวลาเลี้ยงพระ ญาติโยมก็จะนั่งมองพระฉันอาหารด้วยใจที่เป็นสุข คือเป็นความสุขจากการที่มีจิตเป็นกุศล มันจะเกิดเองโดยธรรมชาติไม่ต้องมีใครมาบอกเราสามารถรับรู้ด้วยตัวเราเอง

ยิ่งถ้าหากญาติโยมได้เข้าไปอยู่ใกล้ ๆ วงที่พระฉันก็มักจะบอกพระว่าอาหารนี้นำมาเองอะไรทำนองนี้ พระบางรูปก็มีจิตวิทยาดี พอญาติโยมบอกก็ฉันโชว์ซะเลยแล้วจะดีมากขึ้นไปอีกถ้าบอกว่า อร่อยมากโยมมมมม....555