|
|
สละเวลา..เพื่อลูก
ตั้งแต่เปิดเทอมสองของอลีนาเป็นต้นมา ทุกอย่างดูรวนๆไปหมด ทั้งนี้
เพราะโรงเรียนขอความร่วมมือผู้ปกครอง ให้ไปช่วยครูในห้องที่ลูกตัวเอง
เรียนอยู่ โดยกำหนดให้ผู้ปกครองทำหน้าที่เดือนละ 2 ครั้ง และครั้งละ 2 คน
ก็เท่ากับว่า วันหนึ่งจะมีแม่ๆของเด็ก 15 คนในชั้นเรียน ต้องไปช่วยเหลือครู
วันละ 2 คน การทำหน้าที่ครูได้ขอร้องให้ผู้ปกครองนำของกินเล่น เช่นคุ๊กกี้
และน้ำผลไม้ไปให้เด็กรับประทานด้วย
แม่ๆที่ต้องไปเข้าเวรของตัวเอง จะต้องคุยกันเองว่า ใครจะนำอะไรไป
ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปเช่นนี้ ครูจะทำตาราง วันที่ ให้ผู้ปกครองเซ็นต์
ล่วงหน้าในแต่ละเดือน เพื่อที่ผู้ปกครองจะสามารถกำหนดการทำหน้าที่ได้
และเลือกจับคู่กันเอาเอง ดังนั้น หน้าที่ต่างๆของเดือนนี้ ถูกกำหนดไว้ตั้งแต่
ก่อนปิดเทอม เมื่อเปิดเทอม ครูก็นำตารางใส่กระเป๋าเด็กส่งให้พ่อแม่ได้รับทราบ
ว่าตัวเองจะต้องไปช่วยเหลือวันไหน เพื่อเป็นการเตือนความจำ
ปัญหามีอยู่ว่า..เดือนนี้เมื่อเปิดเทอม มีเด็กสองคนที่ไม่กลับมาเรียนอีก
เด็กชั้นพรีเค อายุ 4 ขวบ ไม่จำเป็นต้องเข้าเรียนก็ได้ ไม่ถือว่าผิดกฏหมาย
ตารางทำหน้าที่ช่วยเหลือครู ที่แม่ของเด็กสองคนนี้เซ็นต์ไว้ก็ย่อมไม่มี
ใครทำหน้าที่แทน วันแรกของการเปิดเทอม แม่ของเด็กคนหนึ่งแกล้งลืม
หรือเธอลืมก็ไม่แน่ใจนัก แต่วันนั้นเธอไม่ได้ทำหน้าที่ ฉันเห็นมีแม่เด็กคนเดียว
ที่ไปช่วยวันแรก ก็ทนไม่ได้ จึงรีบกลับบ้านไปอาบน้ำ กลับไปช่วยเขาที่ห้องเรียน
การทำหน้าที่ในห้องเรียน มันจุกจิก เพราะเด็กสิบสามคนที่เหลือตอนนี้
จะต้องทำงานกลุ่มทุกวัน โดยแบ่งออกเป็นสามกลุ่ม ครูดูแลกลุ่มแรกทำงาน
ครูผู้ช่วยดูแลกลุ่มที่สอง แม่คนหนึ่งดูแลกลุ่มที่สาม และแม่ที่เหลือต้องทำ
สื่อการสอนที่ครูกำหนดให้ เพื่อเด็กจะได้มีสื่อทำในวันรุ่งขึ้น เหล่านี้คือหน้าที่
ส่วนมาก จะมีแม่หน้าตาซ้ำๆ อย่างฉันและแม่ๆอีกหลายคนไปโผล่หน้าให้ครูเห็น
แต่ก็มีแม่ๆอีกจำนวนหนึ่ง ที่นิ่งเฉย ไม่ช่วยแม้แต่วันเดียวในบางเดือน
ก็ไม่รู้ว่า คนเหล่านี้จะมีสำนึกมั๊ยว่า คนอื่นไม่เพียงแต่สละเวลาไปช่วย
แต่เขาต้องสละเงินซื้อขนม ซื้อน้ำผลไม้เป็นกล่องๆ ไปให้เด็กถึง 13 คน
ซึ่งก็เป็นเงินไม่น้อยในแต่ละเดือน และบางคนก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร
ฉันไม่แปลกใจหรอก ว่าทำไมระยะหลังเวลาจะเซ็นต์ชื่อ ทุกคนถึงขยักอาการ
เซ็นต์กันแค่วันเดียว เพราะคงได้เห็นในตารางแล้วว่า บางคนไม่ได้มาทำหน้าที่
แม้แต่ครั้งเดียวในบางเดือน ฉันว่า..เรื่องอย่างนี้ไม่น่าจะเกิดขึ้น ในชั้นเรียน
ของลูกๆเราเอง เพราะทั้งหมดที่ทำไปก็เพื่อลูกทั้งนั้น ความจำเป็นของแต่ละคน
ฉันก็เข้าใจ ฉันจึงอยากจะพูดขอร้องให้พวกเขาเข้าใจและเสียสละแบบที่ฉันคิด
ซึ่งก็ไม่รู้ว่า จะเป็นไปได้มากแค่ไหนเหมือนกัน
ฉันเสนอตัวทำหน้าที่ไปแล้ว สามรอบ แต่ก็ยังมีอีกหลายรอบที่แม่ของเด็ก
ที่ลาออกไปเซ็นต์ชื่อไว้ และยังไม่มีใครทำหน้าที่แทน และยังมีแม่ๆบางคน
ที่ไม่ได้เซ็นต์ชื่อประจำเดือนนี้เช่นกัน เดาได้ว่า เขามาไม่ได้จึงทำนิ่งเฉยเสีย
และฉันก็เดาได้เช่นกันว่า หากฉันเสนอตัวทำแทนโดยไม่เรียกร้องเงินเลย
ขอเพียงเขานำขนมมาให้เด็กๆในวันนั้น คงเป็นการคลี่คลายปัญหาที่ดี
น่าเศร้าใจทุกทีที่ฉันได้เจอปัญหาแบบนี้ Jorge ถามแม่เขาว่า..
แม่ครับ..ทำไมผมไม่เคยเห็นแม่ในห้องเรียนเลย แม่ของจอร์จเล่าให้ฉันฟัง
ในวันหนึ่ง และเป็นฉัน..ที่จะเล่าให้แม่ของจอร์จฟังถึงพฤติกรรมต่างๆของลูกเธอ
ในห้องเรียน เพื่อให้เธอแก้ไขพฤติกรรมต่างๆของลูกให้ดีขึ้น เดาได้ว่า
แม่ของจอร์จคงจะเห็นด้วยกับความคิดของฉัน ฉันเชื่ออย่างนั้น
| Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2551 |
| Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2551 2:58:01 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 665 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 210.246.146.188 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:46:48 น. |
|
|
|
โดย: joicecy (joicecy_k  ) วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:50:50 น. |
|
|
|
| โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.77.41 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:17:27 น. |
|
|
|
| โดย: yui anchulee IP: 58.8.89.136 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:31:17 น. |
|
|
|
| โดย: พัชริดา IP: 58.9.28.119 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:54:23 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [