เพียงเราเท่านั้น
จั่วหัวเรื่อง ไว้แบบนี้ เพราะวันนี้ไม่มีเรื่องชวนสนุกมาคุยให้ฟัง เนื่องจาก สามอาทิตย์ที่แล้ว ฉี่ของคุณสามี มีสีคล้ำปะปนออกมาด้วย ตอนที่เธอเรียก ให้ฉันเข้าไปดูมันในห้องน้ำ เราก็เดากันว่า..มันอาจจะเป็นกาแฟที่เธอกิน หรือไม่ก็วายน์ที่กินเข้าไปแล้วมันดูดซึมไม่หมด มันถึงไหลออกมากับฉี่ ฉันเดายิ่งกว่าผู้รู้ เดาไปในทางดีๆไว้ก่อน เพราะกลัวความจริงที่จะเกิดขึ้น
เป็นแบบนั้นสองวัน อาการสีคล้ำๆปะปนกับฉี่ออกมาก็หายไป ฉันเองแอบดีใจ แต่ไม่บอกให้เขาไปหาหมอ เพราะถึงอย่างไรอาทิตย์ต่อไปเขามีนัดกับหมอ อยู่แล้ว เมื่อสามีไปหาหมอ ก็เล่าอาการให้หมอฟัง หมอจึงนัดตรวจเลือด ตรวจ ปัสสาวะ สองวันหลังจากนั้นหมอก็โทรมาบอกว่า ผลตรวจเลือดไม่มีปัญหาอะไร แค่คลอเรสเตอร์รอลสูงกว่าปกติไปเล็กน้อย หมอจึงนัดตรวจฉี่อีกครั้ง ตอนที่ หมอนัดตรวจอีกครั้งที่แหละที่ สีคล้ำมันหวนกลับมาปะปนกับฉี่อีก
เวลาเกิดอะไรขึ้น เราก็มีกันอยู่เท่านี้ที่จะดูแลกันและกัน มันทำให้เราสองคน ได้คุยกันถึงเรื่องอนาคตมากขึ้น ว่าหากเกิดอะไรขึ้นเราจะจัดการกับชีวิตของเรา อย่างไร มันไม่ใช่เรื่องน่ากลัวที่จะพูดถึง การวางแผนถึงเรื่องอนาคตไว้ก็ยังดีกว่า ไปคิดเอาตอนปลาย
ฉันไม่อยากจะพูดว่า สามีไม่ได้เป็นอะไร มันคงต้องเป็นแน่ๆล่ะ แต่ไม่รู้ว่ามันคือ อะไรเท่านั้นเอง ระยะนี้ จิตใจเลยไม่ค่อยปกติ ไม่อยากคุยหรือเสแสร้งว่าตัวเอง มีความสุข ความห่วงคนที่เรารักมันเกิดขึ้น เลยเกิดอาการแห้งๆ ห่อเหี่ยวใจ สนุกไร้สาระไม่ออกเอาซะเลย ไว้รอรู้ผลค่อยสนุกอีกทีละกัน นี่ฉันก็ยังพูดกับ สามีว่า นี่ถ้าเกิดหมอต้องให้ตัดอะไร หรือเธอเป็นนิ่วก็ตามที สมัยนี้วิทยาการ ก้าวหน้า จี้ออกก็กลับบ้านได้ละ(น้องอาร์ตเธอบอกมาอีกที) ฉันก็บอกให้สามี ขับไปจัดการด้วยตัวเอง ที่จะให้ไปนอนเฝ้าสามี ถ้าจำเป็นต้องนอนที่โรงพยาบาล ฉันก็ทำไม่ได้ เพราะลูกจะเปิดเทอม ไม่มีใครดูแลลูกให้ตอนกลางคืน เราพูดตกลงกันไว้ประมาณนี้แหละ ว่าต้องดูแลตัวเองในยามนั้น
Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2551 |
|
29 comments |
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2551 5:33:28 น. |
Counter : 697 Pageviews. |
|
|
|
ปล. อิเจ๊เล่าหื้อฟังอย่างตลกน่ะ บ่เหมือนในบล็อกที่อิแม่เล่านี้เลย