Bloggang.com : weblog for you and your gang
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก...ที่คงไม่มีวันเลือนหาย..ในความรู้สึกของแม่
Group Blog
เรื่องเล่าจาก Mommy and me
เรื่องเล่า..ในวันที่ลูกเรียน
<<
กรกฏาคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
8 กรกฏาคม 2551
ฤดูร้อนเวียนมาอีกครั้ง
All Blogs
รูปล่าสุด
ได้กินจนได้
บ้าน
โอเรกอน
Thanksgiving
ไม้เลี้ยง
อั๊พเดท
ของที่ทำขาย
กุยช่าย
วันเกิด
ฤดูใหม่
โลว์ขวด
เปลี่ยนภาพ
อั๊พเดทรูป
ปีใหม่
นึกว่าเรื่องแบบนี้ มีแต่ที่เมืองไทย
พาชมสวนหลังบ้าน
คำถามนี้..ต้องตอบ
หยุดสามวัน
เด็กๆในห้องเรียน
ใครไม่รู้ แต่ฉันรู้แก่ใจ
ฝึกเด็กให้อ่านเป็น
แม่แบบนี้..ก็มี
เรื่องมีอยู่ว่า....
เรียนรู้ไว้ไม่เสียหลาย
เรื่องของเมื่อวาน
สิ่งที่เห็นและเป็นไป
เดินหน้าต่อไป
หิมะ..ทางที่ไม่คิดจะไป
สีสรรชีวิต
ไวโอลิน
หมอก
ส่งความสุขรับปีใหม่
ความอยากของคน
ถนนสายนี้
43 ปีที่ผ่านมา
ถามใจตัวเอง
ไม่ง่ายอย่างที่คิด
จันทร์เจ้าเอย
ฤดูร้อนเวียนมาอีกครั้ง
เปลี่ยนห้องเรียนใหม่
ฉลองปิดเทอม
วันเกิดของหนู
ใกล้เวลาปิดเทอม
ความรู้สึกดีๆ จากใจ
แรงฮึด
ความตั้งใจที่ไม่เท่ากัน
ช่วงนี้...เฮ่ออออ
พิซซ่า..สูตรของฉัน
เก่า..ใหม่..มาเจอกัน
มูลนิธิ นักเล่าเรื่อง
สมาชิกใหม่..บีชู..กินนี่พิก
มีแต่เรื่องชวนเศร้า
ลูกฉัน..ลูกเธอ
ทุกสิ่ง..ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ
ตามอลีนา..ไปเรียนภาษาอังกฤษ
โอกาสที่ได้มา
ชีวิตประจำวัน
เวลา..เป็นเครื่องทดสอบ
สังคมเล็กๆที่ฉันอยู่
สละเวลา..เพื่อลูก
เพียงเราเท่านั้น
จากใส้อั่ว..ถึงหมี่กรอบ
ที่มา..กับความเชื่อ
นึกว่าวางแผนไว้ดีแล้วเชียว!
ของขวัญที่ติดค้าง
ทำไมต้องเป็นเหมือนใคร
อั๊พเดทครอบครัว
เสน่ห์ปลายจวัก
สิ่งที่หวังไว้ในปีหน้า
ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง
คริสมาสต์ของหนู
คนบ้านเดียวกัน
หายแซ๊บ..หายสอย
วันหยุด..การรอคอยคำตอบ
เรื่องดีๆ
เสมือนหนึ่ง นักจิตวิทยา
ยังไม่นิ่งพอ
ใช่เพียงเรา..ที่มีปัญหา
ไปช่วยคุณครู
หวงแหน..ความเป็นส่วนตัว
ไม่มีอะไรเป็นสาระ
ต่างคน..ต่างเรียน(รู้)
เหา..ที่เรากลัว!!
เมื่อวาน..วันนี้..และพรุ่งนี้
เจ็ดปีกับบ้านหลังนี้
เจ้าหมา..ยัมยัม
ได้เวลาของหนูแล้ว
หลายวันที่ผ่านมา
คุยกันเรื่องลูก
เปิดเรียนวันแรก
ดีกว่าปีที่ผ่านมา
วันเกิด
เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะ!
Follow your heart
ห้ามขาย
ของเล่นในยุคปัจจุบัน
จิตตก
ของฟรี..
ยุง
เพื่อนเล่นของนิก
มิตรภาพที่ยั่งยืน
น้ำเน่าแบบเด็กๆ
บางภาคของชีวิตคู่
แล้วแต่ใจที่อยากจะอ่าน
ภาพไปเที่ยว..
เหลือแต่ใจที่ใช้เดินทาง
น้ำใจมนุษย์
มิตรภาพในโลกอินเทอเนท
จากข้าวเหนียวถึงสาคูใส้หมู
นินเทนโด้ DS
วันงานของมาเรีย
วันแห่งความสุขของมาเรีย
ได้เวลาเที่ยวจนได้
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (6)
ต้นไม้..สวนครัว...ให้อะไร
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (5)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (4)
สิ่งที่นับว่าเป็นความสุข
9 มิถุนายน เมื่อสี่ปีที่แล้ว
ทุกชีวิต มีบททดสอบ
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (3)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (2)
ห่างไกล ไม่ห่างกัน
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (1)
ความตั้งใจดี..ที่เริ่มถอย
ไม่ง่ายเลยกับการเรียนฟรี
บนความน้อยใจ..
ตัดออกจากกองมรดกใจ
ระลึกถึงผ่านโปสการ์ด
เรียนรู้..ผ่านตัวอักษร
ระหว่างฝัน..กับความเป็นจริง
หรือชีวิตมีค่าเพียงเท่านี้
น้ำใจที่ไม่ต้องซื้อหา
รักให้เป็น
พาลูกเที่ยวสวนสัตว์
เหตุผลแบบแม่..กับคำถามที่ไม่เข้าใจ
เพียงช่วงเวลานึง คิดถึงเพื่อนๆจริงๆ
รู้จัก-รักษา-สัญญา
ไม่ใช่ทุกคน ที่จะให้อภัย
จริงหรือ..ที่ความสุขนั้น น่าเบื่อ
ต่างเหตุผล - ต่างความคิด
ต้นไม้ของแฟร้งคลิ่น
กฏของฉัน
เวรกรรมน่ะมีจริง
ฉันเป็นของฉันอย่างนี้
แฉความรู้สึกบ้างดีกว่า
พี่ผัวตัวร้าย กับ น้องสะใภ้ตัวแสบ
ฉันจะพยายาม
นี่แหละชีวิตจริง
ความพอใจในชีวิต
สวัสดีปีใหม่ด้วยภาพ
ของขวัญปีใหม่..จากพี่คนหนึ่ง
ความงดงามในยามสุข
วันนี้..ที่ลมพัดแรง
ของที่มีความใส่ใจกับการให้ส่งเดช
ป้าจูดี้
ลูกพร้อมแม่ก็พร้อม
วันที่ใบไม้เปลี่ยนสี
ความสุขในแต่ละวัน
ปิดเทอมก็ควรจะหยุดเรียน
ความรู้สึกเหงา
งานที่ต้องเร่งทำ
Thanksgiving
เล่าสู่กันฟัง
คิดเองไม่เป็น
Back to normal
สองวันที่รอคอย
อึดอัดใจ..
หลังตู้เย็น...กับคำว่าคุณค่า
เมื่อลูกทะเลาะกัน
คุณเลือกคบเพื่อนจากอะไร
รู้จักรับผิดชอบ
ความรู้สึกที่ไร้ตัวตน
แรงขับ..เปลี่ยนแปลงชีวิต
สอนให้ลูกรักการอ่าน
คำถามที่ต้องตอบ
เมื่อรัก..ต้องปรับ..เพื่อความสุข
รูปครอบครัวที่ไม่เคยมี
ชีวิตที่ยึดติด
คุณค่าในมิตรภาพ
ของขวัญที่อยากได้
Angel Child,Dragon Child
เรื่องของภูมิ(ภาคต่อ)
ความแตกต่างระหว่างคำว่า..เพื่อน
เข้มแข็งกว่าที่คิด
เมื่อห้ามไม่ได้
ขอบคุณจากใจจริง
น้ำใจและการตอบแทน
ในความทรงจำ
รอเก็บเกี่ยว
เล่าถึงรัฐOregon
เหมือนไม่ใช่ญาติ
น้ำใจที่ได้รับ
วันเดินทางกลับ
ก่อนจะหนีไปเที่ยว
เมื่อคุณคิดว่าฉันไม่เคยใส่ใจ
บทลงท้ายของภูมิ
โชคร้ายของภูมิ
เมืองนี้น่าอยู่มั๊ย
วันที่เฝ้าคอย
ภาพแห่งความสงบ
วันเกิดอนิก
ชีวิตที่ถูกกระทำ
วันคล้ายวันเกิด(Alina's birthday)
ห้องเรียนของนิก
ของกินเมืองนอก
ในวันที่อากาศร้อน
ปัญหา..ที่หนีไม่พ้น
คนต่างด้าว
เขียนด้วยมือลบด้วยเท้า
ทาชาเน
โบสถ์..กับการดับทุกข์
พี่ชายกับน้องสาว
ทางที่เลือกเดิน
รอยมือน้อยๆ
ความตั้งใจของเด็กคนหนึ่ง
เหตุที่เกิดในโรงเรียน
ยุน ผู้จบชีวิตลูก
แอนโทนี่
Gifted child
คิดถึงความหลัง
เทพีหาบเงิน
ตาแก่ข้างบ้าน
เด็กชายณัฐภูมิ
ความหลังที่มาพร้อมกับสายฝน
เพียงเพราะเธอไม่ใช่คนขาว
ฤดูร้อนเวียนมาอีกครั้ง
ฤดูร้อน เวียนมาอีกครั้งหนึ่ง บ้านสีขาวยังคงอยู่ที่เดิม ไม่ได้เปลี่ยนเจ้าของเหมือนบ้านหลังอื่นที่มีเจ้าของใหม่ครอบครอง บ้านบางหลังทิ้งร้างเพราะถูกยึด น่าเศร้านักในยุคข้าวยากหมากแพง แม้แต่ฝรั่งก็ไม่มีเว้น
บ้านยังไม่ถึงเวลาผุพัง แต่แดดที่ร้อนแผดเผาทำให้หญ้าหน้าบ้านทานแรงแดดไม่ไหว ตายไปก็มาก ครั้นจะรดน้ำอย่างที่เคยทำมา บิลที่ต้องจ่ายก็ทำให้ต้องทบทวนเสียหลายครั้ง บันไดหน้าบ้าน เป็นที่นั่งเล่นของเด็กๆ บางครั้งฉันนึกสงสัยว่า ทำไมที่ตรงนี้ถึงมีเสน่ห์ให้เด็กๆชอบมานั่งเล่นกันนัก
องุ่นที่ปลูกไว้ ชูช่อสวยงาม ด้านซ้ายเป็นองุ่นไร้เม็ด ปีนี้ติดเชื้อราต้องตัดทิ้งกินไม่ได้ทั้งต้น ภาพขวาเป็นองุ่นทำไวน์ เจ้าของเธอดูแลยิ่งกว่าไข่ในหิน ไม่ติดเชื้อรา เหมือนองุ่นไร้เม็ดของเรา เสียดายก็ตรงปีหนึ่งมันให้ผลแค่ครั้งเดียว
ข้างบ้าน สองฝั่งซ้ายขวา ปลูกองุ่นเพื่อคลายร้อนให้กับบ้าน ภาพด้านขวาปลูกต้นมะกรูดไว้กิน เพราะเมืองนอกมันแพงเหลือเกิน มะกรูดปลูกตั้งแต่กิ่งเท่านิ้วก้อย ตอนนี้สูง แตกดอกใบให้ผลทำกินแล้ว
สวนหลังบ้าน ปลูกไม้ดอก ปลูกมะเขือเทศให้นิกขาย ปีๆหนึ่งทำเงินเป็นร้อยดอล กอตะไคร้ ปลูกไว้ทำใส้กรอกหรือใส้อั่วที่คนเชียงใหม่เรียกกัน
มีต้นไม้ให้ความร่มเย็น ให้ผลกินรายรอบ ฤดูร้อนจึงได้เวลาวางสระน้ำน้อยๆให้ลูกได้เหยียบเล่น คลายร้อน ของเล่นถูกนำมาลอยให้น้ำให้สองพี่น้องเล่นน้ำคลายร้อน มีโถปลากัด ที่เพื่อนนำมาให้เป็นของขวัญวันเกิดกับเด็กๆ มีเลโก้ในห้องนิกเล่นแก้เบื่อยามขึ้นจากน้ำ ฤดูร้อน จึงไม่ร้อนจนเกินไปนัก
Create Date : 08 กรกฎาคม 2551
Last Update : 8 กรกฎาคม 2551 7:45:02 น.
26 comments
Counter : 1644 Pageviews.
Share
Tweet
หน้านี้นิ่งดีจังเลยไย้
ดูสงบเงียบ สมถะ
แม้ว่าดินดูแห้งผากพืชสวนครัวบางอย่างเรา
ปลูกในพื้นที่แคบๆได้อย่างเช่นในยางรถเก่าๆ
หรือกระถางดูแลง่ายไม่เปลืองน้ำ
............
โดย: อปน. IP: 58.147.44.250 วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:14:20 น.
มะกรูดต้นโตๆนะค่ะเลี้ยงนานใหทค่ะกว่าจะให้ลูก
โดย:
namfonJC
วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:22:20 น.
เลโก้กระจายเต็มห้องเลยวุ๊ย...
แต่บ้านพี่กว้างดีจังเลยแฮะ
โดย:
DarthTrowa
วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:17:09 น.
อปน.
ป้อหนานฯ สมัยแปดปี๋ที่แล้วที่เฮาซื้อบ้านหลังนี้นะ ดินแย่กว่านี้แหม นี่อะปลูกขึ้นละ เฮาปลูกหยังนักบ่ได้หรอกป้อ มันบ่มีตางเดิน
แล้วก่บ่มีเมล็ดพันธุ์ปลูก เขาห้ามนำเม็ดเข้า
แต่ก่ขอบคุณไอเดียป้อหนานครูเน้อ
ไว้เฮาปะคุเก่าๆ เฮาจะเอามาปลูกผัก
++++++++++
เอ็ม
ห้องนั้น ให้นิกเล่นเลโก้ เพราะเค้าย้ายไปนอนห้องนั่งเล่นน่ะ
บ้านกว้างเหรอ เฮียเค้าว่าแคบนะน่ะ
ถึงว่าไง ถ้าเฮียแกคิดจะซื้อบ้านใหญ่กว่านี้ พี่จะตายเอา
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.82.36 วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:6:51:37 น.
สวัสดีค่ะแม่น้องนิก,
เห็นบรรยากาศบ้านแล้วนึกว่าเมืองไทยเสียอีก มีพืชผักสวนครัวไม่ครบแต่ก็แจ๋วค่ะ ยิ่งมีพวงองุ่นถึงแม้ตะมีรากินไม่ได้แต่ก็ชื่นใจ
ถ้าจะให้ดีต้องมี presenter ด้วยนะคะ
พี่จะลงใต้แล้ว เข้ามาบอกไว้ค่ะ
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.120.102 วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:12:15 น.
พี่นกขมิ้น ไปนานหรือปล่าวคะ
ขอบคุณค่ะที่แวะมาบอกน้อง
พี่ไม่อยู่ก็คิดถึงนะพี่
แต่จะดูแลบล๊อกแทนค่ะ
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.82.36 วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:16:50 น.
เลี้ยงปลากัดด้วยหรือ มองไม่เห็นเลย ปลาอื่นล่ะ มีไม๊ ที่โน่นน่าจะมีปลาสวยงามเยอะนะ สงสัยไม่ค่อยจะเลี้ยงมากกลัวเสียเงินค่าอาหารปลามากล่ะซี .... ปีนี้องุ่นเริ่มออกอีกแล้วนะ ไม้ดอกบ้านแกล่ะ ไม่ค่อยถ่ายมาให้ดูเลย มีดอกอะไรบ้างปีนี้ หนูตัวนั้นยังอยู่หรือเปล่า ที่แกเรียกแกสบี้อะไรน่ะ .... แกได้คุยกับท้อปบ้างหรือเปล่า เป็นไงบ้าง เราไม่ได้คุยเลย ช่วงนี้ส่งงานอยู่ ไม่ว่าง เสาร์อาทิตย์ เราว่างแล้วนะ เพราะไม่ได้เรียนอะไรแล้ว.....
เราอัพบล๊อคแล้วนะ
โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 210.246.144.163 วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:56:24 น.
หวัดดีเจ้าปี้แมวเจ้า
นุชแวะมาผ่อรูปแล้ว กำเดวขอไปออกกำลังกายกำเดว เดวนุชจะแวะมาอ่านเน่อปี้สาว
หันพวงองุ่นและสวนครัวปี้สาวหยังมาใจ๋ขึ้นบ๋อ บึดมาๆใหม่เจ้า
โดย: น้องนุช(แม่เฮือน)...เจ้า IP: 218.186.8.10 วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:33:40 น.
มาละเจ้าๆปี้แมวเจ้า
อย่างว่าเนาะเจ้าถ้าอยู่เมืองนอกเมืองนา
ซ้ำอยู่โซนยุโรปปุ้นก่อน เซาะหาของไทยมันค่อนข้างยากบ๋อเนาะเจ้า
ยิ่งปี้แมวมีบริเวณบ้านกว้างๆจะอี้ ดูต๊างปลูกผักปลูกไม้บ้านเฮาม่ต้องได้ไปเซาะหาซื้อที่ร้านไทย หรือร้านจีน มันแปงบ๋อเนาะเจ้า
นุชหันก่อเป๋นดีขอยปี้แมวแต้ๆเจ้า
มีพืชผักสวนครัว เวลาจะย่กิ๋นกำเตื่อก่เข้าสวนโหะมันม่วนดีแต้เจ้า นุชละชอบจะอี้แต้ๆเน่อปี้
มันปลอดสารพิษโตย ละก่อภูมิใจ๋อีกต่างหาก องุ่นเปิ้นก่อออกมาเป๋นพวงสวยเชียวเจ้าปี้แมว
ขอบคุณสำหรับรูปภาพสวนครัวที่เอามาปั๋นกั๋นผ่อ มีหยังเด็ดๆเอามาฝากกั๋นแหมเน่อเจ้าปี้แมว ดูแลรักษาสุขภาพและมีความสุขนักๆเน่อเจ้าปี้สาว
โดย:
แม่เฮือน
วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:15:53 น.
สวัสดีครับปี้แมว
ปิ๊กมาล่ะครับ
ผลการฉีดวัคซีนก่เรียบร้อยดีครับ
บ่าไห้ตอนฉีดยา
ไห้ตอนถอดเสื้อ 5555
มันถ้าจะนึกว่าต้องอาบน้ำ้ก้าผมว่า 5555
อาบน้ำเตื้อใด ไห้ซะรวด
โดย: ก.ก๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 10 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:58:27 น.
พื้นที่ถือว่าใหญ่นะพี่ ตัวบ้านน่ะ ไม่รู้ แต่บรรยากาศออกแนวบ้านชนบทดี
โดย:
DarthTrowa
วันที่: 10 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:45:29 น.
โหะๆๆๆ มาแก้ข่าวว่าผมชอบอาบน้ำเน้อครับปี้
อาบกู้วัน วันละครั้งครับ 55555
ถ้าสมัยละอ่อนก่ว่าไปอย่าง
บางเต้อก่สองสามวันครั้งครับ 55555
โดย: ก๋า เก็กเสียง (
กะว่าก๋า
) วันที่: 11 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:28:37 น.
ตัวบ้านเหรอเอ็ม สามห้องนอน
สำหรับสี่คนพ่อแม่ลูก มีห้องนั่งเล่นซะ
ห้องครัวซะ
บ้านพี่ ปลูกไม้ผลเต็มบ้านแหละ
เหมือนชนบทจ้ะ เพราะด้านหลังบ้าน
มีรั้วรอบขอบชิด ห้องนั่งเล่นก็อยู่ด้านหลัง
ผนังห้องนั่งเล่นกรุกระจกบานใหญ่
สองบ้าน ตรงสองข้างของประตูที่จะ
ออกไปสู่ด้านหลังบ้าน ฤดูหนาว
พี่ก็จะเปิดม่าน ให้แสงเข้า นั่งมองต้นไม้
หลังบ้าน ชื่นใจดี ประหยัดไฟไปเยอะเลย
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.106.109 วันที่: 11 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:14:51 น.
สวัสดีครับปี้แมว
ปี้แมวครับ
ผมเขียนเรื่องการศึกษานี้ไว้ 5 ตอนครับ
จะทยอยลงกู้วันจนกว่าจะครบครับ
ประเด็นเรื่องการศึกษา
เป๋นสิ่งตี้ผมสนใจ๋มาโดยตลอด
ปัญหาในบ้านเมืองตึงวันนี้
ผมกึ๊ดว่า 90 %
เกิดจากระบบการศึกษาตี้ล้มเหลวครับ
ผมจะลองใจ้สูตรปี้แมวดูเน้อครับ
5 ขวบฮู้กำจะยับหมิงหมิงมานั่งอ่านบล้อกครับ 5555
ราตรีสวัสดิ์ครับปี้
โดย: ก๋า เก็กเสียง (
กะว่าก๋า
) วันที่: 12 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:52:49 น.
สวัสดีครับปี้แมว
ละอ่อนเมืองนอกห้องนึงบ่าเกิน ซาวคน
มาดูบ้านเฮาพ่องกาครับปี้
ห้องนึง 50 คน
แล้วครูคนสองคนจะไปดูทั่วถึงได้หยั่งใด
ตอนตี้ผมเฮียนครุนั้น
ผมลองวิเคราะห์ขนาดห้อง จำนวนนักเรียน
ต่อครูหนึ่งคน
พบว่ามันน่าจะอยู่ตี้ตัวเลข 15 คนต่อครูหนึ่งคนครับ
ตอนนี้ตี้ทำได้ก่มีก้าโฮงเฮียนานาชาติตะอั้นครับ
โฮงเฮียนรัฐก่อย่างตี้ว่าครับ 40 -50 ตลอด
แล้วเด็กเก่งบ่าเก่งมันคละกั๋นนั๊กล้ำไป
ครูดูแลบ่าทั่วถึง
ระดับคุณภาพของนักเรียนก็ต่างกั๋นราวฟ้าดินครับ
โดยธรรมชาติครูก่จะเลือกสอนแต่เด็กเก่งตวย เพราะสอนง่าย บ่าดื้อ
ผมก่เจื้ออย่างตี้ปี้แมวว่าครับ
ขนาดหมิงหมิงเดือนเดียว
ผมว่าแกก่เริ่มจำเสียง เริ่มมอง
เวลาผมกับมาดามฮ้องเพลงประจำตัว
หรือว่าอ่านนิทานเรื่องประจำ
แกก็จะนิ่งแล้วก่ฟังอย่างตั้งใจกู้ครั้งครับ
โดย: ก. วรกะปัญญา (
กะว่าก๋า
) วันที่: 14 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:01:13 น.
บ้านน่าอยู่ มีพื้นที่ให้ลูกวิ่งเล่นแล้วก็ปลูกต้นไม้แยะเลยนะ อารมณ์บางรูปดูๆ ไปเหมือนบ้านสวนในเมืองไทยเหมือนกันนะ
พี่แม่น้องนิก ช่วงนี้อารมณ์ไม่ค่อยบรรเจิดอ่ะ เดี๋ยวคงหาย ขอบคุณมากนะพี่
โดย: อาร์ตค่ะ IP: 58.10.128.78 วันที่: 14 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:14:48 น.
ข่าวด้วน ข่าวด่วน ปี้น้อง
เขมรแห่แหนนพดลทั่วกรุงพนมเปญชู 'ฮีโร่ประเทศ'หัวโจกชิงพระวิหาร
โดย ผู้จัดกวน 10 กรกฎาคม 2551 11:52 น.
ศูนย์ข่าวภูมิภาค - ประชาชนคนแขมร์กรูออกจากบ้านมาร่วมกันแห่แหน 'ทนายตาหวาน' นพดล ซูฮกยกให้เป็น 'ฮีโร่ประเทศ' ในฐานะแอ่นอกเป็นหัวโจกช่วงชิงประสาทเขาพระวิหารเอาไปประทานให้กัมพูเจียสำเร็จหลังจากที่รอคอยมาแล้ว 46 ปี
ศูนย์ข่าวภูมิภาคผู้จัดกวนประจำจังหวัดศรีสะเกษ รายงานด่วนมาเมื่อตอนหัวค่ำคืนวานนี้ว่า ประชาชนคนกัมพูชากว่า 1 ล้านคนฝ่าสายฟ้าและห่าฝนออกจากบ้านมาชุมนุมกันอยู่บนท้องถนนอย่างเนืองแน่น ทั้งนี้ก็เพื่อจะร่วมกันแห่แหนนายนพดล หรือ 'ทนายตาหวาน' ขวัญใจเจ๊ปอง พีธีกรเวทีพันธมิตรฯ ไปรอบๆ กรุงพนมเปญ เพราะทุกคนต่างลงความเห็นพ้องต้องกันว่าถ้าหากไม่ได้รับการช่วยเหลืออย่างเป็นทางการจากทนายตาหวาน-นพดลคนไทยแท้ๆ และรัฐบาลไทยภายใต้การนำของนายสมัครทั้งทางตรง ทางโค้ง ทางอ้อม และทางลับแล้ว กรณีที่รัฐบาลเขมรจะเสนอให้ประสาทเขาพระวิหารถูกยกให้เป็นมรดกโลกแต่ฝ่ายเดียวนั้น ไม่มีทางเป็นไปได้เลย
ผู้สื่อข่าวรายงานด้วยว่า ตลอดรายทางทั่วกรุงพนมเปญจะสามารถมองเห็นภาพผู้คนชูป้ายซึ่งเขียนคำบรรยายสรรเสริญเยินยอนายนพดล โดยมีชาวกัมพูชาบางคนยกให้นายนพดลเป็น 'ฮีโร่ประเทศ' โดยหากเป็นไปได้จะเรี่ยไรเงินจากสมัครพรรคพวกเอามาเป็นกองทุนเพื่อสร้างอนุสาวรีย์ให้กับสุดยอดซูเปอร์ฮีโร่ตาไม่สมานฉันท์กันคนนี้อีกด้วย
'ขยมอรกุลพะเนคริว(ข้าพเจ้าขอขอบคุณคุณทนายตาเหล่) บานออยปะติแขมร์ (ที่ช่วยเหลือเขมร) เกิ๊ดมรดกโลกพนมวิหาร(จนเขาพระวิหารผ่านเกณฑ์ได้เป็นมรดกโลก) ปะติแขมร์ซมจุงกะ(ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงขอยกมือประนมท่วมหัวขอบคุณแก่นายนพดลคนนี้ที่มีบุญคุณอย่างล้นเหลือแก่พวกเรา' ชาวกรุงพนมเปญรายหนึ่งเอ่ยเป็นภาษาแขมร์บอกเล่าถึงอารมณ์ความรู้สึกของเขากับผู้สื่อข่าวภูมิภาคผู้จัดกวน
ถามว่าถ้าแผ่นดินไทยไม่ต้องการให้ทนายตาหวานอาศัยอยู่ต่อไป ชาวกัมพูเจียยินดีจะให้นายนพดลลี้ภัยมาทำมาหากินอยู่ในประเทศกัมพูชาได้หรือไม่ ชายชาวเขมรคนเดิมตอบทันทีว่า แม้นายนพดลจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อยกเขาพระวิหารให้ตกเป็นของเขมรแต่เพียงผู้เดียว แต่ชาวกัมพูเจียก็ไม่ได้โง่ บ้า ไร้สติ เหมือนนายกฯสมัคร (เล่น) หรือคนไทยบางคน ดังนั้นจึงไม่มีทางเป็นไปได้ที่นายนพดลจะขอเข้าไปทำมาหารับประทานอยู่ในกัมพูชา เนื่องจากทุกคนต่างล่วงรู้เป็นอย่างดีว่าขนาดบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองแท้ๆ ทนายตาไม่สมานฉันท์กันผู้นี้ยังทำทุกวิถีทางเพื่อยกให้เป็นทรัพย์สมบัติของประเทศอื่นแต่เพียงประเทศเดียว ฉะนั้น ต่อให้เห็นว่าเป็นหัวโจกในการชิงเขาพระวิหารมาให้อย่างไร ทว่าก็เป็นไปไม่ได้ที่ชาวกัมพูเจียจะยินยอมพร้อมใจให้นายนพดลลี้ภัยเข้ามา
'พวกเรามีมติร่วมกันก็แต่ว่าต้องออกมาร่วมกันสดุดีนายนพดลที่กระทำการทุกอย่างไม่ว่าจะทางลับหรือทางแจ้งจนแย่งเอาเขาพระวิหารมาเป็นของฝ่ายเราแต่เพียงผู้เดียวจนได้ กระนั้นก็มิได้หมายความว่าเราจะให้นายนพดลมาเป็นคนเขมรเช่นเดียวกับพวกเรา ขนาดบ้านเมืองของเขาแท้ๆ เขายังยกให้บ้านอื่นเมืองอื่นได้ ขืนปล่อยให้มาผมว่าอนาคตข้างหน้าอย่าว่าแต่ประสาทพระวิหารเลย ประเทศชาติก็อาจไม่เหลือ คนแบบนี้จะไว้วางใจได้อย่างไร คุณได้ดูตอนที่เขาลุกขึ้นโต้ตอบฝ่ายค้านไหม โอ้โฮ ผมดูไปน้ำตาไหลไป ถามตัวเองว่าทำไมรัฐมนตรีต่างประเทศของกัมพูชาจึงไม่พยายามเพื่อจะให้ได้มาอย่างที่นายนพดลทำบ้าง นายสมัครนั้นก็ด้วย เขาช่วยประเทศของผมจนไม่น่าเชื่อว่าเขาเป็นนายกรัฐมนตรีของประเทศไทย ซึ่งคนอย่างนี้จะไม่ให้ชาวกัมพูเจียชื่นชมได้อย่างไร ผมและประเทศของผมขอขอบคุณท่านทั้งสองเป็นอย่างสูง เราต่อสู้กันมานาน 46 ปี หากไม่ได้รัฐบาลชุดนี้ภายใต้การอุ้มชูดูแลของนายทักษิณก็จงอย่าหวังเลยเรื่องที่รัฐบาลกัมพูชาจะเสนอเขาพระวิหารจนผ่านเกณฑ์เป็นมรดกโลก ผมซึ้งนะ แต่ก็เสียใจแทนคนไทยด้วย'
ผู้สื่อข่าวรายงานเพิ่มเติมว่า จนกระทั่งบัดนี้ ทั้งนายสมัคร นายกรัฐมนตรี นายนพดล รัฐมนตรีต่างประเทศของไทยยังออกอากาศทางโทรทัศน์ และวิทยุ รวมทั้งให้สัมภาษณ์หนังสือพิมพ์ ยืนยันเป็นมั่นเหมาะเหมือนเดิมว่าประเทศไทยไม่ได้สูญเสียอะไรแม้สักนิดเดียวในกรณีที่ยูเนสโกประกาศขึ้นทะเบียนเขาพระวิหารเป็นมรดกโลก
'ฮ่วย ข้อยเฮ็ดผู้จั๊ดกวนมาแท้ๆ มุกยังไม่ลึกเท่านี้เลย มีอย่างที่ไหนเว้าปาวๆ อยู่ได้ เฮาบ่เสียอิหยังดอกๆ โอ๊ย! บักปอบสองตั๊วนี่น้อ น่าจับเอามาย่างไฟให้ตายหยั่งเขียดอีหลีคักๆ' บักแหลม บรรณาธิการบริหารผู้จัดกวนกล่าวอย่างเซ็งแกมเหลืออดเหลือทน
.......................
สวัสดีนะจ๊ะ
คนเมืองแป้
ลาละครับ
เหอ เหอ
โดย: อปน. IP: 58.147.46.193 วันที่: 15 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:07:12 น.
จ๊าก อปน.กำเดียวไปฮิฟิปู้นเน่อ
เม้ามันส์กว่า
โดย: อมม. IP: 216.175.104.177 วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:25:26 น.
เช้านี้เราต้อง present 5 ส อีกแล้ว ทำไมต้องเป็นเราด้วยวะ คนอื่นๆเขาไม่เอากันเลย ไม่ว่างมั่ง หลบมั่ง อ้างโน่นอ้างนี่ ทำคนเดียวชักเบื่อเหมือนกันนะ แต่พอผลงานเสร็จออกมาดี ก็หายเหนื่อย เดือนสิงหา จะมีคณะมาดูงานอีกแล้ว 2 ที่ เราต้องเตรียมต้อนรับอีกแล้ว แกรู้ไม๊ พอเขามาดูงานเราเสร็จ ก็ไปบอกต่อๆกันมาเป็นแถวเลย พูดในทางดีนะ ว่าต้อนรับดีมั้ง กองฯต่างๆพากันมาใหญ่เลย นี่ก็เพิ่งกลับไป เจ้าหน้าที่จากสวนสัตว์เชียงใหม่ สำนักฯได้ที่หนึ่งก็อย่างนี้แหละแก ใครๆก็อยากมาเห็น ตอนนี้ก็ ok ลงตัวแล้ว เราเมื่อก่อนจะpresent ทีก็สั่ง เดี๋ยวนี้ชินไปแล้วนะ เริ่มกล้าขึ้น อย่างว่าแหละ หลายงาน อะไรก็เราหมด ขอบ่นสักหน่อย....เอ้อ เราเข้ามาบอกแกว่าเราอัพบล๊อคแล้ว ไอเดียเราอีกนั่นแหละ ทั้งคิดทั้งทำคนเดียว เพื่อองค์กรว่ะ ไอเดียต่อไปยังค่อยคิดไป.....ก็โปรดติดตามตอนต่อไปแล้วกัน หยุด 4 วัน ได้ไปทำบุญนะ เพราะแม่พี่ไก่ชวนไปแล้วหล่ะ อุตรดิตถ์โน่น ไปกันทั้งครอบครัว ไปวันศุกร์ ห่อข้าวไปกินด้วย กลับมาแล้วจะเล่าให้ฟัง.....
โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 210.246.146.129 วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:05:48 น.
สบายดีน่อ แม่น้องนิ
ไว้วันหน้าจะเอาฮูปสวนมาฝากเน้อ
กำลังขึ้นแปลงผักหลังบ้านพอดีเลยครับ
โดย:
pu_chiangdao
วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:44:11 น.
จ๊าก มะกรูดบ้านแม่น้องนิก ยังโตกว่าบ้านบัวฯ ตั้งเยอะเรยยยย ของบัวฯ เพิ่งเลยเข่ามาคืบเดียว 5555
อืม ชอบบรรยากาศไร่องุ่นจัง เห็นแล้วนึกถึง "อมาญาส์" ของคุณจันทรำไพ นิ แม่น้องนิก นิ เคยอ่านป่ะคะ
โดย: BUATALAY IP: 203.156.38.168 วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:56:10 น.
บ้านนี้จำได้ บ้านโชคดี
มีพื้นที่ให้ปลูกผักผลไม้
อยู่เมืองใหญ่ ได้อย่างนี้ ดีเหลือใจ
มีความสุขอยู่ได้ เพียง ใจ พอ
โดย:
สัญจร ดาวส่องทาง
วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:54:16 น.
สวัสดีค่ะ
ได้ชื่นชมสวนองุ่นด้วยคน ชอบจัง
มีความสุขกับสองวัยรุ่นกำลังโตนะคะ
สนุกกับการทำอาหาร
ชีวิตอิ่มสุขดีแท้ค่ะ
โดย:
วีดวาด
วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:40:32 น.
สวัสดีครับปี้แมว
ต๋อนผมบอกใคร๋ว่าลูกจื้อ
หมิงหมิง มีก้าคนถามว่าลูกแม่ญิงกา 55555
ส่วนใหญ่จื้อสองพยางค์เด็กผู้หญิงจะใช้นั๊กกว่าเด็กป้อจายครับ
ปี้สอนลูกได้ดีจังครับ
ชอบครับ
เพราะละอ่อนซอบแย่งของกั๋น
แต่ผมบ่าก้อยได้ยินใคร่สอนดีดีจะอี้เลยครับ
โดย: ก.ก๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 19 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:35:27 น.
สวัสดีครับปี้แมว
กำสอนตี้ปี้แมวสอนลูกทั้งสองคน
ผมจะเอาไปสอนหมิงหมิงตวยครับ
กลัวมันจะเป๋นเทวดาขนาด 5555
เพราะก๋ง อาม่า อาแปะ อาอึ้ม
ตวยใจ๋มันแน่นอนครับ
ผมตึงบอกกับมาดามว่ามันต้องมี "ยักษ์" สำหรับลูก
พ่องเน้อ บะไจ้ว่าตวยใจ๋ไปกู้คน
ก่ปออดี เสียเด็กหมด
ก่จะเลี้ยงหื้อดีครับ
บ่ได้อยากจะเลี้ยงหื้อเก่ง หื้อดังครับปี้
อยู่ในโลกทุกวันนี้
เอาตัวรอดได้ ฮู้ตันคน และก็ทำประโยชน์ต่อโลกและผู้คนพ่อง
ตะอี้ผมว่าก็น่าจะโอเคแล้วครับ
โดย: ก๋า เก็กเสียง (
กะว่าก๋า
) วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:2:38:26 น.
สวัสดีครับปี้แมว
ถึงเวลานั้นก่จะหาวิธีปาลูกไปดูด้วยต๋าตัวเก่าดีกว่าครับ
ว่าเฮาบ่าได่เกิดมาเพื่อฉกฉวยทุกสิ่งจากโลก
แต่เฮา "หื้อ" คนอื่นได้ตวย
บ่าว่าจะด้วยแรง ปัญญาและทรัพย์
ตอนนี้หมิงหมิงก่หื้อความสุขป้อแม่
แล้วก่รับความฮักจากป้อแม่ไปก่อนครับ
ผมก่บ่าได้โทรหาใคร๋มาเมินแล้วครับ
คนเดียวตี้ผมโทรศัพท์เมินตี้สุด นานตี้สุด
บ่อยตี้สุด แต่เป๋นเมือ่ก่อน
ต๋อนนี้ก่กลายมาเป็นภรรยาไปแล้ว
บ่าต้องโทรก่เจอกันตึงวันครับปี้ 55555
โดย: ก๋า เก็กเสียง (
กะว่าก๋า
) วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:48:15 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Mommy and me
Location :
California United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
พ่อพเยีย
กากีซ่าส์
วีดวาด
แม่น้องกุ๊ก
pu_chiangdao
DarthTrowa
สัญจร ดาวส่องทาง
กวิสรา
pantamuang
แม่เฮือน
Webmaster - BlogGang
[Add Mommy and me's blog to your web]
Links
pijika
ไทยรัฐ
อิคุณน้อง
ผู้จัดการ
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ดูสงบเงียบ สมถะ
แม้ว่าดินดูแห้งผากพืชสวนครัวบางอย่างเรา
ปลูกในพื้นที่แคบๆได้อย่างเช่นในยางรถเก่าๆ
หรือกระถางดูแลง่ายไม่เปลืองน้ำ
............