น้ำใจที่ไม่ต้องซื้อหา
ช่วงนี้..ฉันตั้งหน้าตั้งตาอ่านนวนิยายที่พี่ๆคนไทย ที่รู้จักกันตั้งใจนำมาให้อ่าน ที่เรียกว่าตั้งใจก็เพราะ พี่ๆเขาขับรถนำมาส่งให้ถึงบ้าน
ฉันกับพี่ๆเหล่านี้ รู้จักกันที่ห้องสมุด ต่างคนต่างก็ ไปหายืมหนังสือที่ตัวเองชอบ และจากการมองหน้า กันไปมองหน้ากันมา ก็กลายเป็นการทักทาย การส่งต่อหนังสือที่ยืม..และรวมถึงให้ยืมหนังสือที่ พี่เขาซื้อมาจากเมืองไทย มีพี่คนหนึ่ง..ชื่อบุญตา พี่บุญตา..อายุน้องแม่ฉัน..รักการอ่านนวนิยายเอามากๆ พี่บุญตามักจะมายืมนิตยสารขวัญเรือนของฉัน ส่วนพี่เขา..ซื้อสกุลไทยอ่านแล้วฉีกนวนิยาย แต่ละเรื่องออกมาจากแต่ละฉบับ เย็บเป็นเล่ม แล้วเวียนให้เพื่อนๆได้อ่านกัน พี่บุญตาแนะนำ ให้ฉันทำแบบเธอบ้าง เธอจะได้อ่านแบบรวมเล่ม
แม้จะไม่อยากทำร้ายนิตยสารที่ซื้อมา แต่ทว่า..ฉันนึกไปถึงจิตใจของคนที่รักการอ่าน นึกไปถึง..หลายๆครั้งที่พี่ๆเหล่านี้มีน้ำใจนำหนังสือ มาให้ฉันถึงที่บ้าน นึกไปถึงความยากที่จะซื้อหา ด้วยราคาที่แสนแพงเมื่อตกไปถึงที่อเมริกา นึกไปถึง..ความยากลำบากที่พี่ๆเขาหอบมาส่ง หรือกระทั่ง..กระเป๋าที่หนักไปด้วยหนังสือที่ซื้อ มาจากเมืองไทย แล้วฉันก็ได้รับผลบุญนั้นด้วย
เมื่อคืน...ฉันเลยหอบนิตยสารขวัญเรือน เกือบร้อยเล่ม..เท่าที่มีอยู่ขณะนี้ นำมาฉีก เอาเฉพาะนวนิยายในสไตล์ที่พี่เขาชอบกัน ออกมาเป็นเรื่องๆ เพื่อจะได้ให้พี่ๆเขายืมไป อ่านกันอย่างจุใจ..แม้จะต้องใช้เวลา..เปิด ค้นหา..เรียง..เย็บเป็นเล่ม..แต่ฉันก็มีความสุข ที่ได้ทำอะไรตอบแทนความมีน้ำใจของพี่ๆ ได้บ้าง..ไม่มากก็น้อย
Create Date : 01 เมษายน 2550 |
|
11 comments |
Last Update : 1 เมษายน 2550 23:39:05 น. |
Counter : 623 Pageviews. |
|
|
|
พี่แม่น้องนิกเขียนหนังสือน่าอ่าน ไม่ลองเขียนลงขวัญเรือนบ้างละคะ
ปล. เดี๋ยวจะอัพบล๊อกละจ้ะ