- 04 MARS 09 - นิ่ง

นิ่ง

Je suis calme, comme jamais. On va aller au fish camp pour l'anniveraire de mon Z'amour...

     ถึงจะมีงานราษฐ์งานหลวงมากมาย แต่ช่วงนี้ฉันรู้สึกว่าฉัน "นิ่ง" อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน


     งานราษฐ์ คือ งานส่วนตัว งานแปลที่ตอนนี้คลานเขยือบกระดึบๆ จนน่าจะร้อนรน เพราะเลยกำหนดเมื่อสิ้นเดือนที่แล้วมาแล้ว และเฟส 1 ที่รรับปากว่าจะส่งให้ครึ่งเล่มก่อน ก็ยังเกลาไปไม่ถึงไหน เหลวไหลขนาดนี้ ฉันยังไม่รู้สึกอะไร คงเป็นความด้านชาทางอาชีพกระมัง


     ส่วนงานหลวง ก็คือ งานสำนักพิมพ์กำมะหยี่ "หลวง" ย่อมบอกอยู่แล้วว่า "ใหญ่" เป็นงานสำคัญที่ฉันให้ความสำคัญอันดับแรก งานราษฐ์ช้าได้ รอได้ แต่งานหลวง ฉันต้องให้ความสำคัญมากกว่า ทำงานราษฐ์และเล็มไปเรื่อยๆ พอมีประเด็นงานหลวงเข้ามา หยุดทุกอย่างไปดู

     เรื่องความนิ่งเนี่ย ส่วนหนึ่งฉันว่าเป็นเรื่องของอายุ ทักษะในการทำงาน และประสบการณ์ที่เคยผ่านร้อนผ่านหนาว เคยดีใจ เสียใจ ชื่นใจ เจ็บใจ พอมาถึงจุดหนึ่ง ฉันก็เริ่มเย็นลง เนื่องจากรู้แล้วว่า มันก็เป็นเช่นนี้แล โลกภายนอกจะเป็นอย่างไร ถ้าเราไม่อ่อนไหวโอนเอนไปกับมัน ก็ไม่มีใครเจาะเข้ามาทำอะไรเราได้ และถึงที่สุดแล้ว ก็อย่างที่ฉันเคยเขียนในบล้อกเมื่อไม่นานมานี้ว่า "ไม่มีอะไรสำคัญนักหนา"


     ส่วนที่สองเป็นเพราะฉันได้ทำงานกับคนที่มีหลักการ และวิธีคิดคล้ายๆ กัน มองตรงไปข้างหน้าในทิศทางเดียวกัน ถึงแม้ความแตกต่างจะทำให้มีการเผลอไผลแฉลบเลี้ยวซ้ายเข้าซอยขวา ให้ต้องหยุดรถวนกลับตามหา หรือจอดรอข้างทางบ้าง ถึงเราจะสายล่าช้ากว่าที่คาดการณ์ไว้บ้าง แต่ฉันคิดว่าช่วงเวลาที่เหลียวมองหาหรือหยุดรอรับเปิดโอกาสให้เรารู้จัก รู้ใจ รู้ทางกันมากขึ้น ทำให้การเดินทางต่อราบรื่นมากขึ้น แค่ขยับเปลี่ยนเกียร์ก็เตรียมคาดเข็มขัดนิรภัยไว้ได้เลย ไม่ต้องรอให้เอ่ยปาก


     ส่วนที่สามเป็นเพราะฉันมีกิจกรรมในชีวิตใหม่ที่ดูจะเข้ากับฉันได้เป็นอย่างดี นั่นคือ โยคะ ที่ช่วยให้รู้จักตัดความวุ่นวายในใจ กำหนดจิตและลมหายใจเป็นเหมือนการนั่งสมาธิชั้นดีที่ได้ออกกำลังกายลดความเหนียวหนืดของเนื้อตัว เรื่องนี้เป็นเรื่องใหม่ที่ได้ใจฉันไปมากๆ แทบจะเป็นการเปิดประตูชีวิตใหม่ให้ฉันเลยทีเดียว

     ด้วยปัจจัยทั้งสาม ฉันอาจจะนิ่งมาสักระยะนึงแล้ว แต่วันนี้เป็นวันที่ฉันรู้สึกตัวชัดเจนที่สุด อาจเป็นเพราะเมื่อเช้า ฉันเริ่มต้นวันด้วยโยคะครบสูตรอย่างมั่นใจในตัวเองเป็นครั้งแรก สองเดือนที่ผ่านมา ฉันเรียนรู้อาสนะหรือท่าต่างๆ รวมทั้งปรานายามะหรือการฝึกหายใจเข้าออก นับรวมแล้วได้ประมาณ 20 กว่าท่า และเป็นท่าที่ฉันเริ่มจำชื่อได้แล้วด้วย ... เย่ๆๆๆ

     หลังจากนั้น อาบน้ำสระผม เนื้อตัวสะอาดเอี่ยมโล่งเบา เปิดคอมพ์ทำงานราษฐ์สลับงานหลวงที่เข้ามาเป็นระยะๆ กับเพื่อนร่วมงานที่มีวุฒิภาวะและความตั้งใจเดียวกัน อันเป็นสภาวะการทำงานที่ฉันพอใจที่สุดตั้งแต่เริ่มการทำงานทั้งหลายแหล่ในชีวิต

     ตัวอย่างความนิ่งที่เห็นเป็นรูปธรรมที่สุด คือ ตั้งแต่วันพรุ่งนี้จนถึงวันอาทิตย์ ฉันจะไม่อยู่หน้าจอแบบออนไลน์สีวันรวด เพราะจะไปฉลองวันเกิดหวานใจที่ค่ายตกปลา แต่ใจฉันก็ไม่เป็นห่วงงานหลวงที่ฝากฝังไว้กับเพื่อนร่วมงานเลยสักนิด เพราะรู้ว่าทุกคนคอยดูแล "ลูกคนต่อไป" ของเราทุกคนอย่างใกล้ชิด เป็นความโชคดีในเรื่องงานการของฉัน


     โชคดีจนอาจเรียกได้ว่าเป็น "การทำงานในฝันที่ไม่เคยกล้าฝันถึงมาก่อน"ได้เลยทีเดียว.... ขอบคุณทุกคนมากๆ ค่ะ




ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่






Create Date : 04 มีนาคม 2552
Last Update : 9 มีนาคม 2552 21:27:38 น. 1 comments
Counter : 830 Pageviews.

 
เห็นคุณอธิชาแล้ว กำลังใจมาเหมือนกันค่ะ เพิ่งแปลวรรณกรรมฝรั่งเศสเล่มแรกไป ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ดี แต่หลายครั้งก็ท้อค่ะ กลัวทำไม่ดี กลัวไม่มีเล่มต่อๆไป เพราะสนพ.ไม่ปลื้มงานที่เราทำ แต่พอมาอ่านบล็อกคุณอธิชาเป็นประจำ ก็ได้กำลังใจอยู่เสมอค่ะ ให้สานต่อความฝันและความตั้งใจมุ่งมั่นของตัวเอง คติพจน์เก่าแก่ใช้ได้เสมอ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น อีกอย่างที่มีเล่มแรกก็เพราะคุณอธิชา ถ้าคุณอธิชายังจำกันได้ คนเดียวกับที่ จะแปลหนังสือของ musso นั่นแหล่ะค่ะ ยังไม่มีโอกาสขอบคุณเลยค่ะ ถือโอกาสนี้เลยละกันนะคะ


โดย: mai IP: 118.173.12.219 วันที่: 5 มีนาคม 2552 เวลา:19:46:45 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.