16 février 11 บันทึกแม่หมา : ลูกหมาสุข แม่ก็สุข

บันทึกแม่หมา : ลูกหมาสุข แม่ก็สุข

เช้านี้ต่ืนมาเพราะเสียงหายใจครืดคราดข้างๆ เตียง

ลืมตาขึ้นมาเห็นหน้าลูกหมาจ้องเป๋งมา ผิดคาดที่ไม่ยักจะปีนขึ้นมานอนซบข้างๆ บนเตียง ไม่เหมือนตอนที่อยู่บนโซฟา ปืนขึ้นมานอนพาดครึ่งตัวแล้วหลับกรนเสียงดังสนั่น ฉันเลยต้องนั่งอยู่อย่างนั้น ขยับตัวไม่ได้เกรงใจหมา

ลุกขึ้นจากเตียง เดินนำลูกหมาลงมากินอาหารแล้วพาออกเดินไปอึและฉี่รอบเช้า เดินกันไปจนถึงชายทะเล ขากลับขึ้นเนิน ใจตุ้มๆ ต่อมๆ กลัวลูกหมาเหนื่อยแล้วนั่งเฉยๆ ไม่ยอมเดินต่อ ยี่สิบเจ็ดกิโล ฉันคงแบกไม่ไหวแน่

ด้วยความสงสารลูกหมา ไม่อยากปล่อยเอาไว้ตัวเดียวที่บ้านที่ยังไม่คุ้นเคย ฉันตัดใจโดดเรียนภาษากวางตุ้งหนึ่งวัน คืนนี้ คุณ ก.กลับมาจากเมืองไทย พรุ่งนี้ลูกหมาจะมีคนอยู่เป็นเพื่อน คงยังไม่มีเวลาสอนกลเม็ดต่างๆ ในการจัดการไอ้ตัวดื้อ แต่อย่างน้อยลูกหมาก็ไม่ต้องอยู่ตัวเดียว

ตลอดทั้งวัน ไม่ว่าเดินไปไหน ทำอะไรในบ้านจะมีหมาคอยเดินตามต้อยๆ หรือไม่ก็นั่งส่งสายตาจ้องมอง วันนี้ไอ้หนูดูผ่อนคลายขึ้น คงจะเริ่มปรับตัวเข้ากับบ้านใหม่ได้บ้างแล้ว ยอมให้กอดรัดฟัดเหวี่ยง อยู่นิ่งๆ ไม่ดิ้นพราดเหมือนตอนอยู่ที่ศูนย์ ยังเหลือแต่เรื่องฉี่ที่ยังมีปล่อยในบ้าน แม้ว่าจะพาออกไปปล่อยข้างนอกถึงสามรอบเช้า กลางวัน เย็น คงต้องค่อยๆ ปรับ ค่อยๆ จับตาดูพฤติกรรมกันต่อไป

จะว่าหนักก็หนักนะ เลี้ยงหมาแบบใกล้ชิดแบบนี้ เหมือนโดดผูกติดตลอดเวลา แต่เป็นความหนักที่ทำให้รู้สึกเบาดี เพราะใจจดจ่ออยู่กับสิ่งใสซื่อ ไม่มีหน้ามีหลัง

การเลี้ยงหมาทำให้ฉันรู้สึกมีความสุขมากขึ้นกว่าเดิม ไม่รู้สึกแว่บอ้างว้างว่างเปล่าเหงาหงอย คิดฟุ้งซ่านลากปัญหาเข้ามาสุมหัวน้อยลง หยุดความคิดทางลบความกังวลในเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้นเพราะมีสิ่งที่ต้องดูแลจับต้องได้อยู่ตรงหน้า และเป็นสิ่งที่น่ารักน่าใคร่ จนถึงตลกน่าขำกิ๊กเอ็นดูหน้าย่นๆ ท่านั่งย้อยๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความรู้สึกที่สัมผัสได้ว่าเขารักเราจริงๆ ถึงบางทีจะแอบดื้อ อยากเล่นยื้อยุดน่าตีสักป้าบเป็นที่สุดก็เถอะ







>> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่







Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2554
Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2554 20:37:23 น. 1 comments
Counter : 854 Pageviews.

 
นึกถึงน้องฟุเหยิน หมาไทยบีไซด์เดอะโร้ดฟันเหยินสมชื่อที่เคยเดินตามต้อยๆ ไปซูปเปอร์หรือไปตลาดก็ตามไป นอนหมอบคอยเหมือนได้รับการฝึกมาอย่างดี แต่เป็นหมาที่มีแผล เลยไม่เป็นหมาที่ดีกับคนอื่นๆ โดยทั่วไป หมาไม่ต่างจากคนจริงๆ ...


โดย: natpatcha IP: 125.24.160.215 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:44:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.