- 10 Avril 11 วันอาทิตย์แม่เอ๊ย

วันอาทิตย์แม่เอ๊ย


เช้าวันนี้รู้สึกตัวจากเสียงกรนคร่อกๆ ของลูกหมา ถึงจะหลับๆ ตื่นๆ แต่รู้สึกได้ว่าแหล่งเสียงอยู่ใกล้เกินกว่าปกติ ลืมตาขึ้นมาดู ไอ้ลูกหมาที่มีชื่อเล่นว่าหมูอ้วนปีนขึ้นเตียงมานอนแทนที่ปะป๊าที่ออกไปตกปลาที่ทะเลหน้าบ้านตั้งแต่เช้าตรู่

รู้ก็รู้ว่าถ้าปล่อยไว้จะนิสัยเสีย แต่ก็อดใจอ่อนไม่ได้ เลยปล่อยตามสบายหนึ่งวัน ถ้าวันอื่นลามเลยแบบนี้โดยมีหวานใจอยู่ด้วย โดนเอ็ดไล่ลงแน่นอน ฉันรู้ว่าไอ้ลูกหมามันรู้ว่าอยู่กับแม่จะโดนตามใจเป็นพิเศษ เล่นมาปล่อยเสน่ห์ออดอ้อนเข้ามานอนใกล้ๆ เข้ามานั่งส่งตาละห้อย คอยปีนโซฟาเข้ามาซบอิงแอบขนาดนี้ ไม่ตกหลุมรักก็ให้มันรู้ไป

กิจกรรมวันอาทิตย์วันที่อากาศดีมาก มีแดดส่องสดใสแต่ไม่ร้อนจัดอย่างนี้ ดื่มกาแฟเสร็จ สายๆ พาลูกหมากับเด็กหญิงเดินลงไปที่ริมทะเล หวานใจขับรถย้อนขึ้นมากลับบ้านเอาเรือเป็ดไปเก็บที่บ้านแล้วย้อนตามมาสมทบพร้อมเสื่อเล็กๆ ให้ปูนั่ง ก่อนจะลงน้ำไปฟลายฟิชชิ่งต่อ

อยู่ด้วยกันมาสามสี่วัน ไอ้ลูกหมากับเด็กหญิงเริ่มสนิทกันมากขึ้น เด็กหญิงยังกริ่งๆ เกรงๆ ยังไม่รู้วิธีสั่งหมา แต่ไอ้ลูกหมาเริ่มสนิทใจเข้าไปนอนซบหลับที่ตักแล้ว เหลือแค่สอนให้เด็กหญิงรู้จักใช้ไม้แข็งอีกสักนิด ไม่นานน่าจะปล่อยให้ถือเชือกจูงได้

ตอนบ่ายไปไซ้คุงกันอีกรอบ ตอนแรกก็ยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะพาลูกหมาไปดีหรือเปล่า แต่ลูกหมาพอเห็นคนเตรียมเนื้อเตรียมตัวเตรียมออกจากบ้าน ก็วิ่งพล่านทำท่าตื่นเต้น ส่งสายตาถามฉัน (จริงๆ นะไม่ได้คิดไปเอง วิ่งมาหยุดข้างหน้าหันไปที่บันไดแล้วหันมาจ้องตา เหมือนรอคำอนุญาต พอพยักหน้าให้ก็วิ่งลิ่วลงไปรอที่ประตูบ้าน) จนต้องยอมให้นั่งรถไปด้วย ไปซื้อที่กั้นปิดรั้วที่สนามหลังบ้านกันลูกหมาออกไปนอกบริเวณ

พาแวะเข้าร้านหมอหมา ตอนแรกว่าจะแค่ขอนัด แต่หมอว่างเลยได้เข้าตรวจร่องรอยย่นบนหน้าตรองที่เป็นร่องน้ำตาที่ชื้นแฉะตลอดเวลา หมอเอาสก็อตเทปแตะเก็บตัวอย่างเข้าไปตรวจเจอว่ามีเชื้อแบ็คทีเรียและเชื้อรา ฉีดยาไปหนึ่งเข็ม ให้ยาทามาสองกล่อง ส่วนเรื่องยากิน ลืมไปได้เลย เพราะไอ้ลูกหมาไม่ได้โง่ ยัดยาลงคอหอยแล้วก็ยังอ็อกออกได้ เราเลยถือโอกาสให้หมอและผู้ช่วยช่วยกันให้ยาถ่ายพยาธิอีกรอบ เนื่องจากคราวที่แล้วให้กินเองแล้วไม่สำเร็จ ต้องเอายาผสมกับเนื้อไก่ฉีกยัดเข้าคอ ถึงจะได้ผล

ออกจากร้านหมอหมา แวะซื้อปลอกคอสวยสีเทอค็อยให้ ปลอกคออันเก่าเริ่มเล็กเกินไป ลงได้แต่รูสุดท้าย ปลอกคอใหม่มียี่ห้อ ดีไซน์เก๋เสริมส่งรัศมี เดินไปไหนมีแต่คนมองจ้อง บ้างเข้ามาชื่นชมใกล้ๆ

เสาร์อาทิตย์ วันเพื่อครอบครัวใกล้จบวันแล้ว สรุปความคืบหน้ากันนิดนึง ฉันยังคงเป็นแม่มือใหม่ คอยแต่ห่วงใยกลัวไปหมด คอยมองซ้ายขวาหน้าหลัง คอยดูว่าคนหรือตัวไหนจะเป็นยังไง ลูกๆ ที่ต้องดูแลไม่ได้มีแค่เด็กหญิงกับลูกหมา ยังมีหวานใจที่กินยากล่อมระงับอาการปวดขาจนกึ่งๆ ล่องลอยด้วย

พอหวานใจถามฉันว่าเป็นยังไงบ้าง ฉันบอกได้แค่ เหนื่อยและเกร็ง พาทั้งเด็กทั้งหมาทั้งผู้ใหญ่ล่องๆ ลอยๆ ออกนอกบ้านไปเมืองที่คนเยอะๆ อย่างนี้ครั้งแรก อย่ามาบอกว่าอย่าเครียดทำใจสบายๆ ฉันทำไม่ได้ ไม่ใช่วิสัยฉัน (ฉันกำลังทำตัวเป็นแม่ ที่เห็นอนาคต เห็นความเป็นไปได้ของอุบัติเหตุที่อาจเข้ามาได้ตลอดเวลา) หวานใจทำใจสบายๆ ได้ เพราะรู้ว่ามีฉันคอยดูแลระวังให้อยู่ แต่ฉันไม่มีใครคอยมองหลังให้ ถ้าฉันหลุดก็หลุดเลย ต้องรอรอบสามรอบสี่ให้แน่ใจว่าเตรียมทุกอย่างพร้อมมูล ลงไปโบกให้หวานใจขับรถเข้าซองที่จอด เพราะรถที่ขับมีจุดอ่อนที่มองไม่เห็นขอบรถ มีน้ำให้หมาดื่ม มีกระดาษทิชชูคอยเช็ดเวลาหมาไปฉี่ใส่ร้านเขา มีเสบียงคอยส่งให้เด็กหญิงยามรู้สึกหิว ถ้าทุกอย่างราบรื่นพร้อมมูลนั่นล่ะ ถึงจะชิลล์ๆ สบายๆ ได้


พรุ่งนี้วันจันทร์ วันเริ่มทำงานอีกครั้ง มีหลายอย่างหลายเรื่องต้องลงมือให้เรียบร้อย แปลกดีที่ไม่รู้สึกว่าเป็นเรื่องหนักหนา อาจจะเป็นเพราะว่าใช้เวลาวันหยุดเสาร์อาทิตย์กับครอบครัว เต็มที่กับช่วงเวลาพักผ่อน (หรือเปล่า หรือเป็นแค่ช่วงที่มีสิ่งอื่นสำคัญกว่างาน) ช่วงเวลาปล่อยวาง ไม่ต้องคิดเรื่องงานการเป็นหลักเรียบร้อยแล้ว




>> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่







Create Date : 10 เมษายน 2554
Last Update : 10 เมษายน 2554 23:25:26 น. 0 comments
Counter : 1270 Pageviews.
Share

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.