- 24 SEPTEMBRE 07

นักแปลจอมขี้เกียจ

--- Je suis une paresseuse traductrice ... ---


      เมื่อสักครู่ลังเลว่าจะอัพบล้อกหรือแกะ "ช้ำจนชิน" ดี

     สุดท้าย หันมาอัพบล้อก ซึ่งตอนนี้กลายเป็น "งานประจำ" งานหนึ่งในชีวิตไปเสียแล้ว ... ทั้งๆ ที่บล้อกก็ออกจะเงียบเชียบขนาดนี้ แต่ก็ไม่วายเคยมีนิตยสารฉบับนึง ยกให้เป็น "หนึ่งในบล้อกที่น่าจับตามองของเมืองไทย" เชียวนะ ในฐานะบล้อกนักแปลเจ้าของผลงานหนังสือดังหลายเล่ม (เขาหมายถึงหนังสือดังแต่ตัวนักแปลไม่ดังหรอก)

      ฉันละงงๆ ว่าบล้อกฉันมันมีอะไรน่าจับตามองในฐานะบล้อกของนักแปลเหรอ เพราะบล้อกฉันก็เล่าเรื่องของตัวเองเป็นหลัก ไม่ค่อยได้เขียนถึงศาสตร์ในการแปล หรือเปิดมุมมองเปิดหูเปิดตาคนอ่านรู้จักอาชีพนักแปลเสียเท่าไหร่

     ตอนแรกที่เห็น ฉันก็กรี๊ดกร๊าดดีใจ เที่ยวอวดใครๆ ไปทั่ว หลังจากนั้นก็เก็บมาแอบเกร็งเล็กน้อยว่า ตายแล้ว ... อย่างนี้ก็หยุดเขียนไม่ได้สิ เดี๋ยวจะไม่สมกับตำแหน่งที่เขาอุตส่าห์ยกให้

     ฉันเขียนบล้อกมาสามปีแล้ว เคยผ่านอาการติดบล้อก-เบื่อบล้อก-รักบล้อก-เกลียดบล้อก มาหลายรอบจนรู้แล้วว่าธรรมชาติของการเขียนไดอารีบนบล้อกน่ะ มันไม่ต้องรอให้มีอะไรน่าตื่นเต้นเข้ามา หรือเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลไปไหน เดี๋ยวชีวิตมันก็จะส่งเรื่องราวมาให้อยู่เสมอ ไม่ต้องห่วง

     ห่วงแต่ว่า มีอารมณ์จัดเวลาว่างมาเขียนถึง หรือมีวิจารณญาณในการแยกแยะว่าเรื่องราวที่เข้ามานั้น นำมาเขียนถึงได้มากน้อยขนาดไหน มันจะกระทบคนรอบข้างหรือกิจการงานที่ติดต่ออยู่หรือเปล่า


      เมื่อวันเสาร์ พี่มีนพาหลานๆ มาเยี่ยมคุณตาคุณยายและน้ามิว แม่ผ้าไหมหลานสาวกำลังจะต้องสอบปลายภาค คุณยายเลยต้องจับติววิชาภาษาไทยเล็กน้อย

     ฉันโผล่หน้าเข้าไปดู เห็นตัวอย่างคำถามในข้อสอบภาษาไทยเด็กป 1 สมัยนี้แล้วตกใจ

- น้องสาวของแม่เรียกว่าอะไร
ตอบ - น้า - อันนี้โอเค ... สมควรจะรู้เอาไว้

- เงินที่เหลือจากค่าขนมเรียกว่าอะไร
ตอบ - เงินออม -

- สถานที่ไปจ่ายภาษีเรียกว่าอะไร -
ตอบ - สรรพากร - เฮ้ย ... ต้องรู้จักคำนี้ตั้งแต่ ป. 1 เลยเหรอเนี่ย

     พี่มีนบอกว่า เดี๋ยวนี้ผ้าไหมอ่านหนังสือเก่ง อ่านได้คล่องแล้ว แถมชอบอ่านชอบเขียนด้วย หลังจากที่ก่อนหน้านี้ชอบวาดรูปมาก ส่วนใบหม่อน หลานชาย ยังไม่คุ้นกับน้าที่ไม่ค่อยเยี่ยมหน้าไปเยี่ยมเยียน พอเห็นหน้าน้าแล้วหันหนี หลบหลังพี่เลี้ยง ทำเสียงงอแงไม่ยอมให้อุ้ม

     ครั้นเริ่มคุ้นเคยก็หมดเวลาทำความรู้จักกันต่อ วันอาทิตย์ บ่ายๆ พี่มีนพาครอบครัวกลับศรีราชา ..เฮ่อ และเพื่อไม่ให้เสียเที่ยวมาเยี่ยมน้า น้าเลยต้อนหลานๆ ไปถ่ายรูปหน้าบ้าน โดยมีคุณพ่อของเด็กๆ คอยพากย์ให้ออกท่าทาง เช่น อมมะนาว ทั้งหมดตรง หมุนตัว และนำร้องเพลงประกอบลีลาต่างๆ สารพัด ส่วนฉันก็ใช้แคนดี้ไล่ยิงเด็กไปเรื่อยๆ


      เมื่อคืน ฉันรู้สึกถึงคำว่า "ร้อนก้น" อย่างเป็นรูปธรรมมาก เพราะเมื่อตอนเย็น เดินออกไปซื้อเบียร์มาใส่ตู้เย็นไว้ กะว่าแปล "ช้ำจนชิน" ให้ได้ครบโควตาประจำวันแล้วจะออกไปเอนหลังอ่านหนังสือ Les enfants de la liberté ต่อให้จบ

     แกะๆ ไปสองสามย่อหน้า เริ่มกระสับกระส่าย อยากหยุดเต็มทน กัดฟันแกะจนแล้วจนรอด สุดท้าย ทนไม่ไหว ผลักภาระปัดไปรวมกับโควตาของวันต่อไปหน้าตาเฉย ทั้งนี้ มีข้ออ้างน่าเกลียดมากๆ ว่า โอ้ย ...ยังเหลือเวลาอีกตั้งสองเดือน ตอนนี้แกะไปไม่น้อยแล้ว เหลือวันทำงานอีกแค่ 20 วันเท่านั้นก็จะจบเล่ม

     ปิดคอม ออกไปนั่งนอกบ้านอ่านหนังสือแกล้มเบียร์ ปิดหูปิดตาปิดสำนึกรู้สึกผิดชอบชั่วดี ไม่สนใจว่าเดือนหน้าจะต้องมีธุระเข้ากรุงเทพฯ ขอวีซ่าและทำใบขับขี่สากล และยังมีงานดูแลเวบไซต์ใหม่ที่รับปากจะทำร่วมกับจอย ยังเหลืองานติดต่อประสานงาน งานเขียนบทความและอื่นๆ อีกมากมาย ควรจะแปลหนังสือเก็บเป็นสต๊อกให้มากที่สุดก่อน

     ดึกๆ หวานใจโทรศัพท์มาให้เปิดเวบเคมดูหน้าตากันให้ชื่นใจ และถึงจะเปิดคอมอีกรอบ ฉันก็ไม่ลงมือทำงานต่อ เที่ยวเล่นอยู่บนเน็ต หาสาระไม่ได้ เมื่อหวานใจกับฉันลากันเรียบร้อย ฉันกลับไปรินเบียร์ ตะลุยอ่านหนังสือหนาๆ เล่มนั้นจนจบ (อ่านสนุก สะเทือนใจ ได้ภาพดี -- แต่ก็ยังคงตัดสินไม่ได้ว่าอยากจะทำเรื่องย่อเสนอแปลหรือเปล่า)

     เบียร์หมด เข้าครัว หยิบของกินเล่นในตู้เย็นมากินอย่างหน้ามืดตามัว (ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นของทอดทั้งสิ้น แคปหมูอย่างนี้ ปาท่องโก๋ทอดกรอบตัวเล็กๆ อย่างนี้-- )

          เพิ่มความอวบอ้วนแน่ๆ แต่ ณ วินาทีนั้น ฉันไม่สนแล้ว ...เดี๋ยวไปลดน้ำหนักเอาที่ฝรั่งเศส (ด้วยเนยแข็งเหรอยะ คุณนาย)





>> ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่






Create Date : 24 กันยายน 2550
Last Update : 24 กันยายน 2550 20:59:51 น. 1 comments
Counter : 841 Pageviews.
Share

 
แปลเถอะค่ะพี่มิวเรื่องใหม่น่ะ
ให้คนอ่านฝรั่งเศสไม่แตก(อย่างเต้ย)ได้อ่านมั่ง
หลานพี่มิวน่ารักอ่ะ โดยเฉพาะหลานชาย


โดย: ต.เต้ย IP: 124.157.206.18 วันที่: 26 กันยายน 2550 เวลา:12:16:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.