หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก...ที่คงไม่มีวันเลือนหาย..ในความรู้สึกของแม่
Group Blog
 
 
มีนาคม 2549
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
18 มีนาคม 2549
 
All Blogs
 
ความหลังที่มาพร้อมกับสายฝน

ในขณะที่ฉันกำลังนั่งเขียนบล๊อกหน้านี้ ข้างนอกฝนกำลังตกหนัก ฝนในความรู้สึกของฉัน มักจะมาคู่กันกับความหลังซะด้วย คุณลองนึกภาพหนังไทยที่นางเอกนั่งพิงตัวเองอยู่ข้างหน้าต่าง มองผ่านบานหน้าต่างที่กรุด้วยกระจกใสออกไป แต่ใจเธอคิดอะไรสุดแท้แต่จะเดากันไป แต่อย่าเอาฉันไปเปรียบกับความสวยของนางเอกก็แล้วกัน ฉันเพียงแต่เปรียบเพียงท่านั่งเท่านั้น และฉันก็ไม่ได้นั่งเหม่อมอง แต่ฉันคว้าเอาคอมพิวเตอร์มาเขียนเรื่องที่ฉันอยากจะเขียน เพื่อระลึกถึงความหลังอันแสนเศร้าของเพื่อนสนิทคนหนึ่งของฉัน

หลายๆคนคงชอบฝน โดยเฉพาะเด็กๆชอบวิ่งเล่นกลางสายฝน ในวัยเด็กฉันก็เป็นอย่างนั้นแหละ ชอบวิ่งเล่นกลางสายฝนโดยไม่ฟังคำเตือนจากแม่ด้วยซ้ำ ต่อมาฉันสูญเสียเพื่อนสนิทที่สุดไป ยามใดที่ฝนตกฉันก็มักจะคิดถึงความหลังกับเพื่อนคนนี้ เสมอ

เพื่อนของฉันชื่อฝน ฝนเป็นคนดีแบบไม่เคยคิดร้ายใคร ถ้าเปรียบเทียบกันระหว่างฉันกับเพื่อน ฝนก็เป็นนางฟ้า ส่วนฉันเป็นนางมารที่คอยขัดขวางความคิดและจิตใจเพื่อนอยู่เสมอ ฝนมีความรักเกิดขึ้นครั้งแรก ถ้าคำพูดที่ว่า ความรักทำให้คนตาบอด ฝนก็เป็นอย่างนั้นแหละ ส่วนฉันมองเห็นอนาคตความรักของเพื่อนว่า จะลงเอยแบบไหน ฉันคิดในตอนนั้นว่า ฉันเป็นเพื่อนฉันควรจะตักเตือนเพื่อนได้ และมั่นใจว่า เพื่อนต้องฟังฉัน แต่ฉันคิดผิด ฝนไม่ฟังฉันและพูดใส่หน้าฉันว่า คนอย่างเธอไม่เคยมีความรัก เธอจะเข้าใจอะไร จริงอยู่ที่ฉันไม่มีความรักในตอนนั้น แต่ไม่ได้หมายความว่าฉัน
จะมองอะไรไม่ออก หรือโง่ต่อชั้นเชิงของผู้ชายจนมองอะไรไม่เห็นเลยทีเดียว คำพูดของฝนทำให้ฉันน้อยใจ และคิดว่าในเมื่อฉันหวังดีและฝนมองไม่เห็นความตั้งใจดีของฉัน ฉันจะหวังดีไปทำไม ฉันจึงเพิกเฉยกับเรื่องราวส่วนตัวของเพื่อนแต่นั้นมา

ฝนมีความรักอีกสองครั้งและผิดหวังอีกสองครา ความรักครั้งสุดท้ายของฝน เป็นรักที่ฝนตั้งใจว่าจะต้องลงเอยด้วยการแต่งงาน ฝนฝันถึงอนาคตมากมายกับชายคนสุดท้ายของเธอ ฉันได้พบเขาของเธอในปีหนึ่งที่ฉันกลับไปเยี่ยมบ้าน และพร้อมกันกับที่ฝนพาชายคนนี้ไปเที่ยวบ้านของเธอ เธอแนะ
นำให้ฉันได้รู้จักกับเขา หน้าตาท่าทางของเธอดูมีความสุข ฝนบอกถึงความรักที่เธอมีต่อเขา บอกถึงความคิดฝันที่จะมีอนาคตร่วมกัน และอะไรต่างๆอีกมากมายที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะพึงมีต่อผู้ชายที่เธอรัก ฉันได้แต่รับฟังสิ่งที่เพื่อนคุยให้ฟัง และไม่ได้ปริปากคัดค้านอะไร และวันหนึ่งฉันก็ได้เจอฝน
อีกครั้ง เธอไปหาฉันบอกฉันว่า ความรักของเธอจบลงแล้ว ครอบครัวฝ่ายชายไม่ชอบเธอ และบังคับให้เขาเลิกกับเธอ ฝ่ายชายก็เลือกครอบครัวมากกว่าที่จะเลือกฝน ดูเหมือนว่าความรักของฝนต้องจบ แต่จิตใจของฝนไม่ได้จบลงไปพร้อมๆกับความรักครั้งนั้นไปด้วย ฝนมั่นใจว่า เขารักเธอและเขาจะต้องกลับมาหาเธออย่างแน่นอน ในตอนนั้นฉันยังเยาว์ต่อความรัก ฉันไม่รู้จะหาวิธีใดที่จะช่วยปลอบเพื่อนให้คลายเศร้าได้ ฉันไม่รู้จะทำอย่างไรให้เพื่อนยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น

และฉันก็ไม่ได้มีโอกาสนั้นอีกเลย เพราะวันรุ่งขึ้นฝนก็จากไปกับอุบัติเหตุรถชนกัน ฝนไปเสียชีวิตที่โรงพยาบาล หลายปีผ่านมา ฉันเฝ้าคิดถึงเรื่องราวของเพื่อนสนิทของฉัน ถามตัวเองว่า ฉันผิดมั๊ยที่เพิกเฉยต่อเพื่อน ฉันไม่ได้ช่วยเพื่อนให้สมหวังแม้กระทั่งความรัก ในวันที่เพื่อนอาจจะต้องการใครซักคนที่เข้าใจ ฉันก็ไม่ได้อยู่ตรงนั้น ทุกครั้งที่ฉันมีความสุขในครอบครัวเล็กๆของฉัน ฉันมักจะคิดถึงฝนเสมอ แต่ในบางความคิดมันแย้งว่าดีแล้วที่ฝนไปสบาย ไม่ต้องต่อสู้ดิ้นรนแก่งแย่งอยู่ในโลกใบนี้ คนที่แกร่งและเข้มแข็งเท่านั้นถึงจะอยู่ในสังคมปัจจุบันนี้ได้

ฝนยังตกอยู่นอกหน้าต่างไม่ขาดสาย ฝนทำให้ฉันคิดถึงความหลังในวัยเด็ก ฝนทำให้ฉันคิดถึงความหลังกับเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่จากไป หากเธอรับรู้สิ่งที่ฉันกำลังคิดขอให้เธอรู้ว่า เธอโชคดีกว่าฉันมากมายที่ไม่ต้องต่อสู้ดิ้นรนอยู่ในโลกใบนี้อีกต่อไป


Create Date : 18 มีนาคม 2549
Last Update : 18 มีนาคม 2549 8:32:42 น. 4 comments
Counter : 586 Pageviews.

 
ทุกคนล้วนเป็นไปตามวิถีและดวงชะตา ฝนยังเป็นเพื่อนคุณอยู่เสมอครับ อย่าคิดมาก


โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:9:31:13 น.  

 


โดย: รอยเท้าบนพื้นทราย วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:11:33:16 น.  

 
พี่ว่าทุกคนมีสิ่งของ ปรากฏการณ์ สถานที่ที่ได้พบเมื่อไรเป็นต้องหวนระลึกถึงเรื่องฝังใจบางเรื่อง หรือแม้แต่เรื่องเล็กๆซึ่งบางครั้งเราไม่ได้ตั้งใจจะจดจำ แต่พอพานพบสิ่งกระตุ้น ความหลังเหล่านั้นกลับผุดขึ้นมา กลไกของจิตนี่ช่างน่าประหลาดใจเสียจริง...

คนฝากฝั่งกระโน้นเขาเรียกว่า...remind...of...ใช่ไหมจ๊ะ

หาเรื่องเรียนภาษาต่างด้าวไปในตัวจ้ะ...


โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.136.70.242 วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:16:15:09 น.  

 
เรียกภาษาประกิตว่า ภาษาต่างด้าว เชียว
วันนี้ฝนหยุดตกแล้ว แม่น้องนิกไม่ค่อยชอบ
ฝนค่ะ คิดถึงเพื่อนคนนี้ทุกทีไป เพื่อนคนนี้
เสีย ตอนอายุ 25 เอง เหตุการณ์ผ่านมาตั้ง
นานแล้วเนาะ แม่น้องนิกยังจำได้ติดตาว่า ได้พบเพื่อนเป็นคืนสุดท้ายก่อนเขาจะจากไปในวันรุ่งขึ้น


โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.135.250 วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:22:10:38 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mommy and me
Location :
California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Mommy and me's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.