มีหลายๆอย่างเป็นองค์ประกอบในการคบหาหรือเสวนากับใครสักคนค่ะ

ก็คบที่น้ำใจค่ะ เพราะคนมีตังไม่ได้ให้ตังอาร์ตใช้นี่เนาะ

แต่อีกส่วนสำคัญคือ อาร์ตจะชอบคบกับคนที่กล้าที่จะดุ หรือแสดงความเห็นที่แตกต่างกับอาร์ตได้อย่างตรงไปตรงมา เพราะนั่นหมายถึงว่าเราสำคัญต่อกันมากพอที่จะว่ากล่าวตักเตือนกันได้

เพื่อนที่ยอมให้อาร์ตโกรธ มากกว่าจะยอมเห็นอาร์ตทำในสิ่งที่ผิดๆ ต่อไป นั่นเป็นเพื่อนที่มีค่าสำหรับอาร์ต

เห็นด้วยครับ คุณแม่น้องนิก
อยากให้เขายิ้มให้เรา เรายิ้มให้เขาก่อน
อยากให้เขาไหว้เรา เราไหว้เขาก่อน
การให้ดีกว่าการรับ
หมั่นทำบุญทำกุศล ฯลฯ
จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง

แล้วเพื่อนมิตรทุกระดับชั้นก็จะตามมา .......

อย่างผมอยากให้คุณทักผม ผมก็มาทักคุณก่อน ฮา........

แล้วพี่ก็กลัวทุกครั้งที่เตือนน้องอาร์ต..กลัวโดนด่า..

ถ้าเลือกคบเพือนจะเลือกที่นิสัยค่ะ

เลือกคบที่หน้าตา เงินทอง ของใช้คะ 555 ล้อเล่นคะ
ขวัญเลือกคบเพื่อนถ้าเป็นตอนเด็กๆชอบคนที่หน้าตาสวยๆคะ อยากสวยด้วยแต่ไม่สวยเลยเลือกเพื่อนสวยๆ555และอาจเป็นโชคดีที่เพื่อนที่คบเหล่านั้นนิสัยดีคะ
พอโตมาหน่อยราวมัธยมต้องย้ายรร.ก็คบเพื่อนที่นิสัยดีคะ อันนี้สำคัญที่สุดเลย เรื่องหน้าตาไม่จำเป็นอีกต่อไป จนกระทั้งทุกวันนี้ก็เลือกคบคนที่นิสัยดี จริงใจคะ ส่วนเรื่ององค์ประกอบเรื่งฐานะอะไรน่ะ ไม่เคยสนใจเพราะไม่รู้จะสนใจไปทำไมคะ คงคิดคล้ายๆพี่แมวคะ เงินทองเราหาเองได้

แวะมาส่งข่าวว่าสบายดีค่ะ วันนี้งานยุ่งนิดหน่อย ไว้พรุ่งนี้จะตอบเมลนะคะ

ขำแม่น้องนิกตรงเนี้ยค่ะ
เพราะแม่น้องนิกคิดเสมอว่า
ไม่มีใครที่จะมาให้เงินเราใช้
เห็นด้วยค่ะ

ตอนเด็กๆ เราจะคบอยู่ในกลุ่มเด็กเรียนทั้งนั้นเลย ทุกคนใจดี มีจิตที่ดี พอโตมาเริ่มเปลี่ยนไป ก็คบเพื่อนทุกประเภทเลย เสียใจมาเยอะเหมือนกัน เหมือนลองถูกลองผิดเอง โดนหักหลังบ้างอะไรบ้าง ก็เป็นบทเรียนที่ดีค่ะ ตอนนี้เรามีครอบครัวก็รู้สึกว่าห่างเพื่อนไปมาก คบกับใครก็พยายามจริงใจต่อเค้าเสมอแล้วก็ไม่หวังผลใดๆ ตอบแทนนอกจากความจริงใจเท่านั้นค่ะ แต่พูดถึงเพื่อนเป็นๆ ที่มีอยู่ตอนนี้เค้าเอาหนูไปนินทาเสียๆ หายๆ บ่อยๆ แล้วก็ชอบพูดกระแนะกระแหน ไม่สอนเราตรงๆ ค่ะแม่น้องนิก เมื่อก่อนก็อโหสิ ไม่ค่อยใส่ใจเพราะเราจะไม่ค่อยโกรธ แต่ตั้งแต่ตั้งท้องมา เราจะเซ้นซิทีฟมากขึ้น ก็เลยพยายามตีตัวออกห่างอยู่ค่ะ เพื่อจะได้ไม่เครียดน่ะค่ะ

ตอนนี้น้ำหนักขึ้น 10 ก.ก. แล้วค่ะ แต่ปัญหาคือมันมีอาการแพ้ท้องกลับมาอีกแล้ว เบื่ออาหาร แล้วก็ดูคอมพิวเตอร์นานๆ แล้วปวดหัวมาก อาเจียนด้วยค่ะ ตอนนี้พอกินพวกโปรตีนเสร็จก็นอนเลย ไม่อย่างนั้นกลัวมันจะออกหมดเหมือนเมื่อตอนแพ้ท้องช่วงแรกๆ น่ะค่ะ แย่แน่ๆ เลย โห..วันนี้มีเรื่องบ่นเยอะแยะเลยนะคะเนี่ย

คุณสร้อย

คบเป็นทุกประเภทเป็นสิ่งที่ดีที่เรา
ไม่เลือกความเป็นเพื่อน แต่..เราก็
น่าจะมองออก ด้วยความรู้สึกเหมือนกันว่า เขากับเราต่างกันที่นิสัย ถ้าแต่แรกแม่น้องนิกมองเห็น
ก็จะถอยค่ะ หรือถ้าคบก็คบอยู่ห่างๆ

คุณสร้อยอย่าไปใส่ใจกับเพื่อนที่นินทาว่าร้าย เพราะเราห้ามคำพูด
หรือความคิดเขาไม่ได้ เราน่ะแหละ
ที่จะต้องเข้าใจว่า..นั่นคือสันดานของเขาที่แก้ไม่ได้

ถ้าคิดว่าเขาไม่ได้ให้เงินเราใช้
คุณสร้อยก็มีความสุขอยู่กับครอบครัวของตัวเอง..อย่าไปใส่ใจกับคน
อย่างนั้น มีเพื่อนอีกเยอะแยะที่ดีต่อ
เราเนาะ

ผมจำมาจากไหนก็ไม่รู้ที่ว่า
ไม่ต้องสนใจว่าเขามีอะไร
หรือเขาทำงานอะไร
แต่ให้ดูว่าเขาเป็นคนอย่างไร

ไม่ใช่ทั้งหมดก็ทำนองนี้แหละ
ผมชอบมองคนด้วยความรู้สึกเช่นนี้จริงๆด้วย

แม่ปุ๊คบคนได้ทุกระดับค่ะพี่แมว ถ้าเค้ามีความเป็นมิตรให้กับเรา ๆ ก็มีให้เค้าเช่นกัน เรื่องเงินตัดออกไปได้เลยเพราะแม่ปุ๊ไม่ชอบยืมเงินใคร (ไม่ชอบให้ใครมายืมด้วย..กร๊ากกก)

กับน้องเคนเนธเดี๋ยวนี้วางตาไม่ได้เลยจริง ๆ ค่ะพี่แมว ต้องประกบติดตลอด หงายหลังนี่ไม่รู้เท่าไหร่แล้วค่ะ บางทีนั่ง ๆ อยู่ดี ๆ ก็เสียหลักหงายไปเองซะงั้นบางทีก็เลยจับไม่ทัน แต่น้องเคนเนธนี่หัวแข็งมาก ๆ เลยนะคะ หัวมาโขกกันนี่น้องไม่เจ็บหรอกค่ะแต่เราน่ะเจ็บ เมื่อวานน้าสาวแม่ปุ๊ยังว่าน้องเคนเนธหัวแข็งยังกับหิน

อีกสองเดือนจะพาไปพักบ้านคุณลุงที่เมกาเค้าเป็นห่วงกลัวว่าบ้านเค้าจะไม่ปลอดภัยสำหรับน้องเคนเนธเพราะในบ้านเค้าไม่เคยมีเด็กเลยไม่ได้จัดบ้านให้มีความปลอดภัยเป็นพิเศษ แม่ปุ๊กับสามีหัวเราะกิ๊กเลย..นี่ถ้าเค้ามาเห็นบ้านเราคงต๊กกะใจหงายหลังคว่ำ บ้านแม่ปุ๊ชั้นบนชั้นล่างไม่มีพรมเลยสักแห่ง ไหนจะพัดลม ของใช้สารพัด

คิดนานมาก สำหรับบล็อกนี้ มาอ่านตั้งแต่เมื่อวาน มีคนเม้นไปอันสองอันเอง
แต่ก็นึุกไม่ออกว่าจะเม้นว่าไง?

คบคนที่ตรงไหนน่ะหรือ.....บอกไม่ถูกเลย

ไม่มีเหตุปัจจัยตายตัวอะไรทั้งนั้นน่ะ คนเราคบกันเพื่อผลประโยชน์เยอะ เราคงบอกไม่ได้หรอกว่า คนที่เราคบ ๆ ด้วยอยู่นี้ มิตรภาพความจริงใจล้วน ๆ การคบใครแต่ละคนมันก็ย่อมมีสาเหตุแตกต่างกันออกไป ใช่ไหม?

แต่สำหรับ คนบางคน ไม่มีสาเหตุ ไม่มีคำตอบ ไม่สนใจที่มาที่ไป ไม่อะไรทั้งนั้นน่ะ

ก็บอกแล้วไง "คบได้ก็คบ คบไม่ได้ก็ไม่ต้องคบ"
แม่นก่อ?

เมื่อวานได้รับนิยาย 6 หน้า อ่านแป๊บเดียวก็จบ

เหมือนเป็นตำราก่อนสละโสดยังไงไม่รู้แฮะ ขนาดพระเอกดีแสนดี เราอ่านแล้วยังกลัวชีวิตครอบครัวเลยน่ะกลัวลูกยักษ์ลูกลิงที่มันจะออกมาลุบๆ บ่ะเห้ย

อย่างที่บอก เรื่องชีวิตครอบครัวผัวเมียลูกเต้าเป๋นปุ๊ก ๆ ตัดออกไปจากหัวเมินละ มันบ่ใจ้ทางของน้อง บ่าใจ้วิถีชีวิตที่น้อยใฝ่ฝันถึงน่ะ
ชีวิตที่เติบโตขึ้นมาเองจากความล้มเหลวเรื่องความรัก มันสอนน้องได้ดีขนาด บ่มีอะหยังแหมแล้วที่ต้องค้นหาในเรื่องของความรัก บ่ใจ้คนอวดฮู้ แต่บ่อยากฮู้อะหยังแหมแล้วต่างหาก

ได้ก้าอ่านเรื่องราวของผู้อื่นแ้ล้วก็เปรียบเทียบกับตัวเอง
แล้วก็บอกตัวเองว่า "โชคดีละที่กูบ่เอาผัว"

แต่ก็ยินดีไปกับทุกคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตครอบครัวเจ้า อ่านไปก็ยิ้มไปตวยอยู่ทุกครั้ง

พ่อพเยีย

ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมบล๊อก
แม่น้องนิกก็เช่นกันค่ะ ไม่สนใจว่า
เขาจะมีอะไร หรือทำงานอะไร
ขอเพียงมีน้ำใจให้กันก็เพียงพอ

เพราะเรารู้จักพอแล้วมังคะ


แม่ปุ๊

เนอะ..ความเป็นเพื่อนที่ได้มาก็เลย
อยู่บนความสุขที่ไม่ต้องกลัวอะไร

กกซ.

โห..ต้องไปกึ้ดผ่ขนาดนั้นเลยก่ะ
ก่อนจะเม้นท์น่ะ..

อิแม่ว่า..คิดง่ายๆนะ ถ้าเฮาได้ฮับ
นักกว่าหื้อ เพื่อนคนนั้นก่คบได้
แม้จะบ่ได้ติดต่อกั๋นอย่างสม่ำเสมอ
แต่ทุกครั้งที่บ่สบายใจ๋ หนูก่มีเปิ้น
ยืนอยู่หั้นคอยฟังเรื่องราวของเฮา
เสมอ

แต่ถ้าหื้อเปิ้นนักกว่าฮับ ก่ต้องถาม
ตั๋วเองว่า หื้อด้วยความเต๋มใจหรือ
หื้อด้วยความเกร๋งใจ๋ ถ้าเต๋มใจก็
จะมีความสุข เพราะมันบ่มีความคาดหวัง

มาต่อๆๆ

เพื่อนแต่ละคนต่างก็เติมเต็มให้เราในสิ่งต่างๆ กัน

บางคนให้ความรู้ เปิดโลกทัศน์ให้เรา
บางคนให้วิธีคิด ให้แง่คิดเชิงตรรกกะและนามธรรม
บางคนมีวิถีชีวิตให้เราพิจารณาเป็นแบบอย่าง
บางคน เป็นที่พักพิงของหัวใจ

นั่นคือ นอกจากเรื่องเงินทองแล้ว เราก็ใช้ประโยชน์จากเพื่อนกันทั้งนั้น

อาร์ตเองก็ได้หลายๆ อย่างจาการอ่านที่คุณแม่น้องนิกสื่อสารกับเจ้าเด็ก กกซ

มาต่อๆ

อ่านที่แม่สอนลูกแล้วเอาไปคิดด้วยเหรอจ๊ะน้องอาร์ต

ระวังนะ..อ่านแล้วเหมือนตำราสอน
ให้เป็นโสด..

เห็นด้วยเป็นที่สุดค่า
สบายดีนะคะแม่น้องนิก

ถ้าถามว่าจะให้ครบกันจริงๆจังๆ ก็คงต้องดูนิสัยใจคอกันนั้นล่ะค่ะ เป็นสิ่งสำคัญ ยิ่งมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองด้วย เลือกคนมั้งก็ดีเหมือนกันค่ะ

ถ้าพูดเรื่องนี้เจี๊ยบก็อยากจะเล่าให้ฟังว่าคนไทย ""บางคน"" ถึงจะหน้าตาสะสวยแต่งตัวดูดี แต่สำเนียงส่อภาษากิริยาส่อสกุล นี้มันถูกต้องจริงๆ เจี๊ยบเองก็ไม่ใช่ผู้รากมากดีมาจากไหน
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาพอดีมีงานเทศกาลประจำปี ที่เมืองใกล้ๆ แล้วเมืองนั้นเขาก็ มีร้านขายของไทย เขาก็เลยออกร้านทำอาหาร แล้วก็มีร้องเพลง สนุกสนานกันไป เจี๊ยบเองก็ไป เพราะว่ามันไม่ไกลจากบ้าน พอไปแล้วก็เจอคนไทยมากหน้าหลายตา แต่มีผู้หญิงอยู่กลุ่มหนึง หน้าตาก็ดี แต่งตัวก็ดี แต่คำพูดคำจากเหมือนกับว่าไม่เคยได้รับการศึกษายังไงอย่างงั้นถึงจะพูดภาษาไทยแล้วคิดว่าคนอื่นจะฟังไม่รู้เรื่อง แต่คนไทยด้วยกันมันฟังรู้แล้วมันอายตัวเอง พูดกันซะเสียงดัง(มาก) ไม่ว่าจะเป็นของสงวนของลับอะไรก็ล่วงมันขึ้นมา สัตว์เลื่อยคลานชนิดหนึ่งที่มันไม่รู้อิโน่อิเน่ มันก็อยู่ในหัวขอสนทนาตลอด คำเรียกเพื่อนๆแต่ล่ะนางก็จะแทนด้วยดอกไม้ที่ไม่ใช่สีเงิน เราได้ยินแล้วเราอึ้งเลย อะไรกันเนี้ย

อาจจะยาวหน่อยแม่น้องนิกทนอ่านหน่อยนะคะ คือว่าอยากระบาย ไม่ทราบว่าแม่น้องนิกเคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้บ้างหรือเปล่าค่ะ หรือว่าเจี๊ยบไปไม่ดูตาม้าตาเรือเอง ว่ามันไม่ใช่ถิ่นที่ที่เราจะไป

เศร้าใจค่ะ

จริงรึปล่าวที่อยู่คนเดียวดีกว่ามีเพื่อนเลว