- 06 Juillet 09 เดี่ยวๆ ในเมืองฟ้าอมร

เดี่ยวๆ ในเมืองฟ้าอมร

Toute seule a' BKK



เมื่อคืนนั่งอัพโหลดรูปต่างๆ ทั้งในงานเปิดตัวเจ้าชายน้อย และมื้อค่ำกับเพื่อนๆ หลังจากนั้น แอบสูบบุหรี่ในห้องพักที่เขาห้ามสูบ กลั้วซิงเกิลมอลต์ที่ซื้อจากดิวตี้ฟรีในสนามบินบังกาลอร์ มีเสียงเพลงบาค จากเครื่องเล่นซีดีที่ไปออกลำโพงโทรทัศน์เป็นพื้นหลัง กว่าจะได้เข้านอนก็ปาเข้าไปตีสี่

ตื่นมาแปดโมงกว่า ลังเลแล้วเล่าว่าจะลงไปกินอาหารเช้าของโรงแรมหรือเปล่า นอนแช่น้ำในอ่าง เอ้อระเหยลอยชาย พอตัดสินใจได้ว่าจะลงไปกิน ดูนาฬิกาสิบโมงสิบนาที คงจะสายไปเสียแล้ว ไม่เป็นไร ไม่กินก็ได้ เดี๋ยวไปหาอะไรกินในห้างเอาละกัน ติดต่อหาคุณแอน ตอนแรกนัดกันว่าจะไปช่วยกันจัดแยกหนังสือปกแข็งที่สำนักพิมพ์ให้เรียบร้อยเตรียมส่งลูกค้าให้ครบถ้วน แต่ไปๆ มาๆ ทั้งสองคนลงความเห็นกันว่า เราเริ่มงานกันวันจันทร์ก็แล้วกัน วันนี้ขอหยุดพักอีกหนึ่งวัน

ไม่ทำงาน แล้วจะทำอะไรดีในกรุงเทพเมืองฟ้ายามอยู่คนเดียว ตัดสินใจไม่ยาก ไปดูหนังดีกว่า ตัดสินใจได้แล้วลงไปที่เซ็นทรัลเวิร์ล ขึ้นไปศื้อตั๋วหนัง น้องพนักงานเห็นราศีฉันดีหรือเป็นนโยบายของบริษัทก็ไม่ทราบได้ สิ่งแรกที่แจ้งคือ โรงเฟิร์สคลาสส์ฉายแต่เรื่อง Transformer ซึ่งฉันเคยได้ยินแต่ชื่อแว้บๆ ไม่รู้ว่าเป็นหนังอะไร แต่วินาทีนั้น ขี้เกียจเลือกแล้ว เรื่องไหนก็เหมือนกัน

ถึงจะไม่ได้ดูหนังโรงมาราวสี่ปี แต่ฉันพอจะรู้อยู่บ้างว่าโรงหนังสมัยนี้เขามีห้องไฮโซ เอาเถิด ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เมื่อต้องดูหนังคนเดียวเปลี่ยวกาย ฉันควรจะให้รางวัลกับตัวเอง ลองใช้บริการโรงหนังนั่งสบายกับเขาเสียหน่อย จึงยอมตกลงใจควักเงินหมับ ๗๐๐ บาท

ได้ตั๋วแล้ว ลงไปกินต้มเลือดหมูใบตำลึงในฟูดลอฟท์ที่เซ็น กินอิ่มแล้ว นึกขึ้นได้ว่าโรงหนังเมืองไทยไม่ขี้เหนียวแอร์ มักจะเปิดเย็นฉ่ำเกินความต้องการเสมอ จึงเลี้ยวเข้าอิเซตันเพื่อซื้อเสื้อหรือผ้าคลุมกันหนาว กลับมาที่หน้าบูธขายตั๋วอีกที เงอะๆ งะๆ หาโรง ๑ ไม่เจอ พนักงานรักษาความปลอดภัยเข้ามาบอกทาง เอ แล้วเขารู้ได้ไงว่าฉันหาโรง ๑ ราศีดิฉันจับจริงๆ หรือพนักงานขายตั๋วส่งสัญญาณแจ้งพี่ยามก็ไม่ทราบได้

เดินตามทางไปจนถึงเลาจ์รับรอง ราวกับเป็นเลาจ์ตามสนามบินสำหรับผู้โดยสารชั้นธุรกิจและชั้นหนึ่ง มีของว่างและของหวานให้เลือกตักตามใจ มีเวลคัมดริงก์ และพนักงานจะมาสอบถามว่าเมื่อเข้าไปในโรงต้องการป๊อปคอร์นรสชาติไหน หวาน เค็ม หรือบาบีคิว ต้องการน้ำดื่มอะไรระหว่างโค้กกับสไปรท์

เมื่อถึงเวลาเข้าโรงหนัง พนักงานมาตามแล้วนำทางไป เมื่อไปถึงที่นั่ง ป๊อปคอร์นกับน้ำตั้งรอไว้เรียบร้อยแล้ว เก้าอี้นั่งสีแดงบุผ้านุ๊มนุ่ม ปรับเอนได้ชนิดแทบจะนอนราบ มีผ้าห่มให้ด้วยนะ ว้า แล้วเสื้อคลุมที่ซื้อมาก็เป็นม่ายขันหมากน่ะสิ ข้างๆ ฉันเป็นหนุ่มสาวคู่หนึ่ง ซึ่งท่าทางจะเพิ่งจีบกันใหม่ๆ บางจังหวะเหลือบตาไป เห็นฝ่ายชายเอนไปหาฝ่ายหญิง ... ฉันได้แต่ยิ้มๆ นึกในใจ เออ จ่ายแพงหน่อย แต่คุ้มโว้ย ได้ดูหนังทีเดียวสองจอเลย

พูดถึงหนังกันนิดนึง ทรานสฟอร์เมอร์ เป็นหนังที่ถ้าไม่คิดอะไรมาก ไปดูเอฟเฟคการแปลงร่างของหุ่นยนต์ และนมต้มของนางเอก ก็คุ้มแล้วล่ะ พล็อตเรื่องและไอเดียต่างๆ ก็งั้นๆ ล่ะ ดูสนุกๆ เบาๆ อย่าซีเรียส ขนาดฉันวิ่งออกมาฉี่กลางเรื่อง กลับไปยังไม่รู้สึกว่าพลาดอะไรที่สำคัญ เพราะหนังเทือกนี้จะเน้นฉากประจัญบานตอนท้ายๆ ตื่นตาตื่นใจยามดู พอออกจากโรงมาก็กองทิ้งความประทับใจไว้ตรงหน้าโรง ไม่มีอะไรให้เก็บไปคิดต่อ จึงเป็นหนังที่เหมาะกับการดูคนเดียวอย่างยิ่ง เพราะไม่มีประเด็นอะไรให้พูดคุยกับคนที่ไปดูด้วยกัน



ออกจากโรงตอนห้าโมง เพื่อนจอยโทรมาบอกว่าอยู่อิเซตัน คุณนายขับรถมารับฉันโดยเฉพาะเพื่อไปกินอาหารญี่ปุ่นฝีมือพี่เลิศ หวานใจของเธอที่เกษตรนวมินทร์ ฉันแวะซื้อเหล้าดองบ๊วยกับสาเกหนึ่งขวดใหญ่ไปเสริมทัพ

พี่เลิศทำทงคัทซึ - หมูชุบเกล็ดขนมปังทอด กับปลาซาลมอนซาชิมิให้กิน ทำไปคุยไป เรื่องอดีตเรื่องปัจจุบัน เรื่องสุขภาพ พี่เลิศให้ลองเครื่องมือปรับกล้ามเนื้อและเส้นเอ็นแบบหัวคว่ำ เพราะอาการข้อมือล้าของฉัน อาจจะเกิดจากปัญหาเดียวกับที่พี่เลิศเคยเป็น คือ เป็นการยึดของเส้นเอ็นที่สะบักหลัง

กินเสร็จ เอร็ดอร่อย จอยขับรถมาส่งที่โรงแรม พรุ่งนี้ฉันจะย้ายโรงแรมแล้ว คงต้องมานั่งแปลนชีวิตในช่วงสัปดาห์นี้อย่างจริงจังเสียที



ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่






Create Date : 06 กรกฎาคม 2552
Last Update : 6 กรกฎาคม 2552 2:04:30 น. 0 comments
Counter : 780 Pageviews.
Share

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.