Bloggang.com : weblog for you and your gang
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก...ที่คงไม่มีวันเลือนหาย..ในความรู้สึกของแม่
Group Blog
เรื่องเล่าจาก Mommy and me
เรื่องเล่า..ในวันที่ลูกเรียน
<<
ธันวาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
25 ธันวาคม 2550
สิ่งที่หวังไว้ในปีหน้า
All Blogs
รูปล่าสุด
ได้กินจนได้
บ้าน
โอเรกอน
Thanksgiving
ไม้เลี้ยง
อั๊พเดท
ของที่ทำขาย
กุยช่าย
วันเกิด
ฤดูใหม่
โลว์ขวด
เปลี่ยนภาพ
อั๊พเดทรูป
ปีใหม่
นึกว่าเรื่องแบบนี้ มีแต่ที่เมืองไทย
พาชมสวนหลังบ้าน
คำถามนี้..ต้องตอบ
หยุดสามวัน
เด็กๆในห้องเรียน
ใครไม่รู้ แต่ฉันรู้แก่ใจ
ฝึกเด็กให้อ่านเป็น
แม่แบบนี้..ก็มี
เรื่องมีอยู่ว่า....
เรียนรู้ไว้ไม่เสียหลาย
เรื่องของเมื่อวาน
สิ่งที่เห็นและเป็นไป
เดินหน้าต่อไป
หิมะ..ทางที่ไม่คิดจะไป
สีสรรชีวิต
ไวโอลิน
หมอก
ส่งความสุขรับปีใหม่
ความอยากของคน
ถนนสายนี้
43 ปีที่ผ่านมา
ถามใจตัวเอง
ไม่ง่ายอย่างที่คิด
จันทร์เจ้าเอย
ฤดูร้อนเวียนมาอีกครั้ง
เปลี่ยนห้องเรียนใหม่
ฉลองปิดเทอม
วันเกิดของหนู
ใกล้เวลาปิดเทอม
ความรู้สึกดีๆ จากใจ
แรงฮึด
ความตั้งใจที่ไม่เท่ากัน
ช่วงนี้...เฮ่ออออ
พิซซ่า..สูตรของฉัน
เก่า..ใหม่..มาเจอกัน
มูลนิธิ นักเล่าเรื่อง
สมาชิกใหม่..บีชู..กินนี่พิก
มีแต่เรื่องชวนเศร้า
ลูกฉัน..ลูกเธอ
ทุกสิ่ง..ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ
ตามอลีนา..ไปเรียนภาษาอังกฤษ
โอกาสที่ได้มา
ชีวิตประจำวัน
เวลา..เป็นเครื่องทดสอบ
สังคมเล็กๆที่ฉันอยู่
สละเวลา..เพื่อลูก
เพียงเราเท่านั้น
จากใส้อั่ว..ถึงหมี่กรอบ
ที่มา..กับความเชื่อ
นึกว่าวางแผนไว้ดีแล้วเชียว!
ของขวัญที่ติดค้าง
ทำไมต้องเป็นเหมือนใคร
อั๊พเดทครอบครัว
เสน่ห์ปลายจวัก
สิ่งที่หวังไว้ในปีหน้า
ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง
คริสมาสต์ของหนู
คนบ้านเดียวกัน
หายแซ๊บ..หายสอย
วันหยุด..การรอคอยคำตอบ
เรื่องดีๆ
เสมือนหนึ่ง นักจิตวิทยา
ยังไม่นิ่งพอ
ใช่เพียงเรา..ที่มีปัญหา
ไปช่วยคุณครู
หวงแหน..ความเป็นส่วนตัว
ไม่มีอะไรเป็นสาระ
ต่างคน..ต่างเรียน(รู้)
เหา..ที่เรากลัว!!
เมื่อวาน..วันนี้..และพรุ่งนี้
เจ็ดปีกับบ้านหลังนี้
เจ้าหมา..ยัมยัม
ได้เวลาของหนูแล้ว
หลายวันที่ผ่านมา
คุยกันเรื่องลูก
เปิดเรียนวันแรก
ดีกว่าปีที่ผ่านมา
วันเกิด
เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะ!
Follow your heart
ห้ามขาย
ของเล่นในยุคปัจจุบัน
จิตตก
ของฟรี..
ยุง
เพื่อนเล่นของนิก
มิตรภาพที่ยั่งยืน
น้ำเน่าแบบเด็กๆ
บางภาคของชีวิตคู่
แล้วแต่ใจที่อยากจะอ่าน
ภาพไปเที่ยว..
เหลือแต่ใจที่ใช้เดินทาง
น้ำใจมนุษย์
มิตรภาพในโลกอินเทอเนท
จากข้าวเหนียวถึงสาคูใส้หมู
นินเทนโด้ DS
วันงานของมาเรีย
วันแห่งความสุขของมาเรีย
ได้เวลาเที่ยวจนได้
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (6)
ต้นไม้..สวนครัว...ให้อะไร
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (5)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (4)
สิ่งที่นับว่าเป็นความสุข
9 มิถุนายน เมื่อสี่ปีที่แล้ว
ทุกชีวิต มีบททดสอบ
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (3)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (2)
ห่างไกล ไม่ห่างกัน
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (1)
ความตั้งใจดี..ที่เริ่มถอย
ไม่ง่ายเลยกับการเรียนฟรี
บนความน้อยใจ..
ตัดออกจากกองมรดกใจ
ระลึกถึงผ่านโปสการ์ด
เรียนรู้..ผ่านตัวอักษร
ระหว่างฝัน..กับความเป็นจริง
หรือชีวิตมีค่าเพียงเท่านี้
น้ำใจที่ไม่ต้องซื้อหา
รักให้เป็น
พาลูกเที่ยวสวนสัตว์
เหตุผลแบบแม่..กับคำถามที่ไม่เข้าใจ
เพียงช่วงเวลานึง คิดถึงเพื่อนๆจริงๆ
รู้จัก-รักษา-สัญญา
ไม่ใช่ทุกคน ที่จะให้อภัย
จริงหรือ..ที่ความสุขนั้น น่าเบื่อ
ต่างเหตุผล - ต่างความคิด
ต้นไม้ของแฟร้งคลิ่น
กฏของฉัน
เวรกรรมน่ะมีจริง
ฉันเป็นของฉันอย่างนี้
แฉความรู้สึกบ้างดีกว่า
พี่ผัวตัวร้าย กับ น้องสะใภ้ตัวแสบ
ฉันจะพยายาม
นี่แหละชีวิตจริง
ความพอใจในชีวิต
สวัสดีปีใหม่ด้วยภาพ
ของขวัญปีใหม่..จากพี่คนหนึ่ง
ความงดงามในยามสุข
วันนี้..ที่ลมพัดแรง
ของที่มีความใส่ใจกับการให้ส่งเดช
ป้าจูดี้
ลูกพร้อมแม่ก็พร้อม
วันที่ใบไม้เปลี่ยนสี
ความสุขในแต่ละวัน
ปิดเทอมก็ควรจะหยุดเรียน
ความรู้สึกเหงา
งานที่ต้องเร่งทำ
Thanksgiving
เล่าสู่กันฟัง
คิดเองไม่เป็น
Back to normal
สองวันที่รอคอย
อึดอัดใจ..
หลังตู้เย็น...กับคำว่าคุณค่า
เมื่อลูกทะเลาะกัน
คุณเลือกคบเพื่อนจากอะไร
รู้จักรับผิดชอบ
ความรู้สึกที่ไร้ตัวตน
แรงขับ..เปลี่ยนแปลงชีวิต
สอนให้ลูกรักการอ่าน
คำถามที่ต้องตอบ
เมื่อรัก..ต้องปรับ..เพื่อความสุข
รูปครอบครัวที่ไม่เคยมี
ชีวิตที่ยึดติด
คุณค่าในมิตรภาพ
ของขวัญที่อยากได้
Angel Child,Dragon Child
เรื่องของภูมิ(ภาคต่อ)
ความแตกต่างระหว่างคำว่า..เพื่อน
เข้มแข็งกว่าที่คิด
เมื่อห้ามไม่ได้
ขอบคุณจากใจจริง
น้ำใจและการตอบแทน
ในความทรงจำ
รอเก็บเกี่ยว
เล่าถึงรัฐOregon
เหมือนไม่ใช่ญาติ
น้ำใจที่ได้รับ
วันเดินทางกลับ
ก่อนจะหนีไปเที่ยว
เมื่อคุณคิดว่าฉันไม่เคยใส่ใจ
บทลงท้ายของภูมิ
โชคร้ายของภูมิ
เมืองนี้น่าอยู่มั๊ย
วันที่เฝ้าคอย
ภาพแห่งความสงบ
วันเกิดอนิก
ชีวิตที่ถูกกระทำ
วันคล้ายวันเกิด(Alina's birthday)
ห้องเรียนของนิก
ของกินเมืองนอก
ในวันที่อากาศร้อน
ปัญหา..ที่หนีไม่พ้น
คนต่างด้าว
เขียนด้วยมือลบด้วยเท้า
ทาชาเน
โบสถ์..กับการดับทุกข์
พี่ชายกับน้องสาว
ทางที่เลือกเดิน
รอยมือน้อยๆ
ความตั้งใจของเด็กคนหนึ่ง
เหตุที่เกิดในโรงเรียน
ยุน ผู้จบชีวิตลูก
แอนโทนี่
Gifted child
คิดถึงความหลัง
เทพีหาบเงิน
ตาแก่ข้างบ้าน
เด็กชายณัฐภูมิ
ความหลังที่มาพร้อมกับสายฝน
เพียงเพราะเธอไม่ใช่คนขาว
สิ่งที่หวังไว้ในปีหน้า
วันที่ 25 ธันวาคม ของทุกปี ฉันกับพ่อเจ้านิกถือเอาวันจดทะเบียนสมรสของเรา
เป็นวันครบรอบแต่งงาน เพราะเมืองนอก วันคริสมาสต์นั้นเป็นวันหยุด แต่ที่
เมืองไทย ไม่ใช่วันหยุด เราสองคนถือเอาวันดีวันนี้เริ่มต้นชีวิตคู่ ฉันยังจำได้ว่า
เราต่างคนต่างนั่งรถจากที่ทำงานของตัวเอง ไปเจอกันที่สำนักงานเขตราชเทวี
จดทะเบียนสมรสเรียบร้อย ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปทำงานต่อ มันช่างดูง่าย แต่ความง่าย ยืนอยู่บนพื้นฐานของความรักและเข้าใจของเราสองคน สิ่งนี้สำคัญ
ที่สุดสำหรับฉันและเราก็อยู่ร่วมกันมา 10 ปี ไม่นับที่คบหากันมาอีกแปดปี
ชีวิตของฉันกับเขา ไม่ได้สวยหรูงดงาม เราต่างฟันฝ่าความรู้สึกต่างๆมาด้วยกัน
ประคับประคองกันมาในต่างแดนแทบจะเรียกได้ว่า ไร้ญาติขาดมิตรที่จะเข้าใจ
ในยามที่เรายังตั้งตัวกันอยู่ แม้วันนี้เราจะไม่ใช่คู่ที่รักกันจี๋จ๋า หรือมีชีวิตที่ราบเรียบ
แต่ในยามที่เราทะเลาะกัน สิ่งหนึ่งที่ทำให้เราสองคนหันหน้าเข้าหากัน ขอโทษกัน
ที่ต่างคนต่างใช้อารมณ์ สิ่งนั้นก็คือ ความดี ความรัก ความเอาใจใส่ ที่มีให้กันมา
ตลอดระยะเวลาที่อยู่ร่วมกัน ที่จะคอยเป็นสะเบียงหล่อเลี้ยงใจ ยามที่เราไม่เข้าใจกัน ให้หันมาอภัยกันได้
คริสมาสต์..เราจะฉลองสองงานไปพร้อมๆกัน ฉันไม่มีอะไรให้สามีแต่จะมีคำพูดดีๆ
ที่จะขอบคุณสิ่งต่างๆที่เขาทำมาเพื่อฉันและลูก
วานนี้..สามีเรียกฉันเข้าไปคุยที่ห้อง ในขณะที่เขาอ่านข่าวในเวปไซด์หนึ่ง เขาบอก
ฉันว่า รัฐจะตัดงบประมาณช่วยเหลือโรงเรียนลงอีกสิบเปอร์เซ็นต์นะ เราต่างก็
เห็นใจโรงเรียนที่ลูกเราเรียนอยู่ ว่าในขณะนี้โรงเรียนได้รับเงินช่วยเหลือน้อย
เพราะเด็กๆไม่ผ่านการวัดผลสูง โรงเรียนไม่มีเงินที่จะจ้างคนดูแลเด็กในสนาม
ได้มากพอ ไม่มีเงินมากพอที่จะจ้างครูผู้ช่วยให้ครบทุกห้อง และครูคนเดียวก็สอนนักเรียนทั้งประมาณ 6 ชั่วโมง ฉันเองรู้ข้อนี้ดี แต่ฉันก็ไม่สามารถช่วยเหลือโรงเรียนได้มากนัก
ฉันบอกสามีว่า..ที่จริงฉันอยากช่วยเหลือโรงเรียน เวลาที่คอยสองชั่วโมง
ก่อนที่อลีนาจะเลิกเรียนนั้น ฉันสามารถทำประโยชน์ด้วยการไปช่วยครูทำงาน
ในห้องเรียนให้เด็กเล็กได้ แต่ฉันก็ห่วงว่าใครจะทำอาหารให้ยูกิน สามีฉันบอกว่า..ไปช่วยโรงเรียนก็ดีนะ อาหารผมทำกินเองก็ได้ ฉันจึงเสนอสามีไปว่า ทำกินเองแล้วไม่ต้องล้างก็ได้ เดี๋ยวแมวกลับมาล้างเอง(สุดแสนจะเอาใจนะเนี่ย)
เรื่องที่ไปช่วยโรงเรียน เป็นการให้ฟรี ที่ทำเพราะอยากทำ ไม่อยากเก็บความรู้
ความสามารถที่มีไว้กับตัว ได้ช่วยเหลือสังคมที่ตัวเองอยู่บ้างก็น่าจะเป็นสิ่งที่ดี
ตอนนี้ เด็กๆปิดเทอมกัน ปีหน้าถึงจะเริ่มเปิดเรียนภาคสอง ช่วงนั้นแหละที่ฉัน
ตั้งใจจะไปช่วยเหลือครู
แค่คิด..ว่าจะทำ ฉันก็รู้สึกดีก่อนปีใหม่มาเยือน โชคดี..ที่สามีไม่ห้าม
ขอบคุณที่เขาไม่เห็นเงินเป็นใหญ่ ว่าทำแล้วต้องได้สิ่งตอบแทนคืนมา
ปีใหม่..คงมีอะไรสนุกๆให้ฉันได้ลงมือทำ ชีวิตเราสองคนไม่ได้
ร่ำรวย แต่ก็ไม่ลำบาก ฉันพอใจกับชีวิตที่พอมีพอกิน ได้ช่วยเหลือสังคมบ้าง
ดูแลครอบครัวเป็นหลัก..ชีวิตคนเราจะต้องการอะไรไปมากกว่าความสุข
ไม่ว่าจะปีใหม่กี่ปีจะมาเยือน..ถ้าขอได้ ฉันขอความสุขใจ..เท่านั้นจริงๆ
Create Date : 25 ธันวาคม 2550
Last Update : 25 ธันวาคม 2550 8:01:03 น.
29 comments
Counter : 686 Pageviews.
Share
Tweet
เงินไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต
คิดถูกแล้วนะคะ
แล้วก็น่าชื่นใจจัง ที่คิดว่าจะทำดีๆ แล้วมีความสุข
นี่เรียกว่าสุขจากบุญโดยแท้
อนุโมทนาค่ะ
โดย:
เอ็มมี่
วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:8:22:51 น.
สามีน่ารักจังคะ
อ่านแล้วรู้สึกดีจัง เห็นคนทำสิ่งดีๆ เผื่อดิฉันจะมีกำลังใจ ขึ้นมาฮึดบ้าง
โดย:
มรรคณิชา
วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:9:57:58 น.
ตัวเองมีแน่ๆ อยู่แล้ว ความสุขใจน่ะ
เพราะตัวเองมีสามี มีลูก มีอนาคตร่วมกัน
พยายามต่อไปนะคะ
สุขสันต์วันคริสมาสต์และวันครบรอบแต่งงานด้วยค่ะ
โดย: อาร์ตค่ะ IP: 58.10.128.245 วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:10:12:39 น.
ขอบคุณจ้ะอาร์ต กับคำอวยพร
และกำลังใจที่ให้
สมพรปากนะจ้ะ
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.101 วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:10:45:54 น.
แม่หนูมรรค
ทำดีก็ได้กับตัวไงจ้ะ ได้ความสุข
เป็นพื้นฐาน แม่หนูมรรค อย่าเพิ่งฮึดเลย
เพราะลูกยังเล็ก สำหรับแม่น้องนิก
ลูกเริ่มจะเรียนเต็มวันไง เวลาว่าง
มันก็จะมีเป็นบางช่วง แต่แม่น้องนิก
คงไม่ทุ่มเวลาทั้งหมดให้โรงเรียน
ทำ..เท่าที่ตัวเองพอจะทำได้เท่านั้น
อย่างน้อยๆ ก็ดีกว่าปล่อยเวลาให้สูญปล่าว
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.101 วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:11:27:59 น.
ขอให้มีความสุขในสิ่งที่ทำและในทุกๆวันนะครับ
Merry Christmas
&
Happy Wedding Anniversary
โดย: ปะการัง IP: 72.207.15.86 วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:11:35:21 น.
ขอให้มีชีวิตและครอบครัวพี่มีความสุขและเรียบง่ายทั้งกายใจเน้อครับ
สุขสันต์วันคริสตมาสครับ
โดย:
pu_chiangdao
วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:11:54:08 น.
Merry Christmas
แอ่นแระ!
ม่วนงันวันใกล้ปี๋ใหม่เด้อครับ
โดย: คนเมืองแป้ IP: 125.25.21.208 วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:15:58:43 น.
พี่ปะการัง ขอบคุณค่ะพี่
เมอรี่คริสมาสต์ค่ะ
+++++++++
คุณภู
ขอบคุณเจ้า น้องเฮาตึงมาเสมอ
เมื่อถึงเวลาเนาะ
+++++++++++
ป้อหนานฯ
ขอบคุณเจ้า นี่ปี๋ใหม่ยังบ่ฮู้จะยะอย่างใด
พี่คนไทยเปิ้นโทรมาจวนไปแอ่วบ้าน
เปิ้นจะยะคัวเลี้ยงวันปี๋ใหม่
ยังบ่ฮู้ว่าจะได้ไปก่เลยเนี่ย
ป้อหนานจะไปแอ่วหาขวัญใจ๋ล้านนาก่
โดย: แม่น้องนิก (
Mommy and me
) วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:3:12:00 น.
ปี๋ใหม่นี้ผมจะแอ๋วดอยผ้าห่มปก
รับความหนาวฮื้อมันสะใจ๋
(ผมชอบหน้าหนาว)
หมกมันมู้กับเผาข้าวหลามหมกเม็ดบะขามขบดังลุบลุบ..ตี้สำคัญได้กิ๋นแก๋งกระด้างกับต๋ำบะ
หนุน..หนุน หนุน หนุนผ๊ดฮอดปี๋ใหม่
ม่วนดีเน้อะอี่ไย้
โดย: อปน. IP: 125.25.21.7 วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:11:52:27 น.
โห เล่นวันจำง่ายเลยนะครับ เหอๆๆๆๆๆ
แวะมาร่วมยินดีครับ อิอิ
โดย: Darth Trowa IP: 58.9.158.143 วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:3:22:01 น.
ที่ปกๆอยู่บ้านนี่..บ่อุ่นก่ะป้อหนานฯ
ต้องไปถึงถอยผ่าห่มปกปู้นน่ะ
ไค่อยากข้าวหลามเผาใส่ถั่วดำเนาะ
เมืองนอก จะไปหาบอกไม้ไผ่ตางใดดี
แอ่วหื้อม่วนเน่อป้อ แอ่วเผื่อเฮาตวย
วันนี้ ยะต๋ำบะหนุนกิ๋นท่าจะดี
ได้ไอเดียป้อหนานแหมละนิ
++++++++++++
เอ็ม
แน่นอน จำง่ายดีไง
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.138.229 วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:4:41:45 น.
ป้อหนาน..
เฮาพิมพ์ผิดเห้ย
จะพิมพ์ว่า..ต้องไปถึงดอยผ้าห่มปกปู้นก่ะ
ไปอ่านบล๊อกหน่อย เป๋นว่าเปิ้นจะเอาแม่
อิปิงไปตวย ต๋ายละข้า เป๋นเวรแม่อิปิง
ฉลองครบรอบแต่งงาน ด้วยก๋านห่มผ้า
หื้อป้อหนาน ยามเมา..แม่นก่
เอาเมียไปแอ่ว กะว่าเอาเมียไปดูแล
เป๋นดีเอ็นดูเมียป้อหนานล้ำ
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.187 วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:5:12:03 น.
แวะมาตอบอีกหน่อยครับ
ผมว่าแฟนพี่เขาน่ารักดีนะครับ สมัยนี้คนบนโลก หาคนที่คิดถึงคนอื่นมากกว่าตัวเองน้อยเต็มทน
แต่ระบบประเมินเขาก็รุนแรงดีแท้ วัดผลไม่สูง ตัดงบ ถ้าเป็นเมืองไทย เด็กตายแน่ๆ เพราะจะโดนครูเคี่ยวกรำด้วยการโยนการบ้านมาอีกเป็นกระตั๊ก โดยไม่ได้คิดที่จะปรับปรุงการสอนของตนเองให้เหมาะกับเด็ก แต่เด็กสมัยนี้มันก็เหลือเกินจริงๆ ครูโยนการบ้านมา พ่อแม่ซะอีกที่ต้องมานั่งเครียดทำให้เด็ก ตัวเด็กเองมัวแต่นั่งกดเกมเล่นอยู่นั่นแหละ
คนอย่างพวกผมก็เลยกลายเป็นพวกเหลือบที่คอยสูบเงินจากพ่อแม่ที่ช่วยลูกแบบนี้อย่างช่วยไม่ได้ แต่ผมยอมที่จะตกงานแลกกับให้เด็กมันสามารถรับผิดชอบตัวเองได้ อย่างลูกหมอฟัน ตอนนี้ผมไม่ได้ไปสอนเลยเพราะว่าเขาสามารถที่จะรับผิดชอบงานของตัวเองได้ ทำอะไรเองก็เป็น ผมก็ดีใจนะ อย่างน้อยก็พอจะเห็นแล้วว่า มันคงเอาตัวรอดในอนาคตได้
จะบอกพี่แมวว่า พี่ถามนิกด้วยนะครับว่าอยากได้เกม DS เกมไหนมั่ง จดรายชื่อแล้วเมล์บอกผมก็ได้ครับ ผมจะได้ไปโหลดแล้วเอาขึ้น SkyDrive ไว้ให้ครับ แล้วจะมาบอกวิธีโหลดให้พี่อีกทีครับ
โดย: Darth Trowa IP: 58.9.158.122 วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:1:08:59 น.
สาธุ.. เป็นความคิดที่แสนดี
จิตกุศลนี้เป็นพรปีใหม่ที่ดีเยี่ยมแห่งการเริ่มต้นเชียวนะจ๊ะ
ขนาดแค่คิดยังไม่ได้ทำ ยังอิ่มใจนัก
ยิ่งเมื่อได้ลงมือทำ จะเป็นสุขกว่านี้อีกหลายร้อยเท่า
กุศลจากใจเมตตาของแม่น้องนิกและพ่อน้องนิก
จะส่งผลให้ชีวิตครอบครัวเจริญยิ่งขึ้นไปเสมอ
ไม่ต้องให้ใครมาอวยพรหรอก
พรจากภายในดีงามของตัวเองนั้นประเสริฐสุดแล้วจ้ะ
ยินดีด้วยนะ
ขอให้ครอบครัวเป็นสุขตลอดไปจ้ะ
โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.60.128 วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:8:46:17 น.
เอ็ม
ยังไม่รบกวนนะจ้ะ ตอนนี้ของก็ยังมาไม่ถึง
แล้วแฟนพี่เขา search หาบ้างแล้ว
คิดว่าเขาคงทำเป็นแหละ ไว้ให้พี่ทำไม่ได้
แล้วพี่บอกเอ็มอีกทีละกัน
ขอบคุณจ้า..ที่มีน้ำใจ แต่ไว้ให้พี่จัดการ
ไม่ได้ก่อนนะ จะรบกวน
เพราะเกมส์ที่นิกมันจด..ยาวสองหน้ากระดาษ
แน่ใจเหรอว่าพี่เอ็มจัดการไหว
++++++++++++++
พี่ตะเบบูญ่าคะ
สาธุค่ะพี่..นี่ไง เธอไปถอยมือถือมาให้เมีย
เพราะเมียบอกว่าจะไปช่วยโรงเรียน
บอกให้ซื้อถูกๆก็ไม่ซื้อ เติมเงินซะเพียบ
ปีนี้ทั้งปี ไม่รู้จะใช้หมดหรือปล่าวล่ะพี่เอ๊ย
หวังว่ากุศลที่ทำ จะส่งผลไม่ให้มีทุกข์
เกิดขึ้นก็พอค่ะพี่
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.110 วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:11:12:58 น.
สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าครับอี่ไย้
คงบ่ได้ป๊ะกั๋นหลายวัน
ปี๋ใหม่ลองแป๋งแก๋งกระด้างกิ๋นดูผ่องก่า
เปิงดีหนา
โดย: ชอลิ้วเฮียง IP: 125.25.17.208 วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:12:42:54 น.
สวัสดีปีใหม่ให้แม่น้องนิก
ให้โชคพลิกชะตาผันสุดหรรษา
ปรารถนาสิ่งใดในโลกา
จงได้มาดังฝันสุขสันต์เทอญ
โดย: lungboon (
pantamuang
) วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:0:10:58 น.
ป้อหนานฯ
แก๋งกระด้างเฮายะบ่จ้าง
ยะได้ ผัวข้าก่กิ๋นบ่เป๋น
ยะอย่างกับเมืองนอกมันเซาะหาหยังยะ
ได้ง่ายๆ อย่างบ้านเฮาเนาะป้อฯ
อู้ยะหื้อเฮาอยาก แล้วเฮาก่แช่งคนว่า
โทษฐาน..ดีแต่บอก
+++++++++++++
ลุง เดี๋ยวหนูไปที่บล๊อกนะคะ
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.251 วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:1:20:58 น.
แม่น้องนิกจ๊ะ
สวัสดีปีใหม่ (ไว้ล่วงหน้า)
ขอให้มีชีวิตที่สดใส
อบอวลด้วยสิ่งดีงาม
สมปรารถนาในทุกสิ่ง
ขอให้มีความสุขทั้งครอบครัว
ตลอดไป...
ขอบคุณที่โทร.มาทักทายจ้ะ
พี่หนอนฯ ขอโทษที
ติดงานอยู่อีกที่ วิ่งมารับโทรศัพท์ก็ไม่ทันซะแล้ว
ได้ยินแต่เสียงใส ๆ ของแมวฝากข้อความไว้จ้ะ
ขอบคุณ และขอบคุณ
สุขสันต์วันปีใหม่นะจ๊ะ
โดย:
หนอนเมืองกรุงฯ
วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:11:46:56 น.
สวัสดีปีใหม่ครับแม่น้องนิก
แหม...วันนี้คุยกันทางโทรศัพทืกำลังติดลม
พอดีมีสายบ้านเข้ามา เลยต้องจบแค่นั้น
ขอบคุณที่โทรมาคุยด้วย
การได้พูดกันนั้นบ่งบอกถึงความรู้สึกยามสนทนาได้ชัดเจนกว่าตอนเขียนในคอมเม้นท์หลายเท่า
ยินดีในความสุขของครอบครัว
อย่างนี้แหละเรียกว่ารวยแล้ว
เพราะมีเวลาเหลือเผื่อแผ่ไปช่วยผู้อื่น
สาธุ
ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.19.230 วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:20:02:39 น.
ขอบคุณพี่หนอนฯ กับพ่อพเยียค่ะ
กับคำอวยพรเนื่องในวันปีใหม่
ไม่ได้คุยกับพี่หนอนฯอย่างที่ตั้งใจ
ส่วนพ่อพเยีย กำลังติดลมก็ดันมีสายเข้า
เลยต้องจบการสนทนา
โทรคุยกันอยู่ตั้งนาน..เรื่องราวชีวิตทั้งน้านนน
สนุกสนานกันตามประสาคนที่ไม่ได้เจอกัน
นานละ..แต่ก็ดีใจที่ได้เจอพ่อพเยียนะคะ
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.135.43 วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:0:36:22 น.
สวัสดีปีใหม่ค่ะ 2551
ขอให้ทุกคนในครอบครัวแม่น้องนิก
ให้มีความสุขกาย สุขใจ
สุขภาพแข็งแรง
มีหัวใจที่เบิกบาน
ฝ่าฟันอุปสรรคนานๆประการค่ะ
โดย:
วีดวาด
วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:11:17:07 น.
ขอบคุณจ้ะวีดวาด
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.138.28 วันที่: 31 ธันวาคม 2550 เวลา:0:30:24 น.
ปีใหม่..ลุงรักษาสุขภาพนะคะ
หนูหวังว่า..ปีใหม่จะเป็นปีที่ดีของลุง
มีความสุขกับงานที่ทำ ทำเท่าที่พอทำได้
ลุงจะได้อยู่ทำงานรับใช้ครูๆต่อไปไงคะ
+++++++++++++++
ลุง ตกลงแล้ว..เลือกตั้งนี่
หนูกับลุงน่ะ อยู่ฝั่งเดียวกันหรือปล่าว
ตอนนี้ลุงคล้าย ๆ ขนมปังชิ้นเล็ก ๆ ที่โดนมด(ครู)เป็นฝูงมารุมแทะ และดู ๆ เหมือนว่าเป็นกรรมมากกว่าบุญ อธิบายไม่ถูก แต่อยากบอกว่าอาจจะต้องหนีไปอยู่ที่ใดที่หนึ่งสัก ๒ เดือนถ้าทำได้ เพื่อหนีฝูงมดครู ที่พูดกันไม่รู้เรื่อง แต่ละคนมีนิสัยเอาแต่จะได้ ต่างจะเอาผลงานของตนให่ได้ภายในเดิอนมีนาคม
โอ อยากจะพูดบอกไปด้วยถ้อยคำแรง ๆ หลายครั้ง แต่ก็ยังอดทน ชีวิตลุงมันยังไงกันแน่ ไม่รู้ว่าเพราะลุงดีเกินไปหรือเปล่า ขออยุญาตบ่นกับแม่น้องนิก อย่าว่ากันนะ ลุง
ไม่รู้จะหาทางออกอย่างไรแล้วจริง ๆ
โดย: ลุงบูลย์ (
pantamuang
) วันที่: 31 ธันวาคม 2550 เวลา:21:51:56 น.
ลุง..หนูไปตอบที่บล๊อกนู้นนะคะ
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.201 วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:0:34:50 น.
สวัสดีปีใหม่ครับ
โดย: Darth Trowa IP: 58.9.162.45 วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:4:07:00 น.
สวัสดีปีใหม่เช่นกันจ้ะเอ็ม
โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.241 วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:10:33:20 น.
โดย:
พ่อพเยีย
วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:20:12:12 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Mommy and me
Location :
California United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
พ่อพเยีย
กากีซ่าส์
วีดวาด
แม่น้องกุ๊ก
pu_chiangdao
DarthTrowa
สัญจร ดาวส่องทาง
กวิสรา
pantamuang
แม่เฮือน
Webmaster - BlogGang
[Add Mommy and me's blog to your web]
Links
pijika
ไทยรัฐ
อิคุณน้อง
ผู้จัดการ
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
คิดถูกแล้วนะคะ
แล้วก็น่าชื่นใจจัง ที่คิดว่าจะทำดีๆ แล้วมีความสุข
นี่เรียกว่าสุขจากบุญโดยแท้
อนุโมทนาค่ะ