- 18 JANVIER 08

สวมแหวนแต่งงาน


--- Les alliances qui nous lient ---





หลังการรอคอย และความตื่นเต้นตกใจ เมื่อไปรับแหวนที่ร้านแล้วเจอร้านปิดปรับปรุงกระทันหันโดยไม่มีคำบอกกล่าว เมื่อวานนี้ ฉันไปรับแหวนแต่งงานที่เคาน์เตอร์ Fred ที่ห้างแกเลอรีลาฟาแย็ตต์ และได้แหวนแต่งงานของเรามาอยู่ในครอบครองจนได้

ถึงจะเหน็ดเหนื่อยจากกการเดินวนดูข้าวของที่ห้างขนมาลดราคากระหน่ำ (เดินอยู่เป็นชั่วโมง ได้แค่กระเป๋าฝากคุณนายแม่กับพี่สาวแสนสวยแค่สองใบ)แต่ตอนหัวค่ำ ฉันก็ยังกัดฟันลงไปซื้อกับข้าวสำหรับค่ำคืนสำคัญที่จะประทับใจฉันไปตลอดชีวิตอีกค่ำคืนหนึ่ง เพราะเป็นคืนที่ฉันได้สวมแหวนแต่งงานวงแรกของชีวิต

ที่บอกว่าเป็นวงแรกของชีวิตนั้น ไม่ได้หมายความว่าฉันคิดวางแผนไว้ล่วงหน้าแล้วว่าจะแต่งงานใหม่หรอกนะ แหม... ฉันเพิ่งแต่งงานมาได้ไม่กี่เดือนเอง ถ้าคาดการณ์ล่วงหน้าไปถึงจุดจบและจุดเริ่มต้นใหม่ตั้งแต่ตอนนี้มันก็ยังเร็วเกินไป

ที่บอกว่าเป็นแหวนแต่งงานวงแรก เพราะฉันกับหวานใจตกลงกันว่า จะซื้อแหวนแต่งงานใหม่ทุกๆ 7 ปี ลองนับไปนับมา คำนวณจากอายุของหวานใจกับอายุเฉลี่ยของคนในครอบครัวของเขา ราวๆ 80 ปี ได้คำตอบคร่าวๆ ว่ายังเหลือแหวนแต่งงานให้เลือกอีกประมาณ 5 แบบ วนครบรอบทุกร้านที่ตั้งอยู่ในจตุรัสวองโดมพอดี


ดั่งเช่นนโปเลียนทำพิธีสถาปนาตนเองเป็นกษัตริย์ เราสองคนจัดพิธีสวมแหวนแต่งงานของเราเอง (จะว่าไปแล้วฉันเองก็ไม่ได้แตกต่างจากโจเซฟินสักเท่าไหร่ เพราะสามวันอาบน้ำที)

พิธีการเป็นไปอย่างเรียบง่าย ที่โต๊ะอาหารค่ำ ฉันแกะสติกเกอร์เปิดถุง หยิบกล่องใส่แหวนหน้าตาเหมือนกันเปี้ยบออกมาตั้งบนโต๊ะ แล้วแบ่งกันหยิบมาเปิดดูคนละกล่อง ฉันหยิบได้วงใหญ่ของหวานใจ หวานใจหยิบได้วงเล็กของฉัน (แน่ล่ะ) นับเป็นนิมิตรหมายอันดี (อันนี้คิดเอาเอง) หลังจากนั้น คู่สามีภรรยาช่วยกันจัดฉากสำหรับถ่ายรูป ก่อนจะผลัดกันสวมแหวน


ปิดพิธีด้วยการถ่ายรูปมือที่สวมแหวนอยู่ แล้วเริ่มกินอาหารค่ำ




เมื่อวานนี้ ฉันออกไปเจอฟิลูลู แฟนเก่า+เพื่อนรัก ฟิลูลูถามว่า แต่งงานแล้วเป็นยังไงบ้าง

"แต่งแล้วก็เป็น "มาดาม" (นาง) ไง"

"เหรอแค่นั้นเองเหรอ"

"ไม่หรอก เหตุผลหลักที่ฉันแต่งงานคือฉันจะได้อยู่กับสามีของฉัน ที่จริงมันก็แปลกๆ นะเวลามองผู้ชายคนหนึ่ง แล้วบอกตัวเองว่า คนนี้แหล่ะที่ฉันจะร่วมชีวิตด้วย และรู้สึกเหมือนกับปิดประตูไม่รับผู้ชายอื่นเข้ามาในชีวิตแล้ว เรื่องเร้าใจแบบนั้นคงจะไม่มีอีกแล้ว แต่ในอีกมุมหนึ่ง มันเป็นการก้าวไปสู่อีกขั้นหนึ่งของชีวิต ไม่ต้องติดอยู่กับความคิดความกังวลที่ว่า ผู้ชายที่เราคบอยู่เป็นคนที่เราจะร่วมชีวิตด้วยหรือเปล่า เขารักเราจริงหรือเปล่า เขาจริงจังกับเราหรือเปล่า แล้วฉันจะตัดสินใจแต่งงานกับเขาหรือเปล่า มันช่วยลดคำถามที่กวนใจและกินเวลาคนโสดประเภทนี้ไปได้เยอะเลย เป็นการตัดสินใจที่เปิดประตูเข้าสู่เรื่องราวอีกเรื่องหนึ่ง ให้ทำสิ่งที่ต่างออกไป"



และสิ่งที่ต่างออกไปสิ่งหนึ่ง ก็คือ การสวมแหวนแต่งงานอยู่ที่นิ้วนางข้างซ้าย นี่ไง





>> ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่






Create Date : 18 มกราคม 2551
Last Update : 18 มกราคม 2551 19:11:13 น. 1 comments
Counter : 824 Pageviews.

 
แอบมามองแหวนเพลินไปเลยค่ะคุณมิว ...


โดย: JewNid วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:20:22:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.