25 มค. เป็นวันคล้ายวันเกิด ปีนี้ครบ 34 ปี
อายุผ่านตัวเลข 25 มาแบบรวดเร็วจนอาจจตั้งตัวไม่ทัน
เพราะบางทีคนถามว่าอายุเท่าไร เออ .. บางทีก็ลืมไปเหมือนกัน
เราเลิกจำอายุตัวเองมาตั้งแต่พ้น 28 ปีแล้วจริงๆนะ
ใช้ชีวิตให้มีความสุข ถึงมันจะทุกข์บ้างแต่เราไม่เคยท้อแท้
หาโอกาสดีๆให้ตัวเอง พร้อมที่จะเริ่มต้นกับสิ่งใหม่ๆเสมอตราบที่ยังหายใจ
เมื่อวานก็ขับมอเตอร์ไซค์กลับบ้านตามปกติ
ไม่ได้แวะซื้ออะไรที่ร้านไหน เพราะอาจารย์บอกว่าจะพาไปดินเนอร์
เปิดประตูเข้าบ้าน ก็เจอโต๊ะที่จัดไว้ แก้วไวน์สองใบ และไวน์แดงที่เจ้านายแจกมาตอนปีใหม่ อิอิ เป็นไวน์ที่รสเลิศมาก
อาจารย์รีบวิ่งออกมาจากบ้าน เพราะแกตั้งตัวไม่ทัน
มัวแต่อาบน้ำแต่งตัวหล่อ
เมื่อก่อนไม่ค่อยชินที่กลับมาบ้าน ก็มีคนรักรออยู่หน้าประตู
หรืออยู่ในบ้านก่อนเรากลับทุกวัน เพราะแกเป็นอาจารย์ก็ได้กลับบ้านก่อนเสมอ
กลับบ้านก็ต้องจุ๊บกันก่อนกันก่อน เคยฝันจะมีชีวิตแบบนี้
กอดกันหอมกันไม่ใช่เพราะหน้าที่ แต่เป็นเพราะคิดถึงแกจริงๆ
ไม่เคยเจอผู้ชายที่แม่งโครตจะดีแบบนี้มาก่อน
ไม่เที่ยว ไม่ติดเพื่อน ถ้าจะกินเหล้า ก็ให้เพื่อนๆมากินที่บ้าน
มีปาร์ตี้ที่บ้านดีกว่าไปข้างนอก แกบอกแบบนั้น
เพราะแกก็อยากอยู่ในสายตาเราเสมอ
ถ้าจะไป ก็ต้องไปด้วยกัน บางทีก็ขี้เกียจไป ก็กลายเป็นว่า
แกก็ไม่ไปไหนเลยถ้าไม่มีเราไปด้วย
หลังจาก จิบไวน์ไปคนละ 2 แก้ว ใช้เวลาไม่นาน
แต่ใช้เวลาตอนแก ดึงจุกไม้ออกนี่สิ นาน
กว่าจะดึงออกได้หมด นั่งรอคอแห้ง
หลังดื่ม แกก็พาขับรถขึ้นเขารัง ไปร้าน ภูเก็ตวิว
ร้านนี่ไม่เคยนั่งนะ เคยแต่ขับผ่าน อยู่จุดไม่สูงมาก
เพราะมีร้านอื่นที่สูงมากกว่า ก็จะไปนั่งที่ร้านนั่นบ่อย แต่ร้านนี้ก็บรรยากาศเริ๊ดเช่นกัน
สั่งอาหาร 3 อย่าง นั่งกินไปล้อเล่นกันไป
และต่อด้วยร้านไอศครีมแถวๆ บ้านก่อนกลับ
ต้องรีบกินหน่อย เพราะเมฆสีเทา ลอยต่ำๆลงทุกทีแล้ว
ฝนตกหนักแน่ๆ
ปาร์ตี้วันเกิด ผ่านไปแบบเรียบง่าย
แกถามย้ำแล้วย้ำอีกว่าไม่อยากได้ของขวัญเหรอหรือดอกไม้ก็ได้
เราย้ำมาก่อนวันเกิดหลายวันแล้วว่า ไม่ต้องซื้ออะไรให้นะ
เพราะทุกวันนี้ สิ่งที่ได้รับมา มันก็มากจนไม่เชื่อว่าจะได้รับแล้ว
บอกเค้าบ่อยๆว่า เค้าคือคนรักที่ดีที่สุดในชีวิต และฉันไม่เคยมีช่วงเวลาที่ดีมากๆ แบบนี้มาก่อนในชีวิตเลย ขอบคุณจริงๆ