เพียงช่วงเวลานึง คิดถึงเพื่อนๆจริงๆ
ช่วงบล๊อกแก๊งปิดซ่อม รู้สึกคิดถึงเพื่อนๆในบล๊อกมากทีเดียวล่ะ แต่ก็ไม่ได้ว่างอีกเหมือนกัน เพราะช่วงนั้นนิกอยู่ในช่วงสอบพอดี ฉันก็เลยวุ่นวายทุกวัน ถามนิกว่า..วันนี้สอบอะไรไปบ้าง ลูกก็กลายเป็นปลาทอง..จำอะไรไม่ได้อีก ดีนะ..ฉันมีตัวอย่างข้อสอบเก่าที่ไปขอก๊อบของครูมา ถึงได้รู้ว่า..ลูกสอบเรื่องอะไรไปในแต่ละวัน
เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ก็ติวคณิตศาสตร์ให้ ข้อสอบฝรั่งเก็งง่ายนะฉันว่า เพราะหกอาทิตย์สอบครั้ง สอบเรื่องไหนไปแล้วก็ไม่นำมาออกอีก คุณแม่อย่างฉัน..ต้องคอยเก็บทุกๆการบ้านไว้ ว่าลูกเรียนอะไรไปในช่วงหกอาทิตย์ ก็ติวมันอยู่แค่นั้นแหละ ถ้าลูกจะสอบตกก็ให้มันรู้ไปสิ..เนาะ
ลูกไปเรียนหนังสือฉันก็สอนอลีนาอยู่ที่บ้าน ทีวีไม่ได้ดู มีสมุดให้เล่มหนึ่งฝึกเขียน ฝึกระบายสี เพราะเรื่องอื่นแม่ฝึกเธอจนจำได้หมดแล้ว ลูกมีสมุดระบายสีเล่มนึง แม่มีกระดาษเขียนจดหมายหลายแผ่น สองแม่ลูกไปนั่งรับแดดอ่อนยามเช้าอยู่หลังบ้านนั่งทำกิจกรรมของตัวเองอย่างมีความสุข
เบื่อเขียนจดหมาย ก็พักสายตา มองผัก ผลไม้ หลังบ้านที่แข่งกันแตกดอกออกช่ออยู่เต็มหลังบ้าน ฉันก็เก็บกินมันทุกวันแหละ โดยเฉพาะสลัดเอามาใส่เกาเหลากินกับข้าว ไม่ก็ทำลาบหมูใช้สะระแหน่หลังบ้านอีก กินเป็นมื้อเช้า...ง่ายๆ แต่ปลอดภัยไร้สารพิษ..เช้าของฉันนี่..สิบโมงนะ กินควบเช้ากลางวันไปเลย กลัวอ้วนจ่ะกลัวอ้วน..รักษารูปร่างแค่พออวบก็พอเนาะ..เริ่มแก่แล้วร่างกายมันไม่เผาผลาญ กินแต่พอดี ประเดี๋ยวสามีทิ้งเอ๊าาา
บล๊อกแก๊งกลับมาใช้ได้ดังเดิม..เพื่อนๆจะรู้สึกเหมือนที่ฉันรู้สึกหรือปล่าวก็ไม่รู้นะ ว่ารู้สึกคิดถึง..เพื่อนที่เคยได้คุยกันผ่านบล๊อกเป็นประจำ เพียงกลุ่มคนน้อยๆที่มีมิตรภาพให้นั้นเป็นความอบอุ่นอยู่ลึกๆเลยทีเดียวล่ะ เวลาที่เข้าบล๊อกได้ก็ไปเยี่ยมบ้างไม่เยี่ยมบ้าง แต่พอบล๊อกปิดปรับปรุง ความรู้สึกขาดมันผุดขึ้นมาในใจอย่างกระทันหัน..อย่างน่าประหลาดใจ
(แปะรูปไม่ได้จะพี่น้อง..อ่านไปก่อนละกันนะจ๊ะ รูปมันไม่ไปอ่ะ)
Create Date : 13 มีนาคม 2550 |
Last Update : 13 มีนาคม 2550 0:32:12 น. |
|
18 comments
|
Counter : 723 Pageviews. |
|
|