เช้านี้ อ่านหนังสือพิมพ์พาดหัวข่าว..เรื่องของ ยุง..ข่าวบอกไว้ว่า..เขตที่ฉันอยู่ๆในขั้นมีความเสี่ยงสูง ของการพบว่ามียุงที่มีเชื้อไวรัสที่มีชื่อว่า West Nile เชื้อตัวนี้ถ้ายุงมันปล่อยใส่เราเมื่อไหร่ก็มีไข้เมื่อนั้น..ในข่าวบอกไว้ว่า..มีการพบยุง 19 ชนิดเป็นพาหะและ 17 ชนิดนั้นอยู่ในเขตที่ฉันอยู่...แล้วข่าวมันยังบอกให้ช้ำใจอีกนะว่า..ซิตี้จะไม่มีการลอกคลองที่มีน้ำขังในฤดูร้อน เพราะจะทำให้สัตว์ป่าและนกทีอาศัยน้ำในคลองที่แห้งขอดและขังอยู่นั้น ได้รับความเดือดร้อน...อ้าว..พูดงี้..แล้วคนที่ได้รับความเดือดร้อนเพราะยุงกัดนี่..มันไม่นึกถึงนะถึงว่าสิ..ว่าทำไมปีนี้ยุงมันเยอะนัก แล้วบ้านฉันเป็นซอยตัน ด้านหลังของบ้านที่อยู่ฝั่งตรงข้ามถนนนั้นอยู่ติดคลอง นั่นหมายความว่า บ้านฉันอยู่ในเขตคลองที่มียุง 17 ชนิดแฝงตัวอยู่ แล้วยุงนี่..ตกกลางคืนมันชอบบินเข้าหาแสงไฟ ทางไหนมีปล่อง มีรูให้มันบินเข้า มันจะเข้าทันที เมื่อสองปีที่แล้ว..ในฤดูร้อนเราปูผ้านอนกันในห้องนั่งเล่น เปิดประตูไม้ออกแต่ปิดประตูเหล็กกั้นไว้ ให้ลมผ่านเข้าบ้านมาให้เย็นๆ ทั้งคืนไม่มียุงให้รำคาญ แต่ปีนี้มันก่อกวนข้างหูและกัดเราตลอด เสียงว๊องๆๆๆ ดังข้างหูจนนอนไม่หลับ ต้องขนลูกกลับไปนอนในห้อง และไม่อยากไปนอนในห้องนั่งเล่นเลยโดยปกติ..เราจะปิดประตูเหล็กที่เป็นตาข่ายทั้งหน้าบ้านหลังบ้าน ด้านล่างประตูมันจะมีช่องว่าง ฉันก็เอาผ้าไปอุดกันยุงไม่ให้เข้ามา เพราะคิดว่า หลังบ้านต้นไม้เยอะ ยุงอาจจะแฝงตัวเข้ามา โดยลืมนึกไปว่า ด้านหน้าบ้านเป็นแหล่งน้ำเพาะพันธุ์ยุงดีๆนี่เอง ด้านหน้าไม่ได้อุดผ้ากันไว้ ถึงว่าสิที่ยุงมันชุม เมื่อวาน..นั่งใช้คอมตอนดึก เสียงยุงบินก่อกวนข้างหู ฉันรีบปิดไฟในห้อง ไปเปิดไฟตรงทางเดินเพื่อให้มันบินออกไปหาแสงไฟ คืนนั้นยุงไม่กัดเรา แต่โชคร้ายไปกัดพ่อเจ้านิกที่นอนอยู่อีกห้องหนึ่งแทนถ้าเป็นเมืองไทย..การพบยุง หรือแมลงวัน ย่อมเป็นเรื่องปกติ ส่วนอเมริกา การมียุง แมลงวันชุมเป็นเรื่องใหญ่ เพราะฝรั่งกลัวไวรัส และกลัวพาหะชนิดต่างๆ..ถ้าจะมีมันก็มีอยู่น้อยมาก..ไม่เหมือนบ้านเรา..เจอยุงหาม..แมลงวันตอม ยิ่งนอนตากลมยุงยิ่งชอบ เล่าให้ฟังถึงความต่างระหว่างบ้านเรากับบ้านเขาว่า มาตรการการป้อง กันของเขาเป็นอย่างไร แม้จะออกข่าวให้ประชาชนรับรู้ มันก็ไม่ได้ทำอะไรให้ดีขึ้นมา แล้วมันจะพูดทำไม..บอกให้ประชาชนเตรียมตัวเป็นไข้หรือไง หรือไม่ก็..ให้หาทางป้องกันๆเอาเอง