
คิดถึงที่สุด
ตั้งแต่ 11 เมษายน วันที่แผ่นดินไหวที่สุมาตรา เก็บของหนีตาย
ไม่รู้ว่าสึนามิจะมาหรือไม่มา แต่ไม่มีใครบอกได้ใน 1 วินาทีหลังจากนั้นได้
พวกเรารีบเก็บของและออกตัวจากออฟฟิตกลับบ้านกันทันที
และต้องกลับมาลุ้นกับประกาศเตือนสึนามิ สนามบินปิด !!
เรียกว่าติดตามข่าวกันทุกนาที จนแล้วจนรอด โชคดีไม่มีข่าวร้ายเกิดขึ้น
จนกระทั่งวันที่ 16 เมษา แผ่นดินไหวศูนย์กลางอยู่ที่ อ.ถลาง จ.ภูเก็ต
ทีนี้ละ เห้ออออ แต่ก็ยังดีที่ไม่มีอะไรร้ายๆเกิดขึ้นอีก
เพื่อนหลายคน โทรมาแจ้งว่าเกิดขึ้นอีกแล้ว แกจะกลับภูเก็ตเหรอ?
แล้วจะให้ทำไงได้ค่ะ ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ลูกสาวก็รอวันนี้เป็นปี
วันที่จะได้มาเที่ยวภูเก็ตกับแม่ ... แล้วเราก็มาถึงภูเก็ตเมื่อคืนอย่างปลอดภัยค่ะ
วันหยุดที่ผ่านมา ได้ออกกำลังกายแค่วันเดียว
และเมื่อคืนป้าแดงก็ได้มาเยือนตอนอยู่ในเกท แล้ว
เวรสิตู

ปวดท้องมาก เดินไปร้านบูทส์ ซึ้อผ้าอนามัย
และยา 1 แพง ผ้าอนามัยห่อละ 95 บาท ตอนจ่ายตังค์แอบน้ำตาซึม
แพงอะไรขนาดนี้ห๊า !!!
เช้านี้ตื่นเช้ามาทำแพนเค้กให้ลูก กับอาจารย์
ตั้งใจว่ากลับไปเย็นนี้จะคาดิโอ้ค่ะ เผื่ออาการจะดีขึ้น
วันนี้ลูกสาวติดสอยมาทำงานด้วยกัน
เห็นว่าพรุ่งนี้อาจารย์จะอาสาพาลูกเที่ยวในเมืองสักวัน
ดีใจที่เค้าเข้ากันได้
เพื่อนๆเป็นยังไงกันบ้างค่ะกับวันหยุดยาวๆแบบนี้
เดี๋ยวจะแวะไปเยี่มทุกบ้าน ^^
อิจฉาจังที่ได้เที่ยวภูเก็ต อยากไปเที่ยวอยู่เหมือนกัน
ดีใจด้วยนะคะ ที่ไม่มีเหตุการณ์ร้ายแรงอะไร
เที่ยวให้สนุกนะคะ