จู่ๆ..นิกก็เอ่ยขึ้นมาว่า.."แม่ครับ!..เราไม่จำเป็นต้องมีทุกอย่าง แค่พอใจในสิ่งที่เรามีอยู่ ก็พอแล้วนะแม่นะ"

ทันทีที่ลูกพูดจบ ฉันเข้าใจไปว่า..ลูกคงมีอารมณ์น้อยใจที่ไม่มีอะไรอย่างที่ต้องการเหมือนเด็กเพื่อนบ้าน..ความที่ฉันไม่ได้ซักถามลูกแต่กลับสอนลูกไปว่า..เพียงแค่พอใจในสิ่งที่เรามีก็พอแล้วลูกไม่จำเป็นต้องรวย ไม่จำเป็นต้องมีพรั่งพร้อม ขอเพียงเรามีความสุขในครอบครัว แม่ก็ถือว่าเรามีมากแล้ว..นิกคุยกับฉันต่อไปว่า..

นิกว่า..นิกโชคดีที่มีครอบครัวดี..
ฉันจึงย้อนถามลูกว่า..คำว่า..ครอบครัวดีของนิกหมายความว่าอย่างไร..
ลูกตอบว่า..ก็แม่ซื้อของเล่นให้นิก ทำอาหารให้นิกกินแล้วก็สอนการบ้าน

ฉันถามลูก..ทำไมวันนี้ถึงคุยกับแม่เรื่องนี้..นิกตอบว่า..ก็นิกอ่านหนังสือ Donald Duck ของ Walt Disney หนังสือ..มันสอนอะไรเราตั้งหลายอย่างเนาะแม่
ฉันเลยถึงบางอ้อ..คิดว่าลูกนึกรู้เอง..แต่ก็น่ายินดีที่หนังสือ ช่วยสอนลูกฉันให้เข้าใจถึงเรื่องความพอเพียงได้อย่างง่ายๆ โดยที่ฉันไม่ต้องยกตัวอย่าง หรือรอให้ลูกเจอกับปัญหา ลูกถึงจะเข้าใจคำว่า.. พอเพียง ในสิ่งที่ตัวเองมี

นิกนั่งอ่านหนังสือเล่มนี้ให้ฉันฟังกระทั่งจบ..ฉันฟังบ้างไม่ฟังบ้างเพราะตอนนั้นฉันกำลังดูข่าว เช้ารุ่งขึ้น..ฉันหาหนังสือเล่มนั้นแล้วลงมืออ่าน..เพราะอยากรู้ว่า..หนังสือเล่มนั้นเขียนอย่างไรให้ลูกเข้าใจถึงความรู้จักพอ ชื่อเรื่องของหนังสือคือ Scrooge กับปลาวิเศษ

เรื่องมีอยู่ว่า เป็ดโดนัล ทำงานกับลุงเป็ดชื่อ สกรู๊จ ที่ร่ำรวย ในแต่ละวันโดนัลต้องนั่งทำความสะอาดเงินเหล่านั้น โดนัลจึงขอขึ้นเงินเดือนกับลุง แต่กลับได้รับคำปฏิเสธ ลุงสกรู๊จบอกว่าตัวเองนั้นยังยากจนและไม่มีเงินจะขึ้นเงินเดือนให้ เงินที่มีอยู่มันก็ยังไม่เต็มคลัง มันมีแค่ครึ่งเดียวเท่านั้นในความรู้สึกของเป็ดสกรู๊จความรวยนั้นคือ การมีเงินอยู่เต็มคลัง

เป็ดสกรู๊จเดินออกบ้านไปอย่างหัวเสีย ระหว่างทางเขาพบประกาศแข่งขันตกปลาตัวใหญ่ที่สุด หากใครชนะ จะได้เหรียญทองเป็นรางวัล ความอยากได้เหรียญทอง สกรู๊จจึงออกไปตกปลาในทะเล และแล้วสกรู๊จก็ตกได้ปลาสีทองตัวหนึ่ง มันเป็นปลาวิเศษๆขอร้องให้สกรู๊จปล่อยตัวมันไป หากปล่อยมันจะให้พรแก่สกรู๊จ ด้วยความงกสกรู๊จจึงขอพรให้มีเงินเต็มคลัง ปลาวิเศษตัวนั้นให้พรแก่เขาและจากไป

กลับไปถึงบ้าน สกรู๊จเจอเงินอยู่เต็มคลัง เขามีความสุขมากและเริ่มรู้สึกอยากได้มากกว่าที่เป็นอยู่ เขาจึงกลับไปที่ทะเลและเรียกร้องหาปลาวิเศษ เขาบอกปลาวิเศษว่าถ้ามีเงินแล้วไม่มีปราสาท มันก็กระไรอยู่ ปลาวิเศษจึงให้ปราสาทแก่สกรู๊จอีกครั้ง..เมื่อมีเงิน มีปราสาท แต่ปราสาทที่ไร้มงกุฏมันคงไม่คู่ควรอยู่ดี เขากลับไปหาปลาวิเศษอีกครั้งเพื่อขอพร ครั้งนี้สกรู๊จกลายเป็นกษัตริยกระนั้น..สกรู๊จก็ยังไม่มีความพอใจในสิ่งที่มี เขาอยากจะเป็นจักรพรรดิปกครองประเทศ สกรู๊จจึงกลับไปหาปลาวิเศษ

ครั้งนี้..ปลาวิเศษ ตอบว่า..สิ่งที่เจ้าขอ..เงินเจ้าก็ได้ไป ปราสาทเจ้าก็ได้ไป และกษัตริย์เจ้าก็ได้เป็นด้วยเหมือนกัน..ทั้งหมดนี้..ไม่ได้ทำให้เจ้าพอใจหรอกหรือ ไม่มีเวทมนต์อันใดที่จะเติมเต็มคนที่มีความโลภให้มีความพอเพียงได้หรอก เจ้าจงกลับไปเป็นเหมือนเดิมก่อนหน้าที่เจ้าจะรู้จักข้าก็แล้วกัน

Create Date : 19 เมษายน 2550
Last Update : 19 เมษายน 2550 2:37:07 น.		15 comments
Counter : 737 Pageviews.
Share Tweet