- 05 SEPTEMBRE 07

สุดท้าย ..ก็ได้เป็นมาดาม

---Je suis enfin mariée. ---


     อืดๆ ฉืดๆ เข้า-ออกบล้อกมาหลายรอบ แต่ก็ไม่ได้ฤกษ์ อารมณ์อยากเล่าเรื่องยังไม่มาเสียที

      ตอนนี้กำลังใช้บริการ "สีนิล" เครื่องพีซีสำรองตัวดำขลับที่ซื้อเอาไว้เผื่อชมพู่โน้ตบุ๊คน้อยคู่ใจจะเป็นอะไรไปกะทันหัน

     แล้วก็ถึงเวลานั้นจริงๆ ... เมื่อวาน หลังจากส่งไฟล์แปลข่าวให้ทางช่องเก้าเสร็จเรียบร้อย เน็ตที่ต่อด้วยสายโทรศัพท์หลุด ต่อใหม่อีกกี่รอบก็ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ ทดลองตรวจสอบสายโทรศัพท์ดู ไม่มีปัญหาอะไร

     หันมาจะใช้สีนิลแก้ขัด อ้าว... อะแด็ปเตอร์โมเด็มหายไปไหนหว่า ใช้เวลาตามหากว่าครึ่งค่อนชั่วโมง ไปเจอในลิ้นชักเก็บอุปกรณ์ไฟฟ้าต่างๆ ของพ่อ สงสัยว่าพ่อจะเก็บไปรวมหลังจากย้ายสลับห้องกัน แล้วฉันเอาอะแด็ปเตอร์ไปวางใกล้ๆ กองสายไฟ-ปลั๊กไฟของพ่อ พ่อเลยเก็บโลด

     วันนี้ตามคุณสมยศ ช่างคอมพ์เข้าประจำมาดู ปรากฏว่าชมพู่โมเด็มเสีย ถ้าจะเปลี่ยนหรือซ่อมต้องส่งศูนย์อย่างเดียว ... งั้นก็เอาไว้ก่อน เดี๋ยวเข้ากรุงเทพฯ จะลองหยิบไปส่งให้ศูนย์ดู ถ้าราคาไม่แพงมากอาจจะเปลี่ยน แต่ถ้าแพงเกิน ก็ช่างมัน เพราะปกติเวลาอยู่ฝรั่งเศสใช้อินเตอร์เน็ตไวร์เลสอยู่แล้ว จะใช้เน็ตสายโทรศัพท์ก็ตอนที่อยู่ระยองเท่านั้น และฉันจะอยู่ที่นี่อีกไม่นานแล้ว

     ใช่แล้วค่ะ... อีกสองเดือน ฉันจะย้ายไปตั้งรกรากมีชีวิตคู่อยู่ที่ฝรั่งเศสเป็นการถาวรกว่าที่แล้วๆ มาในชีวิต

     เพราะตอนนี้ ฉันแต่งงานแล้วค่ะ ...เป็น "นางอธิชา กาบุล็อง" แล้ว

     ("กาบุล็อง" ออกเสียงตามใบสมรส แต่ให้ตายเถอะ ฉันอ่านและฟังหวานใจออกเสียงยังไงก็ "กาบุลง" อยู่ดี)

     ตั้งใจว่าจะเอา "มัญชุนากร" นามสกุลของตัวเองมาตั้งเป็นชื่อกลางด้วย จึงจะเป็น "อธิชา มัญชุนากร กาบุล็อง" แต่ยังลังเลอยู่ว่าจะเริ่มใช้ชื่อยาวๆ นี่ในงานแปลเล่มต่อไปเลยดีหรือเปล่า หรือจะยังใช่ ชื่อ-นามสกุล แบบเดิมไว้ ... เอาไว้ก่อน เดี๋ยวค่อยตัดสินใจ

     เล่าเรื่องการ(จดทะเบียน)สมรสดีกว่า


     วันที่ฉันเปลี่ยนสถานภาพการสมรสคือ วันพฤหัสบดีที่ 30 สิงหาคม 2550


     ก่อนหน้านั้นสามสี่วันเป็นช่วงเวลาลุ้นเรื่องเอกสารเพราะต้องนำเอกสารบางส่วนทยอยไปรับรองที่กรมการกงสุล กระทรวงการต่างประเทศ ที่แจ้งวัฒนะ

     วันอาทิตย์ - ขณะที่นั่งรถทัวร์เข้ากรุงเทพฯ เพื่อไปสมทบกับหวานใจที่มาถึงตั้งแต่เช้าจากฝรั่งเศสที่โรงแรมพระนครนอนเล่น ฉันนึกขึ้นได้ว่าควรจะจ้างเมสเซนเจอร์สักคนมาเดินเรื่องนำเอกสารใบรับรองโสดของหวานใจที่เราจะต้องไปรับที่สถานกงสุลฝรั่งเศสไปประทับตรารับรองที่กรมการกงสุลแถวแจ้งวัฒนะแทน เราจะได้มีเวลาทำอย่างอื่นกัน ไม่ต้องเดินเรื่องเองทั้งหมด

     โทรศัพท์หาพี่ปลา เพื่อนร่วมงานเก่าสมัยฉันทำงานออฟฟิศอยู่กรุงเทพฯ เมื่อ 5-6 ปีก่อน พี่ปลาทำงานเป็นออฟฟิศเมเนเจอร์ที่คุ้นเคยกับงานเอกสาร ตระเตรียม ยื่น ติดตาม ฯลฯ ฉันคิดว่านอกจากเมสเซนเจอร์ประจำบริษัทแล้ว พี่ปลาอาจจะรู้จักหรือใช้งานเมสเซนเจอร์นอกที่ไว้ใจได้

     และเป็นไปดังคาด พี่ปลาให้เบอร์โทรศัพท์ของ "ตี๋" ผู้คุมคิวเมสเซนเจอร์อิสระ ฉันติดต่อนัดแนะเรื่องการมารับ-ส่ง เตรียมเอกสาร พี่ปลาแสนดีเป็นธุระจัดเตรียมเรื่องใบมอบอำนาจให้อย่างพรักพร้อม น่ารักจริงๆ

     วันจันทร์เช้า - ฉันกับหวานใจนั่งเรือจากท่าเทเวศร์ไปท่าโอเรียลเต็ล รับเอกสารเสร็จส่งให้คุณสมาน "มือขวา" ของตี๋ ที่แวะไปเอาจดหมายมอบอำนาจที่ออฟฟิศพี่ปลามาให้ฉันเซ็น พร้อมกับรับเอกสารรับรองโสดของหวานใจ ก่อนจะบึ่งไปแจ้งวัฒนะ

     หนึ่งชั่วโมงต่อมา โทรศัพท์เข้า คุณสมานแจ้งว่า คนที่ต้องออกจดหมายมอบอำนาจต้องเป็นหวานใจ ไม่ใช่ฉัน เพราะเอกสารที่จะให้รับรองเป็นเอกสารของหวานใจ

--- แป่ว 1 ---



     ไม่เป็นไร นัดไปเจอกันที่ออฟฟิศพี่ปลาแถวนานาก็ได้ เพราะฉันนัดเลี้ยงข้าวกลางวันพี่ปลาและแนะนำหวานใจให้รู้จักพี่ปลาอยู่แล้ว กินอาหารญี่ปุ่นใต้ตึกเพลินจิตกันเสร็จ ขึ้นออฟฟิศ พี่ปลาเป็นธุระกรอกเอกสารให้ใหม่ ถ่ายเอกสารพาสปอร์ตของหวานใจเสร็จสรรพ

     คุณสมานรับเอกสารกลับไปเตรียมยื่นวันรุ่งขึ้น ฉันให้เงินไป 400 บาท ซึ่งเป็นอัตราค่าธรรมเนียมสำหรับรับรองเอกสารแบบด่วน ยื่นแล้วได้เลยภายในหนึ่งวัน

     วันอังคารเช้า - หลังจากกินอาหารเช้าด้านล่าง ฉันกับหวานใจขึ้นห้องพัก บนโทรศัพท์มือถือของฉันมีมิสส์คอลล์ขึ้นเป็นสิบครั้ง มีของพี่ปลาด้วย ฉันสังหรณ์ใจว่าต้องมีเหตุขัดข้องเกิดขึ้น โทรกลับไปหาพี่ปลา ใจเต้นตึกๆ

     พี่ปลาเล่าว่า ทางกรมกงสุลคิดค่ารับรองเอกสาร 800 บาท ถึงแม้ว่าจะเป็นเอกสารตัวเดียวกันแต่มีสองแผ่นเป็นภาษาไทยหนึ่งแผ่นกับภาษาฝรั่งเศสอีกหนึ่งแผ่น แต่คุณสมานมีเงินไปแค่ 600 บาท โทรหาฉันก็ไม่มีคนรับสาย เพราะฉันไม่ได้เอามือถือลงไปกินข้าวเช้าด้วย

--- แป่ว 2 ---


     พี่ปลาเลยตัดสินใจให้ยื่นไปในอัตราปกติคือ 400 บาท และจะได้เอกสารวันพฤหัสฯ

     ถึงแม้ว่าจะยังพอมีเวลาอยู่ แต่ก็จะเฉียดฉิวมาก แต่จะทำอย่างไรได้ เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็คงต้องปล่อยเลยตามเลย และหวังว่าจะไม่มีอาการแป่วเกิดขึ้นอีกรอบ

     เมื่อเป็นดังนี้ คุณสมานต้องไปรับเอกสารตอนเช้าตรู่วันพฤหัสแล้วตีกลับมาให้ฉันที่เขตพระนครเลย ถ้าจะเลื่อนไปอีกก็จะวุ่นวายต้องเปลี่ยนแปลงตารางกันหลายฝ่าย เพราะฉันได้จองห้องให้เพื่อนสาวๆ รัตน์กับจอย ที่จะมาเป็นพยานการจดทะเบียนให้ในคืนวันพุธ

     เนื่องจากสองคนอยู่คนละมุมเมือง จากแผนเดิมที่จะจดทะเบียนที่เขตบางรัก ก็ต้องเลื่อนมาที่เขตพระนคร เพราะเขตบางรักรถติดมากในตอนเช้า เพื่อนทั้งสองอาจจะไม่ค่อยสะดวกมากันไม่ครอบตามเวลา และหากต้องรอกันไปรอกันมาจะยุ่งเหยิงมากเข้าไปอีก ฉันเลยเสนอให้มานอนเก็บตัวอยู่ใกล้ๆ กันเลย

     วันพุธ - ถึงแม้ฝนจะตกหนัก ฉันก็ยืนยันว่าเราสองคนต้องลองไปสำรวจดูลาดเลา ดูว่าสำนักงานเขตตั้งอยู่ที่ไหน จะต้องใช้เวลาเดินทางเท่าไหร่ แล้วการจดทะเบียนกินเวลานานไหม และถือโอกาสนำสำเนาเอกสารที่มีอยู่ไปตรวจสอบกับเจ้าหน้าที่เขตพระนครก่อนด้วย เพื่อให้มั่นใจว่าเรามีเอกสารครบถ้วนถูกต้องเรียบร้อย วันรุ่งขึ้นจดทะเบียนได้เลย ไม่มีอะไรขาดไปให้ใจหายใจคว่ำ

     พอไปถึง เจ้าหน้าที่ตรวจดูเอกสาร แล้วบอกว่าต้องใช้ใบทะเบียนหย่าของหวานใจด้วย แต่เหมือนโชคจะเข้าข้างเราสองคนบ้างเพราะหวานใจหย่าที่เขตพระนครพอดี เจ้าหน้าที่เลยให้ทำเรื่องขอคัดสำเนาที่นั่นเลยทีเดียว และให้แบบฟอร์มคำร้องขอจดทะเบียนสมรสมากรอกล่วงหน้า จะได้ไม่ต้องเสียเวลา


     วันพฤหัส - ฉันตื่นแต่เช้า นอนไม่ค่อยหลับ ตื่นเต้นกลัวจะมีเหตุขลุกขลักเกิดขึ้นอีก ช่างเสริมสวยที่นัดไว้เดินทางมาถึงตอนแปดโมง ขณะนั่งให้เขาแต่งหน้า-ทำผม ในใจฉันภาวนาตลอดเวลาว่า ขออย่าให้มีโทรศัพท์จากคุณสมานมาแจ้งข้อขัดข้องอะไรอื่นอีกเลย

     แฮ่ม...ตอนแรกๆ ฉันไม่ได้คิดว่า การจดทะเบียนจะต้องแต่งหน้าทำผม หรือแต่งตัวสวยๆ หรอก แต่พอใกล้เวลาเข้ามาทุกที พอเห็นกำหนดเป็นรูปเป็นร่าง ฉันกับหวานใจเห็นดีด้วยกันว่า เราน่าใส่ชุดที่พิเศษกว่าปกตินิดนึง อย่างน้อยก็เป็นครั้งแรกในชีวิตของฉันที่จะมีวันอย่างนี้ (ส่วนจะเป็นครั้งสุดท้ายหรือเปล่า อันนี้ไม่รู้ ฮ่าๆ)

     เราเลยซื้อเสื้อจากร้าน SODA ที่ฉันชื่นชอบมานาน แต่เห็นราคาแล้วตัดใจซื้อไม่เคยลง ส่วนหวานใจซื้อเสื้อเข้าชุดเป็นธีมใกล้เคียงกัน สำหรับเรื่องหน้า-ผม ฉันได้ประสบการณ์จากการถ่ายรูปลงข่าวตอนเปิดตัวนิโกโปลว่า ถึงจะไม่ชอบ ไม่ใช่ตัวเองในชีวิตประจำวัน แต่ถ้ามีการถ่ายรูปในโอกาสพิเศษ แล้วไม่อยากเสียใจในภายหลังว่าหัวกระเจิงหน้ามันแผล็บ ก็สมควรแต่งหน้าทำผมเผ้าให้ดูดีไว้ก่อน ไม่เห็นจะเสียหายต้องตั้งแง่รังเกียจที่ตรงไหน

     เก้าโมงครึ่ง คุณสมาน ชายผู้กำการเริ่มต้นชีวิตแต่งงานของเราสองคน ผู้มีพาสพอร์ตตัวจริงของหวานใจและบัตรประชาชนของฉันอยู่ในมือบึ่งมอเตอร์ไซค์มาถึงโรงแรมพร้อมเอกสารที่ผ่านการรับรองเรียบร้อย

     เอกสารพร้อม เจ้าบ่าว-เจ้าสาว พยานสองคนมาแล้ว ห้าชีวิตเดินขึ้นชั้นสองของตึกสำนักงานเขตพระนคร

     ขั้นตอนการจดทะเบียนเรียบร้อยราบรื่นดี ในห้องทะเบียนไม่มี "ลูกค้า" รายอื่น เจ้าหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ทำงานรวดเร็วมีประสิทธิภาพ น่าชื่นชม กลุ่มของเราเฮฮาปราศรัย ผลัดกันถ่ายรูป ผลัดกันเป็นแบบตลอดรายการ ทำเอาห้องทะเบียนเงียบเหงาคึกคักขึ้นมาไม่น้อย

     จะมีขลุกขลักผิดแผนนิดนึง ก็ อรุณรัตน์ แม่เพื่อนสาวน่ะสิ ทำบัตรประชาชนหายตั้งนานแล้วและไม่ว่างไปแจ้งความทำใหม่เสียที คุณเธอมีแต่สำเนา และกะว่าจะใช้ใบขับขี่ช่วยยืนยันเหมือนที่เคยทำสำเร็จมาก่อนหน้านี้ แต่คราวนี้เจ้าหน้าที่ไม่ยอม

     คุณนายก็เลยงัดลูกอ้อนออกมาประมาณ 60 กว่าเล่มเกวียน จนเจ้าหน้าที่ใจอ่อน ยอมให้เซ็นชื่อเป็นล่าม แต่ไม่ให้เป็นพยาน

     จึงมีพยานขาดไปคนนึง แต่ไม่ต้องห่วง ไม่มีการแป่ว เพราะฉันได้เตรียมพยานตัวสำรองเอาไว้แล้ว ตั้งแต่รู้เมื่อวานว่าคุณนายไม่มีบัตรตัวจริง


     เขาผู้นั้นคือ "คุณสมาน" ผู้ส่งสารประจำรายการนี้ ผู้ทำให้ฉันกับหวานใจได้จดทะเบียนสมรสกันจนสำเร็จในที่สุดนั่นเอง


>> ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่






Create Date : 07 กันยายน 2550
Last Update : 7 กันยายน 2550 20:50:05 น. 15 comments
Counter : 1245 Pageviews.
Share

 
เย้ๆๆ ยินดีด้วยค่า
ใช้ชื่อ-นามสกุลไทย-นามสกุลฝรั่งเศส เป็นนามปากกาก็เก๋ดีไม่หยอกนะพี่มิว



PS / แย่เลย ชมพู่เสีย ตอนนี้หนูก็โดนยึดโน้ตบุค ใช้ได้แต่คอมบ้าน แหงะ


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:18:55:51 น.  

 

สำเร็จแล้ว!!!

ดีใจด้วยค่ะคุณมิว

ติดตามอ่านมานาน สุดท้ายก็หวานกันหยด เห็นภาพแล้ว
ชักอยากจะจดมั่งแล้วซี


จากนี้ไปขอให้มีความสุขมากขึ้นทุกวันนะคะ

ปล. ขอให้ชมพู่หายป่วยด้วยค่ะ
(ลูกสาวเราก้อป่วย อาการเดียวกัน เลยต้องเอาโมเด็มแบบ usb มาต่อล่ะ)


โดย: ยอดหญิงZ-ri (ขอโทษนะคะไม่ได้ล็อกอินมา) IP: 203.113.67.46 วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:19:29:46 น.  

 
ขอแสดงความยินดีกับคุณมิวและหวานใจด้วยนะค่ะ
ที่ในที่สุดวันที่รอคอยแบบวันนี้ก็มาถึง ... น่ารักจังเลยค่ะ
สำหรับงาน และแน่นอนคู่บ่าวสาวค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:20:31:09 น.  

 
ยินดีด้วยค่ะ มีลุ้นอยู่หลายรอบ แต่สุดท้ายคุณสมานนี่เองขี่ม้าขาวมาช่วย

ชอบชุดพี่มิวมากๆ ถุงน่องสีเขียวเปรี้ยวมากๆค่ะ

มีความสุขมากๆ หวานกันตอนนี้มากเท่าไหร่ ขอให้หวานยิ่งไปกว่าเดิมหลายๆเท่าค่ะ


โดย: Thai Wahine วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:20:45:04 น.  

 
ยินดีด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆ ค่ะ


โดย: แฮมสเตอร์ วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:21:33:40 น.  

 
ดีใจกับเมอสิเยอร์และมาดามกาบุลงด้วยฮะ


โดย: พีท IP: 202.28.169.165 วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:23:00:45 น.  

 
ยินดีด้วยค่ะ ชุดเก๋ดี ชอบสีเขียวเหรอคะ ทำไมใส่ถุงน่องเขียว

นามสกุลเข้ากับชื่อคุณดีนะ...


โดย: gio IP: 193.179.31.182 วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:1:28:02 น.  

 
ยินดีด้วยนะคะพี่มิว
เต้ยว่ามีชื่อกลางดูเก๋ดีค่ะ เห็นด้วยกะคุณข้างบนว่ามันฟังดูเข้ากันดี ไม่โดดออกมา

ปล. สีเขียวได้ใจมากเลยค่ะ


โดย: ต.เต้ย IP: 222.123.29.69 วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:20:50:18 น.  

 
ยินดีด้วยนะคะ ขอให้รักกันนาน ๆ แสนนานค่ะ


โดย: Bananarumba วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:20:57:08 น.  

 
ขอให้ชีวิตคู่สดใสเหมือนชุดเจ้าสาว
มั่นคงยืนนานเหมือนสีของชุดเจ้าบ่าว....


ขอแสดงความยินดีด้วยคนนะคะ
แอบรู้สึกมีส่วนร่วมนิดๆ เพราะเราอ่านบล็อกคุณมากว่าสองปีแล้ว... เลยต้องขอมาลงชื่อหน้านี้เสียหน่อยค่ะ



โดย: SevenDaffodils IP: 69.140.210.74 วันที่: 9 กันยายน 2550 เวลา:3:42:03 น.  

 
ขอให้มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แก๊งเราจะคิดถึงมิว และรอมิวอยู่ทุกวัน...ศุกร์


โดย: แก๊งนาโช่ IP: 58.9.192.113 วันที่: 10 กันยายน 2550 เวลา:12:55:11 น.  

 
ยินดีด้วยค่ะ


โดย: อั๊งอังอา วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:11:29:48 น.  

 
ขอบคุณทุกท่านค่ะ


โดย: Mutation วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:15:31:57 น.  

 
Good girl


โดย: wansao IP: 203.150.202.226 วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:12:23:54 น.  

 
ช่วยลบ คอมเม้น วันที่ 16 ก.ย. 50 ให้ด้วย ขอบคุณครับ..


โดย: รายอง IP: 124.120.181.137 วันที่: 10 มกราคม 2552 เวลา:22:56:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.