- 04 AVRIL 08

บทจะซวย มันก็ซวย

Quand on n'a pas de chance ... On n'a pas de chance.


     วันนี้ยกร่างตื่นมาตอนแปดโมงครึ่ง เพราะต้องเตรียมจัดเก็บบ้านรอให้แม่บ้านมาปัดผุ่นทำความสะอาดตามปกติ

     ตอนที่นอนเกาะหมอนแกรกๆ ครึ่งหนึ่งตื่น ครึ่งหนึ่งฝัน เวลาไม่อยากลุกเอาเสียเลยแบบนี้ จิตใต้สำนึกของฉันมักจะช่วยแปลงความต้องการเป็นความฝันเฉพาะหน้าในทันที

     เป็นความฝันว่าลุกขึ้นมาแล้ว แต่หงุดหงิดรำคาญใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมแม่บ้านทำหน้าที่แค่ปัดฝุ่น ดูดฝุ่น เช็ดบ้าน ล้างครัว ล้างห้องน้ำ ไม่เห็นช่วยจัดบ้านเลย บ้านอื่นเวลาเธอไปทำ เจ้าของบ้านต้องคอยเคลียร์ความรกให้อย่างฉันหรือเปล่า ... ฝันแบบนี้ นับเป็นการระบายออกซึ่งความคับแค้นใจได้เป็นอย่างดี

     ระบายเสร็จแล้วก็ต้องลุกขึ้นมาสู่โลกความจริง เก็บจัดบ้าน ยกข้าวของที่กองอยู่บนพื้นขึ้นเก้าอี้เหมือนเดิม

     วันนี้หวานใจกลับมากินข้าวกลางวันที่บ้านด้วย เพราะตอนบ่ายหนึ่งมีนัดกับสถาปนิคนักออกแบบภายในให้มาดูบ้าน เราตั้งใจจะทุบผนังโล่ง ปรับพื้นที่ใหม่ให้โล่งน่าอยู่กว่านี้ ถือโอกาสในช่วงที่ย้ายบ้านไปอยู่อินเดีย บ้างโล่งๆจัดการเสียให้เรียบร้อย จะได้ปล่อยเช่าง่ายๆ

     สักประมาณบ่ายสองครึ่ง มีคนจากโอร็องจ์เอามือถือใหม่มาเปลี่ยนกับน้องซาวงที่อยู่ดีๆกล้องถ่ายรูปก็เสีย พอดีอยู่ในประกัน เขาเลยเปลี่ยนเครื่องให้ บริการหมดจดรวดเร็วทันใจ มาส่งให้ถึงหน้าประตูบ้านเชียว น่าทึ่งมากๆ ที่ฝรั่งเศสนี่ปกติเรื่องบริการลูกค้าจะไม่ค่อยเอาอ่าวเท่าไหร่ แต่งานนี้ชนะเลิศให้คะแนนเต็มสิบ

     อืม...เอาไปแค่เก้าพอดีกว่า เพราะตอนช่วงที่โทรศัพท์ติดต่อไปแจ้ง ต้องโทรหลายรอบมาก เดี๋ยวโอนสาย เดี๋ยวโอนสาย ต้องคอยพูดเรื่องเดิมซ้ำๆหลายรอบ

     หวานใจกลับไปทำงานต่อ สักพักโทรมาบอกว่าลืมเอาการ์ดเปิดประตูเข้าตึกที่ทำงานไป ตอนนี้จอดรถอยู่หน้าตึก ช่วยหยิบการ์ดลงมาให้หน่อย

     ฉันใส่เสื้อคลุมกันหนาว คลำกระเป๋าเสื้อคลุม มีกุญแจบ้านอยู่พวงหนึ่ง ขณะที่ประตูด้านในมีกุญแจอีกพวกนึ่งเสียบค้างอยู่

     ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ฉันไม่ได้ดึงกุญแจที่ประตูออก ปิดประตูบ้าน ลงบันไดเอาการ์ดไปส่งสามีสุดที่รักจอมขี้ลืม กลับขึ้นมาปรากฎว่าไขกุญแจประตูบ้านไม่ได้ กุญแจเข้าไปไม่มิด คาดว่าเป็นเพราะมีกุญแจเสียบอยู่ข้างใน

     บิดกุญแจติดขัดกึกกัก หน้าซีดใจสั่น ทำไงดีหว่า มือถือก็ไม่ได้เอาออกมา เสียบชาร์จแบ็ตใหม่อยู่ แต่ถึงเรียกหาสามีก็คงไม่มีประโยชน์ ลงไปเคาะประตูบ้านโรสแมรีคนดูแลตึก อยากจะถามว่าจะหาช่างกุญแจได้ที่ไหน เคาะก๊อกๆๆๆ ได้ยินเสียงหมาเห่า รอสักพักไม่เห็นมีคนเปิด สงสัยจะไม่อยู่มั้ง

     รวบรวมกำลังใจ สติอารมณ์ สมาธิและปัญญา เดินไปที่ตลาดในร่มที่ห่างจากบ้านไปหนึ่งบล้อก ที่นี่มีร้านรวงต่างๆ ตั้งอยู่หลากหลาย น่าจะมีร้านกุญแจบ้างล่ะน่า เดินวนไปมาในตลาดอยู่นาน ในที่สุดก็หาร้านกุญแจที่รับเปิดประตูบ้านเจอ ใจชื้นขึ้นมาหน่อย ช่างกุญแจเตือนไว้ก่อนว่าถ้าเปิดได้ต้องจ่าย 96 ยูโรนะ

     วินาทีนั้นแล้ว เท่าไหร่ก็ต้องจ่ายล่ะวะ กัดฟันตอบตกลง ช่างกุญแจปิดร้าน หยิบกระเป๋าอุปกรณ์เดินมาที่บ้าน ช่างลองเคาะกุญแจก๊อกแก๊ก แล้วหยิบแผ่นฟิล์มเอ็กเรย์เก่าๆพับครึ่งออกมาเสียบช่องประตู เมื่อแผ่นเอ็กเรย์สอดเข้าไปกั้นตรงเหล็กเกี่ยวล็อคประตูแล้ว เขาเรียกฉันให้ไปช่วยเขย่าๆประตู เขย่าอยู่สองสามที...ประตูเจ้ากรรมเปิดออก

     สิริรวมเวลาทำพิธีกรรมสะเดาะกลอนไม่ถึง 5 นาที ...

     ฉันควักเงินสดที่มีอยู่จ่ายกันให้เสร็จๆตรงนั้นเลย ช่างกุญแจทำท่าเขินๆบอกว่า เสียใจด้วยนะ ราคาแพงหน่อย แต่เขาก็ปิดร้านปิดอะไรมาดูให้ทันที ฉันตอบไปว่า ไม่เป็นไร มันเป็นอาชีพของคุณน่ะ ใช้บริการกัน มันก็ต้องจ่ายเงินกันเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว

     เมื่อช่างกุญแจกลับลงไป ฉันได้ยินเสียงแม่โรสแม่รีถามเสียงแจ๋วๆอยู่ข้างล่าง



     "มาเปิดประตูเหรอ"




>> ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่






Create Date : 04 เมษายน 2551
Last Update : 4 เมษายน 2551 22:23:46 น. 5 comments
Counter : 899 Pageviews.
Share

 
ตกลงจะโมโหใครดี: หวานใจ ช่างกุญแจ โรสแมรี่ หรือตัวเองคะ


โดย: natpatcha IP: 125.24.88.130 วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:23:30:29 น.  

 
หวัดดีค่ะ ตามอ่านอยู่บ่อย ๆ แต่ไม่ได้ทิ้งคอมเมนต์ไว้ แอบแอดไว้ด้วยอีกตั้งหาก เพิ่งจะมาขออนุญาตแอดนะคะ

ช่างเฉพาะทางนี้เข้าเรียกมาเท่าไรก็ต้องยอมเค้า
เคยโดนคลาย ๆ กันแบบนี้เหมือนกันค่ะ เพราะถ้าให้ทำเองอาจต้องพังประตูกันเลย



โดย: PS-pani วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:23:37:44 น.  

 
แง้ววววววว

โรสแมรี่ ทำไมถึงทำกะฉานได้ T_T (เพลงนี้กำลังฮิตที่เมืองไทยค่ะพี่มิว 55)



ปล. หน้าปก Les hommes qui n'aimaient pas les femmes สวยจัง


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:23:58:32 น.  

 

shame_of_sins

สวัสดีคร้าบบบ



โดย: shame_of_sins วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:23:59:07 น.  

 
โมโหกุญแจสิคะ
ดันเข้าไปคาอยู่เองทำไมล่ะ!!!
อิอิอิ


โดย: ม่วนน้อย วันที่: 5 เมษายน 2551 เวลา:7:08:34 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.