จนถึงวันนี้ เชื่อว่านักอ่านตัวยงชาวไทยน้อยคนนักจะไม่รู้จักชื่อนักเขียนชาวญี่ปุ่นผู้นี้ ฮารูกิ มูราคามิ บ้างรู้จักเคยได้ยินชื่อ ได้ยินคนกล่าวขวัญถึงแล้วหมั่นไส้ ตัดสินใจไม่หยิบอ่านเอาดื้อๆ บ้างได้ยินกิติศัพท์ฟังเสียงลือเสียงเล่าอ้างแล้วหลงเชื่อ หากยังละล้าละลัง ตั้งใจอยู่แล้วเล่าว่าสักวันจะหยิบขึ้นมาอ่านสักหน บ้างอ่านงานเขียนของเขาผ่านตาแล้วร้องลั่น อ่านไม่รู้เรื่องเลย! บ้างร้องลั่น เจ๋งดี บ้างร้องลั่น เจ๋งดี อ่านไม่รู้เรื่องเลย
สำนักพิมพ์กำมะหยี่สุดจะหาถ้อยคำใดมากล่าวถึง คำสาปร้านเบเกอรี ผลงานแปลเรื่องสั้นของฮารูกิ มูราคามิ นักเขียนเอกที่เราหลงใหล จากการร่วมมือร่วมใจของบรรดาแฟนคลับในชุด แฟนมูราคามิรวมหัว ลำดับ 2/3 นี้ ด้วยเราได้เปิดใจเล่าที่มาที่ไปและความตั้งใจของเรา ผ่านคำนำใน เส้นแสงที่สูญหาย เราร้องไห้เงียบงัน ผลงานในชุดเดียวกันเล่มแรกไปหมดสิ้นแล้ว
สำนักพิมพ์กำมะหยี่จัดทำหนังสือเล่มนี้ เพราะ เราชอบหนังสือเล่มนี้ ความชอบนั้น บางครั้งไม่มีเหตุผล บางครั้งมีเหตุผลมากมาย และบางครั้งเป็นเหตุผลที่ไม่สามารถเขียนบรรยายได้ เปิดอ่านหน้าต่อไปเถอะค่ะ อย่ามัวเสียเวลาอ่านคำนำสำนักพิมพ์อยู่เลย
>> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
