- 14 JANVIER 10 นานาจิตตัง

นานาจิตตัง

On ne peut pas plaire à tout le monde

วันนี้เป็นวันหยุดราชการของอินเดีย พยายามหาคำอธิบายว่าเป็นวันหยุดเนื่องในโอกาสอะไรในเน็ต ได้ความว่าเป็นวัน Makar Sankranti ซึ่งเป็นเทศกาลเดียวของอินเดียที่มีวันที่ที่แน่นอนทุกปี คือ วันที่ ๑๔ ม.ค. เพราะไม่ได้นับตามจันทรคติ แต่นับตามสุริยะคติ เป็นอีกวันที่เฉลิมฉลองความอุดมสมบูรณ์ โดยก่อนหน้าวันนี้อีกเทศกาล Lohri ของทางรัฐปัญจาบ

ที่หมู่บ้านที่ฉันอยู่ มีคนมาจากหลากหลายที่ ส่วนใหญ่น่าจะมาจากทางเหนือ จึงมีการจัดงานเฉลิมฉลองร่วมกันเมื่อคืนนี้ มีการก่อกองไฟ เต้นรำ กินขนมแห้งประเภทถั่วงา ฉันรับหน้าที่ช่างกล้องประจำหมู่บ้านตามระเบียบและตามความคาดหมายของสมาชิกในหมู่บ้าน

เมื่อถ่ายรูปเสร็จ ฉันก็อัพรูปขึ้นเว็บอัลบั้มแล้วส่งลิงก์เข้ากรุ๊ปอีเมลของหมู่บ้านเช่นเคย และนำมาฝากแฟนานุเฟรนด์ที่นี่ด้วย






ส่วนที่เกี่ยวกับหัวข้อบล็อกวันนี้ เรื่องมีอยู่ว่า จู่ๆ “นานาจิตตัง” ก็กลายมาเป็นประเด็นหลักในการทำงานที่ฉันกำลังเผชิญอยู่ในหลายเรื่องในช่วงนี้ ตั้งแต่เรื่องความเห็นแย้งกันเรื่องแบบปกหนังสือเล่ม “ปีศาจแห่งเล็กซิงตัน” คนนึงอยากได้อย่างนั้น อีกคนอยากได้อีกอย่าง ทางหนึ่งอยากให้มัว ทางหนึ่งอยากให้ชัด ต่อด้วยความเห็นเรื่องการตลาด ด้านนึงว่ามากไป ด้านนึงว่าน้อยไป ปิดท้ายด้วยเรื่องความเห็นจากคนอ่านที่ส่งมาทาง เว็บบอร์ดที่เว็บกำมะหยี่ี่

สองเรื่องแรก ฉันอยู่ตรงกลาง เลยต้องรับหน้าที่หนักหน่อยในการหาทางสายกลาง เรื่องปก ไม่ค่อยยาก ใช้สามีทำงาน บอกให้หวานใจเข้านั่งหน้าจอทำมัวในส่วนที่ควรมัว ส่วนที่ไม่ควรมัวก็ให้พยายามหาเทคนิคชัดเฉพาะจุดอย่าให้มัวทั้งแผง เรื่องการตลาด ฉันยังคิดไม่ตกว่าจะทำยังไง ไม่ให้ฮาร์ดไป ไม่ให้ซอฟต์ไป ไม่ให้เปิดอ้า ไม่ให้ปิดกั้น แต่ตอนนี้สมองเริ่มโล่งๆ แล้วเพราะเพิ่งเกลา “แช่มช้า” เสร็จรอบแรก แถมได้ ปกตุ๊กตา มาทำงานต่ออีกต่างหาก เดี๋ยวเพ่งสมาธิครุ่นคิดอย่างจริงจังอีกสักพัก น่าจะคิดตก


ส่วนเรื่องสุดท้าย ฉันว่าฉันทำดีที่สุดแล้ว คงไม่มีอะไรให้ทำต่อ ได้แต่บอกตัวเองว่า นานาจิตตัง เราไม่สามารถทำถูกใจคนทุกคนได้หรอก




>> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่






Create Date : 14 มกราคม 2553
Last Update : 14 มกราคม 2553 16:47:02 น. 3 comments
Counter : 973 Pageviews.

 


โดย: ผมชอบกินข้าวมันไก่ วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:19:39:49 น.  

 

เข้าไปอ่านเว็บบอร์ดมา
รู้สึกว่าทำไมคุณคนนั้นถึงซีเรียสจัง
และดูเหมือนจะไม่ยอมให้อภัยหรือทำความเข้าใจ
กับความผิดพลาดของทางสำนักพิมพ์เลย

เรื่องสำนวนแปลไม่ถูกใจ เป็นเรื่องนานาจิตตังไม่ว่ากัน
แต่ความผิดพลาดในการพรู๊ฟ น่าจะเปิดใจให้อภัยกันบ้าง

ทางสำนักพิมพ์ก็รับผิดชอบด้วยการจะส่งหนังสือเล่มอื่นให้
ก็ยังไม่ถูกใจอีก ทั้งๆที่ยังไม่ทันได้อ่าน
ก็บอกมาแล้วว่าไม่ชอบ ตลกดี

แบบนี้จะไม่ให้เรียกว่าตั้งแง่ได้ยังไงนะ


ต่อไปนี้เป็นความเห็นส่วนตัวของหนูนะคะ

ซื้อหนังสือเล่มนี้มาเมื่อไม่กี่วันก่อน
รอหนังสืออยู่นานมาก หนังสือขายจนหมด
(เนื่องจากทำงานที่ร้านหนังสือ) สั่งไปนานมาก
แล้วก็เข้ามาเล่มเดียว เลยรีบซื้อไว้ก่อน
ไม่ได้เอาไว้ขายให้ลูกค้าเลย

จากที่อ่าน ก็สะดุดคำว่า"ไม่รุเหนือไม่รุใต้" เช่นกัน
แต่เมื่อดูจากบริบท จึงคิดว่าน่าจะเป็นความตั้งใจ
ของผู้แปล

ส่วน ใจสลลาย อันนี้ยังไม่เห็นนะคะ
อาจจะยังอ่านไม่ถึง

แต่ถ้าเจอ ก็ยังไม่คิดว่ามันจะเป็นเหตุที่ทำให้ไม่ชอบหนังสือของสำนักพิมพ์นี้นะคะ

ส่วนเรื่องสำนวนการแปลของคุณนพดล
ชอบมานานแล้วค่ะ
บางประโยคอาจจะต้องค่อยๆอ่าน
เพราะถ้าอ่านแบบผ่านๆ หรือเร็วๆ จะไม่ได้ใจความ

ซึ่งก็เข้าใจว่า คงจะมีคนที่ไม่ชอบสำนวนการแปลอย่างนี้อยู่บ้าง


ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้กับทีมงานทุกท่านของสำนักพิมพ์กำมะหยี่ และจะติดตามผลงานไปเรื่อยๆนะคะ

ตอนนี้รออ่านปิศาจแห่งเล็กซิงตัน ปารีส พำนัก กับ แช่มช้า อยู่นะคะ

ส่วนผลงานอื่นๆของทางสำนักพิมพ์
ยังมีหลายเล่มที่ยังไม่ได้ซื้ออ่าน
แต่ก็จะทยอยซื้อเมื่อมีโอกาส

อยากอ่านแพรสโพลิสทั้งสองเล่ม
แต่ก็ยังไม่ได้ซื้อสักที - -

ชอบงานของสำนักพิมพ์กำมะหยี่ค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ : )



โดย: บลาสต์ IP: 115.87.82.120 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:19:45:34 น.  

 
ขอแก้ไข

คำนั้นต้องเป็น มิรุเหนือมิรุใต้ ค่ะ พิมผิดไป


โดย: บลาสต์ IP: 115.87.82.120 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:19:47:21 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.