Bloggang.com : weblog for you and your gang
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก...ที่คงไม่มีวันเลือนหาย..ในความรู้สึกของแม่
Group Blog
เรื่องเล่าจาก Mommy and me
เรื่องเล่า..ในวันที่ลูกเรียน
<<
เมษายน 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
23 เมษายน 2551
ช่วงนี้...เฮ่ออออ
All Blogs
รูปล่าสุด
ได้กินจนได้
บ้าน
โอเรกอน
Thanksgiving
ไม้เลี้ยง
อั๊พเดท
ของที่ทำขาย
กุยช่าย
วันเกิด
ฤดูใหม่
โลว์ขวด
เปลี่ยนภาพ
อั๊พเดทรูป
ปีใหม่
นึกว่าเรื่องแบบนี้ มีแต่ที่เมืองไทย
พาชมสวนหลังบ้าน
คำถามนี้..ต้องตอบ
หยุดสามวัน
เด็กๆในห้องเรียน
ใครไม่รู้ แต่ฉันรู้แก่ใจ
ฝึกเด็กให้อ่านเป็น
แม่แบบนี้..ก็มี
เรื่องมีอยู่ว่า....
เรียนรู้ไว้ไม่เสียหลาย
เรื่องของเมื่อวาน
สิ่งที่เห็นและเป็นไป
เดินหน้าต่อไป
หิมะ..ทางที่ไม่คิดจะไป
สีสรรชีวิต
ไวโอลิน
หมอก
ส่งความสุขรับปีใหม่
ความอยากของคน
ถนนสายนี้
43 ปีที่ผ่านมา
ถามใจตัวเอง
ไม่ง่ายอย่างที่คิด
จันทร์เจ้าเอย
ฤดูร้อนเวียนมาอีกครั้ง
เปลี่ยนห้องเรียนใหม่
ฉลองปิดเทอม
วันเกิดของหนู
ใกล้เวลาปิดเทอม
ความรู้สึกดีๆ จากใจ
แรงฮึด
ความตั้งใจที่ไม่เท่ากัน
ช่วงนี้...เฮ่ออออ
พิซซ่า..สูตรของฉัน
เก่า..ใหม่..มาเจอกัน
มูลนิธิ นักเล่าเรื่อง
สมาชิกใหม่..บีชู..กินนี่พิก
มีแต่เรื่องชวนเศร้า
ลูกฉัน..ลูกเธอ
ทุกสิ่ง..ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ
ตามอลีนา..ไปเรียนภาษาอังกฤษ
โอกาสที่ได้มา
ชีวิตประจำวัน
เวลา..เป็นเครื่องทดสอบ
สังคมเล็กๆที่ฉันอยู่
สละเวลา..เพื่อลูก
เพียงเราเท่านั้น
จากใส้อั่ว..ถึงหมี่กรอบ
ที่มา..กับความเชื่อ
นึกว่าวางแผนไว้ดีแล้วเชียว!
ของขวัญที่ติดค้าง
ทำไมต้องเป็นเหมือนใคร
อั๊พเดทครอบครัว
เสน่ห์ปลายจวัก
สิ่งที่หวังไว้ในปีหน้า
ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง
คริสมาสต์ของหนู
คนบ้านเดียวกัน
หายแซ๊บ..หายสอย
วันหยุด..การรอคอยคำตอบ
เรื่องดีๆ
เสมือนหนึ่ง นักจิตวิทยา
ยังไม่นิ่งพอ
ใช่เพียงเรา..ที่มีปัญหา
ไปช่วยคุณครู
หวงแหน..ความเป็นส่วนตัว
ไม่มีอะไรเป็นสาระ
ต่างคน..ต่างเรียน(รู้)
เหา..ที่เรากลัว!!
เมื่อวาน..วันนี้..และพรุ่งนี้
เจ็ดปีกับบ้านหลังนี้
เจ้าหมา..ยัมยัม
ได้เวลาของหนูแล้ว
หลายวันที่ผ่านมา
คุยกันเรื่องลูก
เปิดเรียนวันแรก
ดีกว่าปีที่ผ่านมา
วันเกิด
เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะ!
Follow your heart
ห้ามขาย
ของเล่นในยุคปัจจุบัน
จิตตก
ของฟรี..
ยุง
เพื่อนเล่นของนิก
มิตรภาพที่ยั่งยืน
น้ำเน่าแบบเด็กๆ
บางภาคของชีวิตคู่
แล้วแต่ใจที่อยากจะอ่าน
ภาพไปเที่ยว..
เหลือแต่ใจที่ใช้เดินทาง
น้ำใจมนุษย์
มิตรภาพในโลกอินเทอเนท
จากข้าวเหนียวถึงสาคูใส้หมู
นินเทนโด้ DS
วันงานของมาเรีย
วันแห่งความสุขของมาเรีย
ได้เวลาเที่ยวจนได้
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (6)
ต้นไม้..สวนครัว...ให้อะไร
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (5)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (4)
สิ่งที่นับว่าเป็นความสุข
9 มิถุนายน เมื่อสี่ปีที่แล้ว
ทุกชีวิต มีบททดสอบ
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (3)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (2)
ห่างไกล ไม่ห่างกัน
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (1)
ความตั้งใจดี..ที่เริ่มถอย
ไม่ง่ายเลยกับการเรียนฟรี
บนความน้อยใจ..
ตัดออกจากกองมรดกใจ
ระลึกถึงผ่านโปสการ์ด
เรียนรู้..ผ่านตัวอักษร
ระหว่างฝัน..กับความเป็นจริง
หรือชีวิตมีค่าเพียงเท่านี้
น้ำใจที่ไม่ต้องซื้อหา
รักให้เป็น
พาลูกเที่ยวสวนสัตว์
เหตุผลแบบแม่..กับคำถามที่ไม่เข้าใจ
เพียงช่วงเวลานึง คิดถึงเพื่อนๆจริงๆ
รู้จัก-รักษา-สัญญา
ไม่ใช่ทุกคน ที่จะให้อภัย
จริงหรือ..ที่ความสุขนั้น น่าเบื่อ
ต่างเหตุผล - ต่างความคิด
ต้นไม้ของแฟร้งคลิ่น
กฏของฉัน
เวรกรรมน่ะมีจริง
ฉันเป็นของฉันอย่างนี้
แฉความรู้สึกบ้างดีกว่า
พี่ผัวตัวร้าย กับ น้องสะใภ้ตัวแสบ
ฉันจะพยายาม
นี่แหละชีวิตจริง
ความพอใจในชีวิต
สวัสดีปีใหม่ด้วยภาพ
ของขวัญปีใหม่..จากพี่คนหนึ่ง
ความงดงามในยามสุข
วันนี้..ที่ลมพัดแรง
ของที่มีความใส่ใจกับการให้ส่งเดช
ป้าจูดี้
ลูกพร้อมแม่ก็พร้อม
วันที่ใบไม้เปลี่ยนสี
ความสุขในแต่ละวัน
ปิดเทอมก็ควรจะหยุดเรียน
ความรู้สึกเหงา
งานที่ต้องเร่งทำ
Thanksgiving
เล่าสู่กันฟัง
คิดเองไม่เป็น
Back to normal
สองวันที่รอคอย
อึดอัดใจ..
หลังตู้เย็น...กับคำว่าคุณค่า
เมื่อลูกทะเลาะกัน
คุณเลือกคบเพื่อนจากอะไร
รู้จักรับผิดชอบ
ความรู้สึกที่ไร้ตัวตน
แรงขับ..เปลี่ยนแปลงชีวิต
สอนให้ลูกรักการอ่าน
คำถามที่ต้องตอบ
เมื่อรัก..ต้องปรับ..เพื่อความสุข
รูปครอบครัวที่ไม่เคยมี
ชีวิตที่ยึดติด
คุณค่าในมิตรภาพ
ของขวัญที่อยากได้
Angel Child,Dragon Child
เรื่องของภูมิ(ภาคต่อ)
ความแตกต่างระหว่างคำว่า..เพื่อน
เข้มแข็งกว่าที่คิด
เมื่อห้ามไม่ได้
ขอบคุณจากใจจริง
น้ำใจและการตอบแทน
ในความทรงจำ
รอเก็บเกี่ยว
เล่าถึงรัฐOregon
เหมือนไม่ใช่ญาติ
น้ำใจที่ได้รับ
วันเดินทางกลับ
ก่อนจะหนีไปเที่ยว
เมื่อคุณคิดว่าฉันไม่เคยใส่ใจ
บทลงท้ายของภูมิ
โชคร้ายของภูมิ
เมืองนี้น่าอยู่มั๊ย
วันที่เฝ้าคอย
ภาพแห่งความสงบ
วันเกิดอนิก
ชีวิตที่ถูกกระทำ
วันคล้ายวันเกิด(Alina's birthday)
ห้องเรียนของนิก
ของกินเมืองนอก
ในวันที่อากาศร้อน
ปัญหา..ที่หนีไม่พ้น
คนต่างด้าว
เขียนด้วยมือลบด้วยเท้า
ทาชาเน
โบสถ์..กับการดับทุกข์
พี่ชายกับน้องสาว
ทางที่เลือกเดิน
รอยมือน้อยๆ
ความตั้งใจของเด็กคนหนึ่ง
เหตุที่เกิดในโรงเรียน
ยุน ผู้จบชีวิตลูก
แอนโทนี่
Gifted child
คิดถึงความหลัง
เทพีหาบเงิน
ตาแก่ข้างบ้าน
เด็กชายณัฐภูมิ
ความหลังที่มาพร้อมกับสายฝน
เพียงเพราะเธอไม่ใช่คนขาว
ช่วงนี้...เฮ่ออออ
ชีวิตนี่..ถ้ามันงดงามไปหมด..คนทั้งโลกคงมีแต่ความสุขล่ะ
แต่เพราะมันไม่งดงามนี่แหละ ทำให้เกิดอาการเบื่อสิ้นดี
บางวันของชีวิตก็มีความสุขดีมาก..ฉันยังคิดเลยว่า..ถ้าเป็นแบบนี้
ตลอดไป คงดี..
แต่ที่ไหนได้ พระเจ้าท่านชอบนำบททดสอบ มาทดสอบความอดทน
ของคนเราซะจริงๆ เอ๊ะ..จะว่าโทษพระเจ้าก็ใช่ที่ แต่สังเกตเถอะว่า
ชีวิตคนเราเนี่ย นิ่งไม่ได้ไปตลอดหรอก ต้องมีเรื่องนั้นเรื่องนี้มาทำให้
ความรู้สึกเราอ่อนระโหยโรยแรงกับชีวิต อย่างน่าเหนื่อยหน่าย
ช่วงนี้..วางแผนกำจัดยัยซิ้มเต็มที่ นั่งนึกว่าที่ผ่านมาตัวเองทำอะไรไปบ้าง
ดูๆแล้ว ไม่ได้มีความสุขหรอก เพราะมัวเก็บเอาความรู้สึกไม่ดีมาใส่ใจ
และหน้าหงิกงอใส่คุณสามีอีกต่างหาก รำคาญยัยซิ้มที่กลับไปแล้วไม่ไปลับ
ยังโทรมาจิกแทบทุกวัน อาทิตย์นึงหล่อนคงไม่โทรวันเดียวแหละ
ผู้ชายก็เป็นแบบนี้..ใจอ่อน มองโลกดีไปหน่อย ไม่ทันเล่ห์ผู้หญิง
ครั้นเราพูดๆ เธอก็ไม่สบายใจขึ้นมาดื้อๆ สรุปแล้วพูดไปก็ไม่ดี
ทะเลาะกันเองเพราะนังซิ้มที่เป็นตัวปัญหา ถ้าหล่อนรู้หล่อนคงพอใจพิลึก
วานนี้..ฉันเลยบอกสามีว่า..บ้านนี้..บ้านฉัน ถ้าฉันไม่มีความสุขในบ้าน
ของตัวเอง แล้วจะมีมันทำไม โทรศัพท์ก็ไม่กล้ารับกลัวว่ามันจะโทรมา
จนต้องบอกเพื่อนว่าให้ส่งเสียงเรียก ฉันถึงจะรับ มันไม่ตลกไปหน่อยเหรอ
เพราะนี่คือบ้านเรา แล้วเราเองต้องกลัวว่ามันจะโทรมา เพราะเราไม่อยาก
พูดด้วย..ตลกสิ้นดี
จากนั้น ฉันบอกสามีว่า..แฟนเก่าเธอไม่ใช่คนในครอบครัวฉัน และหล่อน
ก็ไม่ได้มาให้เงินฉันใช้ ถ้ามันโทรมา ฉันจะบอกมัน จะพูดดีๆเลยนะว่า
อย่าได้โทรมาอีก เพราะฉันไม่มีเวลามานั่งฟังใครพูดเรื่องไร้สาระ
ขอร้องกันดีๆเลย ฉันย้ำกับสามีว่า..ถ้าหากหล่อนไม่ฟังนะจ๊ะ มีด่า
สามีบอก..ตามใจก็แล้วกัน เพราะผมเห็นตัวอย่างเวลาแมวโกรธมาแล้ว
ผมไม่มีความสุข เพราะแมวไม่เลิกพูดถึงเรื่องนี้ซะที
เนี่ย..ถ้ายอมเมียซะตั้งแต่ทีแรก ก็ไม่มานั่งฟังเมียจิกจนเบื่องี้หรอก
Create Date : 23 เมษายน 2551
Last Update : 23 เมษายน 2551 7:09:57 น.
16 comments
Counter : 775 Pageviews.
Share
Tweet
ถ้าเจอแบบนี้คงน่าเศร้าเหมือนกันแฮะ
เฮ้อ ชีวิต คู่นี่ก้อลำบากเหมือนกันแฮะ
โดย: Gigg (
Gigg_Pat
) วันที่: 23 เมษายน 2551 เวลา:9:13:33 น.
โห คุณสามีน่ารักอ่ะ ไอ้เราก็นึกไปมากมาย หารู้ไม่ว่าสามีเขาพร้อมจะตามใจเราตั้งแต่แรกแล้ว
ที่เขาบอกว่า สามีเป็นฉัตรแก้วกั้นเกศ งามหน้างามเนตรทุกเวลา มันเป็นความจริง จริงๆ นะ ว่าแล้วก็นึกถึงผู้หญิงแก่ๆ บางคนที่พยายามหาคนรัก เพียรพยายามทำทุกอย่างให้เขาสนใจ ทั้งที่คุณสมบัติในตัวไม่ได้มีอะไรดีเด่น ....น่าสมเพชและขบขันดีแท้
ก็อย่างที่พี่ว่านั่นแหละ แข่งบุญแข่งสาวนา มันแข่งกันยาก
โดย: อาร์ต - IP: 58.10.128.86 วันที่: 23 เมษายน 2551 เวลา:9:52:38 น.
แข่งบุญแข่งวาสนา ไม่ใช่แข่งสาวนา
โดย: อาร์ต IP: 58.10.128.86 วันที่: 23 เมษายน 2551 เวลา:9:53:11 น.
น่าเห็นใจอะน้อง แต่เชื่อว่าจะผ่านไปด้วยดีจ้ะ
ของที่ร้านพี่ก็มี unknown number โทรมาได้ ทุกวัน วันละ สามเวลาอีกตะหาก
โดย:
อินทรีทองคำ
วันที่: 23 เมษายน 2551 เวลา:12:05:33 น.
วาสนาไม่แข่งอ่ะ จะแข่งสาวหรือแข่งสวยดี??
เอ๊ะๆๆ หรือแข่งได้ทั้งสองอย่าง....?
ถึงหนูจะเกิดมาไม่สวย แต่เวลาถ่ายรูปหน้าหนูก็เข้าเฟรมได้หมดทุกส่วนจ้ะ
โดย: สวยไม่เท่าแต่สาวกว่า 5555+ (
กากีซ่าส์
) วันที่: 23 เมษายน 2551 เวลา:13:01:18 น.
คุยตรงๆจะอี้ก่ดีเหมือนกั๋นเน้อครับปี้แมว
นั่งบ่าสบายใจ๋ ก่คงบ่ม่วนเต้าใด
.................
มาดามเจ็บขาครับปี้
ตะคืนก่เจ็บแต่ยังดีกว่าคืนก่อนตี้บ่าได้นอนทั้งคืนเลยครับ
(ผมตวย) .....
หมอว่ารักษาไปต๋ามอาการ
เพราะคนท้องแก่ ส่วนใหญ่ก่เป๋น
ให้ออกกำลังก๋าย นวด แล้วก่เจ็บนั๊กๆก็ทานยาแก้ปวดได้
แต่มาดามบ่าทานยาครับ
โดย: ก.ก๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 24 เมษายน 2551 เวลา:7:52:43 น.
จะว่าไปแล้วเรื่องจะอี้หนูบ่มีความเห็นเห้ย อมม
เพราะหนูยังบ่มีประสบกาม...เอ๊ยยยประสบการณ์
แม่อวบน่ะเข้าใจดี เพราะแม่อวบเป็นกูเกิ้นนนนน
โดย:
กากีซ่าส์
วันที่: 24 เมษายน 2551 เวลา:8:14:22 น.
ตอบไม่ถูกไปไม่เป็นบ่ะเห้ย
โดย: แม่อวบ IP: 124.121.246.200 วันที่: 24 เมษายน 2551 เวลา:21:08:40 น.
พี่ปลาคะ ขอบคุณค่ะพี่
นี่หล่อนก็หายไปสองวันละ
ค่อยพอหายใจคล่องขึ้นหน่อยนึง
หลังจากที่โทรมาได้ทุกวัน
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.70.120 วันที่: 24 เมษายน 2551 เวลา:21:10:35 น.
อาร์ตจ๋า อย่านึกแทนเล๊ย
ถ้าพูดเยอะไปนะ นั่นเลย ไอ้ตัวแสบ
มันจะจิกอาร์ตเข้าให้
หาว่าอาร์ตเป็นกูเกิ้ล..เกิ้ลตรงไหนเหรอ
เจ๊อ่ะ ออกจะไร้เดียงสาขนาดนี้..เนอะ
มันแหละ..กูเกิ้ล กูเกิ้ลให้อิป้อหนานด้วย
++++++++++++++
น้องก๋า..คนท้องก่อย่างอี้ล่ะเจ้า
ตะคริวกิ๋นพ่อง ปวดน่องพ่อง
บ่ดีนั่งวางเท้ากับพื้นเจ้าเพราะเลือดมัน
บ่ไหลเวียน ต๋อนท้อง พี่พาดขาเป๋นแนวตรง
หาที่รองรับขา บ่อั้นเลือดค่อนเท้าบวมอ่ะ
แล้วก่ลดกิ๋นเก็มตวยหนา
ใกล้คลอด สังเกตุได้เจ้าว่า เท้าบวม
ท้องลดเนาะ..อื้อ ป้อใหม่แม่ใหม่
ก่อย่างอี้ละ..พอมีคนที่สองเต๊อะ กำนี้
เมียปวดแข้งปวดขา ผัวก่หลับต่อได้อ่ะ
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.65.48 วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:10:15:38 น.
ไย้
จะเอียงซ้ายเอียงขวาบ่สำคัญ
เฮานับถือศาสนาพุทธ
"มัชชิมาฯ" หึ หึ
เฮาเพียงอยากจะบอกว่าบ้านเราจะเข้าสู่ยุค
..............................
ผีป่าก็จะวิ่งเข้าสิงเมือง
ผีเมืองนั้นจะออกไปอยู่ไพร
...............................
...............................
กระเบื้องจะเฟื่องฟูลอย
น้ำเต้าอันลอยนั้นจะถอยจม
...............................
...............................
เท่านั้นเอง หึ หึ หึ
เฮาบ่อยู่ในฐานะที่จะ "ลับ ลวง พราง"
หรือ "เลิกแล้ว พอแล้ว จะอยู่กับครอบครัว"
เพราะพวกนี้มันจะคิดแค่ว่า
"ชาติมีราคาเท่าใหร่"
"ความรักชาติแปรเป็นเงินสดได้ไหม"
ดั่งที่ อปน.เคยถาม
......................
ความเป็นมิตรของอิไย้นั้นมิได้ถูกก่อร่างจาก
การเมืองมิใช่หรือ....เหอ เหอ
.....................
เดี๋ยวมาแอ่วใหม่ อปน. ฮ้องกิ๋นข้าวแล้ว
โดย: ชอลิ้วเฮียง IP: 118.172.65.244 วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:12:05:22 น.
อ่าน ๆ ไป ฟัง ๆ ที่พี่บ่นไป...
ไม่น่าเอามันเข้าบ้านมาตั้งแต่แรกเลยนะนี่
โดย:
DarthTrowa
วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:13:18:08 น.
อปน.นี่ฮ้องอยู่สองอย่างเนี่ยแหละ
บ่กิ๋นข้าวววว..ก่กิ๋นหล้าววววว
แต้เนาะป้อหนาน..ความเป๋นเพื่อน
ของเฮาบ่ได้เริ่มต้นที่ก๋านเมือง
เฮาห่วงประเทศชาติปอกั๋นกับป้อหนาน
เสียแต่ว่า..ต๋อนนี้มันบ่มีไผลุกขึ้นมายะ
แบบห่วงประเทศชาติอย่างแท้จริงอ่ะ
เฮาหันๆเฮาก่ก้าย เอ๊ะ..เฮาก้ายได้ก่ป้อ
เกิดป้อหนานสั่งบ่หื้อก้ายขึ้นมา..ยะอย่างใด
++++++++++++++
เอ็มก็น้อ..บางทีเราก็หัดมองโลกในแง่ดีไง
ว่าต่างคนต่างก็มีครอบครัวไปแล้วอ่ะ
ใครเลยจะนึก..ว่าหล่อนไม่เลิกราเช่นนี้ล่ะ
เหตุมันเกิดขึ้นแล้วอ่ะ พี่ก็ต้องแก้ไข
ตอนปลายต่อไป..ถ้าคิดว่า..ไม่น่าจะรับ
แต่แรก..มันก็เหมือนเราย้อนกลับไปคิด
ในสิ่งที่ผ่านมาแล้วไง..
ไม่เป็นไร..ลุยหน้าต่อไป..แต่ว่า..
หล่อนหายเงียบไปสี่วันแล้วนะ
มันก็เหมือนสิ่งที่เกิดกับนิกอ่ะ
พี่ไม่อยากคิดอีก..ว่าทำไมลูกเราต่างจาก
คนอื่นเขา..แต่เมื่อเป็น..เราก็พยายามศึกษา
หาวิธีช่วยเหลือลูกต่อไป
มันคงมีทางใดทางหนึ่ง ที่เราจะทำให้ลูก
ปิ๊งในความคิดและนำสิ่งที่คิดนั้น
มาใช้ได้อย่างเหมาะสมกับทุกภาวะอ่ะนะ
พี่คิดอย่างนั้น..ไว้พี่อ่านจบจะนำมาลง
เผื่อเอ็มจะหยิบไปใช้ได้
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.70.215 วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:20:53:22 น.
สวัสดีเจ้าปี้แมวเจ้า
กำเดียวอะหยั๋งๆมันก่จะดีขึ้นมาเองเจ้าปี้แมวเป็นกำลังใจ๋หื้อเน่อ(ใจ๋ขึ้นแตนปี้แมว)ฮี่ๆๆ
ปี้ๆม่แน่อาจจะออนเวยเน่อปี้ นุชจะรอปี้ถึงเที่ยงคืนเนาะเจ้า เพราะนุชต้องลุกเช้านะเจ้า เอาเป็นว่าเอิ้นกันทางปุ้นเนาะเจ้า ฝากจุ๊บๆอลีน่าโตยเน่อปี้สาว
นอนหลับฝันดีราตรีสวัสดิ์เจ้า
โดย:
แม่เฮือน
วันที่: 27 เมษายน 2551 เวลา:0:58:38 น.
เราอัพแล้ว
โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 210.246.146.129 วันที่: 28 เมษายน 2551 เวลา:16:10:59 น.
สวัสดียามค่ำครับปี้แมว
น้องนิกฮักการอ่านก่เลยเป๋นโชคดีไป
เด็กฮักการอ่านตึงได้เปรียบเน้อครับ
สมัยละอ่อนผมก่ชอบอ่านครับ
บ่ต้องมีใครบังคับเลยครับ
อ่านล่วงหน้าแบบข้ามจั๊นก่เคยมาแล้ว 5555
ปิดเทอมเดินไปขอหนังสือรุ่นพี่เลยครับ 5555
ปี้แมวโชคดีนะครับ
น้องนิกน่าฮักมากๆครับ
โดย: ก๋า เก็กเสียง (
กะว่าก๋า
) วันที่: 29 เมษายน 2551 เวลา:21:03:57 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Mommy and me
Location :
California United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
พ่อพเยีย
กากีซ่าส์
วีดวาด
แม่น้องกุ๊ก
pu_chiangdao
DarthTrowa
สัญจร ดาวส่องทาง
กวิสรา
pantamuang
แม่เฮือน
Webmaster - BlogGang
[Add Mommy and me's blog to your web]
Links
pijika
ไทยรัฐ
อิคุณน้อง
ผู้จัดการ
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เฮ้อ ชีวิต คู่นี่ก้อลำบากเหมือนกันแฮะ