Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2558
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
7 สิงหาคม 2558
 
All Blogs
 

O ก่อนอุษาสาง .. O








กอไผ่ - บังใบ-2ชั้น



O ไฟเลื่อนแล่น, เมฆสว่าง ณ กลางคาบ
เดือนลบภาพ, ดาวระยับ ก็ลับหาย
ลมเหนื่อยอ่อนร่ำโรย .. น้ำโปรยปราย-
หยาดเป็นสายฝนเย็น .. ลงเต้นรำ
O ร่วงเม็ดลงกรรโชกให้โลกตื่น
พาเย็นรื่น-ฝ่าพลบให้อบร่ำ
ไฟแล่นสายคำรณกลางฝนพรำ
แววลอบเหลือบลึกล้ำ .. ก็ตำตา
O เมื่อเม็ดฝนหล่นสาย, ลมบ่ายโบก
หวานแห่งโลกก็กระหวัดกลางวรรษา
หอมแห่งมวลมาลีย่อมมีมา-
ร่วมคุณค่าขับขจ่างขึ้นกลางใจ
O พร้อมเม็ดน้ำหล่นคว้างอยู่กลางพลบ
คือชาติภพ, นามรูป .. สบ-วูบไหว
ตั้งภาวะตื่นรู้ .. ว่าผู้ใด-
เพรียกอาลัยฝ่าฝนที่หม่นครึ้ม
O แสงสรวงฟาดเฟื้อยรูปอยู่วูบวับ
เสียงตอบรับทุกครั้งก็ดังกระหึ่ม
เลื่อนเส้นเข้าโบยตีเมฆสีทึม
ขับความอึมครึมปวงจนล่วงรอย
O เมื่ออ่อนหวานพาดแนวในแววตา
ล่มความว้าเหว่-ดับลงยับย่อย
ชี้, บงการ, รุมเร้า .. ให้เฝ้าคอย
เหลือบชม้อยวาบนั้น .. รัด-พันธนา !
O แสงสรวงยังเฟื้อยเส้นโลดเต้นอยู่
เลศนัยชู้เหลือบชม้อยก็คอยท่า
ฝนหยาดเม็ด, ลมพลิ้วเป็นริ้วมา
เสน่หาในอกก็ยกตัว
O ลมเหนื่อยอ่อนค่อยพลิ้วเป็นริ้วผ่าน
แววอ่อนหวานก็เผยออกมาหยอกยั่ว
ขณะพืดฟ้าบนยังหม่นมัว
การณ์ก็เริ่มจะเป็นตัว .. จะเป็นตน
O คำนึงในสัญญา .. ช่างพร่าพราย
กลางแววตาลอบชม้าย-กลางสายฝน-
พรากเวิ้งฟ้าโอบดินหลั่งริน .. ปรน-
เปรอ .. จิตวนเวียนอยู่ .. กับผู้เดียว
O วาบวามแสงบนฟ้า, แววตานั้น-
วามไหวสั่น, เผยรอยเมื่อคอยเหลียว
เยื่อใยอย่างแฝงเร้น-ฟั่นเป็นเกลียว
เข้ายึดเหนี่ยวหน่วงใจ .. คอยไขว่คว้า
O ลมเหนื่อยอ่อนยังพลิ้วเป็นริ้วแผ่ว
ลอบเหลือบแววตาชม้อยเหมือนลอยฝ่า-
สายฝน, พืดฟ้ามัว .. หยอกยั่วมา
ยอคุณค่าล้อมห่ม .. เมื่อลมวก !
O เย็นเยียบสายลมร่ำแห่งค่ำนี้
ผ่านเรื่อยรี้อ่อนโยนแทนโผนผก
พร้อมแววตาไหวหวั่นเหมือนสั่นสะทก
บอกว่าในหัวอก .. มีหัวใจ
O ในแววตาขัดเขิน, การเมินชม้อย-
คือเฝ้าคอยเพรียกสิทธิ์ความพิสมัย
การชม้ายเมินหลบ, ครันครบใน-
การพร่ำเพรียกอาลัยอย่าให้เลือน
O ฝนขาดเม็ด, ลมค่ำยังร่ำผ่าน
เมื่อหอมหวานรำบายลงป่ายเปื้อน
อิริยา, รูป, จริต-เฝ้าติดเตือน
จนสุดเกลื่อนสุดกลบให้ลบแล้ว
O ขอบฟ้าเรื่อ, ปีกนกเริ่มโบกบิน
จำพรากถิ่นฝ่าลมที่พรมแผ่ว
เลศนัยตาคุกคามยังวามแวว
เหนือกว่าความผ่องแผ้วทุกแววตา
O ไฟแล่นเลื่อน, เมฆสว่าง นั้น-จางหาย
เหลือเพียงแววชม้อยชม้ายที่คล้ายว่า-
แฝงรอยยิ้มฝากลมให้พรมพา
แทนสองมือประคองหน้า .. โน้มหากัน !




 

Create Date : 07 สิงหาคม 2558
0 comments
Last Update : 30 เมษายน 2566 11:53:38 น.
Counter : 3818 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.