- 27 juin 07

ไปออกทีวี


      อย่างที่เคยเกริ่นๆ เอาไว้ เมื่อวันพฤหัสที่แล้ว ฉันไปออกทีวีมาค่ะ

      บล้อกที่แล้วเล่ากระโดดข้ามไปเลย ไม่รู้ทำไม สงสัยอยากจะลืม ไม่อยากเอ่ยถึง แต่อัพบล้อกเสร็จแล้ว หวานใจส่งรูปที่ถ่ายไว้มาให้ ฉันเลยมาเล่าเรื่องราววันนั้นให้อ่านกันสนุกๆ และถ้ามีโอกาสจะเอาคลิปมาโชว์ในบล้อกด้วยในวันหลัง

     สาวความกันนิดนึง ทีวีกับฉันไม่ได้เป็นคนแปลกหน้ากันสักเท่าไหร่ ตอนสาวๆ ฉันเคยทำงานเบื้อหลังมาก่อน ความคุ้นชินช่วยลดความประหม่าลงไปได้บ้างนิดหน่อย จะแตกต่างก็แต่ว่า คราวนี้ไม่ได้อยู่หลังกล้อง แต่ต้องไปอยู่หน้ากล้อง เท่านั้นเอง .... สิ่งที่ฉันเป็นห่วงมากกว่า คือ เป็นรายการสด ผิดพลาดอะไรไปมันจะงามหน้า กลับมาแก้ไขไม่ได้

     ตอนที่น้องบัว ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของฟรีฟอร์มแจ้งว่า ทีวีผู้จัดการขอสัมภาษณ์ตอนบ่ายโมงวันพฤหัส แว่บแรกในใจคือ ไม่เอาหรอก เช้าวันนั้นฉันกับหวานใจจะไปยื่นเอกสารขอแต่งงานที่กงสุลฝรั่งเศส ถ้าเกิดมีอุบัติเหตุขัดข้องอะไรขึ้นมา ทำให้ต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ฉันขอเลือกการยื่นเอกสารแต่งงาน มากกว่าการออกทีวี

     แต่นึกๆ ดูอีกที จะยังไงฉันก็ยังมีเช้าวันศุกร์อีกวันให้ยื่นเอกสาร ไหนๆ ก็ล่วงเลย ขึ้นเรือลำเดียวกับนิโกโปลมาจนถึงป่านนี้ จะมาเรื่องมากเล่นตัววุ่นวายก็กระไรอยู่

     ฉันเลยตัดสินใจรับปากน้องบัวไป




     หลังจากยื่นเอกสารเสร็จเรียบร้อย ไม่มีปัญหาเอกสารงอกให้ปวดหัวอย่างน่าประหลาดใจ ฉันกับหวานใจนั่งเรือด่วนเจ้าพระยา ฟังเสียงไกด์ประจำเรือประกาศแจ้งจุดต่างๆ ริมสองฝั่งน้ำ จนถึงท่าพระอาทิตย์ ข้ามถนนเข้าไปกินก๋วยเตี๋ยวเนื้อเจ้าโปรดของฉัน แล้วข้ามถนนกลับมาเจอน้องบัวที่หน้าสถานี ASTV

      น้องบัวแลกบัตรผ่าน เดินพาสองลุงป้าเข้าไปในตัวตึก เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหน้าดุ บอกห้วนๆ ให้รอคนที่เราติดต่ออยู่หน้าประตูกระจก สักพัก มีเจ้าหน้าที่มาเปิดประตูให้ เราสามคนถึงได้เข้าไปข้างใน เดินผ่านโต๊ะที่ตั้งเครื่องคอมพิวเตอร์เรียงรายจนถึงห้องประชุมเล็กๆ ที่มีหนังสือพิมพ์วางเกลื่อนบนโต๊ะ

      หญิงสาวร่างสูง ผมเนี้ยบกริบ หน้าผ่องถือสคริปต์เข้ามา น้องบอกว่าเป็นพิธีกร อารามตกใจ ฉันหลุดปากออกไปว่า "ตายแล้ว อย่างนี้ พิธีกรก็หน้าผ่องกว่าฉัน" เจ้าหน้าที่อีกคนต้องรีบบอกว่าเดี๋ยวจะพาไปแต่งหน้าค่ะ นังนักแปลถึงได้ยอมนั่งฟังพิธีกรบรีฟสคริปต์รายการว่าจะถามอะไรบ้าง หลังจากนั้น ก็ขึ้นไปให้น้องเก้เกแต่งหน้า แต่งผม ในห้องแต่งตัวข้างบนชั้นสอง

     ไอ้เรื่องแต่งหน้านี่ ก่อนหน้านั้น ฉันไม่สนเลยนะว่าจะต้องแต่ง แต่เมื่อคืนเปิดตัวหนังสือ ตอนที่ขึ้นเวทีถ่ายรูป ฉันเห็นหน้าตัวเองในรูปแล้วตัดสินใจว่า ถ้าต้องออกสื่อออกโทรทัศน์ ฉันต้องยอมรับการแต่งหน้า บอกน้องบัวให้ถามทางสถานีด้วยว่ามีช่างให้หรือเปล่า ไม่อย่างนั้นหน้าจะมันเยิ้มไร้ราศี

     ไม่ใช่อะไรหรอก สงสารน้องนักข่าว อุตส่าห์ถ่ายรูปแล้วเอาไปลงหนังสือไม่ได้ เพราะอีป้าหน้ามันเยิ้มสะท้อนแสง

     แต่งหน้า แต่งผมเสร็จ กลับลงมาที่ห้องประชุม ขอสคริปต์เขามานั่งซักซ้อมลองตอบคำถามกับน้องบัว ตอบอย่างนี้ดีมั้ย ส่วนตัวไปมั้ย จริงจังไปมั้ย สั้นไปมั้ย ยาวไปมั้ย คำถามก็ไม่มีอะไรมาก ประวัติของฉัน ผลงาน เรื่องเอ็นกิ บิลัล เรื่องนิโกโปล


     ซ้อมยังไม่ทันจะเสร็จ เจ้าหน้าที่มาตามไปเข้ากล้อง ที่ห้องถ่ายมีฉากหลัง โต๊ะกลมสูง กับม้านั่งสูงสองตัว กล้องสองตัว ติดไมค์ ยังไม่ทันจะสูดหายใจเข้าลึกๆ เสียงนับจากตากล้องก็ดังขึ้น

     คุณพิธีกรแนะนำตัวฉันแล้วเริ่มถาม เป็นไงมาไง เรียนจบละครแล้วมาแปลหนังสือ ฉันพยายามตอบไปอย่างรวบรัดที่สุด บอกว่าบังเอิญมีโอกาสไปอยู่ฝรั่งเศส แอบซ่อนเหตุผลจริงๆ ที่ว่าอกหักพ่อเลยส่งไปรักษาแผลใจ เพราะเมื่อกี้ ปรึกษากับน้องบัวแล้ว เห็นว่าดูไม่ดี ไม่ควรตอบ

     ฉันบอกว่าฉันไปเรียนภาษาฝรั่งเศสอยู่สองสามปี คุณพิธีกรถามว่า แล้วพอเหรอคะ แค่สองสามปี แปลได้เลยเหรอคะ ... อยากจะตอบไปว่า ได้สิคะ ก็ฉันเก่ง ...

     แต่ที่ออกไปจากปากคือ เป็นเพราะชอบอ่านหนังสือน่ะค่ะ ก็เลยเรียนรู้ได้เร็ว และเคยเรียนมาก่อนแล้วตอนมัธยม คุณพิธีกรเลยสรุปให้เสร็จสรรพว่า อ๋อ ไปทบทวนวิชา ... เอ้า... ก็ได้ ทบทวนก็ทบทวน ไม่อยากบอกว่า ฉันทิ้งฝรั่งเศสตั้งแต่เอ็นฯติด แลังจากนั้นอีกเจ็ดปีก็ไม่มีฝรั่งเศสเข้ามาเกี่ยวข้องในชีวิต ตอนที่ไปเหยียบปารีสพูดไม่ได้สักคำ ...

     แต่ถ้าการบอกว่าไปทบทวนวิชาความรู้เดิมมันดีกว่า การบอกว่า ก็ฉันเก่งนี่คะ ... ก็ไม่เป็นไร

     หลังจากนั้นก็เป็นเรื่องการเข้าวงการแปล การทำหนังสือเล่มแรก ซึ่งเป็นคำถามที่ฉันตอบมาหลายรอบแล้ว ไม่มีปัญหาเรื่องการฟังแล้วเหนือจริง เรื่องรายการหนังสือ ประเภทหนังสือ ฉันเริ่มเหนื่อย เบื่อจะเกร็ง ติ๊ดเริ่มแตก พูดไปได้หน่อยนึง หันไปถามพิธีการว่า มันเยอะมากนะคะ จะให้บอกหมดจริงๆ เหรอ พิธีกรเธอก็เก่งมากนะคะ ช่วยอ่านสคริปต์ตอบให้ฉัน ... เฮ่อ

     เรื่องความแตกต่างระหว่างการเป็นนักเขียนกับนักแปล พอถึงตรงนี้ มือไม้ฉันเริ่มออก ขณะที่ปากพูดไป มือปัดป่าย หูของฉันก็ได้ยินเสียงตากล้องหัวเราะกิ๊กกั๊ก

      ต่อด้วยเรื่องเอ็นกิ บิลัล... ฉันก็สรรเสริญเขาไป ตามที่ตัวเองรู้สึก ...


      ตอนท้ายๆ เรื่องภาพเปลือย และเลือดที่โผล่มาในเรื่อง ฉันกับพิธีกรเริ่มเถียงกันไปมาว่ามันมีน้อยหรือมีเยอะ เธอว่ามันเยอะ ฉันสวนไปว่า ไม่เยอะหรอกค่ะ เป็นเรื่องธรรมชาติ เด็กฝรั่งเศสเขาเห็นการเปลือยเป็นเรื่องปกติ เพราะตามหาดหน้าร้อนนอนอาบแดดเต็มไปหมด และในเรื่องไม่ได้ใส่เข้ามาแบบไม่มีเหตุผล อยากใส่ก็ใส่ เพื่อเรียกแขกเสียหน่อย แต่ถ้าเป็นเด็กไทย สงสัยต้องขอนักอ่านที่โตนิดนึงนะคะ


     เรื่องโป๊ไม่โป๊ยังไม่ทันได้ข้อสรุป เวลาใกล้หมด คุณพิธีกรให้ฉันเล่าเรื่องย่อของนิโกโปล ฉันพยายามเล่าให้รวบรัด รู้เรื่อง ชวนติดตามที่สุด แต่คุณพิธีกรคงเห็นว่าไม่พอ เลยบอกว่า ดูท่าทางคุณอธิชาไม่ค่อยอยากบอก สงสัยจะต้องไปติดตามอ่านเอาเอง ... ถูกต้องแล้วค่าา--- ฉันนึกในใจ

     ปิดท้ายรายการด้วยการเชิญผู้ชมโทรเข้ามาชิงหนังสือสามเล่ม สามท่านแรกจะได้หนังสือไป ....

     "เดี๋ยวฉันจะเซ็นลายเซ็นให้ค่ะ" ฉันพูด

     รายการจบลงด้วยดี (มั้ง) มีผู้ชมโทรเข้ามาอย่างล้นหลาม แม้แต่พนักงานของผู้จัดการเองยังแอบโทรเข้ามาร่วมสนุกด้วย ก่อนกลับ ฉันเซ็นชื่อให้ตามสัญญาสาธารณะ

     ประสบการณ์ครั้งนี้ ฉันได้เรียนรู้ว่า ฉันคงจะไม่เหมาะกับการออกทีวี เพราะเผลอทำตัวกระเปิ๊ปกระป๊าบออกไปง่ายๆ แต่ก็ไม่แน่นะ ฉันคิดว่า ฉันหลุดเพราะคำตอบในใจฉันไม่ค่อยแน่น ไม่ได้เตรียมตัวให้พร้อม พอถึงเวลาเลยหงุดหงิดติ๊ดชึ่ง

      ถ้าได้ออกอีกสักสองสามครั้ง ฉันอาจจะทำได้ดีกว่านี้ ... ฮ่าๆๆๆ



ป.ล. ภาพประกอบ : หวานใจถ่ายให้ที่ห้องประชุมระหว่างนั่งรอด้วยกล้อง The Dog Leika M8



>> ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่






Create Date : 27 มิถุนายน 2550
Last Update : 27 มิถุนายน 2550 1:27:25 น. 14 comments
Counter : 960 Pageviews.
Share

 
Greeeeed !!

Cannot speak Thai tonight. Will come back to comment tomorrow na ka.

You look beautiful kha!!


โดย: MoneyPenny วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:4:12:12 น.  

 
"ตายแล้ว อย่างนี้ พิธีกรก็หน้าผ่องกว่าฉัน"


โดย: grappa วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:8:18:31 น.  

 
เฮ้ย ลืมบอกที่ตั้งใจบอก มัวแต่แซว

ชั้นว่าช่วงนี้ชีวิตเธอดีมากๆ เลยทั้งงานและความรัก
มันมักจะมาด้วยกันเนอะ
ความรักช่วยเกื้อหนุนงานจริงๆ

เมื่อไรชั้นจะเป็นอย่างนี้มั้งหว่า
มาดามมิว


โดย: grappa วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:8:21:59 น.  

 
" ฉันบอกว่าฉันไปเรียนภาษาฝรั่งเศสอยู่สองสามปี คุณพิธีกรถามว่า แล้วพอเหรอคะ
แค่สองสามปี แปลได้เลยเหรอคะ ... อยากจะตอบไปว่า ได้สิคะ ก็ฉันเก่ง "

ประโยคข้างบนนี่อ่านซ้ำหลายรอบก็ยังแอบยิ้มค่ะ ... ก็คนมั่นใจอ่ะเน๊อะคุณมิว
เรื่องเวลามันก็ไม่ได้เป็นเรื่องสำคัญอะไรเลย ถ้าหากว่าเราตั้งใจ ณ เวลาที่กำหนดนั้นนะค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:8:38:14 น.  

 
อ่านแล้วขำ

รูปมิวน่ารักดีนะเช็ทนี้
คงเป็นเพราะหวานใจถ่ายแน่ๆ เลย
อ้อ ในทีวีที่เห็นนี่ก็ดูดีนะ
เอาไว้จะรอดูเทปจริง
ตามติดบัวด้วยคน




โดย: พี่'ปราย IP: 58.8.79.69 วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:23:00:07 น.  

 
ออกทีวีน่ารักดีค่ะ ทำให้อยากรู้จักตัวจริง ผ่านตัวหนังสือ


โดย: Dublina วันที่: 28 มิถุนายน 2550 เวลา:1:11:51 น.  

 
คุณ มิว ดูๆ จากรูป เขาแต่งหน้าให้เข้ม หรือเปล่าเอ่ย

เพราะดูจากรูปใน blog ก็ สวยดูเป็นธรรมชาติดีนะคะเนี่ย

อ้อ...ลืมบอกไปว่าเป็นแฟน blog คุณมิวมาเกือบปี

แต่ไม่ค่อยได้เม้นท์ เพราะส่วนใหญ่คุณมิวเขียนblog สรุป ตรงกับใจตลอดเลย


โดย: hot oil IP: 222.123.2.74 วันที่: 28 มิถุนายน 2550 เวลา:9:49:14 น.  

 
กรี๊ดดดด ดังใหญ่แล้วนะคะ น้องสาว
เสียดายจังไม่ได้ดูอ้ะ แต่แอบอมยิ้มคำตอบที่อยุ่ในใจน่ะค่ะ อกหักจึงรักเรียน อิอิอิ
แหม ยัยพิธีกรถามน่าเกลียดเนอะ เหมือนไม่ให้เกียรติคนที่เราเชิญมาสัมภาษณ์
ส่วนเรื่องโป๊ไม่โป๊ เจ๊เบื่อสมองคนไทยจังเลยค่ะ เด็กทำอะไรผิดก็โทษหนังสือ โทษสื่อไว้ก่อน ไม่เคยคิดย้อนมองตัวเองเลยว่าทำอะไรไว้ เลี้ยงดูเด็กยังไง เฮ้อ

ลป.ตอนนี้ เจ๊เคลียร์งานอุตลุตเลยค่ะ เตรียมตัวพักร้อนยาวหนึ่งอาทิตย์

ลป.อีกที เจีชอบรูปที่มิวเซ็นต์หนังสือมากเลยค่ะ


โดย: นางกอแบกเป้ วันที่: 28 มิถุนายน 2550 เวลา:21:04:35 น.  

 
สวยจังเพื่อนเรา สวยกว่าตอนเรียนเยอะยายมิววววววววววว


โดย: อ.นกเอี้ยง IP: 203.118.112.49 วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:1:40:58 น.  

 
เข้ามาบอกว่า อ่านไตรภาคนิโกโปลแล้วนะ แต่ยังไม่จบจ้ะ
แต่ซึ้งกับคำนำจริงๆ หน่มน้อยอองตวน คงปลื้ม คุณแม่คนนี้มากๆนะจ๊ะ
จะอ่านให้จบคืนนี้แหละ เพราะหลังจากนี้ เจ๊คงไม่มีเวลาแล้ว
ตอนนี้ แค่ทำ อินวอยซ์ เก็บเงิน เจีก็ปวดประสาทจะแย่ ไหนจะต้องเคลียร์งานไหนจะต้องดูแลคนพิการ เฮ้ออออ
ยังดียังมีเรื่องตื่นเต้น ที่จะได้ไปเที่ยว
อ้อ เจ๊อัพบล๊อกแล้วนะจ๊ะ

ลป.ได้รับหนังสือแล้วบอกเจ๊ด้วยนะ


โดย: นางกอแบกเป้ วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:19:36:52 น.  

 
พี่มิวขากลับมาแล้วค่ะ

จริง ๆ แล้วอ่านหลายรอบแล้วแต่ออนจากอีกเครื่องนึงพอเข้าหน้านี้ปุ๊บดับวูบ ดับวูบ เลยไม่เคยได้เม้นต์เลย

ขอบคุณสำหรับกำลัีงใจมาก ๆ เลยนะคะ เห็นอย่างนี้จะมัวอุดอู้อยู่ในถ่ำก็กระไรอยู่ค่ะ

ฝากน้องซื้อนิโกโปลแล้ว จะเอาไปนอนอ่านตอนไปลอนดอน คอยแทบจะไม่ไหวแล้วนะคะเนี่ย แต่่ว่า.... อยากได้ลายเซ้นด้วยมั่งจัง อิอิ



โดย: MoneyPenny วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:19:49:01 น.  

 
ว้าวๆ พี่มิว สวยจังเลย อยากดูคลิปอะ



โดย: Sirinut วันที่: 2 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:42:04 น.  

 
คุณมิว หวัดดีค่ะ ตะลึงมากค่ะ ออกทีวีด้วย กำลังอ่านย้อนอยู่ค่ะ กรี้ดอีกที


โดย: แหม่ม (DesperateMommy ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:12:45 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณแหม่ม ...


โดย: Mutation วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:23:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.