หายแซ๊บ..หายสอย เพิ่งจะได้โอกาสเปิดบล๊อก เห็นคอมเม้นท์เพื่อนๆจ่ม(บ่น)ว่า..หายแซ๊บหายสอย ฉันอดที่จะอมยิ้มไม่ได้นะ..ว่ายังมีคนที่ห่วงใยและแคร์ฉันอยู่ ถือว่าเป็นความรู้สึกดีๆที่มีให้ฉันก็แล้วกัน ที่จริง ฉันไม่ได้หายไปไหนหรอก ยังอยู่ดี เพียงแต่อาทิตย์ที่ผ่านมา มันเหนื่อยกายจนอยากพักผ่อน ก่อนที่จะเป็นลมตายในวันรุ่งขึ้น ตัวเราย่อมรู้ตัวเองดีว่า ร่างกายเรา ไหวหรือไม่ไหวแค่ไหน วันพุธที่ผ่านมา เป็นวันปิดคอร์สการประชุมของผู้ปกครองห้องเรียนอลีนา ฉันต้องทำปอเปี๊ยะไปร่วมงานฉลอง(ฉลองที่ไม่ต้องไปประชุมอีกต่อไปแล้ว) ที่ต้องทำปอเปี้ยะเพราะแม่ๆทั้งหลายขอมา ฉันต้องตื่นหกโมงเพื่อเริ่มทอดปอเปี๊ยะ 50 ชิ้น วันอังคารฉันได้หนังสือใหม่มาอ่าน กว่าที่ลูกจะเข้านอนก็สี่ทุ่ม แม่มันอ่านหนังสือ 2 เล่มไม่จบ..ก็วางไม่ลง ตั้งหน้าตั้งตาอ่านไปจนจบปาเข้าไปตีสอง เช้าวันพุธต้องตื่นขึ้นมาทอดปอเปี๊ยะ สรุปว่าได้นอนแค่ 4 ชั่วโมง ได้เรื่องเลย ร่างกายมันไม่ไหว เวียนหัวไปหมด แล้วต้องเดินรับส่งลูกอีก กิจกรรมประจำวันที่บ้านก็ละไม่ได้ ก็ทนๆก้มหน้าก้มตาจัดการไปให้ลุล่วง ตกเย็น หัวถึงหมอนคอมพิวเตอร์ที่วางอยู่บนโต๊ะ กลายเป็นของเหม็นสำหรับฉันไปเลย ขอนอนพักก่อนดีกว่า การไม่ได้นอนพักผ่อนอย่างเพียงพอ สำหรับคนมีอายุเลยสี่สิบ ไปแล้วนี่ ฉันต้องนอนทดแทนถึงสามวันเชียวนะกว่าที่จะฟื้นตัว คิดอยู่เหมือนกันว่า เพื่อนๆจะคิดว่าฉันหายไปไหนเพราะปกติฉันก็เป็นคนที่ไม่ค่อย จะละเลยกับเรื่องอะไร และมักจะบอกกล่าวกันล่วงหน้า พอหายไปก็มักจะทำให้หลายๆคนที่ผูกพันธ์ เกิดความรู้สึกว่าเกิดอะไรขึ้น ขอโทษทุกๆคนด้วยนะถ้าทำให้ คิดไปต่างๆนาๆ บางคนอาจจะคิดว่า ฉันหายไปกับกระทงก็ได้นะเออ ++++++++++++++++++++++++ วันอาทิตย์ที่ผ่านมา น้องคนหนึ่งชวนไปเซอไพร้ซ์ปาร์ตี้วันเกิดให้สามีเธอ นึกถึงตัวเองว่า ไม่เคยเซอไพร้ซ์จ๊ะเอ๋ให้สามีแปลกประหลาดใจใดๆทั้งสิ้นกับเขาซะที ดูๆไปก็เป็นความน่ารักที่ภรรยาจะทำให้สามีนะ แอบชื่นชมความน่ารักของเขาล่ะ สามีพูดเพราะ ครับลงท้ายทุกคำกับภรรยา ฉันยังแอบจิกเขาทั้งคู่ว่า แหม..เราเปลี่ยนสามีไปอยู่บ้านกันซักวันดีแมะ อยากได้จังเลยคนพูดเพราะๆเนี่ย ครับๆ ยังไม่เท่ากับเขาเรียกภรรยาว่า น้องครับทุกคำซะด้วยสิ ก็อย่างว่าแหละนะ..ได้มาเท่าที่ได้ก็บุญละ จะหาคนดีครบร้อยคงหาได้ยากเชียวล่ะ ก่อนไป จอห์นบอกว่า ไปแป๊บเดียวนะ สองชั่วโมงก็กลับ ฉันก็ไม่อยากฝืนใจใครให้อยู่ ไปร่วมยินดีกับเขาก็ดีกว่าไม่ไป เสียน้ำใจคนชวนหมด พอไปถึง พี่พลสามีน้องแว่น ก็นำเบียร์มาให้จอห์นดื่ม หมดไปขวดแรก ตามมาขวดที่สอง กรึ่มได้ที่ หัวหน้างานของพี่พลตามมาร่วมงานด้วย สามหนุ่มกรึ่มกันได้ที่คราวนี้เม้าท์แตกเลย บอกเราว่าสองชั่วโมงกลับ กลายเป็นอยู่ยาววววว ฉันเลยบอก คราวหน้าถ้าจะมาฉันจะหอบเสื้อผ้ามานอนบ้านนี้ รู้แล้วรู้รอดไป เนี่ยนะผู้ชาย..เอาแน่ไม่ได้ถ้าถูกใจกับอะไรขึ้นมา นี่เป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่ไม่คาดคิดว่าจะต้องไป จอห์นน่ะกินเบียร์เยอะไม่ได้เพราะต้องขับรถกลับ เกิดพลาดท่าเสียที ดวงไม่ดีเจอตำรวจกลางทางล่ะยุ่งเลย เพราะกฏหมายห้ามไม่ให้เมาแล้วขับ แต่เราก็กลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยดี   Create Date : 02 ธันวาคม 2550 18 comments Last Update : 2 ธันวาคม 2550 2:05:32 น. Counter : 1132 Pageviews. Share Tweet

เอ็ม พี่เข้าไปดูที่เอ็มบอกให้พี่ไปอ่านแล้วนะ แต่ยังไม่ได้อ่านละเอียดค่ะ ไว้พี่ว่างพี่จะ ช่วยอ่านให้ ว่าเข้าใจหรือไม่เข้าใจตรงไหน ในฐานะที่เรียนการประชาสัมพันธ์มา พี่ไม่ลืมหรอก แต่ขอเวลานิดนึงนะ +++++++++++++++ อิป้อหนานฯ อิวอกน้อย เฮาบ่ได้หายไปไหน เฮาขอพัก กั๋วเป๋นลมต๋ายละลูกละสมบัติเนาะ บ่ได้ๆ..ต้องฮักษาตั๋วเฮาไว้หื้อดี เมาก่ะก้มหน้ารับใช้ลูกผัว หนังสือก่เป๋นสิ่งที่เฮาชอบอ่าน เลยทำท่าว่าจะเน่า ดันทำทุกอย่างพร้อมกั๋น ลืมสังขารตั๋วเก่าไป   โดย: แม่น้องนิก (Mommy and me ) 2 ธันวาคม 2550 2:01:39 น.

ลงชื่อเจิมก่อนเลยครับ เรื่องเมาแล้วขับ เคยนั่งรถไปกะพี่ที่ทำงานตอนดึก ขณะนั่งรถกลับ ก็โดนตำรวจเรียก คำถามที่ตำรวจถามคือ "เมารึเปล่าครับ" คำตอบจากปากพี่ผมคือ "คุณนั่นแหละเมา!!!" กลิ่นเหล้างี๊หึ่งเชียว เมาก็เพราะพี่ตำรวจยื่นหน้ามานี่แหละ   โดย: Darth Trowa IP: 58.9.158.134 2 ธันวาคม 2550 2:05:25 น.

เอ็ม ยังไม่นอนอีกเรอะ ตาคนนี้นอนเช้าแฮะ สิบเอ็ดโมงเช้าของพี่แล้วนะเนี่ย   โดย: แม่น้องนิก (Mommy and me ) 2 ธันวาคม 2550 2:07:12 น.

เพิ่งกลับมาเปิดคอมนี่แหละครับ ว่าจะแปลงานซักหน่อย วันอังคารต้องพรีเซนต์งานครับ ตอนนี้พยายามหัดเขียนบทความ เพราะเวลาสอบ ถ้าเขียนเก่ง จะช่วยได้เยอะ อาจารย์ที่เป็นผู้พิพากษา...โหดซะด้วยสิ   โดย: Darth Trowa IP: 58.9.158.134 2 ธันวาคม 2550 2:11:44 น.

เวลคัมแบคคะ เหมือนกันเลย ช่วงนี้ เรตติ้งบล็อกนู๋มรรคกำลังดี แต่ยัยแม่ขี้เกียจขึ้นมาเสียเฉยๆ 55 กำลังเซ็งสุดขีดเลยคะ ว่าจะทำงานเต็มเวลา เลยต้องเสาะหาโรงเรียนใหม่ให้นู๋มรรค... ส่วนพ่อเค้าแก้ปัญหาง่ายๆ เอาลูกเข้าเดย์แคร์ข้างๆ ออฟฟิศเค้าน่านแหละ... เฮ้อ คิดมากเวียนหัวคะ   โดย: มรรคณิชา 2 ธันวาคม 2550 14:09:45 น.

รูปน้องๆในกล่อง comment น่ารักมากๆค่ะ   โดย: parachute 2 ธันวาคม 2550 22:03:25 น.

แม่หนูมรรค พ่อกับแม่คิดต่างกันเนาะ พ่อก็คิดแบบ ผู้ชาย เลือกสะดวกว่า ส่วนแม่ก็อยากได้ สิ่งที่ดีที่สุดให้ลูกน่ะนะ ตามใจเราเข้าไว้แม่หนูมรรค แม้ว่าพ่อ จะเหนื่อยก็ช่างเหอะน่ะเนาะ มีความสุขกับการทำงานนะจ้ะ แต่อย่าลืมล่ะว่า เงินที่ได้มาคุ้มมั๊ยกับการที่ จะปล่อยเวลาเพื่อลูกให้ผ่านเลยไป อย่าลืมล่ะแม่หนูมรรค   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.135.2 3 ธันวาคม 2550 0:55:16 น.

มาละก๋าคนเมืองแป้ อี่หล้าลูกเก๊าแฮ่นแอ่วดีขนาด ไอ่หล้าลูกเก๊ามันบ่มีเวลาเหมือนแม่ก๊าเปิ้น ......... นอนซุกปื๊นผ้าห่ม กลายเป็นจอมโจรผ้าห่มต๊วงไปเหีย ........ บ้านเฮาอากาศดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆ กึ๊ดเติงหากู้คนเน้อเจ้า   โดย: ชอลิ้วเฮียง IP: 125.25.21.249 3 ธันวาคม 2550 8:27:32 น.

ท่านชอฯ นอนนักระวังอ้วนหนา อิหล้าลูกเก๊า ปล่อยมันแฮ่นเต๊อะ คนบ่มีลูกมีผัว ก่อย่างอี้ละ ท่านชอฯ ก้ายแล้วก่หันใจ๋น้องมันพ่องก่ะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.53 3 ธันวาคม 2550 9:25:39 น.

ลืมๆ..น้าชอเหย..ลืมถามว่า.. ปื๊นผ้าห่ม..มีไผซ่อนอยู่ตวยก่ บอกเฮามาเหียดีๆ อากาศซุ้มซิ้ม เหมาะแก่ก๋านนอนแก่เนาะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.53 3 ธันวาคม 2550 10:29:44 น.

ที่แท้ก็หายไปทำอาหารเลี้ยงเขานั่นเอง.....นึกแล้วว่าพวกแม่ๆต้องขอมาอีก เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา เพื่อนกุ๊กมาบ้าน เป็น 10 เราทำราดหน้าเลี้ยงล่ะ แถมลูกชิ้นปิ้งอีก 35 ไม้ ทำเตรียมไว้ให้เขา เวลาจะกินก็ให้เอามาอุ่นเวฟ เสร็จแล้วเราก็ไปเรียนปั้นดอกแคทรียา เป็นวันสุดท้ายที่จบคอร์สนะ ต่อไปเรียนทำบายศรี เสาร์ที่15 แล้วจะถ่ายมาให้ดู   โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 125.24.253.238 3 ธันวาคม 2550 20:39:03 น.

เออ แกใจเย็นดีว่ะ เรางี้ขี้เกียจทำอาหาร เลี้ยงใคร วันหยุดเราถือว่าเป็นวันพักของเรา เราไม่ชอบให้ใครมาบ้านเราว่ะ อยากพักผ่อนตามสบายที่สุด   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.138.223 4 ธันวาคม 2550 10:03:01 น.

ปื้นผ้าห่มก่อมี ลูกสาวทั้งสาม อุ่นๆขิ่วๆ .............. ปิง ปิง ปิงปอง อ้อนแอ้น แม่มันหายสอย   โดย: ชอลิ้วเฮียง IP: 125.25.17.163 4 ธันวาคม 2550 10:50:44 น.

โปดโท ธัมโม ฮักหมาขนาดนั้นเลยก่ะน้าชอ ชื่อหยังมาน่าฮัก อ้อนแอ้น เสียบน้อง วอกน้อย ในผ้าห่มตวยคนไหวก่ หน้าน้าชอนี่...บ่เปิงฮักหมาเลาะ นึกว่ากอดสาว.. เอ๊ยกอดขวด เอ๊ย..ตบปากห้ากำ..กอดหยังดีหา.. ความจ๋ำเฮาเริ่มเลอะเลือนละนิ น้าชอ..ฮักเด็ก..แม่นก่จ้าววววว   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.138.223 4 ธันวาคม 2550 11:23:40 น.

อี่ไย้อ่ะ... เซี้ยว! อิ อิ อิ   โดย: ชอลิ้วเฮียง IP: 125.25.17.163 4 ธันวาคม 2550 13:18:32 น.

เฮาตึงบ่อยากเจื้อเลาะ ว่าคนอย่างน้าชอ จะอายเป๋นอย่างในฮูปหั้นน่ะ เว่อร์ไปๆๆๆๆ นอนอยู่บ้านเมินล้ำไป เมื่อใดอิป้อจะเปิดเทอมไปหางัวน้อย?   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.138.172 6 ธันวาคม 2550 4:01:44 น.

วันที่ 5 เปิดแล้ว ไม่ว่างหรือไง..... วันที่ 6 ทางเรา Line ใช้ไม่ได้ เขาประชุมกัน วันที่ 7 ถ้าว่างก็จะเปิด คอยดูแล้วกัน   โดย: แม่น้องกุ๊ก (แม่น้องกุ๊ก ) 6 ธันวาคม 2550 15:47:44 น.

แม่น้องกุ๊ก ระยะนี้เราไม่ค่อยจะว่างว่ะ ไปช่วยครู ดูแลนักเรียนห้องนิกไปทัศนะศึกษากัน กลับมาเราก็เหนื่อยแล้ว เพราะเดินทั้งวัน เราเลยไม่ได้เล่นเนทเท่าไหร่   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.176 9 ธันวาคม 2550 9:22:18 น.