-17 Avril 10 บ่นได้อีก

บ่นได้อีก


ฉันเคยรัก
เช้านี้ตื่นมาอย่างสดชื่น เมื่อคืนนอนเต็มอิ่ม ที่แปลกคือช่วงนี้ความฝันของฉันเป็นแบบต่อเนื่องในสถานที่เดิม เริ่มต้นจากตอนที่นอนช่วงบ่ายสาม ตอนหัวค่ำหลับฟังเพลงบนโซฟายังเป็นที่เดิมอยู่ แค่เพิ่มตัวละครเข้ามา และช่วงเช้าๆ วันนี้ ฉากเดิม คนเดิม ก็ย้อนกลับมาในความฝันอีกครั้งในสถานการณ์ใหม่

เอ หรือจะเป็นนิมิตที่มาส่งพล็อตเรื่องให้เขียนนิยายขายดิบขายดีทั่วโลกเหมือนคนเขียนเรื่องทไวไลต์ ฮ่าๆๆ

เมื่อวานนี้ฉันเริ่มลงมือเขียนย่อหน้าแรกของเรื่องแต่งที่ยังไม่ตัดสินใจว่าจะให้เป็นเรื่องสั้นหรือนิยาย ไม่ได้คิดพล็อตอะไรไว้ล่วงหน้า มีประโยคอะไรแว่บเข้ามาในหัวก็เขียนลงไปดื้อๆ คืนวันก่อนออกเดินทางไปพักร้อนที่ภูเก็ต มีพล็อตหนึ่งแว่บเข้ามา รู้สึกว่าลงตัวมากๆ แต่ดันลืมจดเอาไว้ หลังจากนั้นก็นึกไม่ออกแล้วว่าเป็นยังไง ช่างมัน มาได้ ไปได้ ก็กลับมาอีกได้น่า

เหลืออีกสองวันคือวันนี้กับวันพรุ่งนี้ก็จะหมดช่วงต่อเวลาพักร้อน วันจันทร์ต้องหยิบหมวกใบต่างๆ มาสวมอีกครั้ง ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ก็ใช้วันเวลาผ่านไปคล้ายจะเปล่าๆ ปลี้ๆ ไม่หยิบไม่จับ ไม่รับรู้เรื่องอะไรทั้งสิ้น เหมือนจะสบายดี แต่ที่จริงแล้วเปล่าเลย ฉันไม่ได้มีความสุขมากอย่างที่คาดเอาไว้ การต่อสู้กับปัญหาภายนอกเปรียบเทียบไม่ได้เลยกับการต่อสู้ภายในที่ต้องพยายามปัดความกังวลในจิตใจให้ผ่องแผ้วหมดจด ฉันไม่ได้รู้สึกเหมือนกำลังชาร์จแบ็ตเติมพลังสู้ต่อ เพราะตกเย็นทุกวัน ฉันยังรู้สึกเหนื่อยๆ หมดแรงเหมือนตอนลุยงานไม่มีผิด ยิ่งดันไปได้รู้รับทราบสภาพชีวิตและจิตใจย่ำแย่ของคนบางคนที่เรานับเป็นเพื่อน เห็นความขมขื่นตรอมตรม ขัดเคืองโลกทั้งโลก และรู้สึกนิดๆ ว่ามี “เหวี่ยง” มาทางนี้ด้วย ก็ยิ่งเศร้า

อีกส่วนหนึ่งที่เห็นไม่เด่นชัดนักว่ามากระทบฉันอยู่บ้าง คือ สภาพอีหลักอีเหลื่อ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ยึกๆ ยักๆ หาคำอธิบายตัดสินแบบโปร่งใสไม่ได้ที่เมืองไทย ถึงฉันจะไม่มีความเห็นทางการเมืองอย่างแน่ชัด ฉันยอมโป๊ไม่ใส่เสื้อ ไม่ยืนเข้าข้างใครแม้แต่พวกที่บอกว่าเป็นกลาง ติดตามข่าวคราวอยู่ห่างๆ เงียบๆ แต่ก็ยังอดรู้สึกหมองๆ ไม่ได้ สรุปว่า มันมีบรรยากาศความเครียดเข้ามาครอบคลุมบางๆ จางๆ ปัดไม่ออก อยากจะบอกตัวเองว่าที่แน่ๆ เลยก็คือเรื่องงานในกิจการสำนักพิมพ์ที่ตอนนี้หลายอย่างห้อยแขวนรอฉันสอยลงมาปัดฝุ่นเดินเครื่องต่อตามหน้าที่ตามบทบาทที่สวมหัวโขนอยู่ แต่ลึกๆ ก็รู้ว่ามันไม่ได้มีแค่นั้น

เอ้า ไหนๆ ก็บ่นมายืดยาวแล้ว ขอบ่นต่ออีกหน่อย

เรื่องสภาพแวดล้อมในบ้านก็เป็นส่วนหนึ่ง แม่บ้านคนใหม่ไม่ค่อยได้ดังใจ มือห่างเท้าห่างไม่ละเอียดละออ บ้านฝุ่นเยอะมากตามซอกตามมุมที่ไม่ใช่พื้นบ้าน กระจกเงาเพิ่งมาใสสะอาดปราศจากคราบหลังจากฉันเรียกเธอมาดูแล้วบอกว่า ถ้ากระจกไม่ใส ฉันจะไม่ขึ้นเงินเดือนให้ตามที่ขอมา

วันสองวันนี้ ฉันจะเริ่มเก็บจัดบ้านที่ข้าวของรกวางแปะไปทั่วให้เข้าที่เข้าทาง เมื่อเช้าเริ่มทำในครัว เสร็จแล้วรู้สึกสบายใจ โล่งตา โล่งใจขึ้นมาก


จบกันดื้อๆ แค่นี้ล่ะค่ะ




>> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่






Create Date : 17 เมษายน 2553
Last Update : 17 เมษายน 2553 14:01:25 น. 2 comments
Counter : 840 Pageviews.

 


โดย: zyberbeing วันที่: 17 เมษายน 2553 เวลา:14:52:09 น.  

 


โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว วันที่: 17 เมษายน 2553 เวลา:18:23:22 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.