Bloggang.com : weblog for you and your gang
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก...ที่คงไม่มีวันเลือนหาย..ในความรู้สึกของแม่
Group Blog
เรื่องเล่าจาก Mommy and me
เรื่องเล่า..ในวันที่ลูกเรียน
<<
มีนาคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
18 มีนาคม 2551
ลูกฉัน..ลูกเธอ
All Blogs
รูปล่าสุด
ได้กินจนได้
บ้าน
โอเรกอน
Thanksgiving
ไม้เลี้ยง
อั๊พเดท
ของที่ทำขาย
กุยช่าย
วันเกิด
ฤดูใหม่
โลว์ขวด
เปลี่ยนภาพ
อั๊พเดทรูป
ปีใหม่
นึกว่าเรื่องแบบนี้ มีแต่ที่เมืองไทย
พาชมสวนหลังบ้าน
คำถามนี้..ต้องตอบ
หยุดสามวัน
เด็กๆในห้องเรียน
ใครไม่รู้ แต่ฉันรู้แก่ใจ
ฝึกเด็กให้อ่านเป็น
แม่แบบนี้..ก็มี
เรื่องมีอยู่ว่า....
เรียนรู้ไว้ไม่เสียหลาย
เรื่องของเมื่อวาน
สิ่งที่เห็นและเป็นไป
เดินหน้าต่อไป
หิมะ..ทางที่ไม่คิดจะไป
สีสรรชีวิต
ไวโอลิน
หมอก
ส่งความสุขรับปีใหม่
ความอยากของคน
ถนนสายนี้
43 ปีที่ผ่านมา
ถามใจตัวเอง
ไม่ง่ายอย่างที่คิด
จันทร์เจ้าเอย
ฤดูร้อนเวียนมาอีกครั้ง
เปลี่ยนห้องเรียนใหม่
ฉลองปิดเทอม
วันเกิดของหนู
ใกล้เวลาปิดเทอม
ความรู้สึกดีๆ จากใจ
แรงฮึด
ความตั้งใจที่ไม่เท่ากัน
ช่วงนี้...เฮ่ออออ
พิซซ่า..สูตรของฉัน
เก่า..ใหม่..มาเจอกัน
มูลนิธิ นักเล่าเรื่อง
สมาชิกใหม่..บีชู..กินนี่พิก
มีแต่เรื่องชวนเศร้า
ลูกฉัน..ลูกเธอ
ทุกสิ่ง..ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ
ตามอลีนา..ไปเรียนภาษาอังกฤษ
โอกาสที่ได้มา
ชีวิตประจำวัน
เวลา..เป็นเครื่องทดสอบ
สังคมเล็กๆที่ฉันอยู่
สละเวลา..เพื่อลูก
เพียงเราเท่านั้น
จากใส้อั่ว..ถึงหมี่กรอบ
ที่มา..กับความเชื่อ
นึกว่าวางแผนไว้ดีแล้วเชียว!
ของขวัญที่ติดค้าง
ทำไมต้องเป็นเหมือนใคร
อั๊พเดทครอบครัว
เสน่ห์ปลายจวัก
สิ่งที่หวังไว้ในปีหน้า
ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง
คริสมาสต์ของหนู
คนบ้านเดียวกัน
หายแซ๊บ..หายสอย
วันหยุด..การรอคอยคำตอบ
เรื่องดีๆ
เสมือนหนึ่ง นักจิตวิทยา
ยังไม่นิ่งพอ
ใช่เพียงเรา..ที่มีปัญหา
ไปช่วยคุณครู
หวงแหน..ความเป็นส่วนตัว
ไม่มีอะไรเป็นสาระ
ต่างคน..ต่างเรียน(รู้)
เหา..ที่เรากลัว!!
เมื่อวาน..วันนี้..และพรุ่งนี้
เจ็ดปีกับบ้านหลังนี้
เจ้าหมา..ยัมยัม
ได้เวลาของหนูแล้ว
หลายวันที่ผ่านมา
คุยกันเรื่องลูก
เปิดเรียนวันแรก
ดีกว่าปีที่ผ่านมา
วันเกิด
เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะ!
Follow your heart
ห้ามขาย
ของเล่นในยุคปัจจุบัน
จิตตก
ของฟรี..
ยุง
เพื่อนเล่นของนิก
มิตรภาพที่ยั่งยืน
น้ำเน่าแบบเด็กๆ
บางภาคของชีวิตคู่
แล้วแต่ใจที่อยากจะอ่าน
ภาพไปเที่ยว..
เหลือแต่ใจที่ใช้เดินทาง
น้ำใจมนุษย์
มิตรภาพในโลกอินเทอเนท
จากข้าวเหนียวถึงสาคูใส้หมู
นินเทนโด้ DS
วันงานของมาเรีย
วันแห่งความสุขของมาเรีย
ได้เวลาเที่ยวจนได้
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (6)
ต้นไม้..สวนครัว...ให้อะไร
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (5)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (4)
สิ่งที่นับว่าเป็นความสุข
9 มิถุนายน เมื่อสี่ปีที่แล้ว
ทุกชีวิต มีบททดสอบ
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (3)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (2)
ห่างไกล ไม่ห่างกัน
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (1)
ความตั้งใจดี..ที่เริ่มถอย
ไม่ง่ายเลยกับการเรียนฟรี
บนความน้อยใจ..
ตัดออกจากกองมรดกใจ
ระลึกถึงผ่านโปสการ์ด
เรียนรู้..ผ่านตัวอักษร
ระหว่างฝัน..กับความเป็นจริง
หรือชีวิตมีค่าเพียงเท่านี้
น้ำใจที่ไม่ต้องซื้อหา
รักให้เป็น
พาลูกเที่ยวสวนสัตว์
เหตุผลแบบแม่..กับคำถามที่ไม่เข้าใจ
เพียงช่วงเวลานึง คิดถึงเพื่อนๆจริงๆ
รู้จัก-รักษา-สัญญา
ไม่ใช่ทุกคน ที่จะให้อภัย
จริงหรือ..ที่ความสุขนั้น น่าเบื่อ
ต่างเหตุผล - ต่างความคิด
ต้นไม้ของแฟร้งคลิ่น
กฏของฉัน
เวรกรรมน่ะมีจริง
ฉันเป็นของฉันอย่างนี้
แฉความรู้สึกบ้างดีกว่า
พี่ผัวตัวร้าย กับ น้องสะใภ้ตัวแสบ
ฉันจะพยายาม
นี่แหละชีวิตจริง
ความพอใจในชีวิต
สวัสดีปีใหม่ด้วยภาพ
ของขวัญปีใหม่..จากพี่คนหนึ่ง
ความงดงามในยามสุข
วันนี้..ที่ลมพัดแรง
ของที่มีความใส่ใจกับการให้ส่งเดช
ป้าจูดี้
ลูกพร้อมแม่ก็พร้อม
วันที่ใบไม้เปลี่ยนสี
ความสุขในแต่ละวัน
ปิดเทอมก็ควรจะหยุดเรียน
ความรู้สึกเหงา
งานที่ต้องเร่งทำ
Thanksgiving
เล่าสู่กันฟัง
คิดเองไม่เป็น
Back to normal
สองวันที่รอคอย
อึดอัดใจ..
หลังตู้เย็น...กับคำว่าคุณค่า
เมื่อลูกทะเลาะกัน
คุณเลือกคบเพื่อนจากอะไร
รู้จักรับผิดชอบ
ความรู้สึกที่ไร้ตัวตน
แรงขับ..เปลี่ยนแปลงชีวิต
สอนให้ลูกรักการอ่าน
คำถามที่ต้องตอบ
เมื่อรัก..ต้องปรับ..เพื่อความสุข
รูปครอบครัวที่ไม่เคยมี
ชีวิตที่ยึดติด
คุณค่าในมิตรภาพ
ของขวัญที่อยากได้
Angel Child,Dragon Child
เรื่องของภูมิ(ภาคต่อ)
ความแตกต่างระหว่างคำว่า..เพื่อน
เข้มแข็งกว่าที่คิด
เมื่อห้ามไม่ได้
ขอบคุณจากใจจริง
น้ำใจและการตอบแทน
ในความทรงจำ
รอเก็บเกี่ยว
เล่าถึงรัฐOregon
เหมือนไม่ใช่ญาติ
น้ำใจที่ได้รับ
วันเดินทางกลับ
ก่อนจะหนีไปเที่ยว
เมื่อคุณคิดว่าฉันไม่เคยใส่ใจ
บทลงท้ายของภูมิ
โชคร้ายของภูมิ
เมืองนี้น่าอยู่มั๊ย
วันที่เฝ้าคอย
ภาพแห่งความสงบ
วันเกิดอนิก
ชีวิตที่ถูกกระทำ
วันคล้ายวันเกิด(Alina's birthday)
ห้องเรียนของนิก
ของกินเมืองนอก
ในวันที่อากาศร้อน
ปัญหา..ที่หนีไม่พ้น
คนต่างด้าว
เขียนด้วยมือลบด้วยเท้า
ทาชาเน
โบสถ์..กับการดับทุกข์
พี่ชายกับน้องสาว
ทางที่เลือกเดิน
รอยมือน้อยๆ
ความตั้งใจของเด็กคนหนึ่ง
เหตุที่เกิดในโรงเรียน
ยุน ผู้จบชีวิตลูก
แอนโทนี่
Gifted child
คิดถึงความหลัง
เทพีหาบเงิน
ตาแก่ข้างบ้าน
เด็กชายณัฐภูมิ
ความหลังที่มาพร้อมกับสายฝน
เพียงเพราะเธอไม่ใช่คนขาว
ลูกฉัน..ลูกเธอ
ตั้งแต่วันพฤหัสที่ผ่านมา ไปส่งลูกไปโรงเรียนเมื่อไหร่ ฉันกดดันทุกที เพราะ
แม่ๆทั้งหลายทะเลาะกันเอง เด็กๆลูกของเจ้าหล่อนคงไม่รู้หรอกว่า ตัวเอง
กลายเป็นชนวน ของการทะเลาะเบาะแว้ง
ความรักลูกนี่ก็แปลก..มันเหมือนดาบสองคม และแม่ของเด็กในห้องเรียนของ
อลีนา ก็เป็นประเภท ลูกฉันทำอะไรไม่ผิด ลูกเธอน่ะแหละผิด หรือหากมีใคร
บอกเธอว่าลูกเธออยู่ในห้องเรียนประพฤติตัวแบบนี้ แทนที่จะรับฟังแล้วอบรมลูก
กลับเข้าข้างลูกแล้วทะเลาะกันซะเอง
ความพยายามที่จะประสาน ความพยายามที่จะช่วย ให้ทุกคนหันมา
ปรองดองกัน ทำทุกสิ่งเพื่อลูกๆในห้องเรียน เป็นอันว่า..เลิก
คนที่ไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น ไม่เปิดใจฟัง
แม้กระทั่งสิ่งที่เป็นความจริง มันจะต่างกันมั๊ย กับคำว่า..สีซอให้ควายฟัง
แทรกเข้าไปกลางความไม่พอใจ เดี๋ยวฉันจะโดนตบเข้าให้ฟรีๆ กับแค่วางตัว
เป็นกลาง ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด ฉันยังโดนงอนเข้าให้
แล้วจะให้ฉันทำอย่างไร ฉันไม่ได้ทะเลาะกับใคร จะให้เลิกพูดกับคนหนี่ง
เพื่ออีกคนหนี่ง ฉันก็ไม่ใช่เด็กๆ และที่สำคัญ..ฉันเห็นแก่ประโยชน์ของเด็กมากกว่าที่จะมาใส่ใจกับแม่ๆที่ทะเลาะกัน
เด็กก็คือเด็กที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว แม้กระทั่งความประพฤติที่ตัวเองได้ทำลงไป
ก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่ตัวทำนั้นไม่ถูกต้อง ทุกครั้งที่อยู่ในห้องเรียนลูก ฉันเห็นพฤติกรรมหลายแบบของเด็ก ซึ่งฉันจะไม่ดุ แต่จะสอน จะพูดให้เด็กเข้าใจว่า..เพราะอะไรหนูถึงไม่ควรจะทำแบบนี้
ครั้งหนึ่ง..นิกก็เคยเป็นแบบนี้ ซึ่งฉันไม่เคยเห็นพฤติกรรมของนิกในห้องเรียน
มาก่อน อยู่บ้านเด็กจะมีพฤติกรรมแบบหนึ่ง ไปโรงเรียนก็จะเป็นอีกแบบหนึ่ง
เคยดุลูก ใช้วาจาทำร้ายจิตใจลูกฉันก็เคยทำ ถึงตอนนี้..ฉันเข้าใจแล้วว่า
ฉันควรจะทำอย่างไรกับใจดวงน้อยๆของเด็กทุกคน ซึ่งมันก็ได้ผลทุกครั้ง
ลูกใครๆก็รัก..แต่ถ้ารักจนไม่รู้จักฟัง..ก็ไม่ต่างกันกับการได้ทำร้ายลูก
ลูกฉัน..ลูกเธอ ก็คือ..เด็ก..เด็กที่นับวันจะเติบโตในสังคม จะดีหรือจะร้าย
พ่อแม่นั้นรับไปเต็มร้อย วันหนึ่งหวนคิดเสียดายก็อาจจะสายไปแล้วก็ได้
+++++++++++++++++++++++
วันนี้..หลังเลิกเรียน นิกเล่าให้ฟังว่า..ทำงานกลุ่ม แล้วเพื่อนไม่ให้นิกทำอะไร
วาดรูปเพื่อนก็ไม่ให้วาด เขียนเพื่อนก็ไม่ให้เขียน เรียกว่า..ทำอะไรไม่สวย
เป็นที่พอใจของเพื่อน นิกเกิดความน้อยใจ เป็นคนขี้น้อยใจมากๆ และฉันก็
พยายามสอนเหลือเกินว่า..การทำงานกลุ่ม อย่าปลีกตัวออกไป ถึงแม้ไม่ได้
ทำอะไรก็เป็นคนวิจารณ์ก็ยังดี แต่อย่าน้อยใจจนปลีกตัว มันไม่ดี
ที่ผ่านมา นิกก็พยายามทำหน้าที่ เท่าที่ทำได้ บางครั้งก็เป็นคนหาข้อมูล
ตามแต่เพื่อนจะให้ทำ จนวันนี้นี่แหละ ที่..เพื่อนๆเห็นพ้องต้องกันว่า..นิก
ควรจะเป็นคนสุดท้ายที่อ่านรายงานที่กลุ่มทำ เพราะเพื่อนเห็นว่านิกรัก
การอ่าน จงรับหน้าที่ไป ที่สุดรายงานชิ้นนั้นก็ได้เกรด 4
ฉันสอนลูกว่า..เห็นมั๊ยลูก..การทำงานกลุ่มใดๆก็ตาม เราต้องมองให้เห็น
ศักยภาพของตัวเอง แล้วทำมันออกมาให้ดี สิ่งที่เราถนัดเราจะทำออกมา
ได้อย่างเห็นผล อย่างที่เพื่อนนิกเห็นว่านิก รักการอ่าน จึงให้อ่านทานงาน
นิกเล่าต่อว่า..ไม่มีใครชอบอ่านซักคนเลยแม่..ครูพูดว่า..นิกเป็นคนเดียว
ที่ครูเห็นว่า รักการอ่านที่สุด เพราะฉะนั้นต่อไปนี้ หนังสือเล่มไหนที่ครูมี
แล้วนิกอยากอ่าน ครูจะให้ยืม..
ดูเถอะ..ปลูกฝังให้เด็กรักการอ่าน แต่ขี้เหนียวมาตั้งนาน ปล่อยให้เราซื้ออยู่ได้เพราะครูไม่ให้ยืม หนังสือก็แสนจะแพง ซื้อมาจนแม่จนกรอบ ครูก็ขยันซื้อมาล่อเจ้านิกแล้วไม่ยอมให้ยืมกลับบ้าน ลูกก็มาอ้อนพ่อแม่ให้ซื้อให้เพราะอยากอ่าน
เจ้านิกจะชอบหนังสือเกี่ยวกับ..ความลึกลับ ถามว่า..ทำไมชอบอ่านแนวนี้
นิกบอก..มันชวนติดตามให้อ่านน่ะแม่ ดังนั้น หนังสือของนิกเต็มบ้าน จะเป็น
หนังสือแนวลึกลับซับซ้อนทั้งนั้น..น่ากลัวว่า..เมื่ออลีนาโตขึ้น แม่จะต้องซื้อ
หนังสืออีกแนวให้อลีนาแน่ๆ ที่หวังไว้ ว่าจะอ่านหนังสือของพี่นั้น คงไม่ได้
เพราะความชอบในการอ่านของแต่ละคนนั้น..ต่างกัน
Create Date : 18 มีนาคม 2551
Last Update : 18 มีนาคม 2551 9:41:47 น.
15 comments
Counter : 906 Pageviews.
Share
Tweet
แวะมาทักทายตอนเช้าคะ
โดย:
ApPleNarak999
วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:9:43:50 น.
โดน Ban ไป 2 เม้นท์แล้วครับพี่
โดย: ก. วรกะปัญญา (
กะว่าก๋า
) วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:11:48:56 น.
เอ๊า ตุ๊ปี้เม้นคำหยาบคายแน่ ๆ เลยอิแม่
จัดก๋าน ๆ ๆ ๆ ๆ
โดย: อวน IP: 61.7.175.78 วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:12:03:26 น.
หมูเคยเห็นนะค่ะ ข้างๆ บ้านนิแหละ เด็กๆ ทะเลาะกัน
แล้ววิ่งไปฟ้องพ่อกับแม่ แทนที่พ่อกับแม่จะว่าลูก หรือออกมาพูดคุยกันดีๆ
ที่ไหนได้ กับมาทะเลาะกันเองซะงั้น ส่วนเด็กๆ ก็ดีกันแล้ว
เด็กๆ โกรธง่าย หายง่าย แต่เป็นพวกผู้ใหญ่ซะอีกที่โกรธกันเป็นเดือนๆ
ด้วยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ
สวัสดีวันอังคารจ้า
โดย: หมูอ้วน (◕‿◕✿) (
pigarea
) วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:12:04:59 น.
นิกชอบอ่านเรื่องลึกลับสืบสวนสอบสวนเหมือนเค้าเลย
โตมาต้องฉลาดและมีเสน่ห์เหมือนน้าอวบแหงๆ
โดย: อวบ IP: 124.120.12.28 วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:20:56:33 น.
น้องก๋า..บ่ต้องกู้คืนมาอ่านละเนาะ
กำเดียวไอ่หน่อยมันหัวเราะเยาะเอา
เป๋นว่า..ปี้ไปอ่านมาแล้วก่แล้วกั๋น
++++++++++
หน่อย..
ตุ๊ปี้..เปิ้นใส่กำว่า..ขอ อี ขี ไม้โท.. จุ
อี้ย่ะ..ก่เลยโดนแบน
เปิ้นเล่าหื้อฟังเล็กๆน้อยๆว่า..
เปิ้นเป๋นคนกั๋วเมีย..อี้เนาะ
ไค่อยากได้อย่างอี้ซักคนไว้หื้อ..หน่อย
ท่าจะมีความสุขขนาดเนี่ย เมียสั่งได้อ่ะ
+++++++++++
คุณหมูอ้วน
เมืองไทยน่ะทะเลาะกันเป็นบางคราว
แต่เมืองนอก ตบกันต่อหน้าเด็กเห็นๆ
เห็นเขาพะบู๊กันนี่..สยองเลยนะ
++++++++++++
ฮู้ย...แม่อวบ..อะไรจะขนาดนั้น
อ่านหนังสือแนวนี้ ต้องฉลาดและมีเสน่ห์
ตรงไหนจ้ะ หรือตรงที่ สามารถนำมันมา
หลอกหนุ่มได้ล่ะ
แม่อวบก็ว่าเกินไป..น้าอวบมีเสน่ห์ไปก่อน
ละกัน นิกยังเด็กยู้
แต่นิกชอบแนวนี้จริงๆนะ อ่านมาได้เป็นปีๆละ
เมื่อก่อนยังไม่รู้แนวหรอก เดี๋ยวนี้พี่สังเกตุไง
ว่าเอ๊ะ..ซื้อหนังสือแต่ละเล่ม ถ้าไม่ใช่การ์ตูน
ที่คลายเครียดแล้ว ก็จะออกแนวลึกลับไปเลย
แล้วถ้าลองได้อ่านแล้วนะ บอกให้นอน
ก็ไม่ยอมนอนอ่ะ ขออ่านให้จบก่อนอีก
มันติดพันน่ะเนาะ..แม่อวบคงนึกภาพออก
โดย: แม่น้องนิก (
Mommy and me
) วันที่: 19 มีนาคม 2551 เวลา:1:33:40 น.
หมูก็ใส่แว่นค่ะ สายตาสั้นตั้งแต่เด็ก ยิ่งตอนโตนิสัยเสียคะ
เวลาอ่านหนังสือก่อนนอน จะขี้เกียจเปิดไฟดวงใหญ่
แบบว่าขี้เกียจเดินไปปิดคะ
ก็จะอาศัยไฟหัวเตียงสีเหลืองๆ นั้นแหละ อ่าน
ผลที่ได้คือสายตาสั้นเพิ่มขึ้น รู้ทั้งรู้ แต่ก็ยังทำ
สวัสดีตอนเช้าจ้า
โดย: หมูอ้วนเด็กใส่แว่น (◕‿◕✿) (
pigarea
) วันที่: 19 มีนาคม 2551 เวลา:6:57:23 น.
หวัดดียามเจ๊าครับปี้แมว
แหมๆๆๆๆ.....มีเม้าท์ มีเม้าท์ อิอิอิ
ผมก่งงว่าเอ...ไปโดนแบนเรื่องอะหยังน้อ
.............
ตั๋วหนังสือตี้อยู่ในพู่กันเดียวนี่
บ่ไจ้ลายมือผมครับปี้
เป๋นฟ้อนต์ตี้ผมโหลดมาใจ้ฟรีของเว็บ
www.f0nt.com ปี้ลองโหลดมาใจ้ดูก่ได้ครับ
งามๆทั้งนั้นเลยครับ
สมัยละอ่อนผมก่เข้าห้องปกครองตลอดครับ
เป๋นมือวางอันดับหนึ่งของการเขียนป้ายประกาศ
วาดฮูปในหลวง 55555
แต่บ่าเดี่ยวลายมือบ่างามอย่างก่อนแล้วครับ
ค่อนข้างฉวัดเฉวียนไปหน้อย
ตามวัยและประสบการณ์ อิอิอิ
โดย: ก.วรกะปัญญา (
กะว่าก๋า
) วันที่: 19 มีนาคม 2551 เวลา:7:50:22 น.
อ้ายก๋าลายมือเหมือนตุ๊เจ้า
อ่านโปสการ์ดหรือจดหมายก้อมที่แนบมากับหนังสือและซีดีทีไร ต้องนั่งพับเพียบสงบ ๆ อ่าน
บรรยากาศมันได้น่ะ
น้องบ่ชอบอ่านนิยาย ยาวสุดก็แค่เรื่องสั้นขนาดยาว เรื่องลึกลับก็บ่ชอบ เรื่องผียิ่งบ่ชอบใหญ่เลย
"เข้าไม่ถึง" ค่ะ คุณพี่
คริ คริ
ตอบเมลแล้วอิแม่ ตอบอย่างฟั่ง ช่วงนี้ห่ามาเช้ากันเยอะน่ะ
โดย: อวน IP: 61.7.172.87 วันที่: 19 มีนาคม 2551 เวลา:8:17:28 น.
นิกเอ๋ย...ของเรายังดีนะที่มีเพื่อน ๆ แบ่งงานกันเป็น เด็กที่พี่ไปช่วยทำการบ้านสินิก อยู่ตั้งม.2 (น่าจะซักเกรด 8) แล้ว มันยังเกี่ยงงาน หนีงานกันอยู่เลยนะนิก สุดท้ายเด็กที่พี่สอยมันก็เหมางานมาทำคนเดียว...เพราะบ้างาน แล้วเป็นคนมาตรฐานสูง แต่ตัวเองก็ทำไม่ไหว ต้องให้คนอื่นมาช่วยทำ แล้วก็ไปมีปัญหากับเพื่อน ๆ ทะเลาะกันใหญ่ เพราะต่างคนต่างไม่รู้จักหน้าที่กันนั่นแหละ
แล้วที่นิกได้หน้าที่อ่าน เป็นหน้าที่สำคัญที่สุดนะ เพราะการอ่านตรวจทานครั้งสุดท้ายก่อนส่งจะผิดพลาดไม่ได้เลย (ในการทำงานด้านสื่อสิ่งพิมพ์จริง ๆ ก็เป็นแบบนี้ครับ) เพื่อน ๆ วางใจให้ทำงานนี้ แสดงว่าเพื่อน ๆ เชื่อใจนิกมากนะครับ แล้วที่เขาไม่ให้ทำงานอื่น เพราะเขาไม่อยากเอาเปรียบนิกมากกว่ามั๊ง
สิ่งสำคัญที่สุดอยู่ที่เรารับผิดชอบหน้าที่ของตนต่องานในกลุ่มก็โอเคแล้วครับ
(วานพี่แมวอ่านให้นิกฟังด้วยครับ)
ส่วนเรื่องแม่ ๆ ทะเลาะกัน ผมไม่มีความเห็นครับ แต่ถ้าเป็นผม ผมจะไม่ให้พวกแม่ ๆ นี้ไปช่วยเด็กในห้องที่ลูกตนเองอยู่หรอก จับไปลงห้องอื่นมากกว่า เพราะว่าเอาไว้ห้องลูกตัวเอง พ่อแม่ที่ไหนก็เข้าข้างลูกทั้งนั้น (ยกเว้นพวกที่บ้านผมนะ นั่นอ่ะขนาดเพื่อนโกหกใส่ความผม ที่บ้านยังเชื่อเลย)
โดย: Darth Trowa IP: 58.9.156.191 วันที่: 19 มีนาคม 2551 เวลา:21:41:58 น.
แวะมาแอ่วหาปี้สาวเจ้า
ดีนะเจ้าปี้ ที่น้องนิกรักในการอ่าน
นั่นนะเจ้า คนใหญ่มาผิดกั๋นเอง แทนที่จะอบรม และสอนลูกตั๋วเก่าเนอะ เป๋นว่าผู้ปกครองมาผิดกั๋นเอง
(หลังไมค์เจ้าปี้สาว)
โดย:
แม่เฮือน
วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:0:37:42 น.
น้องหมู
เหมือนพี่นะ..รู้ทั้งรู้ก็ยังทำ
คิดว่า
นิดหน่อย คงไม่เป็นไรน่ะ
ที่สุดก็เป็นอย่างที่เห็นเล๊ย
+++++++++++
น้องก๋า..หันละยัง ไอ่หน่อยตวยมาซ้ำ
ลายมือฉวัดเฉวียนนี่ เกี่ยวกับวัยตวยก่ะน้อง
แล้วมาดามฮู้ก่..ว่ายิ่งแก่ใจ๋อาจจะเปลี่ยน
เฉๆไปต๋ามลายมืออ่ะ
+++++++++++++++
หน่อย
ขนาดฟั่งตอบนะ ยาวขนาดเลย
เจ๊..ก่คารมไปอย่างอั้นละ ดีๆตึงนั้น
เรื่องน้อยหน้า เป๋นบ่มี..แม่นก่
แล้วเป๋นอย่างใด หันตั๋วหนังสือเปิ้น
ถึงกับสะดุ้งเลยก่ะ..หน้าต๋าปี้น้อยสัมผัสกับ
ตั๋วหนังสือก่หน่อย
++++++++++++
เอ็ม
นิกกำลังทำการบ้านอยู่จ้ะ
เดี๋ยวพี่อ่านให้นิกฟังหลังทำการบ้านนะ
วันนี้ ต้องหอบงานมาทำที่บ้าน ที่จริง
ทำส่งครูไปแล้วล่ะ แต่ครูทำโทษเด็ก
เกินครึ่งห้องที่ลอกงานที่ครูสั่งให้ทำ
นิกเลยพลอยโดนหางเลขให้ทำใหม่ไปด้วย
ครูให้ภาพสมุนไพรที่มีคำอธิบายสรรพคุณ
ไว้ด้านหลัง ครูตั้งคำถาม ให้เด็กตอบ
ตามที่เข้าใจในการอ่าน เรียกว่าเขียนบรรยาย
ตามที่ตัวเองเข้าใจ พี่ก็สอนลูกอย่างนั้น
คือเขียนอธิบายให้ผู้อ่านเข้าใจ ว่างั้นเหอะ
เอ็มนึกภาพออกมั๊ย..เด็กครึ่งห้อง มันลอก
ทั้งดุ้นแบบไม่ต้องคิด ถือว่า ทำส่งแล้ว
แต่ครูไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้น
ก็เลยโดนทำใหม่หมดห้อง ทำโทษทั้งหมด
นิกยั๊วะขาดเลย
++++++++++++
น้องนุช
วันนี้นิกก่ไปซื้อหนังสือชุดมาแหมเจ้า
เรื่อง อินเดียนน่าโจนส์ มาอ้อนป้อขอตังซื้อ
สามเล่ม ยังบ่ตันได้อ่านเตื้อ เพื่อนปอขอยืม
อ่านละ
คนใหญ่ผิดกั๋น ปี้ตึงบ่สนใจ๋แล้วเจ้า
ก้าย..ปล่อยมันผิดหัวกั๋นไปเต๊อะ
สอนคนใหญ่สอนยากกว่าล่ะอ่อนก่อนเนาะ
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.64.50 วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:6:18:24 น.
หวัดดีคนเมืองแป้
ปิดเทอมแว้วววว
ดักหูเย็นใจ๋ขนาด
เฮาบ่มีลูกเฮายิ่งม่วนใจ๋
...........
โดย: อปน. IP: 118.172.67.81 วันที่: 21 มีนาคม 2551 เวลา:11:44:03 น.
เราอบรมเสร็จแล้ว 2 วัน อัพแล้วนะ แต่เราคงนำมาใช้เปลี่ยนเวบสำนักฯไม่ได้ว่ะ เพราะมันยุ่งยากที่จะเปลี่ยน user name ที่ของกรมให้ไว้ อีกทั้งของเก่าก็ลงตัวแล้ว คงรู้ไว้เฉยๆว่ะ เราส่งแม่เรากลับเด่นแล้ว ตอนนี้หายดีแล้ว เราฝากส้มให้พ่อแก และเพ็ญด้วย คนละถุง บ้านเราส้มเมืองลองถูกนะ โลละ 7-10 บาท
โดย: แม่น้องกุ๊ก (
แม่น้องกุ๊ก
) วันที่: 21 มีนาคม 2551 เวลา:13:43:00 น.
อปน.
ดักหูเย็นใจ๋ แล้วแม่อิปิงเลาะ
เย็นใจ๋ กรอกใส่หูอิป้อหนานพ่องก่
ปิดเทอม..ก่แอ่วได้ละก่ะ เอ๊ะ...
หรือว่า..โดนเซ็นเซ่อร์ ห้ามแอ่ว
++++++++++++
แม่น้องกุ๊ก
รับทราบว่ะ
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.73.160 วันที่: 22 มีนาคม 2551 เวลา:8:49:13 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Mommy and me
Location :
California United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
พ่อพเยีย
กากีซ่าส์
วีดวาด
แม่น้องกุ๊ก
pu_chiangdao
DarthTrowa
สัญจร ดาวส่องทาง
กวิสรา
pantamuang
แม่เฮือน
Webmaster - BlogGang
[Add Mommy and me's blog to your web]
Links
pijika
ไทยรัฐ
อิคุณน้อง
ผู้จัดการ
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.