Bloggang.com : weblog for you and your gang
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก...ที่คงไม่มีวันเลือนหาย..ในความรู้สึกของแม่
Group Blog
เรื่องเล่าจาก Mommy and me
เรื่องเล่า..ในวันที่ลูกเรียน
<<
ธันวาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
17 ธันวาคม 2550
คริสมาสต์ของหนู
All Blogs
รูปล่าสุด
ได้กินจนได้
บ้าน
โอเรกอน
Thanksgiving
ไม้เลี้ยง
อั๊พเดท
ของที่ทำขาย
กุยช่าย
วันเกิด
ฤดูใหม่
โลว์ขวด
เปลี่ยนภาพ
อั๊พเดทรูป
ปีใหม่
นึกว่าเรื่องแบบนี้ มีแต่ที่เมืองไทย
พาชมสวนหลังบ้าน
คำถามนี้..ต้องตอบ
หยุดสามวัน
เด็กๆในห้องเรียน
ใครไม่รู้ แต่ฉันรู้แก่ใจ
ฝึกเด็กให้อ่านเป็น
แม่แบบนี้..ก็มี
เรื่องมีอยู่ว่า....
เรียนรู้ไว้ไม่เสียหลาย
เรื่องของเมื่อวาน
สิ่งที่เห็นและเป็นไป
เดินหน้าต่อไป
หิมะ..ทางที่ไม่คิดจะไป
สีสรรชีวิต
ไวโอลิน
หมอก
ส่งความสุขรับปีใหม่
ความอยากของคน
ถนนสายนี้
43 ปีที่ผ่านมา
ถามใจตัวเอง
ไม่ง่ายอย่างที่คิด
จันทร์เจ้าเอย
ฤดูร้อนเวียนมาอีกครั้ง
เปลี่ยนห้องเรียนใหม่
ฉลองปิดเทอม
วันเกิดของหนู
ใกล้เวลาปิดเทอม
ความรู้สึกดีๆ จากใจ
แรงฮึด
ความตั้งใจที่ไม่เท่ากัน
ช่วงนี้...เฮ่ออออ
พิซซ่า..สูตรของฉัน
เก่า..ใหม่..มาเจอกัน
มูลนิธิ นักเล่าเรื่อง
สมาชิกใหม่..บีชู..กินนี่พิก
มีแต่เรื่องชวนเศร้า
ลูกฉัน..ลูกเธอ
ทุกสิ่ง..ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ
ตามอลีนา..ไปเรียนภาษาอังกฤษ
โอกาสที่ได้มา
ชีวิตประจำวัน
เวลา..เป็นเครื่องทดสอบ
สังคมเล็กๆที่ฉันอยู่
สละเวลา..เพื่อลูก
เพียงเราเท่านั้น
จากใส้อั่ว..ถึงหมี่กรอบ
ที่มา..กับความเชื่อ
นึกว่าวางแผนไว้ดีแล้วเชียว!
ของขวัญที่ติดค้าง
ทำไมต้องเป็นเหมือนใคร
อั๊พเดทครอบครัว
เสน่ห์ปลายจวัก
สิ่งที่หวังไว้ในปีหน้า
ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง
คริสมาสต์ของหนู
คนบ้านเดียวกัน
หายแซ๊บ..หายสอย
วันหยุด..การรอคอยคำตอบ
เรื่องดีๆ
เสมือนหนึ่ง นักจิตวิทยา
ยังไม่นิ่งพอ
ใช่เพียงเรา..ที่มีปัญหา
ไปช่วยคุณครู
หวงแหน..ความเป็นส่วนตัว
ไม่มีอะไรเป็นสาระ
ต่างคน..ต่างเรียน(รู้)
เหา..ที่เรากลัว!!
เมื่อวาน..วันนี้..และพรุ่งนี้
เจ็ดปีกับบ้านหลังนี้
เจ้าหมา..ยัมยัม
ได้เวลาของหนูแล้ว
หลายวันที่ผ่านมา
คุยกันเรื่องลูก
เปิดเรียนวันแรก
ดีกว่าปีที่ผ่านมา
วันเกิด
เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะ!
Follow your heart
ห้ามขาย
ของเล่นในยุคปัจจุบัน
จิตตก
ของฟรี..
ยุง
เพื่อนเล่นของนิก
มิตรภาพที่ยั่งยืน
น้ำเน่าแบบเด็กๆ
บางภาคของชีวิตคู่
แล้วแต่ใจที่อยากจะอ่าน
ภาพไปเที่ยว..
เหลือแต่ใจที่ใช้เดินทาง
น้ำใจมนุษย์
มิตรภาพในโลกอินเทอเนท
จากข้าวเหนียวถึงสาคูใส้หมู
นินเทนโด้ DS
วันงานของมาเรีย
วันแห่งความสุขของมาเรีย
ได้เวลาเที่ยวจนได้
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (6)
ต้นไม้..สวนครัว...ให้อะไร
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (5)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (4)
สิ่งที่นับว่าเป็นความสุข
9 มิถุนายน เมื่อสี่ปีที่แล้ว
ทุกชีวิต มีบททดสอบ
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (3)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (2)
ห่างไกล ไม่ห่างกัน
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (1)
ความตั้งใจดี..ที่เริ่มถอย
ไม่ง่ายเลยกับการเรียนฟรี
บนความน้อยใจ..
ตัดออกจากกองมรดกใจ
ระลึกถึงผ่านโปสการ์ด
เรียนรู้..ผ่านตัวอักษร
ระหว่างฝัน..กับความเป็นจริง
หรือชีวิตมีค่าเพียงเท่านี้
น้ำใจที่ไม่ต้องซื้อหา
รักให้เป็น
พาลูกเที่ยวสวนสัตว์
เหตุผลแบบแม่..กับคำถามที่ไม่เข้าใจ
เพียงช่วงเวลานึง คิดถึงเพื่อนๆจริงๆ
รู้จัก-รักษา-สัญญา
ไม่ใช่ทุกคน ที่จะให้อภัย
จริงหรือ..ที่ความสุขนั้น น่าเบื่อ
ต่างเหตุผล - ต่างความคิด
ต้นไม้ของแฟร้งคลิ่น
กฏของฉัน
เวรกรรมน่ะมีจริง
ฉันเป็นของฉันอย่างนี้
แฉความรู้สึกบ้างดีกว่า
พี่ผัวตัวร้าย กับ น้องสะใภ้ตัวแสบ
ฉันจะพยายาม
นี่แหละชีวิตจริง
ความพอใจในชีวิต
สวัสดีปีใหม่ด้วยภาพ
ของขวัญปีใหม่..จากพี่คนหนึ่ง
ความงดงามในยามสุข
วันนี้..ที่ลมพัดแรง
ของที่มีความใส่ใจกับการให้ส่งเดช
ป้าจูดี้
ลูกพร้อมแม่ก็พร้อม
วันที่ใบไม้เปลี่ยนสี
ความสุขในแต่ละวัน
ปิดเทอมก็ควรจะหยุดเรียน
ความรู้สึกเหงา
งานที่ต้องเร่งทำ
Thanksgiving
เล่าสู่กันฟัง
คิดเองไม่เป็น
Back to normal
สองวันที่รอคอย
อึดอัดใจ..
หลังตู้เย็น...กับคำว่าคุณค่า
เมื่อลูกทะเลาะกัน
คุณเลือกคบเพื่อนจากอะไร
รู้จักรับผิดชอบ
ความรู้สึกที่ไร้ตัวตน
แรงขับ..เปลี่ยนแปลงชีวิต
สอนให้ลูกรักการอ่าน
คำถามที่ต้องตอบ
เมื่อรัก..ต้องปรับ..เพื่อความสุข
รูปครอบครัวที่ไม่เคยมี
ชีวิตที่ยึดติด
คุณค่าในมิตรภาพ
ของขวัญที่อยากได้
Angel Child,Dragon Child
เรื่องของภูมิ(ภาคต่อ)
ความแตกต่างระหว่างคำว่า..เพื่อน
เข้มแข็งกว่าที่คิด
เมื่อห้ามไม่ได้
ขอบคุณจากใจจริง
น้ำใจและการตอบแทน
ในความทรงจำ
รอเก็บเกี่ยว
เล่าถึงรัฐOregon
เหมือนไม่ใช่ญาติ
น้ำใจที่ได้รับ
วันเดินทางกลับ
ก่อนจะหนีไปเที่ยว
เมื่อคุณคิดว่าฉันไม่เคยใส่ใจ
บทลงท้ายของภูมิ
โชคร้ายของภูมิ
เมืองนี้น่าอยู่มั๊ย
วันที่เฝ้าคอย
ภาพแห่งความสงบ
วันเกิดอนิก
ชีวิตที่ถูกกระทำ
วันคล้ายวันเกิด(Alina's birthday)
ห้องเรียนของนิก
ของกินเมืองนอก
ในวันที่อากาศร้อน
ปัญหา..ที่หนีไม่พ้น
คนต่างด้าว
เขียนด้วยมือลบด้วยเท้า
ทาชาเน
โบสถ์..กับการดับทุกข์
พี่ชายกับน้องสาว
ทางที่เลือกเดิน
รอยมือน้อยๆ
ความตั้งใจของเด็กคนหนึ่ง
เหตุที่เกิดในโรงเรียน
ยุน ผู้จบชีวิตลูก
แอนโทนี่
Gifted child
คิดถึงความหลัง
เทพีหาบเงิน
ตาแก่ข้างบ้าน
เด็กชายณัฐภูมิ
ความหลังที่มาพร้อมกับสายฝน
เพียงเพราะเธอไม่ใช่คนขาว
คริสมาสต์ของหนู
วันพฤหัสที่ผ่านมา เป็นงานแสดงคริสมาสต์ของนักเรียนชั้น Pre-K ซึ่งเป็นการจัด
แสดงการร้องเพลงหมู่ ของนักเรียนสามห้องด้วยกัน งานนี้ไม่มีเด็กโตร่วม เพราะถ้าจัดเด็กเล็กแสดงร่วมกับเด็กโต คงจะยุ่งน่าดู
ลำพังวันนั้น พ่อแม่เด็กชั้นพรีเคก็มาให้กำลังใจลูกตัวเองกันน่าดู กล้องชนิดไหนกี่ตัว ต่างก็งัดกันขึ้นมาถ่ายรูปลูกตัวเองกันจ้าละหวั่น ยิ่งเป็นลูกคนแรก คนเดียว หรือลูกชายคนสุดท้องด้วยแล้ว แม่แต่ละคนยิ้มกับความน่ารักของลูกตัวเอง ส่วนฉันชินแล้วล่ะ แต่ก็ต้องไปให้กำลังใจลูกสาว
คุณครูไร้ไอเดีย ทำได้อยู่แค่นี้แหละ
ขณะที่คอยเวลาอยู่ในห้องเรียน
หนูอยู่ข้างหน้าคนกลาง(เพราะตัวเล็กสุด)
ห้องนี้..ขี้อายกันทั้งหมด
Create Date : 17 ธันวาคม 2550
Last Update : 17 ธันวาคม 2550 6:10:35 น.
15 comments
Counter : 541 Pageviews.
Share
Tweet
เข้ามาดูคนแรก
น่ารักดีค่ะ....ร้องเพลงอะไรบ้างคะ
รอดูของพี่นิกอีกคนนะคะ
โดย: น้องเอ้ IP: 125.25.134.254 วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:8:27:04 น.
เด็กๆ น่ารักคะ
โดย:
tete' my little star
วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:8:53:55 น.
อลีนาร้องเป็นกับเขาด้วยเหรอ....ร้องเพลงอะไรล่ะ แต่งตัวง่ายๆดีเนาะ ไม่ลงทุนเลย....มีการแสดงอย่างเดียวเหรอ....กินเลี้ยงล่ะมีมั๊ย
โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 210.246.146.129 วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:9:08:47 น.
เราอัพบล๊อคแล้วนะ....
โดย: แม่น้องกุ๊ก (
แม่น้องกุ๊ก
) วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:9:26:38 น.
น่ารักมาก
.........
ใสแจ๋วแหวว
........
จริงๆนะ
อี่ไย้
โดย: อปน. IP: 125.25.22.82 วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:12:33:21 น.
อลีนาน่ารักดีครับ แต่เห็นด้วยว่าชุดเนี่ย...ไร้ไอเดียจริง ๆ
ตอนนี้นิกปิดเทอมรึยังครับ ส่วนผม ศุกร์นี้สอบ แล้วก็โดนสอบแบบเทคโฮม 2 วิชา แถมวันที่ 14 ต้องส่งโครงร่างวิทยานิพนธ์อีก เหนื่อยแน่ ๆ เลย
โดย: Darth Trowa IP: 58.9.158.173 วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:21:25:03 น.
55 แม่น้องนิกกัดครูเหรอคะ 55 เอานะ ดิฉันว่า ถึงจะไอเดียน้อย แต่พอเด็กๆ มารวมๆ กันก็ดูน่ารักดีนะ
โดย:
มรรคณิชา
วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:9:45:28 น.
เอ้
ห้องอลีนาร้องเพลงจิงเกิลเบลจ้ะ
คนล่ะเห้สองเห้ก็พอกล้อมแกล้มนะ
ห้องอลีนาน่ะ พูดอังกฤษได้ไม่กี่คนหรอก
ไม่เหมือนห้องที่ใส่ชุดดำที่ยืนข้างๆ
ห้องนั้น..ร้องเป็นเรื่องเป็นราว
ห้องอลีนาที่พี่ถ่ายรูปไว้ มีนักเรียน
ห้องละสิบห้าคนต่อครูหนึ่งคนจ้ะเอ้
ส่วนของนิกตอนเช้าไปให้กำลังใจลูก
ไม่ได้ถ่ายรูปไว้หรอกเอ้ เพราะเขาให้
เด็กห้องอื่น แทรคอื่นมาดูการแสดง
พี่เดินไปข้างหน้าไม่ได้เลย เด็กๆบัง
แล้วนิกก็ตัวเล็กเตี้ยๆกว่าใครเขา
เลยไม่ได้ถ่ายรูป นิกยืนเต้นอยู่ข้างหน้า
ส่วนเพื่อนๆยืนบนแสตนร้องเพลงค่ะ
+++++++++++++
แม่น้องกุ๊ก
แกอย่าถามเล๊ยว่ากินเลี้ยงหรือปล่าว
ครูอลีนา เป็นมังสะวิรัสมั๊งแก
ห้องอลีนาเลยไม่เคยมีปาร์ตี้อะไรกับเขา
เพราะครูกินอาหารอย่างเราๆไม่ได้
ปาร์ตี้บ้านใครบ้านมันแหละ
+++++++++++
ป้อหนาน
ล่ะอ่อนเนาะก่ใสอย่างอี้ละ
ไหนจะเหมือนป้อหนาน
ผ่านโลกมาห้าสิบ ฒ เถิบแล้ว
+++++++++++++++
เอ็ม
นิกจะปิดเทอมวันศุกร์นี้แล้วล่ะ
การบ้านก็คงเป็นแพ๊กเกจเลย
ปีนี้นิกอยากไปเรียนตอนปิดเทอมล่ะสิ
พี่ก็เห็นดีด้วย เพราะใกล้สอบข้อสอบ
ของเสตทตอนปลายภาค
ปีนี้ดีที่ว่า เรียนตอนบ่ายเลิกเย็น
ปีก่อนๆโน้น เรียนเช้าถึงบ่ายน่ะ
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.188 วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:9:54:34 น.
อุ้ย!อิไย้ หยาบคาย
แหม๋ปี๋หน้าก่เออรี่รีไทรํ แล้วลอ
..........
เตะปี๊บดังโต้มมมมมมม
โดย: อปน. IP: 125.25.18.247 วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:13:12:58 น.
แผ่นหยังน่ะ ผ่ออย่างข้าวโคบบ้านเฮาเลาะ
โดย:
กากีซ่าส์
วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:16:18:41 น.
สวัสดีค่ะ แม่น้องนิก และเด็กๆ
ไม่มาที่นี่ซะนานเลย สบายดีกันนะคะ
นานได้เห็นเด็กทำกิจกรรม น่ารักจังค่ะ ยิ่งใกล้ปีใหม่เมืองนอกมีงานเยอะแยะนะคะ
ถนนคงประดับไปด้วยต้นคริสมาส และดวงไฟสวยงาม ของที่เมืองไทยก็มีแต่ไม่รู้สึกว่ามันใช่ เพราะมันไม่ใช่ฝรั่งจริงๆ อิอิ
แวะไปที่บลอคเค้าสิ เค้ามีไรจะอวดน่ะ อิอิ
นะนะไปๆ
โดย:
วีดวาด
วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:19:31:30 น.
ข้าวควบ..บ่ไจ้ข้าวโคบ
.........
โดย: ชอลิ้วเฮียง IP: 125.25.20.225 วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:11:16:26 น.
อิป้อหนาน
เฮาตึงบ่ค่อยได้เปิดเนทใช้
วันสองวันที่ผ่านมานี่ เฮาอิดกับกิจกร๋รม
ของล่ะอ่อนโทะ
สรุปแล้ว..ที่เตะปี๊บดังนี่
มันก่ของแน่อยู่แล้วอ่ะ
น้ำหนักขนาดนั้น ถ้าเตะปิ๊บบ่ดัง
ก่บ่ฮู้จะว่าอย่างใดแล้วววววววว
+++++++++++++++
หนูหน่อย
เอ่อนั่นละ แผ่นอะหยัง ก่ยังว่าอยู่
ใหญ่ปิดหน้าปิดต๋าล่ะอ่อนหมด
หันหน้าหันหลังก่บ่ได้ตวยนะ
รำคาญง่าวเลย พอล่ะอ่อนหันปุ๊บ
ไอ่โบว์ที่อยู่ตางหน้าก่ไพล่ไปอยู่ตางหลัง
อิแม่ไปรับใช้มันวันนั้น อิดขนาด
คอยจับกระดาษพลิกไปพลิกมา
ไค่อยากบิดคอล่ะอ่อนขนาดเลยวันนั้นอ่ะ
++++++++++++
วีดวาด
ตามไปแล้วจ้ะ
+++++++++++++
สรุปแล้ว..เขาสองคนนี่ หมู่เดียวกันก่หา
คนหนึ่งบอกข้าวควบ
แหมคนบอกเข้าโคบ
เมืองแป้เฮาฮ้องว่าเข้าควบ..เนาะป้อหนาน
ตามแม่ฮ่องสอนเขาฮ้องข้าวโคบก้า
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.135.232 วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:12:11:29 น.
แล้ว "ข้าวควบ" กับ "ข้าวโคบ" นี้มันคืออะไรคะ ใช่ข้าวเกรียบว่าวหรือเปล่า
โดย: น้องเอ้ IP: 125.25.205.41 วันที่: 21 ธันวาคม 2550 เวลา:8:42:50 น.
น่าจะใช่นะเอ้
เพราะพี่ก็ไม่รู้ว่าภาษากลาง
มันเรียกว่าอะไรเหมือนกัน
รู้แต่หน้าตาและภาษาเหนือ
เรียกว่าข้าวควบน่ะค่ะ
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.107 วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:0:30:54 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Mommy and me
Location :
California United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
พ่อพเยีย
กากีซ่าส์
วีดวาด
แม่น้องกุ๊ก
pu_chiangdao
DarthTrowa
สัญจร ดาวส่องทาง
กวิสรา
pantamuang
แม่เฮือน
Webmaster - BlogGang
[Add Mommy and me's blog to your web]
Links
pijika
ไทยรัฐ
อิคุณน้อง
ผู้จัดการ
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
น่ารักดีค่ะ....ร้องเพลงอะไรบ้างคะ
รอดูของพี่นิกอีกคนนะคะ