Bloggang.com : weblog for you and your gang
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก...ที่คงไม่มีวันเลือนหาย..ในความรู้สึกของแม่
Group Blog
เรื่องเล่าจาก Mommy and me
เรื่องเล่า..ในวันที่ลูกเรียน
<<
กันยายน 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
21 กันยายน 2551
ถนนสายนี้
All Blogs
รูปล่าสุด
ได้กินจนได้
บ้าน
โอเรกอน
Thanksgiving
ไม้เลี้ยง
อั๊พเดท
ของที่ทำขาย
กุยช่าย
วันเกิด
ฤดูใหม่
โลว์ขวด
เปลี่ยนภาพ
อั๊พเดทรูป
ปีใหม่
นึกว่าเรื่องแบบนี้ มีแต่ที่เมืองไทย
พาชมสวนหลังบ้าน
คำถามนี้..ต้องตอบ
หยุดสามวัน
เด็กๆในห้องเรียน
ใครไม่รู้ แต่ฉันรู้แก่ใจ
ฝึกเด็กให้อ่านเป็น
แม่แบบนี้..ก็มี
เรื่องมีอยู่ว่า....
เรียนรู้ไว้ไม่เสียหลาย
เรื่องของเมื่อวาน
สิ่งที่เห็นและเป็นไป
เดินหน้าต่อไป
หิมะ..ทางที่ไม่คิดจะไป
สีสรรชีวิต
ไวโอลิน
หมอก
ส่งความสุขรับปีใหม่
ความอยากของคน
ถนนสายนี้
43 ปีที่ผ่านมา
ถามใจตัวเอง
ไม่ง่ายอย่างที่คิด
จันทร์เจ้าเอย
ฤดูร้อนเวียนมาอีกครั้ง
เปลี่ยนห้องเรียนใหม่
ฉลองปิดเทอม
วันเกิดของหนู
ใกล้เวลาปิดเทอม
ความรู้สึกดีๆ จากใจ
แรงฮึด
ความตั้งใจที่ไม่เท่ากัน
ช่วงนี้...เฮ่ออออ
พิซซ่า..สูตรของฉัน
เก่า..ใหม่..มาเจอกัน
มูลนิธิ นักเล่าเรื่อง
สมาชิกใหม่..บีชู..กินนี่พิก
มีแต่เรื่องชวนเศร้า
ลูกฉัน..ลูกเธอ
ทุกสิ่ง..ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ
ตามอลีนา..ไปเรียนภาษาอังกฤษ
โอกาสที่ได้มา
ชีวิตประจำวัน
เวลา..เป็นเครื่องทดสอบ
สังคมเล็กๆที่ฉันอยู่
สละเวลา..เพื่อลูก
เพียงเราเท่านั้น
จากใส้อั่ว..ถึงหมี่กรอบ
ที่มา..กับความเชื่อ
นึกว่าวางแผนไว้ดีแล้วเชียว!
ของขวัญที่ติดค้าง
ทำไมต้องเป็นเหมือนใคร
อั๊พเดทครอบครัว
เสน่ห์ปลายจวัก
สิ่งที่หวังไว้ในปีหน้า
ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง
คริสมาสต์ของหนู
คนบ้านเดียวกัน
หายแซ๊บ..หายสอย
วันหยุด..การรอคอยคำตอบ
เรื่องดีๆ
เสมือนหนึ่ง นักจิตวิทยา
ยังไม่นิ่งพอ
ใช่เพียงเรา..ที่มีปัญหา
ไปช่วยคุณครู
หวงแหน..ความเป็นส่วนตัว
ไม่มีอะไรเป็นสาระ
ต่างคน..ต่างเรียน(รู้)
เหา..ที่เรากลัว!!
เมื่อวาน..วันนี้..และพรุ่งนี้
เจ็ดปีกับบ้านหลังนี้
เจ้าหมา..ยัมยัม
ได้เวลาของหนูแล้ว
หลายวันที่ผ่านมา
คุยกันเรื่องลูก
เปิดเรียนวันแรก
ดีกว่าปีที่ผ่านมา
วันเกิด
เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะ!
Follow your heart
ห้ามขาย
ของเล่นในยุคปัจจุบัน
จิตตก
ของฟรี..
ยุง
เพื่อนเล่นของนิก
มิตรภาพที่ยั่งยืน
น้ำเน่าแบบเด็กๆ
บางภาคของชีวิตคู่
แล้วแต่ใจที่อยากจะอ่าน
ภาพไปเที่ยว..
เหลือแต่ใจที่ใช้เดินทาง
น้ำใจมนุษย์
มิตรภาพในโลกอินเทอเนท
จากข้าวเหนียวถึงสาคูใส้หมู
นินเทนโด้ DS
วันงานของมาเรีย
วันแห่งความสุขของมาเรีย
ได้เวลาเที่ยวจนได้
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (6)
ต้นไม้..สวนครัว...ให้อะไร
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (5)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (4)
สิ่งที่นับว่าเป็นความสุข
9 มิถุนายน เมื่อสี่ปีที่แล้ว
ทุกชีวิต มีบททดสอบ
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (3)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (2)
ห่างไกล ไม่ห่างกัน
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (1)
ความตั้งใจดี..ที่เริ่มถอย
ไม่ง่ายเลยกับการเรียนฟรี
บนความน้อยใจ..
ตัดออกจากกองมรดกใจ
ระลึกถึงผ่านโปสการ์ด
เรียนรู้..ผ่านตัวอักษร
ระหว่างฝัน..กับความเป็นจริง
หรือชีวิตมีค่าเพียงเท่านี้
น้ำใจที่ไม่ต้องซื้อหา
รักให้เป็น
พาลูกเที่ยวสวนสัตว์
เหตุผลแบบแม่..กับคำถามที่ไม่เข้าใจ
เพียงช่วงเวลานึง คิดถึงเพื่อนๆจริงๆ
รู้จัก-รักษา-สัญญา
ไม่ใช่ทุกคน ที่จะให้อภัย
จริงหรือ..ที่ความสุขนั้น น่าเบื่อ
ต่างเหตุผล - ต่างความคิด
ต้นไม้ของแฟร้งคลิ่น
กฏของฉัน
เวรกรรมน่ะมีจริง
ฉันเป็นของฉันอย่างนี้
แฉความรู้สึกบ้างดีกว่า
พี่ผัวตัวร้าย กับ น้องสะใภ้ตัวแสบ
ฉันจะพยายาม
นี่แหละชีวิตจริง
ความพอใจในชีวิต
สวัสดีปีใหม่ด้วยภาพ
ของขวัญปีใหม่..จากพี่คนหนึ่ง
ความงดงามในยามสุข
วันนี้..ที่ลมพัดแรง
ของที่มีความใส่ใจกับการให้ส่งเดช
ป้าจูดี้
ลูกพร้อมแม่ก็พร้อม
วันที่ใบไม้เปลี่ยนสี
ความสุขในแต่ละวัน
ปิดเทอมก็ควรจะหยุดเรียน
ความรู้สึกเหงา
งานที่ต้องเร่งทำ
Thanksgiving
เล่าสู่กันฟัง
คิดเองไม่เป็น
Back to normal
สองวันที่รอคอย
อึดอัดใจ..
หลังตู้เย็น...กับคำว่าคุณค่า
เมื่อลูกทะเลาะกัน
คุณเลือกคบเพื่อนจากอะไร
รู้จักรับผิดชอบ
ความรู้สึกที่ไร้ตัวตน
แรงขับ..เปลี่ยนแปลงชีวิต
สอนให้ลูกรักการอ่าน
คำถามที่ต้องตอบ
เมื่อรัก..ต้องปรับ..เพื่อความสุข
รูปครอบครัวที่ไม่เคยมี
ชีวิตที่ยึดติด
คุณค่าในมิตรภาพ
ของขวัญที่อยากได้
Angel Child,Dragon Child
เรื่องของภูมิ(ภาคต่อ)
ความแตกต่างระหว่างคำว่า..เพื่อน
เข้มแข็งกว่าที่คิด
เมื่อห้ามไม่ได้
ขอบคุณจากใจจริง
น้ำใจและการตอบแทน
ในความทรงจำ
รอเก็บเกี่ยว
เล่าถึงรัฐOregon
เหมือนไม่ใช่ญาติ
น้ำใจที่ได้รับ
วันเดินทางกลับ
ก่อนจะหนีไปเที่ยว
เมื่อคุณคิดว่าฉันไม่เคยใส่ใจ
บทลงท้ายของภูมิ
โชคร้ายของภูมิ
เมืองนี้น่าอยู่มั๊ย
วันที่เฝ้าคอย
ภาพแห่งความสงบ
วันเกิดอนิก
ชีวิตที่ถูกกระทำ
วันคล้ายวันเกิด(Alina's birthday)
ห้องเรียนของนิก
ของกินเมืองนอก
ในวันที่อากาศร้อน
ปัญหา..ที่หนีไม่พ้น
คนต่างด้าว
เขียนด้วยมือลบด้วยเท้า
ทาชาเน
โบสถ์..กับการดับทุกข์
พี่ชายกับน้องสาว
ทางที่เลือกเดิน
รอยมือน้อยๆ
ความตั้งใจของเด็กคนหนึ่ง
เหตุที่เกิดในโรงเรียน
ยุน ผู้จบชีวิตลูก
แอนโทนี่
Gifted child
คิดถึงความหลัง
เทพีหาบเงิน
ตาแก่ข้างบ้าน
เด็กชายณัฐภูมิ
ความหลังที่มาพร้อมกับสายฝน
เพียงเพราะเธอไม่ใช่คนขาว
ถนนสายนี้
ถ้านับรอยเท้าของการเดินทางไปสู่โรงเรียน ถนนสายนี้คงเต็มไปด้วยรอยเท้ารับล้านๆรอย หนึ่งในนั้นเป็นรอยเท้าของฉันและลูกทั้งสอง เพราะบ้านเราอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนนัก แม้ฤดูฝนปนหนาวเราก็ยังเดินกางร่มไปด้วยกัน เราออกเดินทางโดยกะระยะเวลาในการเดินทางให้พอดีก่อนออดของโรงเรียนจะดังขึ้น เราเดินแบบไม่เร่งรีบ เดินไปอย่างช้าๆ คุยกัน ซักถามเรื่องต่างๆ มันเป็นช่วงเวลาของความสุขช่วงหนึ่ง
วันหยุดสองพี่น้องเล่นหญ้าเล่นดินอยู่หน้าบ้านไปตามเรื่อง ลูกของใครบางคนอาจจะสะอาดตั้งแต่ผมจรดปลายเท้า แต่ลูกฉัน ไม่ต้องสะอาดนักก็ได้
ถ้าคาดหวังว่าลูกจะต้องเรียบร้อย สะอาดได้ทั้งวัน นั่นไม่ใช่ลูกฉัน
บางที เป็นความเจ็บปวดเหมือนกันที่ต้องทนเห็นลูกเดินไปโรงเรียน ไม่ว่ายามนั้นฝนจะตกแดดจะออก เด็กๆเปียกปอนแต่ก็เป็นความชอบที่จะเดินกลางสายฝน เด็กๆคงต้องเดินไปอีกนานเพราะไม่นานมานี้ โรงเรียนมัธยมต้นได้ผุดขึ้นมาที่หน้าปากซอยบ้านฉัน ความห่างระหว่างโรงเรียนประถมและมัธยมนั้น แค่ถนนคั่น
รองเท้าแต่ละคู่ เต็มไปด้วยรอยสึกที่บ่งบอกให้เห็นร่องรอยของการเดินทาง อลีนาคงต้องเดินต่อไปอีกถึงห้าปี ส่วนนิกปีนี้เป็นปีสุดท้ายของระดับประถม และปีหน้าฉันจะให้นิกปั่นจักรยานไปโรงเรียนเพื่อย่นระยะเวลาในการเดินทาง ซึ่งไม่รู้ว่าจะทำได้แค่ไหน ด้วยว่า นิกกลัวหมา น่ากลัวว่าฉันคงต้องเดินเหยียบถนนสายนี้ไปอีกนาน
Create Date : 21 กันยายน 2551
Last Update : 21 กันยายน 2551 5:44:46 น.
27 comments
Counter : 742 Pageviews.
Share
Tweet
อือ ใช้ภาษาเขียนได้ดีนะ
โดย:
p_tham
วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:6:28:14 น.
p_tham ขอบคุณค่ะสำหรับคำชม
และการแวะมาทักทาย
โดย: แม่น้องนิก (
Mommy and me
) วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:7:00:14 น.
ชอบจังค่ะ
แวะมาทักทายคะ
โดย:
โยเกิตมะนาว
วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:9:49:48 น.
ดูเหมือนถนนว่างดีนะ ถ้ารถไม่เยอะนิกก็เอาจักรยานไปโรงเรียนซิ่ ท่าทางนิกจะชอบนะ
เออ....ช่วงนี้เราไม่ค่อยเข้า M เนื่องจากที่ทำงานเราบล๊อคเวบเอาไว้ รอให้วันที่ 1 ก่อน เขาจะใช้อีเมล์ใหม่ คงบล๊อคไม่ได้ อีกอย่างช่วงนี้งานเลี้ยงเยอะปลดเกษียณกันมากเหลือเกิน นี่เราก็เพิ่งมาจากเชียงราย หัวหน้าชวนไปเที่ยว ค้างสองคืน ได้ไปเที่ยวด้วย กินฟรีอยู่ฟรี แจกตังก์ช้อปด้วย สนุกมาก จะมีงานใหญ่จัดเลี้ยงในที่ทำงานวันที่ 29 นะ แค่นี้ก่อนนะ....
โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 118.172.118.135 วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:11:14:59 น.
เราอัพแล้ว.....ลืมบอกไป
โดย: แม่น้องกุ๊ก (
แม่น้องกุ๊ก
) วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:11:58:05 น.
สวัสดีค่ะแม่น้องนิก,
เมื่อตอนที่พี่เป็นเด็ก พี่ก็อยู่กับดิน
พี่ชอบเล่นขายของ ส่วนใหญ่ขายขนมครก
โดยขุดดินเป็นหลุม แล้วหยอดดินที่คลุกเตรียมไว้ลงไป หนุกดี
เด็กๆ น่ารักจังเลย นิกผอมไปหน่อยนะคะ
อลีนา กำลังพอดีค่ะ
แม่น้องนิกเป็นคุณแม่ที่มีคุณภาพคับแก้ว
ฝนจะตก แดดจะออก เรื่องเล็กอยู่แล้ว
มั่นใจค่ะ
โดย: นกขมิ้น IP: 124.121.207.91 วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:23:07:53 น.
พี่หมิ้นคะ เล่นขายของไม่เร้าใจหนูเท่าตกปลาพี่ ตกได้ก็ไม่ได้กินหรอก เพราะไม่ชอบปลา แต่ชอบไปตก ชอบเวลาที่ปลากินเหยื่อค่ะพี่ มันกระตุกเรา ถ้าเราตวัดไม่ได้ที่ตะขอก็ไม่เกี่ยวปากมัน
นิกกับอลีนาผอมและตัวเล็กทั้งคู่ค่ะพี่
มันเป็นพันธุกรรมทางบ้านพ่อเค้า ตัวเล็กๆ ผอมๆแห้งๆกัน หลานห้าคน รูปทรงนี้ทั้งนั้นพี่ โน่นจะไปคุณภาพคับแก้วเอาตอนเป็นหนุ่มเป็นสาว นิกเค้ากินเยอะกว่าอลีนาด้วยพี่ แต่ผอมเหมือนเดิม เค้าผอมตั้งแต่เกิดแล้วพี่
พยาบาลบอก น่ากลัวนิกคงรูปร่างนี้ไปตลอดจนโต
ข้อดี สิ้นปีนี้ นิกต้องสอบวิชาพละด้วยการวิ่ง ยกน้ำหนัก ซิทอั๊พ แล้วอะไรนะพี่ที่ทหารเค้าฝึกกันสก๊อตจั๊มหรือปล่าวพี่ นั่นแหละ ดีที่รูปร่างผอม มันเร็วกว่าเค้าหน่อยนึง
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.100.142 วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:4:05:41 น.
สวัสดีค่ะแม่น้องนิก,
รูปร่างเล็ก แต่แข็งแรงใช้ได้แล้วค่ะ
มีครอบครัวหนึ่งที่พี่รู้จัก เขาย้ายไปอยู่อเมริกาหลายสิบปีแล้ว ลูกคนแรกเขาเกิดที่ประเทศไทย อีก 2 คน ไปเกิดและโตที่อเมริกา เป็นผู้หญิงทั้งหมด
ความที่ครอบครัวนี้เป็นคนไทย เขาก็เลยมีนิสัยแบบไทยๆ แม่ของฝ่ายหญิงเป็นเศรษฐี ไปอยู่เมืองนอกผู้ชายก็ทำมาหากินอยู่คนเดียว แม้กระทั่งอาหารการกิน งานบ้านบางอย่างก็ต้องทำแทนเมีย
ฝ่ายหญิงเขามีนิสัยขี้อิจฉา แม้กระทั่งพี่น้องตัวเอง แม่เขายังไม่ได้แบ่งสมบัติ เขาก็บินไปบินมาขากลับก็จะขอเงินแม่พกไปทีละหลายๆ หมื่น ไม่เว้นแม้แต่ค่าเครื่องบิน ต้องเบิกทุกครั้ง พี่น้องคนอื่นก็ระอาเหมือนกัน
การเลี้ยงลูกของเขาที่อเมริกาก็เลี้ยงแบบฝรั่ง
แบบไฮโซ ให้เรียนบัลเล่ต์ เรียนทุกอย่างที่จะไปอวดใครๆ เขา ว่าลูกตัวเองเก่ง
ลูกเขาโตมามีนิสัยคล้ายๆ แม่ ยิ่งคนเล็กโขกกันมาแป๊ะๆ ขี้อิจฉา แม้กระทั่งพี่น้องด้วยกันเอง
ล่าสุดที่เขามาเยี่ยมแม่เพราะแม่เขาป่วยหนัก
ลูกๆ ก็มาด้วย ลูกเขาไม่ค่อยน่ารัก ไม่อ่อนน้อมแบบวัฒนธรรมไทยๆ
พี่ไปเจอตอนพี่ไปเยี่ยมแม่ของเขา
แม่เขาให้ไหว้พี่ เด็ก say hi
แม่เขาให้โชว์เต้นบัลเล่ต์ ลูกอีกคนบอกเขาเต้นสวยกว่า ปวดหัว
เล่ามายืดยาว หวังว่าน้องนิก และ อลีน่า จะเป็นเด็กน่ารัก ไม่แข็งกระด้างเหมือนเด็กๆ ในครอบครัวนี้จ๊ะ
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.114.69 วันที่: 23 กันยายน 2551 เวลา:9:22:50 น.
ถ้านับรอยเท้าของการเดินทางไปสู่โรงเรียน ถนนสายนี้คงเต็มไปด้วยรอยเท้ารับล้านๆรอย หนึ่งในนั้นเป็นรอยเท้าของฉันและลูกทั้งสอง...
ชอบประโยคข้างต้นนี้ครับ
พี่สบายดีนะครับ...
โดย: pu_chiangdao IP: 118.175.184.138 วันที่: 23 กันยายน 2551 เวลา:17:29:15 น.
ไม่หรอกค่ะพี่หมิ้น นิกกับอลีนาไม่เป็นแบบนั้น อย่างที่พี่เล่ามาเป็นสิ่งที่หนูไม่ชอบเอามากๆล่ะพี่ หนูไม่เคยยัดเยียดให้ลูกเป็นอะไรอย่างที่พ่อแม่อยาก แต่หนูสนับสนุนสิ่งที่ลูกร้องขอ แต่การเรียนก็เป็นเรื่องสำคัญที่หนูต้องเข้มงวด เพราะการเรียนของฝรั่งมันลึก
หนูบอกลูกว่า บ้านเมืองของแม่จะเรียนโรงเรียนดีๆ ต้องเสียเงิน ในเมื่อลูกไม่เสียเงิน ก็ขอให้ตั้งใจกอบโกยให้มากที่สุด คิดถึงเด็กบ้านเมืองแม่บ้างที่อยากเรียน แต่บางคนไม่มีโอกาส
ยิ่งเห็นห้องเรียนนิก มีแล๊บท๊อปแม๊คอินท๊อชรุ่นใหม่ ใช้ส่วนตัวของใครของมัน ก็ทำให้รู้สึกถึงการขาดโอกาสของเด็กบางคนมากขึ้นล่ะพี่
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.86.2 วันที่: 24 กันยายน 2551 เวลา:2:33:38 น.
สวัสดีค่ะ แม่น้องนิก
แวะมาเยี่ยมแม่น้องนิก กับเด็กๆ ค่ะ มีดินมี หญ้า ให้เล่น ก็เป็นที่น่าอิจฉาของเด็กกรุงเทพฯ ส่วนมาก ที่เห็นแต่ตึกๆๆๆ กันแล้วล่ะค่ะ
พี่น้อง น่าเอ็นดูมากนะคะ ถึงเด็กๆ จะตัวผอม แต่ถ้าแข็งแรง สุขภาพดี ก็คงไม่มีอะไรน่าห่วงเนอะ
โดย: BUATALAY IP: 203.156.39.126 วันที่: 24 กันยายน 2551 เวลา:11:39:44 น.
บ่ายนี้จะไปกับกลุ่มสำรวจความเสียหายพื้นที่น้ำท่วมภาคกลาง
กลับมาประมาณวันเสาร์นะคะ
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.126.59 วันที่: 24 กันยายน 2551 เวลา:13:26:51 น.
ลูกๆ น่ารักมากค่ะ พี่แมว
ปกติ ไม่ค่อยออนไลน์และไม่ค่อยเข้าบลอกแกงค์
แปะงาน ซึ่งก็นานๆ ทีแล้วเผ่นเลย
ไม่เคยไปหาใครเท่าไหร่ด้วย
โดย:
Kala_mydog
วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:1:02:55 น.
เด็กน้อยนั่นมันต้องเล่นคลุกดินทรายมั่งง่ะ ไม่ใช่ว่าโตมาเท้าไม่ติดดิน สำรวยสวยกรากแบบนั้นไม่ไหว
ไปซุ่มไดเอทมาเดือนกว่าจะสองเดือนหละพี่แม่น้องนิก
จาก 64 ลดไปเหลือ 62 ฮี่ๆๆๆๆ
-------
ช่วงที่ผ่านมาหงุดหงิดบ่อยมากเลยพี่แม่น้องนิก หงุดหงิดจนโมโหตัวเองง่ะ
- -"
โดย: อวบ IP: 58.10.128.172 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:17:48:38 น.
มีความสุขมากๆนะคะ
โดย:
โสมรัศมี
วันที่: 27 กันยายน 2551 เวลา:9:47:17 น.
แวะมาดูนิดนึง
เอาน่าพี่ ความเจ็บปวดเพราะลูกเดินไปโรงเรียน มันก็ดีกว่าความเจ็บปวดที่ลูกต้องนั่งรถไปกลับวันละ 3-4 ชั่วโมง ตื่นตั้งแต่ตี 5 กว่าจะกลับบ้านก็มืดไม่ใช่เหรอ
นิกหน้าตาเริ่มจะเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นแล้วนะเนี่ย
โดย:
DarthTrowa
วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:11:17:51 น.
สวัสดีค่ะแม่น้องนิก,
จากบ้าน จากน้องๆ ไปสามวัน
ปฏิบัติการตั้งแต่เช้า จนค่ำ
นอนก็ดึก แต่ยังสบายดีจ๊ะ
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.248.230 วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:20:17:00 น.
บีจ้ะ ไม่เป็นไรหรอก รู้ว่าบีงานเยอะ
+++++++++
แม่อวบ พี่ไปตอบไว้ในบล๊อกไอ้หน่อยจ้ะ
+++++++++
โห..เอ็ม คำคมๆ พี่ลืมไปแล้วสิว่าการเดินทางในกรุงเทพฯมันยาวนานขนาดไหน
เรามัวแต่เห็นสิ่งที่เป็นในปัจจุบันจนลืมอดีต
แต่ก็ขอบคุณนะที่มาเตือนให้รู้ว่า แค่นี้มันยังเล็กน้อยเมื่อเทียบกับเด็กกรุงเพทฯ
นิกสูงเท่าจมูกแม่มันแล้วล่ะเอ็ม แต่ผอมเหมือนเดิม
++++++++++
พี่หมิ้น หนูรอพี่หมิ้นอยู่จ้ะ
ดีใจที่พี่กลับมาอย่างปลอดภัย
พร้อมๆกับสายฝน
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.83.80 วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:23:59:28 น.
วันนี้ที่ทำงานเราเลี้ยงเกษียณนะ มีงานตอนกลางคืน ....ไว้จะเอารูปมาอวด แต่เมื่อวานเราได้ไปรับใบประกาศ ก็เลยเอารูปมาให้ดู ไปดูได้
โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 210.246.146.129 วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:10:25:05 น.
เราอัพแล้ว เข้าไปดูได้
โดย: แม่น้องกุ๊ก (
แม่น้องกุ๊ก
) วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:9:39:50 น.
นับวันยิ่งจะเริ่มเข้าขั้นไปเรื่อยๆ
การใช้ภาษาสละสลวยขึ้นมากเลยไย้
............
คนเกิดแต่ดินต้องอยู่กับดินบ้างใช่ไหม
ซำบายดี
โดย: ชอลิ้วเฮียง IP: 58.147.46.39 วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:12:42:15 น.
สวัสดีค่ะแม่น้องนิก,
เข้ามาดูหน้าหลานๆ เพื่อผ่อนคลายความตึงเครียดทางการเมือง
สงสารคนไทยด้วยกันที่ต้องมาถูกทำร้ายอย่างไร้มนุษยธรรม คนอาไร้ทำชั่วได้อย่างหน้าตาเฉย ไม่อายฟ้าดิน
แต่พี่อายชาวโลกที่มีนายก "หน้าหม้อ" อย่างนี้
บล๊อกโน้นมีรายงานสด เข้ามาเรื่อยๆ
คนไกลบ้านไม่ได้หลับ ไม่ได้นอน
คนที่สั่งการข่าววงในเขาเม้าท์กันว่า
มันยังเฉยไม่รู้ร้อน รู้หนาว มันบอกยิ่งรุนแรงยิ่งดี จะได้มีเหตุผลขอลี้ภัยง่ายหน่อย
สมเพชนายกตอนมันจูงมือลูกสาวขึ้นฮ.หนี
โดยปีนกำแพงรัฐสภาออกไป เรียกว่าสี่ขามะหมาโกยแน่บ นึกถึงตอนสงครามเวียตนามฉากสุดท้ายจริงๆ
แม่น้องนิกอย่าเครียดมาก
รักชาติแล้วต้องรักษาสุขภาพควบคู่กันไปด้วยจึงจะเกิดสมดุลย์ค่ะ
โดย: นกขมิ้น IP: 124.121.228.20 วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:9:35:56 น.
เราเข้า m ไม่ได้แล้ว แกหาที่เข้าใหม่ให้เราแล้วกัน ตอนนี้ก็ตอบทางบล๊อคไปก่อน ขี้เกียจเข้าจดหมาย อีกอย่างตอนนี้ไม่ค่อยว่างกำลังจะตรวจ 5 ส อีกแล้ว ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะเอาอะไรนำเสนอใหม่ เออ...ห้องเราได้เครื่องคอมฯใหม่ด้วย จอ LCD 19 นิ้วนะ แกคงไม่ว่างใช่ไหม ไม่ได้อัพเลยนิ่ ไปช่วยเขาอยู่ใช่ไหม .... วันอาทิตย์นี้เราจะได้ไปแม่สายอีกแล้ว บ้านโน้นจะไปซื้อของมาขาย งวดนี้พี่ชายที่น่านก็ไปด้วย เอารถไปสองคัน เราก็ไม่รู้จะซื้ออะไร เพราะเพิ่งไปมาไม่นานนี้ แต่เจ็บใจมาก ซื้อทับทิมกลับมาเปรี้ยวมาก ทุกทีซื้อมาหวาน คราวที่แล้วไม่ได้ชิมเลย คราวนี้จะลองใหม่ พูดถึงเรื่องช่วยงาน เขาจะให้เราไปช่วยงานกฐินกรมฯอีกวันที่ 23-24ตค.ที่เชียงราย ได้ไปเที่ยวอีกแล้วล่ะ....แค่นี้ก่อนเด้อ....
โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 210.246.144.163 วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:11:32:37 น.
ฝากร้านกาแฟเล็กๆที่นี่ด้วยค่ะ
ร้านกาแฟตะกั่วป่าโปสการ์ด
ฮาโหลๆ แม่น้องนิกและเด็ก ๆจ๋า
สบายดีมั้ยค่ะ
วีดวาดต้องเหนื่อยหอบแต่แอบสุขเยอะๆกับฝันครั้งใหม่ค่ะ
ที่โตขึ้นมาอีกนิดค่ะ
ตามมาชมด้วยนะคะ
เพิ่งเปิดวันนี้เองค่ะ
โดย:
วีดวาด
วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:22:20:07 น.
โตวันโตคืนนะเด็กๆน่ะ..
ดูยังไง๊...อลีน่าก็น่ารักกว่า...ฮิฮิ..
เดินไปโรงเรียนน่ะดีแล้วอีน้องเอ๊ย...
เอาแบบเด็กกรุงเทพไม๊ ตื่นแต่เช้า กินข้าวในรถ
เจอรถติดเช้าเย็น...
เห็นบรรยากาศที่นั่นแล้วอิจฉานะ
อากาศดี ปอดสะอาด
ทุกอย่างทุกที่มีสองด้านเสมอ..เลือกมองสิ่งดีนะจ๊ะ
ใจจะมีความสุขทุกวัน
โดย: ตะเบบูญ่า IP: 115.67.185.196 วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:20:27:20 น.
อ้อ...แม่น้องนิกก็มีบล็อกหรือเนี่ย
ง้นสวัสดีอย่างเป็นทางการอีกครั้ง
คนมีลูกก็เห่อลูก...อาการเดียวกัน
โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.197 วันที่: 12 ตุลาคม 2551 เวลา:5:07:19 น.
เพื่อนๆพี่ๆคะ ไม่ได้อั๊พบล๊อกเล๊ย
มัวแต่ตามเหตุการณ์บ้านเมืองอยู่
ว่าพรุ่งนี้ ถ้าไม่เหนื่อยจนเกินไปก็จะอั๊พค่ะ
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.74.74 วันที่: 13 ตุลาคม 2551 เวลา:10:37:43 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Mommy and me
Location :
California United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
พ่อพเยีย
กากีซ่าส์
วีดวาด
แม่น้องกุ๊ก
pu_chiangdao
DarthTrowa
สัญจร ดาวส่องทาง
กวิสรา
pantamuang
แม่เฮือน
Webmaster - BlogGang
[Add Mommy and me's blog to your web]
Links
pijika
ไทยรัฐ
อิคุณน้อง
ผู้จัดการ
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.