- 23 Mars 09 - แยกกันไปเคลียร์ศึกส่วนตัวก่อน แล้วค่อยย้อนมาอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข

แยกกันไปเคลียร์ศึกส่วนตัวก่อน แล้วค่อยย้อนมาอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข

On se separe pour le retour avec le bonheur total .

ฉันกับหวานใจที่ฮ่องกง
นานๆ กลับมาบ้านที ฉันรู้สึกเหมือนกำลังกอบโกย กอบกู้เวลาแบบดั้งเดิมที่ห่างหายไปยาวนานกลับมาในช่วงเวลาสั้นๆ

เริ่มจากโหมกินอาหารที่ถูกปากที่ตักกินกับข้าวมื้อละหลายจานอย่าง แกงเหลืองหน่อไม้ดอง กับต้มหน่อไม้กับกระดูกหมู ฝีมือคุณนายแม่ กินสลับกันมาสองสามมื้อแล้วและยังสามารถกินได้ต่อไป เมนูที่แจ้งไว้สำหรับพรุ่งนี้คือหอยดอง จะหอยแมงภู่หรือหอยนางรมก็ได้ กินได้หมด กลับมาเที่ยวนี้ยังไม่ได้ไปกินเกี๊ยวปลาของโปรดที่เนินหย่องเลย ไหนจะส้มตำ และอาหารอีสาน โอย... ท้องแตกก็ยอม

นอกจากโหมกินอาหาร ตกค่ำ ฉันยังโหมอ่านบทความต่างๆ ที่เขียนลงนิตยสารต่างๆ ที่ส่งมาถึงบ้าน แล้วคุณนายแม่สอดที่คั่นหนังสือไว้ให้ ถึงฉันจะเป็นคนเขียนบทความเหล่านั้นกับสองมือที่จิ้มแป้นพิมพ์ แต่การอ่านต้นฉบับหน้าจอจะมาเทียบกับการอ่านแบบที่ได้รับการจัดหน้า พิมพ์ลงนิตยสารได้อย่างไรเล่า

ระหว่างวัน เป็นการทำงานที่คั่งค้าง เกลาต้นฉบับแปลได้คืบหน้าเป็นอย่างยิ่ง จนแทบจะมั่นใจได้ว่าเสร็จตามกำหนดที่ตั้งไว้แน่นอน โล่งใจ กลับไปจะได้เริ่มงานอื่นต่อ

ในเรื่องนี้ คิดดูแล้วก็แปลกดี ฉันทำงานที่บ้านนี้ได้มากกว่าตอนที่อยู่อินเดีย เหมือนสมองโล่งโปร่ง มีสมาธิมากกว่า อาจจะเป็นเพราะไม่ต้องรับภาระหน้าที่ในการสวมบทบาทอื่น อยู่ที่นี่ ฉันเป็นลูกสาวของพ่อแม่ เป็นนักแปลที่เริ่มงานตอนบ่าย เนื่องจากตื่นเที่ยง ทำงานลากยาวไปเรื่อยๆ จนถึงกี่โมงก็ได้ตามใจปรารถนา ตามกำลังจะทำไหว หยุดพักกินข้าวที่แม่เตรียมตั้งสำรับไว้ให้ ไม่ต้องกังวลคอยคิดสรรเอง ไม่ต้องมีคนที่ต้องคิดเมนูให้ในตอนกลางวันให้มันจุฬา ส่วนมือค่ำกับหวานใจ

พูดถึงหวานใจ ใช่ว่าฉันจะไม่คิดถึง แต่ฉันเองก็เหมือนกับเขา คือ อยากอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ไม่ต้องมีเรื่องให้ทุกข์ใจจนไม่สามารถมีความสราญใจเวลาอยู่กับอีกฝ่ายหนึ่ง จึงอยากจะมีเวลาแยกตัวไปจัดการเรื่องกวนใจให้เรียบร้อยก่อน

อ่านแล้ววกวนหรือเปล่า งั้นขออธิบายใหม่

เรื่องของเรื่อง คือ หวานใจจะนำความรู้สึกเวลาอยู่กับฉันเป็นมาตรวัดว่าชีวิตของเขากำลังมีความสุขหรือเปล่า เวลาอยู่ที่ทำงานไม่ได้อยู่กับฉันแล้วเขาต้องต่อสู้อย่างดุเดือดกับเสือสิงห์กระทิงแรด เขาไม่หวั่น เพราะรู้ว่ามันคืองานเป็นหน้าที่ที่เขาต้องทำ แต่เมื่อหมดเวลางาน เวลากลับมาอยู่กับฉัน เป็นช่วงที่เขาควรจะมีความสุข ความสบายใจ หากวันใดเรื่องงานยุ่งยากจนเขาไม่สามารถตัดความกังวลทิ้งไป แถมความอึดอัดใจนั้นมากางกั้นไม่ให้เขามีความสุขกับฉันได้ แสดงว่าเรื่องงานมันชักจะหนักหนามากไปแล้ว เขาต้องรีบจัดการเคลียร์ทางนั้นให้เร็วที่สุด เพื่อจะกลับมามีชีวิตที่สงบสุขใจกับฉัน

สำหรับฉัน ในตอนแรก ฉันคิดว่าชีวิตคู่ควรจะอยู่ด้วยกันทั้งยามสุขและยามทุกข์ แต่หลายหนเลยที่การอยู่ร่วมกันในยามทุกข์ไม่สามารถช่วยให้อะไรดีขึ้นได้ เพราะการแก้ปัญหาจำเป็นต้องทำด้วยตนเองเพียงลำพัง

ไม่ใช่เพียงแต่เขาฝ่ายเดียวเท่านั้นที่มีเรื่องร้อนใจในงาน ฉันเองก็มีเรื่องงานการเข้ามาก่อกวนใจยามอยู่กับเขา เช่น ส่งงานไม่ทันตามกำหนด ด้วยเหตุผลง่ายๆ คือ เวลาในการทำงานของฉันลดลง เนื่องจากฉันกำลังใช้ชีวิตคู่ ไม่ได้มีเวลาทำงานจนถึงดึกดื่นแค่ไหนก็ได้และไม่สามารถทำใจจดจ่อกับงานได้โดยไม่ต้องสนใจเรื่องปากเรื่องท้อง เรื่องว่าคืนนี้จะกินอะไร จะต้องออกไปซื้อกับข้าวตอนกี่โมง ฯลฯ

ในตอนนี้ ฉันจึงเริ่มเข้าใจในสิ่งที่หวานใจทำอยู่ คือ แยกไปจัดการกับศึกส่วนตัวของตัวเองให้เสร็จเรียบร้อย แล้วค่อยกลับมาเจอกันตัวโล่งๆ ฉันจึงพอใจที่ช่วงนี้ได้กลับมาบ้าน เป็นสาวโสดชั่วคราว มีเวลาให้ทำงานจนถึงดึกดื่นกี่โมงก็ได้ เป็นลูกสาวที่รอกินอย่างเดียว ช่วยคิดเมนูให้แม่ออกไปซื้อไปหามาทำให้ เพื่อที่ฉันจะได้ทำงานที่สายเกินกำหนดมากแล้วชิ้นนี้ให้เสร็จ

ก่อนจะกลับไปอยู่กับสามี ทำหน้าที่ภรรยาที่ดี ด้วยจิตใจสดใสปลอดโปร่ง ส่วนหวานใจก็ไปเคลียร์เรื่องหนักหนาในการงานกับเจ้านายที่ปารีสให้เรียบร้อย แล้วกลับมาเจอกับฉัน


มาใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุขกันอีกครั้ง


ป.ล. ภาพประกอบ เป็นภาพเก่าแก่มากสมัยยังอยู่ฮ่องกงกันเมื่อสามปีที่แล้ว


ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่






Create Date : 23 มีนาคม 2552
Last Update : 24 มีนาคม 2552 12:32:18 น. 0 comments
Counter : 865 Pageviews.
Share

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.