หลังจากที่รับนิกกลับมาจากโรงเรียน
แม่น้องนิกปล่อยให้ลูกพักและ
ให้เล่นกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่นจนกว่า
จะถึงเวลาทำการบ้าน
ส่วนแม่น้องนิกนั่งถักตุ๊กตา
อยู่อีกห้องหนึ่ง เมื่อได้เวลาไปหาลูก
ก็พบว่า..พื้นห้องที่ปูปาเก้
เป็นรอยขีดข่วนไปทั่ว(ด้วยดินสอ)
ถามว่าใครทำ..?
เจ้านิกวิ่งหน้าตั้งไปซ่อนก่อน
เพราะรู้ว่าแม่จะต้องจัดการ
แต่อลีนาตอบแทนว่า นิกทำค่ะ..
รู้ค่ะว่าลูกกลัว แต่ก็อยากให้ลูกรู้ว่า
อะไรควรทำ ไม่ควรทำ..
และรู้จักรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำ
แม่น้องนิกบอกให้นิกไปพูดกับพ่อเขา
ให้ยอมรับผิดก่อนที่พ่อ
จะมาเจอแล้วโกรธไปมากกว่านี้
แต่พ่อเจ้านิกก็โกรธมากกว่า
ที่แม่น้องนิกคิดไว้เมื่อได้เห็นรอยขีด..
เจ้านิกกลัวเวลาพ่อโกรธ และกลัวว่า
พ่อจะตี นิกร้องไห้ไปซ่อนอยู่ในห้อง
เราก็ตกลงกันว่านิกจะต้องถูกทำโทษ
ด้วยการไปโกยใบเมเปิ้ลหน้าบ้าน
สี่ถังขยะใหญ่ ตอนที่ไปพูดกับลูก
อธิบายให้ลูกฟังถึงบทลงโทษ
แม่น้องนิกถามนิกว่า..ทำไม
นิกต้องกลัวแด๊ดขนาดนั้น..
ลูกตอบว่า..นิกกลัวแด๊ดตี..
แม่น้องนิกถามต่อว่า
ตั้งแต่นิกโตมา แม่กับแด๊ดเคยตีนิกเหรอ..
ทำไมนิกถึงจินตนาการว่าแม่กับแด๊ด
ต้องทำอย่างนั้น นิกอาจจะเห็นบ้านอื่น
เขาตีลูกอย่างไรก็แล้วแต่
แต่ที่บ้านนี้ไม่มี..แม่อยากให้นิก
เข้าใจว่าไม่มีการทำอย่างนั้น
และเมื่อนิกทำผิด นิกก็ต้องถูกลงโทษ
ต้องโกยใบเมเปิ้ลให้แด๊ดเป็นการ
ทดแทนความผิด
บางที คนเป็นแม่ก็สงสารลูกจับใจ
ที่เห็นลูกถูกตำหนิโดยคนเป็นพ่อ..
เราอาจจะมองว่าเขายังเป็นเด็กและ
เมื่อลูกรับผิดแล้วก็น่าจะพอ
แต่ในอีกแง่หนึ่ง
คนเป็นพ่อก็มีสิทธิที่จะสอนลูกได้
คนเป็นแม่ก็ควรจะเงียบไว้
ถ้าเราไม่ลงโทษให้ลูกรู้ว่า
สิ่งที่เขาทำไปนั้นมันผิด
ลูกก็จะไม่เรียนรู้อะไรเลย
แม้จะบาดใจแม่ แต่ก็ต้องเงียบค่ะ
เพราะแม่น้องนิกรู้ว่าเราต่างก็รักลูกพอกัน
Create Date : 11 ตุลาคม 2549 |
|
14 comments |
Last Update : 11 ตุลาคม 2549 13:01:06 น. |
Counter : 803 Pageviews. |
|
|
น้องกรานต์ไม่ค่อยกลัวฝนเท่าไหร่ แต่ดูๆ เค้าจะกลัวพ่อค่ะ เวลาพ่อเค้าพูดเหมือนแบบจะปรามๆ ว่าไม่ให้เล่นนะ เล่นไม่ได้ เค้าจะมองหน้าหนูแล้วก็ร้องไห้ทันที แบบว่าพ่อบ้านหนูเค้าเป็นคนพูดน้อยน่ะค่ะ ลูกก็เลยกลัวๆ แต่ถ้าพ่อบ้านไม่ดุเค้าๆ ก็จะชอบเค้าหาค่ะ
บางทีก็สงสารลูกนะคะ แต่ก็ต้องใจแข็งดุน้องกรานต์บ้าง เค้าจะได้รู้ว่าอันไหนควรเล่น ไม่ควรเล่นน่ะค่ะ แต่เวลาพ่อเค้าดุฝนก็แอบค้อนๆ เหมือนกันนะคะ