- 13 Jan 07

ลาแล้ว...ฮ่องกง
     คืนนี้เป็นคืนสุดท้ายของฉันที่ฮ่องกง
     พรุ่งนี้เย็นย่ำ ฉันจะขึ้นเครื่องเหินฟ้ากลับเมืองไทย
     ลองเอาพาสปอร์ตมานับดูจำนวนเที่ยวการเดินทางไปๆ มา ระยอง-ฮ่องกง เริ่มตั้งแต่เดือน มิถุนายน 05 ถึง มกรา 07

     นับได้ 11 เที่ยว ภายใน 18 เดือน ส่วนใหญ่จะอยู่นานกว่า 3 อาทิตย์ กลับเมืองไทยอย่างมาก 2 อาทิตย์ เรียกได้ว่าอยู่ฮ่องกงมากกว่าอยู่เมืองไทยเสียอีก


    ถึงฮ่องกงจะแทบเป็นบ้านแห่งที่สองของฉัน แต่ฉันรู้จักสรวงสรรค์แห่งการช้อปปิ้งแห่งนี้น้อยเต็มที

     ซึ่งเมื่อดูนิสัยส่วนตัว และกิจวัตรประจำวันของฉันแล้วก็ไม่น่าจะแปลกอะไร ฉันทำตัวเหมือนอยู่บ้านที่ระยอง เวลาส่วนใหญ่จะเก็บตัวอยู่แต่ในบ้าน ทำงานแปล งานเขียน ทำบล้อก ที่เพิ่มมา คือ การปรับตัวเรียนรู้นิสัยของหวานใจและอองตวน ทำอาหาร ทำขนม ถ่ายรูป ทุกอย่างที่ว่ามาเกิดขึ้นในอพาร์ทเมนต์ติดภูเขา มากกว่าจะออกนอกโลกส่วนตัวที่ครอบคลุมความหมายทั้งรูปธรรมและนามธรรม

     กว่าฉันจะปรับตัวให้เข้ากับสิ่งใหม่ๆ อพาร์ทเมนต์หรู ห้องน้ำที่มีอ่างล้างหน้าสองอ่าง การมีแม่บ้านทำความสะอาด เก็บล้างจาน ซักรีดผ้า อากาศที่แตกต่าง ฯลฯ เมื่อฉันเริ่มรู้สึกดีที่ได้มาฮ่องกง เมื่อฉันบอกตัวเองว่าฉันพร้อมแล้วที่จะออกไปทำความรู้จักกับฮ่องกงมากกว่านี้ หวานใจก็ได้ปรับตำแหน่ง ต้องเตรียมตัวกลับไปทำงานที่ฝรั่งเศส ทำให้ความสนใจของฉันเอนเอียงไปทาง ช่างฮ่องกงเถอะ มาดูกันดีกว่าว่าจะอยู่ฝรั่งเศสอย่างไร

     จะว่าไป เวลาที่ได้ออกไปดูฮ่องกงก็แค่มีช่วงที่นั่งซ้อนท้ายมาเกอริต เกาะเอวหวานใจออกไปเที่ยวเล่นทั่วเกาะ ข้ามไปฝั่งแผ่นดินใหญ่ตอนวันหยุดเสาร์อาทิตย์ และตอนที่หวานใจพาออกไปดินเนอร์ตามไพรเวท เรสเตอรองต์ทุกวันศุกร์ หรือไปฟังเพลงคืนวันเสาร์ ... ซึ่งที่จริง ถึงจะไม่ยาวนาน แต่ความเข้มข้นก็มีไม่น้อย

     แต่บอกตามตรง ฉันไม่ค่อยเสียดายฮ่องกงสักเท่าไหร่หรอก เพราะตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ ฉันรู้สึกเป็นคนต่างชาติที่มาอยู่ผิดที่ผิดทาง ฉันไม่เข้าใจภาษากวางตุ้งและอ่านตัวอักษรจีนไม่ออก พออยากจะเริ่มเรียน อ้าว เดี๋ยวจะต้องไปแล้ว

     ฉันคิดกระทั่งว่า ฉันน่าจะรู้สึกดีกว่าเมื่อไปอยู่ฝรั่งเศส อย่างน้อย ฉันก็อ่านป้ายประกาศตามถนนหนทางออก อ่านหนังสือพิมพ์รู้เรื่อง ฟังโทรทัศน์เข้าใจ และรู้จักสภาพอากาศและผู้คนทางนั้นแล้ว

     หวานใจบอกว่า เขารู้สึกเสียดายชีวิตที่ฮ่องกง ซึ่งเป็นความรู้สึกที่เขาไม่คาดคิดมาก่อนกว่าจะรู้สึก เพราะสำหรับหวานใจฮ่องกงน่าสนใจน้อยกว่าโตเกียวที่เขาเคยอยู่มานาน 9 ปี ไม่ว่าจะเป็นผู้คน วัฒนธรรม ภาษา และอื่นๆ แต่ช่วงเวลาที่เขาอยู่ฮ่องกงเป็นช่วงเวลาดีๆ ที่เขาไม่อยากให้หยุดลงช่วงหนึ่งในชีวิตของเขา เพราะ แฮ่ม... เขาได้ใช้เวลานั้นอยู่กับฉัน



      ป.ล. ภาพประกอบ ไม่ค่อยเกี่ยวกับเรื่องอีกตามเคย แหะๆ



>> ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่






Create Date : 13 มกราคม 2550
Last Update : 13 มกราคม 2550 22:12:16 น. 3 comments
Counter : 828 Pageviews.
Share

 
อะโฮ่ บรรทัดสุดท้ายนี่ - - - สุดยอดจริงๆ พี่มิว


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 13 มกราคม 2550 เวลา:23:48:54 น.  

 
ทุกอย่างมันก็ต้องเปลี่ยนแปลงเน๊อะคุณมิว ... เราก็ต้องค่อยๆ ยอมรับ
ปรับตัวกันให้กับทุกเรื่องอ่ะค่ะ ...


โดย: JewNid วันที่: 14 มกราคม 2550 เวลา:0:06:01 น.  

 
เพลงเพราะ ...

เพิ่งไปเที่ยวปารีสมาไม่นาน คิดว่าคุณมิวเหมาะกับที่นั่นมากจริงๆ คงมีเรื่องสนุกๆมาฝากชาวบล็อกเป็นแน่แท้

ปล. คิดถึงห้อง "ทำอาหารกับหวานใจ" จริงๆ รวมเป็นเล่มเมื่อไหร่ ช่วยกระซิบบอกดังๆด้วยนะคะ


โดย: SevenDaffodils IP: 69.140.210.74 วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:11:05:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.