สิ่งที่เห็นและเป็นไป ทุกๆวัน ที่ไปช่วยครูที่โรงเรียน ฉันบอกตัวเองว่า ไปทำบุญ แต่บุญในบางวันไม่รู้จะเป็นบาปหรือปล่าว เพราะบางวันที่ช่วยครูฝึกเด็กอ่านหนังสือ สอนเด็ก มันก็ทำให้ฉันเกิดอาการโมโหเด็ก ที่เราได้ทุ่มเท เสียสละเวลาแรงกาย แรงใจ แต่เด็กบางคนก็ยังอ่านหนังสือไม่ได้ จนอยากจะเอาหัวโขกโต๊ะให้มันเห็นว่าฉันเจ็บปวดนะเว๊ยที่พวกแกน่ะ สอนเท่าไหร่ก็ไม่รู้เรื่อง โทษเด็กก็ส่วนหนึ่ง แต่ส่วนใหญ่เลยคือพ่อแม่เด็กที่ไม่ได้เอาใจใส่ดูแลการเรียนของลูกเลย ที่สุดมันก็มาโทษครูว่า เป็นหน้าที่ของครูที่จะต้องสอนให้ลูกมันรู้ให้ได้ คนเป็นครู..ฉันนับถือว่า เก่งที่ทำใจต่อการตำหนิของผู้ปกครองได้อย่างดีเยี่ยม และทนเห็นเด็กที่ตัวเองสอนบางคนไม่พัฒนา ถ้าฉันเป็นครูคงฆ่าลูกเค้าตายไปแล้ว หากเราสอนให้มันรู้ไม่ได้ วันนี้..เรียกเจ้าไบรอันมาอ่านหนังสือ มันรีบบอก ผมอ่านไม่ได้ครับ ไม่เคยอ่านเล่มนี้ หนอยแน่..ยังมาทำลักไก่ ฉันบอก..นี่..ไม่อ่านได้ยังไง ทั้งหมดเนี่ย อ่านมาหมดตั้งแต่เทอมที่แล้ว อยู่บ้านอ่านหนังสือที่ครูให้ไปบ้างหรือปล่าว? เงียบไปเลยมันถ้าขืนเถียงจะเจอสายตาพิฆาต แล้วถ้าสายตามันคือไฟ อิไบรอันคงไหม้ไปเรียบร้อย (คิดอยู่ในใจแหละว่า อิเด็กนรก) ทุกวัน ไปรบกับเด็ก กลับบ้านมาเพื่อนโทรหาทุกวัน ปรึกษาเรื่องลูก นี่ก็อีกคน วันๆคุณน้องเธอทำแต่งาน บ้านก็ใช่จะไม่มีเงินนะ แต่คุณน้องอยู่นิ่งไม่เป็น ต้องออกบ้านทุกวัน หาเงินสนองความอยากจนลูกมีปัญหา แล้วมาปรึกษาเราซะงั้น เธอก็บ่นๆๆๆ อย่างนั้นอย่างนี้ ฉันก็เลยบอกว่า..ที่ตัวเองพูดกับพี่มาเนี่ย เอาไปพูดกับลูกสิจ้ะ บอกเด็กมันไปว่าตัวเองคิดอย่างนี้ ถามลูกสิว่า..ลูกคิดยังไง แล้วเพลาการดุด่าลงหน่อย อะไรที่ตัวเองพูดกับพี่เรื่องสามี ก็พูดกับเค้าต่อหน้า ไม่ต้องมาพูดกับพี่ เพราะพี่ไม่ใช่สามีน้อง อะไรที่ตัวเองคิด รู้สึก บอกเค้าไปเลย จะได้ร่วมมือกันแก้ไข อย่ามัวแต่ถนอมน้ำใจสามีแล้วตัวเองเก็บความรู้สึกนั้นไว้ทั้งหมด เครียดไปปล่าวๆ ไว้บอกเค้าแล้วเค้าไม่ทำ ค่อยมาคิดกันอีกที เรื่องของเรื่อง คุณน้องเธอมาบอกฉันว่า สามีไม่เคยใส่ใจความรู้สึกของเธอที่ทำงานเหนื่อย แล้วกลับถึงบ้านเขาก็ไม่ถามซักคำว่าเหนื่อยมั๊ย ฉันบอกเพื่อนไปว่า..น้องเอ๊ย..มาบอกพี่ทำไม ไปบอกสามีสิจ้ะ บอกเค้าไปเลยว่าตัวเองคิดอย่างนี้ เค้าจะได้รู้ว่าเรารู้สึกอย่างไร ในทางกลับกันน่ะ ตัวเองทำงานงกๆจนไม่มีเวลาให้สามีและครอบครัว เคยคิดบ้างมั๊ยว่าเค้าจะรู้สึกเหมือนกันว่า ตัวเองไม่เคยมีเวลาให้เค้า อีกอย่าง อะไรที่เราคิดๆ ผู้ชายมันไม่ได้นั่งทางในจนรู้ได้นี่ ว่าเราคิดแบบนี้ ถ้าไม่บอกเค้าจะรู้แมะว่าเรารู้สึกอย่างไร แล้วการที่ทำงานหนักเนี่ย สามีก็ไม่เคยบอกให้ไปทำ ตัวเองเลือกทำเอง แล้วบ่นทำไมว่าสามีไม่แคร์ น้องเล่นแสดงบทหญิงเก่ง หญิงมั่น สามีก็คิดว่าน้องเก่งสิ เค้าเลยไม่เคยถาม เพราะนึกว่าเก่งจริง ง่ายๆแค่นี้ มันต้องให้เราแจกแจงให้ฟังเชียวนะ เพื่อนหนอเพื่อน ทำเอาเราปวดหัวไปกับครอบครัวมัน หล่อนเก่งไปซะทุกเรื่องแหละ แต่พอเป็นเรื่องครอบครัว พี่ๆๆ..ช่วยหนูหน่อยดิ คิดมาสามอาทิตย์จนปวดหัว จนเราก็ปวดหัวตามมันไปด้วย ก็ยังดีที่พอปรึกษาเราแล้วมันนำคำแนะนำของฉันไปปฏิบัติ ถ้าได้ผลมาอีกละ โทรมา..พี่ๆ บลาๆๆๆๆๆๆ พี่เดี๋ยวหนูรับไปกินข้าว จนมันจะกลายเป็นน้องเราไปซะจริงๆ ชีวิตไม่เหงาไปซะทีเดียวหรอก เพราะอย่างน้อยๆก็มีน้องๆ มีเพื่อนมาปรึกษาปัญหารัก ชีวิตคู่ เรื่องลูก สารพัดเรื่อง แต่เขาเหล่านั้นต้องเรียนรู้อย่างนึงว่า ฉันจะไม่อ้อมค้อมให้เสียเวลาของฉัน ทำได้ก็ทำ ทำไม่ได้ก็ไปตัดสินใจเลือกทำเอง แล้วถ้าผิดขึ้นมา อย่ามาเล่าให้ฟัง ถีบซ้ำให้ โดยปกติ..คนเรามักเลือกที่จะทำตามความรู้สึกของตัวเองแม้จะรู้ว่าสิ่งนั้น ไม่ถูกต้องก็ตาม เพราะฉะนั้น ถ้าเลือกทำตามความรู้สึกก็จงรอรับผลที่จะตามมาเอง แต่ถ้าเลือกทำในสิ่งที่ถูกต้อง แม้จะเจ็บปวดบ้าง แต่ผลเสียมันน้อย แล้วฉันก็จะได้ไม่เหนื่อยฟัง   Create Date : 07 มีนาคม 2552 98 comments Last Update : 7 มีนาคม 2552 7:54:31 น. Counter : 673 Pageviews. Share Tweet

ฮ่าฮ่า... ผมรู้สาเหตุแล้วละว่า ทำไมพ่อน้องนิกถึงไม่กล้าตอบสนองกับอารมณ์ประชดประชันของแม่น้องนิก ขนาดทำข้าวหกใส่ ยังต้อง (กล้ำกลืนฝืน) กิน ทั้งน้ำตา ใครมันไปกล้าหือฟระ สายตาของเธอยังกะไฟโลกันตร์! ผมว่าวันที่แม่น้องนิก'รมณ์เสียน่ะ ไม่มีทางจะได้บุญหรอก เพราะใจไหม้เกรียมไปเรียบร้อย ไหม้ช่วงที่อยู่โรงเรียนไม่พอ ยังตามไป ไหม้ต่อถึงบ้านอีกคืนนึง อย่าไปทำข้าวหกใส่ซะมีอีกแล้วกัน สงสารแก แม่น้องนิกพูดถึงการเมนท์ของผมในนี้ ยังกะเคยทำมาก่อน เมนท์แล้วก็ลบ เพราะไม่ค่อยแน่ใจ ตอนนี้ปลอดโปร่งแล้วละ คุณลูกแม่โดมก็ให้หลักการมาแล้วว่า ถึงหัวใจจะปัจเจก แต่ก็ผ่านหนาวร้อนและมรสุมจนอยู่ในขั้น "ศรีทนได้" (โฆษณา) คุณนกขมิ้นก็คงไม่มีอะไรต้องห่วง พิจารณาจากสำนวนภาษา หน้าที่การงาน และเอ้อ...อายุ...(รุ่นสร้างสุข) เป็นอันว่า เย้าได้ ไม่มีปัญหา ถ้าการดำเนินชีวิตของเราเหมือนกับพิมพ์ในโปรแกรมMicrosoft Office Word ก็ดีนะครับ พิมพ์อะไรไปตั้งมากมาย พอกดลูกศรโค้งๆข้างบน ก็หมายถึง ไม่เอาละ หน้าจอโล่งเหมือนเดิม   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.197 7 มีนาคม 2552 9:34:18 น.

คุณธารดาว..ทุกวันที่เดินไปโรงเรียนเนี่ย ก็ถามตัวเองตลอดนะ ทุกย่างก้าวเนี่ย ว่า..ถอยหลังกลับบ้านซะดีมั๊ยวะ เพราะถ้าไปแล้วไปขุ่นมัวใส่เด็ก มันก็บาป แต่เด็กบางคนมันก็เหลือทนจริงๆนะ มันไม่ตั้งใจอ่ะ เราแหกปากสอนจนเหนื่อย มันไม่ตั้งใจฟัง สอนตัวต่อตัวด้วย ขนาดครูยังดุยิ่งกว่าเราอีก อย่างนั้นบาปมั๊ยล่ะ แน่นอนดิ เวลาเม้นท์ บางทีเราไม่รู้ใจเค้าเท่าไหร่ ก็ไม่กล้าเม้นท์อย่างที่ใจบอก ก็เลย ลบแล้วลบอีก แค่เขียนให้มันอ่อนลง คุณก็ดูนะ บางคน ต้องเขียนให้ตัวเองดูดี แต่เขียนอย่างที่ใจอยากพูดน่ะ มีน้อย นึกแล้วว่าธารดาวจะต้องพูดแบบนี้แน่ ว่าอย่างกับเคยทำมาก่อน ก็เพราะเคยทำมาก่อนสิ ถึงได้พูด พี่หมิ้นจ้ะ กลับมาคงได้มาอ่าน รีบตอบพ่อนักเขียนเค้าเลยนะพี่ เค้าหาว่าพี่หมิ้น รุ่นสร้างสุข เดี๋ยวนี้เค้าแยกประเภทพวกเราเป็นรุ่น ยังกับพระเครื่องแน่ะพี่ อะไรจะเก่าปานนั้น แล้วอย่างธารดาว เรียกว่า รุ่นอะไรดีล่ะพี่ ลูกแม่โดมอ่านแล้ว ช่วยนึกหาคำตอบที่จะตั้งชื่อรุ่นให้พ่อธารดาวเค้าหน่อยนะ ยิ่งคุยกันนานวัน สำนวนพี่แกเริ่มฉวัดเฉวียน บาดคอเราขึ้นทุกวัน   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.111.16 7 มีนาคม 2552 10:12:50 น.

คุณแม่น้องนิกคะ ยกให้คุณธารดาวแกไปคนหนึ่งก็แล้วกัน นี่ขนาดว่า Microsoft Office Word สามารถกดลูกศรโค้งๆข้างบน ได้ เรายังได้อ่านสำนวนพี่แกที่ทำให้แสบๆคันๆได้ซะขนาดนี้ แสดงให้เห็นถึงความตั้งใจอย่างแรงกล้าของคนเขียน ตั้งใจจะสื่อทุกอย่างตามที่ใจคิด สำหรับเรื่องรุ่น... รุ่นดับทุกข์ รุ่นสร้างสุข รุ่น... อะไรดีล่ะนะสำหรับพ่อหนุ่มนักเขียน เจ้าตัวช่วยเสนอมาสักสองสามชื่อให้สาวๆเลือกหน่อยนะ วันหยุดพาลูกเมียไปแอ่วไหนบ้างคะ   โดย: ลูกแม่โดม IP: 113.53.5.252 7 มีนาคม 2552 14:23:05 น.

ขอเป็นรุ่น "ปัดสวะ" นะ คุณลูกแม่โดม แต่ไม่หมายความว่า ปัดสิ่งไม่ดี (ที่เป็นความจริง) ออกจากตัวหรอกนะ มันแปลว่า ปัดสิ่งไม่ดี (ที่เป็นความจริง) เข้าหาตัวน่ะ 55 ผมไม่ค่อยได้เดินทางไปไหนหรอก ไม่เหมือนคุณพี่โดม วุฒิชัย แต่เห็นหนังสือของแกที่ออกมา ชื่อ เดินทางข้างใน ชีวิตผมคงประมาณนี้แหละ ทุกวันนี้พยายามไม่ไปไหนไกลเกิน 10 กิโลเมตร ไกลกว่านั้น หลง! ว่าแต่เรื่องรุ่นคุณลูกแม่โดมไม่สนใจสักรุ่นเหรอครับ ผมตั้งให้ก็ได้ น่าจะเป็นรุ่น "ปรากฏการณ์เหงา" หวังว่าคงโดน(ใจ)ไม่มากก็น้อยนะครับ   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.236 7 มีนาคม 2552 16:13:27 น.

เนี่ย มันยากจริงๆ นะการสอนหนังสือเด็ก เด็กที่พี่แม่น้องนิกสอนแล้วไม่ค่อยเข้าใจก้น่าสงสาร ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องโทษพ่อแม่ละ ที่ไม่ได้ใส่ใจ เอาแต่ทอดธุระ ผลักภาระให้ครู ลูกตัวเองแท้ๆ เฮ้ออออ   โดย: อวบ IP: 124.120.22.205 7 มีนาคม 2552 16:15:29 น.

สวัสดีค่ะพี่ๆน้องๆ รุ่นดับทุกข์ รุ่นสร้างสุข และรุ่นปัดสวะ ขอบคุณนะคะที่กรุณาตั้งชื่อรุ่นให้ "ปรากฏการณ์เหงา" ถูกใจ๊ ถูกใจ คนโสดขี้เหงาทุกอณูอากาศอย่างลูกแม่โดม จะไม่ลืมเลยค่ะว่าชื่อรุ่นนี้ได้แต่ใดมา ขอกระซิบคุณธารดาวนะคะ... เพราะไม่ทนและไม่อด จึงเลือกที่จะอยู่อย่างนี้ค่ะ ที่บอกว่าไปไหนเกินกว่าสิบกิโล แล้วหลง... แสดงว่าจังหวัดที่อยู่ไม่ใช่ถิ่นกำเนิดน่ะสิคะ น่าเห็นใจ ไปไหนก็อย่าลืมพกชื่อผู้ปกครองพร้อมเบอร์ด้วยล่ะ คุณแม่น้องนิกคะ หนูคิดไม่ผิดเลยค่ะ ที่ให้หนุ่มธารดาวตั้งชื่อให้ ไม่ใช่แค่มีพรสวรรค์ด้านการเชือดเฉือนเท่านั้น ยังมีจิตใจดี รักความเสมอภาคอีกต่างหาก ตั้งชื่อรุ่นให้ตัวเองอย่างน่ารักด้วยแน่ะ พรุ่งนี้พี่นกขมิ้นผู้อารีย์ของเด็กๆ ก็กลับมาแล้ว รีบๆเข้ามาอ่านนะคะ หนุ่มวาจาดีมีอะไรให้ยิ้มได้รออยู่ เชื่อว่า...พี่นกขมิ้นต้องชอบแน่เลย รุ่นสร้างสุข แล้วคุยกันใหม่นะคะ :)   โดย: ลูกแม่โดม IP: 113.53.5.252 7 มีนาคม 2552 16:40:43 น.

ขอแก้ข่าวหน่อยเน้อคุณลูกแม่โดม รุ่นสร้างสุขนั่นน่ะ เจ้าตัวเค้าตั้งเอง ไม่ใช่ผม... ถ้าผมนะเหรอ จะตั้งคุณนกขมิ้นว่า "รุ่นลุ้นระทึกสุขระทม" 555 คุณลูกแม่โดม ถ้าสามารถดำรงชีวิตให้อยู่เหนืออารมณ์เหงาแล้ว ก็ไม่ต้องมานั่งอด และทน ต่อเรื่องของอีกบุคคลที่เข้ามาในชีวิต แต่ว่า จริงๆแล้ว ไม่มีใครสามารถอยู่เหนืออารมณ์เหงาได้หรอก ถ้าไม่ใช่พระอริยเจ้า คุณลูกแม่โดม อาจอยู่ในสังคมที่ต้องพบปะกับผู้คนมากมาย แต่การได้พูดคุย สนทนา ใช่ว่าจะทำให้อยู่เหนือความเหงาได้นะ เคยเป็นมั้ยล่ะ บางทีอยู่ในงานรื่นเริงแท้ๆ ใจยังแอบแวบมาเหงาได้ อันนี้พูดจากประสบการณ์ของตัวเอง อายุปูนนี้ ก็ยังเป็น...ออกบ่อย ผมเคยเห็นผู้เฒ่าผู้แก่คนต่างจังหวัดที่ลูกหลานไปซื้อทาว์เฮ้าส์อยู่ในกรุงเทพฯ กลางวันแกเปิดประตูออกมานั่งหน้าบ้าน มองออกไป ก็เห็นแต่ถนนโล่งๆ บ้านแต่ละหลัง ล้วนแล้วแต่มีรั้วรอบขอบชิด แกเองก็ไม่รู้จักใคร ไม่กล้าเดินออกปากซอย ภาพนี้บรรยายความเหงาของคนอีกวัยหนึ่งได้เป็นอย่างดี เฮ้อ...วันนี้ขอความเหงาเป็นของรุ่นปัดสวะนะครับ เป็นอาการเหงาระยะสุดท้าย 555   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.197 7 มีนาคม 2552 17:47:54 น.

ขออภัยค่ะ...เข้าใจผิด ถึงว่าทำไมพี่นกขมิ้นได้ฉายารุ่นน่ารักจังเลย ผิดฟอร์มคุณธารดาว!!! เหงาระยะสุดท้าย ดีเหมือนกัน คุณก็จะไม่ได้เจอความเหงาอีกต่อไป แต่ความเหงาของบางคนมันมีวงจรชีวิตน่ะ พอมันขึ้นสูงสุด ก็จะค่อยๆลดลง ลดลงได้ที่ ก็เริ่มขึ้นสูงอีก เป็นอย่างนี้ไม่รู้จบ เรียนรู้ที่จะอยู่ก็แล้วกัน เนอะคุณธารดาวเนอะ 55 ทำไมวันนี้เหงาได้ล่ะคุณ???   โดย: ลูกแม่โดม IP: 113.53.5.252 7 มีนาคม 2552 18:08:53 น.

ลูกแม่โดมจ้ะ พี่จะบอกอะไรให้ อย่างธารดาว ถ้าจะเหงาอ่ะ นกบินผ่านหน้าแค่ตัวเดียวเค้าก็เหงาได้แล้ว หรือไม่ก็ มองท้องฟ้าก็เหงาเป็น คนมันจะขี้เหงา ภรรยานั่งข้างๆก็ยังเหงาได้อีกเหมือนกัน อย่าว่าแต่เราไปงานรื่นเริงเลยจ้ะ ว่าแต่..ความเหงาของธารดาว ไม่รู้เข้าขั้นเบื่อคนข้างเคียงหรือปล่าวนะลูกแม่โดมนะ มันต้องมีบ้างละว้า..เบื่อคนข้างเคียงเนี่ย พี่เองก็ยังเป็นบ้างเป็นบางที พอเบื่อๆดันเหงาซะงั้น มันเป็นอาการของคนอยู่ด้วยกันมานานน่ะลูกแม่โดม อย่าไปคิดอะไรมากเลย ว่าแต่..เมื่อไหร่เราจะเลิกพูดกันเรื่องรุ่นซะที ฟังแล้วขัดๆหูพิกล คุยเรื่องรุ่นไม่พอ ดันคุยเรื่องเหงาเข้าไปอีก เหมือนวัยกำลังคืบคลานเข้าสู่อะไรซักอย่างนี่แหละ ความเหงาเป็นเรื่องเศร้าของคนสูงวัย คุณโดมเค้าไม่มีภาระเรื่องภรรยาอย่างใครบางคนนี่นา ไปไหนก็ได้ไม่ลำบาก ลูกพี่เค้าก็โตแล้ว ว่าแต่ธารดาวเหอะ จะไปไหนต้องขออนุญาตใครหรือปล่าวล่ะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.99.208 7 มีนาคม 2552 22:13:51 น.

สวัสดีเด้อค่ะ หมู่เฮา คนบ้านเดียวกัน (บ้านแม่น้องนิก) กลับมาแล้วค่ะ คุยกันสนุกสนานเหมือนเดิมนิ แม่น้องนิก และ ลูกแม่โดมอย่าไปหวั่นไหวกับวาจาเชือดเฉือนพวกเรา สาว สาว สาว ของคุณธารดาวค่ะ เข้าใจว่าคุณธารดาวยื่นไมตรีจิตมาให้เราดีกว่า จากข้อมูลข้างบน วิเคราะห์ได้ดังนี้ 1. คุณธารดาวเองจริง ๆ แล้วก็ขี้เหงาเหมือนกัน แต่พยายามปัดความเหงาออกไป จึงตั้งชื่อว่าเป็นรุ่นปัดสวะ แทนที่จะเป็นรุ่นปัดความเหงา (ยอมรับในเม้นท์ที่ 7) 2. เรื่องของผู้เฒ่า ผู้แก่ ที่มาจากต่างจังหวัดมานั่งหน้าบ้านมองถนนว่าง ๆ เนี่ยก็คงเป็นเค้าแหละ แต่พยายามเบี่ยงเบนว่าเป็นคนอื่น โดยบอกว่าเป็น ผู้เฒ่า พวกเราจะได้ไม่ติดใจสงสัย เพราะมัวแต่คิดว่าคุณธารดาวเขายังไม่แก่ซักกะหน่อย 3. คุณธารดาวไปไหนไกลไม่ได้ ไม่ใช่เพราะหลงทางหร๊อก เป็นเพราะกลัวว่าออกไปไกลจะต้องไปรับเงินค่าเย็บแผล(แตก) จากแอนตาซิลมากกว่า ฟัง ๆ มาที่บ้านน่าจะหวงหยอกซะเมื่อไหร่ ออกไปไกลหู ไกลตา แบบฉายเดี่ยวคงไม่น่าไว้ใจ จินตนาการเอาว่าความหล่อ นี่เข้าขั้น สรพงษ์เรียกพี่เนอะ แม่น้องนิก และ ลูกแม่โดมคะ พวกเราไม่ต้องกังวลว่าจะมีเหตุการณ์ใด ๆ ค่ะ เพราะเรานิยมดื่มน้ำส้มมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว สมญานามนางเอกตลอดกาลเป็นของเราค่ะ..555 ดังนั้นที่คุณธารดาวเค้าตั้งชื่อว่า รุ่นลุ้นระทึกสุขระทม น่าจะสับสน+เข้าใจผิดอะไรบางอย่าง เพราะเน้นย้ำมาตลอดว่า วทจบ. รัก ๆๆๆๆ ค่ะ เอ๊า! คุณธารดาวมีอิจฉาแฮะ...เอิ๊ก ๆๆๆ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.234.190 8 มีนาคม 2552 6:06:41 น.

สวัสดีค่ะพี่นกขมิ้น คุณแม่น้องนิก และพ่อเฒ่าฯ ดีใจค่ะพี่นกขมิ้นกลับมาแล้ว และพี่แมวก็เข้ามาช่วยกันรับมือไม่ได้ขาด คุณธารดาวอาจไม่ใช่ชายหนุ่มอย่างที่คิดก็เป็นได้ พี่หมิ้นเข้าใจมองมุมนี้นะคะ หนูไม่ทันเกมซะเลย แล้วก็เห็นด้วยกับพี่แมวว่าเมื่อไหร่จะเลิกคุยเรื่องเหงาเสียทีคุณธารดาว ตอกย้ำกันอยู่ได้ ก็เคยเหงากันทุกคนนั่นล่ะน้า ...สุขระทม นี่คงต้องรุ่นที่แต่งงานกันนานๆแล้ว สุขแรกๆ ยังไม่ระทมหรอกค่ะ... สุขระทึก ต่างหากล่ะ :)   โดย: ลูกแม่โดม IP: 113.53.5.252 8 มีนาคม 2552 6:20:38 น.

ฮ่าฮ่า...โดนแระ! แม่น้องพูดเหมือนเข้ามานั่งอยู่ในใจของผมแฮะ... ก็บอกแล้ว รุ่นปัดสวะ ปัดไปปัดมาจนเข้าตัวล้วนๆ เห็นนกตัวเดียวบินผ่านนั่นน่ะ ยังไม่ถึงขั้นเทพหรอกครับ เพราะผมจำได้ว่า เคยนั่งดูมดที่พวกมันกำลังอพยพ มีบางตัวพลัดจากฝูง โอ้ย...เหงาแระ แต่ผมไม่เคยเปิดเผยเรื่องนี้ให้ใครฟัง กลัวโดนกล่าวหาว่า บ้าป่าวฟระ 555 ยอมรับ ณ ที่นี้ก็ได้ว่าเป็นโรคเหงาเรื้อรัง ไม่มีหาย คุณนกขมิ้นวิเคราะห์ก็ไม่ผิดหรอก งั้นขอปิดประทู้เหงาดีกว่าเนอะคุณลูกแม่โดมเนอะ   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.234 8 มีนาคม 2552 6:47:27 น.

แหม! มีขอสงบศึกซะด้วย คุณธารดาว ลูกแม่โดมเป็นสตรีที่มีจิตใจอ่อนโยนแฝงอยู่ลึก ๆ ค่ะ คงไม่เคืองจริง ๆ หรอกค่ะ รีบปิดประตูความเหงา ดีค่ะ เห็นด้วย แล้วเห็นมดแยกฝูงนี่ อย่าเพิ่งตีความว่าเขาไม่อยากหลงนะคะ บางทีเขาคงอยากลองแยกตัวไปเพื่อหาประสบการณ์แปลกใหม่ก็ได้นะคะ เคยสังเกตเหมือนกัน ถ้าเราเห็นคาราวานมด แล้วเราไปเขี่ย ๆ ให้ขบวนแตก บางตัวจะรีบเข้ามารวมตัวใหม่ แต่บางตัวทำเฉย ๆ แล้วก็เดินต่อไปอีกเส้นทางหนึ่ง แปลว่าฉันตัดสินใจแยกวงแล้วนะ เผื่อจะมีอะไร ๆ ที่ดีกว่า หรือ แย่กว่า ก็ขอให้เป็นเรื่องของอนาคต ระหว่างคุณธารดาว กับ นกขมิ้น ๆ น่าจะโดนกล่าวหาว่า บ้ากำลังสองก็ได้น้า..ซิบอกให่   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.234.190 8 มีนาคม 2552 7:12:54 น.

โหๆๆๆ แต่ละท่านมีอะไรเด็ดๆ ไม่มีใครเหมือน ไม่เหมือนใคร ... นับถือค่ะ   โดย: ลูกแม่โดม IP: 113.53.5.252 8 มีนาคม 2552 7:28:56 น.

ลูกแม่โดมคะ พี่ก็ชอบคำพูดสั้น ๆ น่ารัก ๆ ได้ใจความของลูกแม่โดมนะคะ โดยเฉพาะบรรดาบทกวี/บทเพลงเพราะ ๆ ที่เอามาฝากให้พี่อ่านเป็นประจำน่ะค่ะ ชอบมาก ****** ไหน ๆ เราก็จะพร้อมใจกันปิดประตูความเหงาแล้ว มีเรื่องจะเล่าสู่กันฟังค่ะ ที่ทำงานมีเพื่อนคนหนึ่ง คุณแม่เขาไม่สบาย ปกติคุณแม่เขาเป็นโรคอัลไซเมอร์ในผู้สูงอายุ อยู่แล้ว แต่มาป่วยเพราะชอบทำร้ายตัวเองจนบาดเจ็บจนต้องส่งโรงพยาบาล หลังจากกลับบ้าน ก็ไม่ดีขึ้น เขาก็สืบเสาะจนทราบมาว่ามีคลินิคแห่งหนึ่งตรงข้ามศาล แถว ๆ ถนนรัชดารับดูแลผู้ป่วยด้วยโรคนี้ จึงนำไปฝากไว้ให้ดูแลจนปัจจุบันก็ยังอยู่ที่นี่ ได้ไปเยี่ยมดูอาการของคุณแม่เพื่อนตั้งแต่อยู่ที่โรงพยาบาล พอเขาย้ายไปคลินิคนี้ก็ไปเยี่ยมต่อ เข้าไปเห็นบรรยากาศแล้วนึกภาวนาว่าขอให้บุญกุศลที่ทำไว้อย่าได้เป็นโรคนี้เลย น่าสงสารมาก เพราะนอกจากจะจำใครไม่ได้ แล้วยังมานั่งทำร้ายตัวเองด้วยอาการต่าง ๆ กันอีก ทรมานทั้งญาติพี่น้องและตัวผู้ป่วยเอง ขอโทษนะคะ ยังมีต่อค่ะ เผอิญวันนี้มีคำสั่งให้ติดตามวทจบ.ค่ะ เมื่อวานไม่ได้ไปด้วย วันนี้เลยต้องเอาใจหน่อยค่ะ ตอนนี้มารับแล้วค่ะ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.234.190 8 มีนาคม 2552 8:52:20 น.

คุณธารดาวเห็นหรือยังจ้ะ บอกแล้วพี่หมิ้นไปไหน ต้องห่วงกลับมาเปิดบล๊อก อ่านเม้นท์ธารดาวจนได้ คือ..คุณพี่เธอทนไม่ได้หากจะมีการแซวคุณพี่เธอเกิดขึ้น มันเสียหายต่อความรักอันยั่งยืนของคุณพี่เค้าน่ะ..อิๆๆๆๆๆ ส่วนเราสองคน..ในฐานะที่ มีคู่จนป่านนี้อ่ะ มันย่อมเป็นธรรมดาที่จะเกิดอาการบางวันรัก บางวันก็อยากเป็นมดหลงฝูงบ้าง ดีนะที่มีเพื่อนๆที่บล๊อกแม่น้องนิกให้ได้ระบายความในใจ เพราะถ้าเกิดไปเล่าให้คนข้างเตียงฟังล่ะก็ อาจจะเป็นแบบ.. "ฮู้ย..พูดอะไรไม่รู้เรื่อง เหงาเหงยอะไรกัน แก่จนป่านนี้แล้ว ยังจะมานั่งวาดฝันอะไรอยู่ได้ น่าเบื่ออออออออ" อะไรทำนองนี้แหละ อันนี้ พูดจากความรู้สึกของตัวเองนะจ้ะคุณธารดาว ก็ดีเหมือนกันนะที่ธารดาวเล่าความรู้สึกให้ สาวๆๆ ฟัง เพราะว่า แม่น้องนิกจะได้เรียนรู้ความอ่อนไหวของคนข้างเคียงเอาไว้ ว่าพอแก่ๆแล้วเค้าก็ยังมีสิทธิเหงาได้ ฝันได้ จินตนาการว่าเมียสวยได้และเราจำจะต้อง อือๆ ออๆ ตามเค้าไป ไม่ใช่อยู่ด้วยกันนานๆ แล้วดันมองเค้าเป็นความเคยชินที่จะพูดอะไรก็ได้ ใครว่า แก่แล้วไม่มีสิทธิเลิกกัน ยิ่งแก่ก็ยิ่งพึงระวังนะเนี่ย พี่หมิ้นคะ อัลไซเมอร์เนี่ย คนไทยไม่ค่อยเป็นกันเหมือนฝรั่งนะพี่ คุณแม่สามีเค้าก็เป็น ตอนนี้พ่อสามีบ้างค่ะพี่ หลงๆลืมๆชนิดที่ขับรถวนไปเวียนมาหาทางกลับบ้านไม่ได้ห้าชั่วโมงอ่ะพี่ ก็เลยไม่ให้ท่านอยู่คนเดียวอีกต่อไป ไม่ให้ขับรถด้วยค่ะ ตอนไปเยี่ยม พักกันที่บ้านพักที่ทะเล หนูต้องให้นิกอยู่กับท่าน เวลาที่เราจะไปไหน ให้มือถือลูกไว้ให้โทรหาแม่ บางวัน ท่านเดินออกมาจากห้อง ถามว่า พ่อจะทำอะไร สำคัญเลย พ่อลืมใส่กางเกงอ่ะพี่ เฮ้อ..จอห์นเค้าเคยถามหนูว่า หนูจะดูแลเค้าตอนแก่มั๊ย..แหมพี่ เราไม่รู้ใครตายก่อนตายหลังเนอะ ตอบยากอ่ะ ลูกแม่โดมจ้ะ..แอบคอยพี่กับพี่หมิ้นให้มาจวกธารดาวเหรอจ้ะ จะมีอะไร้ พ่อคนขี้เหงาเนี่ย พอเจอคนถูกใจ คนรู้ใจ ก็เลยเก็บอาการไม่อยู่อ่ะสิ คงจะเป็นอาการที่ว่า หาอย่างนี้มานานแล้ว ไอ้ที่คุยได้สบายอุราน่ะหายาก อิๆๆๆๆๆ..ขำพี่หมิ้น นึกว่าจะห่วงเรา คุยกับเราอยู่ดีๆ นู่นเลย ตามวทจบ.ไปซะละ อะไรกั๊นเอาใจกันแต่เนิ่นๆขนาดนี้ เห็นธารดาวเป็นดอกไม้ริมทาง จะเด็ดมาดม จะชมแล้วทิ้งไปได้พี่หมิ้นก็ รีบมาต่อไวๆนะจ้ะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.86.152 8 มีนาคม 2552 10:30:12 น.

มดตัวที่เดินออกนอกขบวนนั่นน่ะ จริงๆมันคงไม่ได้กล้าที่จะแตกแถวนักหรอก เพราะยังไงซะมันคงเจียมตัวว่า แค่มด ออกนอกแถวเกินไปมีสิทธิ์ถูกเหยียบตาย! ยังไงซะ ผมสบายใจอีกเปลาะหนึ่ง (จากจำนวนหลายสิบเปลาะ) ว่า อย่างน้อยที่สุดก็มีคุณนกขมิ้นคนหนึ่งละ เห็นมดยังคิดมาก เอ๊ย ยังซึมซับความรู้สึกของมดได้ แม่น้องนิก มาเดากันมั้ย ขากลับคุณนกขมิ้นจะเล่าเรื่องอะไรให้อิจฉา... ขณะหอมหวานน่ะ ห่างกันแค่วันสองวันยังกะจากกันเป็นชาติ อยากจะเตือนคุณนกขมิ้นระวังตัว กรุณาอย่าอยู่ที่ลับตากับวทจบ. แม้แต่พุ่มไม้บังตาเล็กๆหรือข้างรถเก๋งคันเท่ากระป๋อง อาจถูกแอบกอดหรือหอมแก้มเป็นระยะ นิดๆหน่อยๆก็เอา 555 อันนี้เคยทำมาก่อนในห้วงเวลาแบบนั้น คุณลูกแม่โดม เรื่องบทกวีเหงาๆ เพลงเพราะๆน่ะ อย่าลืมเอามาแปะไว้เหมือนเดิมนะครับ ไม่ต้องเกรงใจจะถูกกล่าวหาว่าขี้เหงา ความจริงแล้ว ผู้กล่าวหานั่นน่ะ เหงากว่า   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.197 8 มีนาคม 2552 10:57:49 น.

ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากพี่นกขมิ้น พี่แมว และหนุ่มธารดาว ไม่เกรงใจแล้วล่ะค่ะคุณธารดาวที่จะถูกกล่าวหาว่าขี้เหงา แล้วไม่ต้องกังวลว่าลูกแม่โดมจะรับไม่ได้ คุยได้ตามสบายค่ะ มีใครคอยแหย่คอยแขวะ แสดงว่ามีคนสนใจใช่หรือเปล่าคะ ช่วยให้เพลิดเพลินได้ขณะหนึ่ง ตอนนึกว่าจะโต้กลับอย่างไรดี ที่สำคัญ... “คนแปลกหน้า” กลายเป็น “คนเคยแปลกหน้า” ถ้าห่างหายไปคงคิดถึงกันนะคะ :) ========= ต่างคน ต่างเดิน เพราะบังเอิญ มาพบกัน? รอยยิ้มเธอ ที่มอบให้นั้น โลกของฉัน พลันงดงาม ========= บทกวีจากพี่ปะการัง   โดย: ลูกแม่โดม IP: 125.25.249.137 8 มีนาคม 2552 15:39:55 น.

แม่น้องนิกคะชีวิตคู่ก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ เดี๋ยวอยากให้อยู่ใกล้ ๆ เดี๋ยวอยากให้ไปไกล ๆ แล้วแต่ว่าอารมณ์ประมาณไหนค่ะ พี่เห็นมาเยอะแล้ว (แต่กำลังจะเรียนรู้ด้วยตัวเองเร็ว ๆ นี้) พี่มองว่าเป็นธรรมดาของคนมีครอบครัวค่ะ ลูกแม่โดมคะ ขอบคุณค่ะที่นำบทกวีของปะการังมาฝากกัน "คนเคยแปลกหน้า" คงอมยิ้มอ่ะค่ะ คุณธารดาวคะ วันนี้โดนดักคอเรื่องที่จะเล่าให้อิจฉา เลยไม่เล่าดีกว่า 555 อดฟังเล๊ยยย ขอบคุณนะคะ ที่เตือนให้ระวังภัยจากการถูกจู่โจม แต่เคยรับการฝึกวิชาป้องกันตัวมาค่ะ เลยไม่กลัวค่ะ สารภาพว่าเคยทำมาก่อน แล้วผลเป็นอย่างไรบ้างละคะตอนนั้น ผิดฝาผิดตัวหรือเปล่า? ช่วงที่ยังหอมหวานอยู่ก็ต้องรีบตักตวงซิค่ะ ก้าวข้ามไปอีกช๊อทหนึ่งเมื่อไม่หวานแล้วก็ต้องหมั่นเติมความหวานลงไปค่ะ ****** เล่าเรื่องต่อค่ะ เวลาไปเยี่ยมไข้ จะเห็นผู้ป่วยคนอื่น ๆ ด้วย มีทั้งผู้หญิง ผู้ชาย ส่วนใหญ่เป็นผู้สูงวัย บางคนอายุแค่ประมาณ 60 กว่า ๆ ก็มีค่ะ คุณหมอให้ความรู้เรื่องโรคดีมาก บอกอาการ บอกขั้นตอนการรักษาซึ่งมีทั้งทางยา และจิตบำบัด ถ้าเป็นมากก็ต้องอยู่นานหน่อย ถ้าเป็นไม่มาก (ควบคุมได้) ก็อาจให้กลับบ้านโดยมีพยาบาลรับจ้างไปดูแลให้แล้วแต่เจ้าของไข้ว่าต้องการไหม หรือ จะไปดูแลเอง เวลาไปนั่งดูแล้วสังเกตว่าบางคนพูดไป จิกผม, ทุบตัวเอง, บ่น, หยิก ฯลฯ ที่นี่เหมือนบ้านบางแค แต่เป็นคลินิคเอกชน ค่ารักษา+ค่าดูแลค่อนข้างแพง มองแล้วต้องเป็นคนไข้ที่มีฐานะเพราะเดือน ๆ หนึ่งมีค่าใช้จ่ายเป็นเลขห้าหลักขึ้นไป เล่ามาทั้งหมดเพราะสาเหตุหนึ่งของโรคนี้หมอบอกว่า ความเหงา การถูกทอดทิ้งก็มีส่วน นอกจากนี้ก็เป็นเรื่องของการใช้สมอง ถ้าไม่ใช้สมอง ๆ จะฝ่อไปเรื่อย ๆ ดังนั้นอย่าปล่อยให้ความเหงา ความหดหู่แทรกซึมอยู่กับเรานาน ๆ ต้องทำตัวให้สดชื่นเอาไว้เป็นดีที่สุดค่ะ วันนี้เราสี่คนหัวเราะแล้วหรือยังคะ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.234.190 8 มีนาคม 2552 21:24:00 น.

คุณธารดาวนี่ก็..จะบอกอะไรให้อย่างนึง..ถึงพยายามจะบอกพี่หมิ้น ให้ล้มเลิกความตั้งใจ..เอ๊ยๆๆๆ..ให้ระมัดระวังแค่ไหนก็ตาม แต่ความรักมันเรียกร้อง..ห้ามให้ตาย บอกให้ตาย ก็อย่างว่าแหละน่า มิเข้าจายยยยย แล้วพี่ก็หมิ้นก็ป่านนี้แล้วจ้า ทฤษฏีพี่เค้าเพียบแต่ทว่า..ปฏิบัติเนี่ย ต้องใช้เวลาหน่อยนึงไง อีอีกอย่างถอยหลังไม่ได้แล้วด้วยล่ะ ยังไงพี่หมิ้นก็จำต้องก๊อปเอาหน้าบล๊อกที่เราคุยกันไปเก็บไว้ เผื่อว่า..มีอะไรเกิดขึ้น พี่หมิ้นก็จะแบบ..เฮ๊ย น้องๆเค้าพูดถึงเรื่องนี้ไว้นี่หว่า อยู่หน้าไหนวะเนี่ย งานนี้เจ้าบ่าวเห็นทีจะแย่ 555 พี่หมิ้นคะ..ฝึกวิชาป้องกันตัวยังไงก็เหอะพี่เอ๊ย กับคนที่ตัวรักอ่ะ ท่าที่ฝึกฝนมามันเข้าหม้อเข้าไหหมดล่ะจ้ะพี่ บินพั่บๆ ไปไหนไม่รู้ และถ้าจะมี พี่ก็จะควักวิชาห้าร้อยเล่มเกวียนออกมามากกว่าพี่ ในยามรักท่าทีห้าวหาญใคร้เค้าจะนำออกมาใช้กัน จะมีก็แต่นางเอกที่ต้องการพระเอกให้ปกป้องเสมอ ดูแต่ธารดาวสิพี่หมิ้น หลงนึกว่าตัวเองเป็นพระเอกที่นางเอกต้องการการปกป้อง แล้วไงๆ ดูตอนนี้..เหงาซะ บางเวลาคงแบบ ตูไม่น่าถูกหลอกเล๊ย ถ้ารู้ว่ามันจะเป็นอย่างนี้ ไม่นั่นไม่นี่ซะก็ดีหรอก แต่บางเวลาก็ปลงๆเป็น เหมือนหนูตอนนี้แหละพี่หมิ้น ไม่ต่างกันหรอก เวลาพูดอะไรถึงเข้าขากัน เพราะเห็นทางที่ทอดเดินเหมือนๆกันน่ะพี่   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.87.138 8 มีนาคม 2552 23:01:50 น.

แม่น้องนิกคะ พี่เข้าใจค่ะว่าคุณธารดาวเค้าปรารถนาดี+ตั้งใจดีที่จะเตือนสติ หรือให้รับรู้เป็นเบื้องต้นไว้ตามประสาคนเคยมีประสบการณ์ คุณธารดาวเนี่ยนะคะ ถ้าพี่เดาไม่ผิดนะ เป็นธรรมชาติของเค้าค่ะ ไม่ว่าจะอยู่วงนอก หรือ คลุกวงในแล้วก็เหอะ ยังไงเสียก็เป็นอย่างนี้ แต่ถ้ามีคนรู้ใจไม่ต้องมากคนหรอก เพียงคนเดียวเค้าก็หายเป็นปลิดทิ้ง แต่คน ๆ นั้น ต้องเป็นคนที่เค้าคาดหวังไว้อ่ะค่ะ เค้าคงไม่อยู่ในสภาวะที่ถูกหลอกมาหรอก ค่ะแม่น้องนิก น่าจะไปหลอกเขามามากกว่า...เอิ๊กๆๆ ถ้าผิดก็ข้าม ๆ ไปนะคะคุณธารดาว   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.234.190 8 มีนาคม 2552 23:38:18 น.

พี่หมิ้นคะ หนูมั่นใจมากกกกกเลยว่า ธารดาวจะต้องถูกหลอกค่ะ ไม่งั้นคงไม่นั่งเหงาท้าวคางกลอกตาไปมาหรอกพี่..(ขำๆๆๆ) อย่างธารดาวจะไปหลอกใครเค้าได้ล่ะพี่ ประเภท..ได้ครับน้อง ต้องได้สิครับผม พี่หมิ้นต้องสงสารรรรรธารดาวเค้าให้มากๆเลยพี่ ชีวิตที่เหลือเนี่ย เอาตัวรอดไปวันๆก็ดีถมไปแล้วนะหนูว่า หรือเผลอๆบางทีพี่แกก็อาจจะแบบ..ไม่น่าสิ้นคิดเลยตู พี่หมิ้นไม่รู้ซะแล้ว คนที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียเนี่ย..หลอกเก่งแค่ไหน..เอาแค่พี่หมิ้นเป็นตัวอย่างก็ได้พี่ หลอกวทจบ.มาซะตั้งหลายปี จนใจจะขาดรอนๆ (หลอกให้รักอ่ะ) คำน้อยธารดาวเค้าไม่เอ่ยออกมาให้ภรรยาเสียใจหรอกค่ะพี่ แต่กับเราอ่ะ เผาซะไหม้ (พอๆกันหนูล่ะพี่หมิ้น)   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.65.34 9 มีนาคม 2552 7:22:05 น.

แวะมาขำคนข้างบน อย่างแม่น้องนิกว่า จะมีโอกาสได้ใช้สักกระบวนท่าไหม วิชาป้องกันตัวนั่นน่ะ 555! ผมว่านะ ทฤษฎีหรือวิชาการ อาจจะเหมาะกับวิชาชีพสำหรับทำมาหากินน่ะ แต่มักใช้ไม่ได้ผล กับ การใช้ชีวิตคู่ เพราะเมื่อหลวมตัวมาถึงขั้นนี้แล้ว สรรพทฤษฎีที่รู้มาจะถูกเก็บใส่ลิ้นชักเอาไว้อย่างไม่รู้ตัว เนื่องจาก ในช่วงเริ่มต้นของความรัก มันก็ไม่ได้มีทฤษฎีอะไรอยู่แล้ว (คนที่เขียนทฤษฎีเกี่ยวกับความรัก คือ คนที่ไม่เคยมีความรักอย่างจริงจัง) ช่วงเริ่มต้นของการครองคู่ จะเป็นการใช้อนุความรู้สึกเพื่อจะปรับตัวเองตามสัญชาตญาณ เช่น รู้สึกว่าจะต้องปรับบางอย่างให้เข้ากันให้ได้ ฉันควรลดไอ้นั่นนิด ส่วนเธอเพิ่มอันนั้นหน่อย ประมาณนี้ พอผ่านการบ่มเพาะด้วยกาลเวลาไปสักพัก ปัจเจกความรู้สึกก็จะเริ่มออกมา เช่น ฉันรู้สึกว่า ที่ฉันทำให้เธอนั่นน่ะ ออกจะเกินไปหน่อยนะ แล้วทุกคู่ที่อยู่ด้วยกันได้ต่อไป ไม่ใช่เพราะความรักคงที่ หวานแหววดังเดิมหรอก แต่เป็นเพราะมีความอดทนเพิ่มขึ้นต่างหาก ต้องถามแม่น้องนิกดูว่าจริงมั้ย 555 สมมติว่า เกิดผิดพลาด หรือความอดทนไม่ได้เกิดขึ้นเลยระหว่างการครองคู่ เหตุผลจะเริ่มออกมาทำหน้าที่แทนทุกความรู้สึก เป็นเหตุผลจริงๆ และปฏิเสธไม่ได้ว่ามันเป็นความจริงตั้งแต่ก่อนหน้าจะรู้จักกันด้วยซ้ำ 1. ฉันเป็นแบบนี้ 2. เธอเป็นแบบโน้น มันจะมีมากมายหลายสิบข้อ มาเล่าสู่กันฟัง อย่าฟุ้งซ่านเน้อ ต่างคน ต่างไป เพราะไม่ใช่ จึงคลาด รอยยิ้มเธอ ที่มอบให้นั้น โลกของฉัน พลันวิปลาส   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.197 9 มีนาคม 2552 7:28:30 น.

โอ้...เธอจ๋าเธอ วิปลาสเสียแล้ว :)   โดย: ลูกแม่โดม IP: 203.149.16.35 9 มีนาคม 2552 8:23:09 น.

อ๊าว ๆๆ แม่น้องนิก เหตุไฉนจึงมากล่าวหาว่า พี่ไปหลอกท่านละคะ ไม่นะ !(ไม่ใช่ไม่จริง) จะรำคาญไหมถ้าจะเล่าอะไรนิด ๆ ค่ะ เมื่อก่อนพี่ไม่ได้ชอบอะไรเป็นพิเศษค่ะ แค่คิดว่าเป็นเพื่อนพี่ชาย พี่สนิทกันทุกคน แต่มีอยู่คนหนึ่งที่พี่ชอบเขามากเป็นพิเศษ แต่สุดท้ายเป็นได้แค่พี่ชายคนหนึ่งค่ะ ชีช้ำ (ไม่ถึงกับชอกช้ำระกำทรวง) สุดท้ายก็เป็นคนนี้แหละค่ะ คุณธารดาวคำน้อยไม่เคยเอ่ยให้ภรรยาเสียใจ เป็นสุภาพบุรุษดีแล้วค่ะ แต่ถ้ามีเครื่องดักฟังซ่อนอยู่จะรู้ค่ะ ว่าปากกับใจไม่ค่อยจะตรงกันมั๊งคะ หรือแปลงสัญญาณผิดพลาด ****** ลูกแม่โดมคะ อย่าเงียบไปนะคะ ช่วยหาบทกวีมาตอบคุณธารดาวหน่อยค่ะ ****** คุณธารดาว ไม่ปฏิเสธเม้นท์ที่ 21 ใช่ไหมคะ นั่นไง นึกแล้ว... ข้อ 1 กับ ข้อ 2 พูดกันบ่อย ๆ ค่ะ บางครั้งบอกว่าอย่าเปลี่ยนเลยเวียนหัว เดี๋ยวจำไม่ได้ว่าคุณ(น้อง)ชอบอะไร คุณ(พี่) ชอบอะไรอ่ะค่ะ เรื่องฟุ้งซ่านเป็นมานานแล้วค่ะ ช่วงนี้เพียงแค่เพลา ๆ ลงบ้างเท่านั้นค่ะ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.120.8 9 มีนาคม 2552 8:32:49 น.

แฟ้มบุคคล ขอปรบมือให้ ลูกแม่โดมค่ะ มีอีกไหมคะ แบบนี้น่ะค่ะ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.120.8 9 มีนาคม 2552 8:34:14 น.

รู้สึกว่าจะโดนเข้าไปหลายเมนท์ ถูกหลอกมั่ง ไปหลอกเค้ามามั่ง สุดท้ายวิปลาส อย่างหลังดูจะเข้าทีที่สุด 555!   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.236 9 มีนาคม 2552 19:46:59 น.

พูดไม่ออก บอกไม่ถูก ... วิปลาส ปัดเข้าตัว :D   โดย: ลูกแม่โดม IP: 125.25.248.124 9 มีนาคม 2552 19:55:40 น.

จากคนพูดเยอะ กลายเป็นคนพูดน้อย จากคนไม่เคยเหงา ก็ยอมรับว่าเริ่มจะขี้เหงา อ่านแล้วจับได้ว่าเริ่มน้อยใจแล้วซิคะ โถ ๆๆๆ ทำกับคุณธารดาวได้ลงคอ ในสามคนเนี่ย ใครหนอใจร้ายที่สุด   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.237.150 9 มีนาคม 2552 21:56:27 น.

ไม่มี๊ ไม่มี น้อยจงน้อยใจอะไรกัน แค่ยังนึกไม่ออกว่า จะตอบยังไงดีเท่านั้น แต่จะว่าไป การปะทะคารมกับสาวสามสไตล์นี่ ทำเอาสมองบวมเหมือนกัน 555 ดับทุกข์ : มักไม่ค่อยเล่นกับความรู้สึก (อาจจะหมดไปแล้วเรื่องความรู้สึก) พูดแต่เรื่องจริง ความจริงน่ะ ยอมรับได้ง่ายๆซะที่ไหน ผู้ชายที่ยอมรับว่า ความจริง คือความจริง ชีวิตจะหงอยมาก ขอบอก ลุ้นระทึกสุขระทม : อาจจะเข้าใจชีวิตหลากหลาย เด็ดเดี่ยวตามสายงาน ชีวิตดูมีหลักการ กฏเกณฑ์ แต่จริงๆยังเผลอฟุ้งซ่านทุกๆ 15 นาที เคลิบเคลิ้มทุกๆสายเรียกเข้า ปรากฎการณ์เหงา : อาจดูเดียวดาย เปลี่ยวเหงาทุกๆจังหวะหัวใจเต้น แต่ก็พร้อมจะอยู่แบบเอกเทศต่อไป เมนท์น้อย แต่ถึงวิปลาส กลัวซะที่ไหนกัน อย่าเผลอให้ได้จังหวะแล้วกัน 555   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.239 10 มีนาคม 2552 3:56:43 น.

เฮ้อ..เหนื่อย..เหนื่อยหัวเราะค่ะ แต่ละคร้งที่เปิดบล๊อกมาอ่าน มันก็มีเสียงหัวเราะเกิดขึ้นในใจและรอยยิ้มที่หุบไม่ลงซะที ตอบธารดาวก่อนเลยว่า..จริงจ้า!! แหม คนมีคู่แล้ว ก็รู้ทางกันเป็นอย่างดีสิ พูดอะไรออกมามันก็เป็นไปในทางเดียวกันทั้งนั้นแหละ ความรัก ไม่มีทฤษฎีไหนที่จะใช้ได้ผลหรอก มันต้องนำมาปรับใช้กับคู่ของใครของมันจริงๆด้วย มันก็จริงอย่างธารดาวว่านะ คนที่อยู่กันไปนานๆ คือคู่ที่ทนต่อข้อไม่ดีของกันและกันได้ ยิ่งอยู่กันไปก็ยิ่งจะต้องปรับตัวซึ่งกันและกันมากขึ้นทุกที ธารดาวว่ามั๊ย พี่หมิ้นคะ ถ้าโลกนี้ มีแต่ความสมหวัง โลกคงไม่วุ่นวายขนาดนี้หรอกพี่ ขนาดว่าสมหวังยังต้องมีคำว่า อดทน เข้ามาเกี่ยวข้อง พี่ไม่เชื่อถามธารดาวดูสิคะ อย่างหนู หวังจะมีแฟนแบบติ๊ก หนูยังไม่สมหวังเล๊ย ยังดีนะพี่ ที่จอห์นเค้ามาจีบ ติดหล่มซะขนาดนี้อ่ะ หนูก็สมมุติตัวเป็นโคลนดูดซะจมมิด จะไปไหนรอดล่ะพี่ พี่หมิ้นไม่รู้จะรู้หรือปล่าวว่า..สวยไม่สวยไม่สำคัญค่ะ ผู้ชายมีสเป็คในเรื่องความชอบที่ต่างกันไปพี่ ไม่งั้น คนไม่สวยจะมีแฟนหล่อเร้อ ลูกแม่โดมจ้ะ..หนูต้องหัดลับฝีปากบ่อยๆ คิดเร็วๆนะคะ เพราะไม่งั้นธารดาวฟัดซะเลือดซิบอ่ะ อันนี้..พี่ก็ช่วยมากไม่ได้จ้ะ ตัวใครตัวมัน ตัวพี่เองยังต้องตอบให้รอดก่อนเลย พี่หมิ้นก็เช่นกันจ้ะ แต่ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรง พี่ก็จะพยายามกู้ชีวิตน้องให้ถึงที่สุด เดี๋ยวจะหาว่าไม่ดูแลกัน ลูกแม่โดมสังเกตสิจ้ะ นานวันเข้า พ่อนักเขียนเธอปล่อยคารมซะเราอึ้ง ปัจเจกความรู้สึกเงี้ย..เหตุผลเงี้ย เฮ้อ..พี่ธารดาวคะ เวลาผู้หญิงโมโหเนี่ย เค้าไม่คำนึกถึงคำว่าปัจเจก หรือเหตุผลอะไรหรอกค่ะ ศิราณีฟันธง!!! เรารู้แต่ว่า สามีรัก เพราะงั้นเวลาโมโห แม่ก็แว้ดอย่างไม่ดูหน้าดูหลังอะไรหรอก พอหายโมโหค่อยง้อสามีต่อไป เพราะรักเค้าต้องอภัย   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.92.206 10 มีนาคม 2552 5:04:48 น.

ก๊ากกกก..พี่หมิ้น มาดูธารดาวตอบสิคะ ไม่มี๊ ไม่มี น้อยใจอะไรกัน แต่นึกหาคำตอบแก้สาวๆไม่ทันเท่านั้นเอ๊งงงงงง แบบ จะพูดยังไงให้แสบดีน๊า สาวๆพวกนี้แสบดีจริงๆ เถียงไม่ออกซักคำอ่ะพี่หมิ้น กว่าจะหาได้ คงไปเปิดตำราน่าดูล่ะพี่หมิ้น อย่าว่าแต่ธารดาวสมองบวมเลย แค่แม่น้องนิกตอบธารดาวคนเดียวเนี่ย เม้นท์ไว้แล้วเดินไปรับลูก กลับมาถึงจะต่อติดนะ ทีเดียวจบมันนึกไม่ออกอ่ะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.92.206 10 มีนาคม 2552 5:10:36 น.

สวัสดีค่ะ เย้ ๆ ๆ คุณธารดาวคนเดิมกลับมาแล้ว กลัวข้อกล่าวหาจะเป็นจริง...เอิ๊ก ๆ ๆ เมื่อคืนคงนอนไม่หลับเพราะมัวแต่หาทางเอาคืน ส่วนนกขมิ้นก็นอนไม่หลับเพราะฟุ้งซ่านไม่เลิก กลัวจะมิสคอล มาหลับอีกทีตอนตีสามกว่า ๆ เพราะสังหรณ์ใจว่าจะมีคนมาเข้าฝันโดยอาศัยบล็อกแม่น้องนิกเป็นสื่อกลาง...เฮ้อ...และแล้วฝันก็เป็นจริง (ฝันว่าโดนดาวจิก เผอิญดาวประจำบ่าที่เป็นเสมือนเกราะป้องกันภัยส่วนตัวทำหน้าที่ป้องกันไว้อย่างแข็งขัน เลยไม่มีผลกระทบอันใด) คุณธารดาวพูดได้ถูกใจค่ะ ช่วงนี้ขอเป็นแบบนี้ไปก่อน อีกไม่นานก็จะเหมือน ๆ แม่น้องนิกละมั๊งคะ นกขมิ้นจะเข้ามาปรึกษาเป็นระยะ ๆ นะคะ มีข้อแม้ว่า ห้ามเห็นใจลูกผู้ชายด้วยกันนา ขอให้ออกความเห็นแบบเป็นกลางที่สุดนะคะ ****** แม่น้องนิกคะ คนไม่สวยแต่ได้แฟนหล่อ หมายถึงตัวเองหรือหมายถึงพี่คะ...555 ตรงข้ามกับพี่นะคะ เวลาพี่โมโห วทจบ. พี่จะเงียบค่ะ (แต่ไม่ซึม แบบคิดแผนเอาคืนในใจเท่านั้น) จน วทจบ. ต้องบอก พูดซิครับ ๆๆ ไม่งั้นพี่จะรู้หรือครับ อะไรทำนองนี้ค่ะ...ขำเหมือนกัน อย่าลืมติวเข้มลูกแม่โดมนะคะ อย่างที่บอก ลูกแม่โดมเป็นคนอ่อนโยน จะตามเราพวกอ่อนนอก แข็งในไม่ทันอ่ะค่ะ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.237.150 10 มีนาคม 2552 5:33:06 น.

ความจริงที่ต้องพูด! 555 สถานภาพของสตรี โสด----นางฟ้า โสดมีคู่----สุดที่รักของผม แต่งงานแล้ว-----แท็กซี่ป้ายเหลือง ไม่ได้แปลว่าสามารถวิ่งรับส่งผู้โดยสารโดยคิดราคาตามมิเตอร์ แต่แปลว่า เป็นแท็กซี่ที่ถูกต้องตามกฎหมาย แต่งงานเกิน 10 ปี------แท็กซี่ป้ายดำ แปลว่า ยังเป็นแท็กซี่ และยังถูกต้องตามกฎหมาย เพียงแต่ผู้โดยสารไม่ค่อยนิยม 555 ตอนกลายสถานภาพเป็นป้ายดำนี่แหละ มารยา 500 เล่มเกวียนยังไม่พอใช้ ส่วนสถานภาพของผู้ชาย ไม่ได้มีค่าอะไรเลย ไม่เคยเลอเลิศถึงขั้น เทพบุตร ไม่เคยเป็นสุดที่รักของนางฟ้า นางฟ้าบอกให้เป็นผู้ชายเลวๆ เขาก็เป็นได้เสมอ บอกให้เป็นควาย เขาก็จะเป็นให้ดู (ขอให้บรรลุเป้าหมาย) สุดท้าย เขาจะเป็นผู้โดยสาร เจอแท็กซี่ป้ายดำ เขาจะหงุดหงิด ป้ายเหลืองก็มีบ่นๆหน่อย (บ่นการจราจร) แต่ยังพยายามจะโดยสารนางฟ้าอยู่เสมอ เมื่อมีโอกาส 555 สามสาวมีอะไรแย้งก็ว่ามา 555   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.236 10 มีนาคม 2552 8:47:19 น.

ความจริงที่ต้องบอก คุณธารดาวคะ ไม่รู้เรื่องอ่ะค่ะ ไม่เข้าใจนะ แท๊กซี่ป้ายดำ , ป้ายเหลือง ยังเห็นตามถนนมีป้ายเขียวด้วยค่ะ ลืมป่าว? ขอเป็นป้ายเขียวดีกว่า ลดภาวะโลกร้อน.. ทุกวันนี้เวลาเรียกแท๊กซี่ ขอแค่เห็นป้ายแดง ๆ หน้ารถ ที่เขียนว่า "ว่าง" เท่านั้นแหละค่ะ คุณธารดาว (คุณเทพบุตรสุดแสบ)   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.120.8 10 มีนาคม 2552 9:05:34 น.

ขำอีก อ่านแล้วขำอีก พี่หมิ้นขำเหมือนหนูมั๊ย ธารดาวบอก มีอะไรแย้งก็ว่ามา มีแน่ล่ะ..พี่หมิ้นตอบส่วนของพี่หมิ้นไปแล้ว ถึงตาแม่น้องนิกนะ สิบปีแท๊กซี่ป้ายดำเชียวเหรอ ไม่บอกก็ไม่รู้นะว่า หมายถึงธารดาวคนเดียวเลย เพราะอย่างแม่น้องนิกเนี่ย ต้องใช้มารยา+สาไถ ไถๆแถๆไปเรื่อย เติมความรักให้หวานชื่นตลอด เค้าจะได้รักเราตลอดไป เพราะหาเมียบ่าวระดับห้าดาวไม่ได้อีกแล้ว มันก็ต้อง..นิยมไปตลอดสิจ้ะคุณธารดาว คำว่า ผู้โดยสารไม่ค่อยนิยมน่ะ หมายถึงตัวเองหรือปล่าว..เฮ้อ!!!! คนเรา แก่ๆแล้ว มันต้องหัดทำตัวให้คนข้างเคียงเร้าใจบ้าง ไม่ใช่แก่แล้วแก่เลย นั่งเหงาเศร้าแม้กระทั่งมองเมฆบนท้องฟ้าก็ยังเศร้า อะไรจะขนาดน้านนนน พี่หมิ้นคะ..เอ่อพี่ๆๆๆ ไม่สวยแต่แฟนหล่อ หนูหมายถึงตัวเองค่ะพี่ แต่ถ้าพี่หมิ้นจะรับไปบ้างก็ได้นะพี่นะ ไม่ว่ากัน คิกๆๆๆ แหม..พี่ มุขไม่ธรรมดาเหมือนกันนะจ้ะ คุณธารดาว แซวพี่หมิ้นกันหน่อยเร้ว..พี่หมิ้นคะ อิตอนโปรโมชั่นลดแลกแจกแถม ใหม่ปิ๊งป๊างเนี่ยพี่ วทจบ.พูดคำไหน มีสร้อยต่อท้าย ไพเราะจังค่ะ ซักเอ่อ...ห้าปีให้หลังพี่สังเกตนะคะ ว่าจะมีครับต่อท้ายอีกมั๊ย หนูก็ขำพี่เค้าเหมือนกันนะเนี่ย นึกถึงตัวเองตะก่อนกับจอห์น หนูก็ค่ะๆๆๆ ตลอดพอกัน เดี๋ยวนี้..อะไรล่ะ ทำไม!! จะบ้าเหรอ อิๆ พี่หมิ้น หนูรู้สึกหนูโหดกับสามีมากไป พอเริ่มเป็นป้ายดำ ชักอยากไล่ผู้โดนสารขี้บ่นขึ้นมาดื้อๆอ่ะพี่ หนูไม่รู้ตัวเองว่า ติดพูดคำว่า โอ๊ย..เวรกรรม!เมื่อวาน อบชิกเก้นนักเก็ตให้ลูกกิน แล้วไหม้ หนูก็..โอ๊ย..จอห์นเค้าอยู่ใกล้ๆเค้าต่อให้ว่า เวรกรรม! หนูบอก..ตะกี้พูดอะไรนะ เค้าบอก..ผมพูดว่า เวรกรรม แมวชอบพูดคำนี้ไม่ใช่เหรอ.. โห พี่หมิ้น เค้าสังเกตหนูขนาดนั้นเชียว ไม่รู้ที่ได้บ่นๆไป พี่แกทนมาได้ไง แต่มันก็ค้านคำพูดธารดาวนะพี่นะ ที่ว่าผู้โดยสารไม่ค่อยนิยม โอกาสน่ะมีเสมอแหละธารดาว แต่เขาไม่พยายามที่จะโดยสารนางฟ้าหรอกจ้ะ มันไม่คุ้มน่ะ เพราะว่าถ้าเมียจับได้เนี่ย มันจ่ายแพง ไม่คุ้มเล๊ย ให้ตายเหอะเพราะงั้น เค้าคงต้องปล่อยนางฟ้าลอยผ่านหัวไปก่อน ถ้าขืนลองดี มันจะเสียมากกว่าได้ เมียอย่างเรา..หึๆๆๆ ดูเหมือนโง่ แต่จริงๆแล้วกรดเรียกแม่เลย จะว่าไปก็..สงสารผู้เป็นสามีเหมือนกันนะเนี่ย เค้าคงแบบ..สงสารตัวเองน่าดูเลย นึกว่าจะได้หญิงเรียบร้อย แต่กลายเป็นเรียบเป็นร้อย   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.102.200 10 มีนาคม 2552 10:38:20 น.

้ฮ่า ฮ่า+% แวะมาขำ ถูกหรือไม่ถูก ไม่รู้ละ   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.236 10 มีนาคม 2552 10:56:14 น.

แม่น้องนิก พี่ละนั่งขำก๊าก ๆๆๆ นายเห็นก็ งง บอกว่า วันนี้มีคนมาส่งถึงที่ทำงานหรือไง (เอ๊า นายท่าน แขวะ ข้าน้อยจนได้ซิน่า มาเองคร๊าบบบบ) อยากรู้จังว่าธารดาวออกศึกมากี่ปีแล้ว ถึงได้เริ่มคิดอยากจะนั่งรถนางฟ้าซะแล้ว แต่ไม่ว่ากันอยู่แล้ว เพราะจับมือเป็นมิตรกันแล้วก็พยายามไม่เห็นข้อบกพร่องละกัน เรื่องพูดเพราะนี่เป็นนิสัยของพี่ท่านค่ะ จะโกรธ จะไม่พอใจ จะมีหางเสียงตลอด (ยกเครดิตให้หน่อย ในฐานะหวานใจ) ****** วันนี้ลูกแม่โดมสงสัยงานรุมเนอะแม่น้องนิก   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.120.8 10 มีนาคม 2552 11:14:56 น.

รายงานตัวค่ะพี่ๆ และพ่อหนุ่มฯ ยังไม่ "วิปลาส" นะคะ (วันนี้มีประชุมทั้งวันค่ะ)   โดย: ลูกแม่โดม IP: 203.149.16.31 10 มีนาคม 2552 12:34:48 น.

พี่หมิ้นคะ หนูกำลังนึกภาพที่วทจบ.โมโหแล้วลงหางเสียงว่าครับน่ะค่ะพี่ คงน่ากลัวพิลึก.. ขำพี่หมิ้นแซวธารดาว พี่ดูนะจ้ะ..ว่าผู้ชายเนี่ย เป็นแบบนี้ ออกศึกไม่กี่ปี มีบาดแผลนิดๆหน่อยๆแค่นี้ ทำอยากมีนางฟ้า หารู้ไม่ว่าจะต้องทนไปอีกนาน และนางฟ้านั่นน่ะก็ได้แต่ฝัน วาดภาพฝันว่าจะมี..แต่ไม่มีโอกาส   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.110.54 11 มีนาคม 2552 4:29:28 น.

สวัสดีค่ะ แม่น้องนิกพูดยังกับรู้แน่ะ เห็นภาพใช่ไหมว่าคนที่พูดเพราะ ๆ นี่เวลาโมโหเป็นยังไง พี่ตั้งชื่อตอนนี้ว่า "เม็ดขนุนเป็นเหตุ" พี่สองคนไปงานบวชงานหนึ่งด้วยกัน งานแบบนี้เชื่อได้ว่าของหวานครบเซ็ทนะคะ อู๊ยยย..ของชอบพื้นฐานของพี่เลยค่ะ ส่วนใหญ่เจ้าภาพที่คุ้น ๆ กันแบบนี้เขาจะมีขนมจัดเป็นชุด ๆ แจกแขกขากลับ แต่สำหรับพี่เจ้าภาพมองตาก็รู้ใจ จัดให้เป็นชุดพิเศษ คือ มากกว่าชาวบ้านเขาค่ะ โดยเฉพาะเม็ดขนุนของโปรด วันเกิดเหตุ เจ้าภาพเขาบอกตอนไปลากลับว่าให้ขนมมาชุดหนึ่งนะ พี่ก็ขอบคุณแต่ไม่เห็นของ ขาไปพี่ไปกับลูกน้อง ขากลับ วทจบ.มาส่ง คนชอบอ่ะ พี่ก็ถามลูกน้องว่าขนมอยู่ไหน ลูกน้องบอก ท่าน....เอาไป พี่ก็ไปตามทวง เห็นทำหน้าตายไม่รู้ ไม่ชี้ พี่เขาทำท่าทางขึงขังบอกไม่เห็น โดยคิดว่าพี่ไม่รู้ สุดท้ายยอมรับว่าเอาให้คนอื่นที่งานไปแล้ว ดูซิขัดใจแต่วันเลย..ฮึ... พี่ก็ออกอาการโมโห+งอนใส่ ทีนี้แหละโดนดุค่ะ บอก "พี่บอกแล้วว่าไม่ดีต่อสุขภาพไงละค๊าบบบ (เน้นเสียงหนัก ๆ )+++...." พี่ฟังแล้วเหมือนกับเวลาที่พี่โดนพี่ชายดุเวลาทำผิดยังไง ยังงั๊นเลย สงสัยรู้แกว ดีนะที่ไม่เจอไม้เรียว...555 พี่จึงต้องเงียบ มีควันออกหูหน่อย ๆ ค่ะ ****** ผู้ชายนะแม่น้องนิก ถึงแม้ว่าจะกรากกรำ ทำศึกมาขนาดไหน เขาก็ยังคิดว่าเขามีค่า มีราคาอยู่ค่ะ แบบรถโบราณบางยี่ห้อ ยิ่งเก่า ยิ่งแพงค่ะ คุณธารดาวเข้ามาอ่าน คงพยักหน้าเห็นด้วย (เข้าทางเค้าละ) ****** ลูกแม่โดมคะ วันนี้มีประชุมอีกหรือเปล่าคะ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.232.214 11 มีนาคม 2552 5:22:48 น.

สวัสดีค่ะพี่นกขมิ้น พี่แมว และคุณหนุ่มฯ วันนี้มีประชุมต่ออีกวันค่ะ รถโบราณยิ่งเก่ายิ่งแพง...ก็จริงนะคะ สำหรับหนู ชอบรถตลาด มือหนึ่งค่ะ บำรุงรักษาง่าย ไม่เรื่องมากดี 555 ดีใจนะคะได้อ่านเรื่องหวานๆจากพี่หมิ้น เรื่องมันๆจากคุณแม่น้องนิก และก็เรื่องกวนๆจากคุณหนุ่มธารดาว :)   โดย: ลูกแม่โดม IP: 203.149.16.35 11 มีนาคม 2552 8:35:39 น.

แม่น้องนิกเอ๊ย จะเอาความจริงมาพูดทำไมเนี่ย 555 นางฟ้านะเหรอ...ก็แค่ฝันแหละ ผู้ชายคนไหนบ้างจะไม่แอบฝัน แต่ความฝันบางอย่าง ได้แต่เก็บและหวงแหนเอาไว้เต็มเหนี่ยว ให้ใครรู้ไม่ได้ เพราะเรายังจะต้องโดยสารแท็กซี่ส่วนบุคคลไปอีกนาน (เปลี่ยนเป็นป้ายเขียวก็ได้) และจนกว่าชั่วชีวิตจะหาไม่ มีเรื่องเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ผมเคยเจอคนรู้จัก คนหนึ่ง ถูกภรรยาทำร้ายตลอด ขั้นลงไม้ลงมือจริงๆนะครับ ผมถามเขาว่า ทำไมไม่ยอมป้องกันตัวเลย หรืออย่างน้อยก็น่าจะสวนคืนบ้าง คำตอบที่ได้ทำเอาอึ้ง แกว่า จะทำไปทำไม กว่าจะรักกันได้นะมันยากโว้ย ... ฟังแล้วต้องคารวะ "กว่าจะรักกันได้" ถ้ามีเรื่องทะเลาะกัน นึกถึงประโยคนี้เป็นสรณะก็ดีนะผมว่า ผมชื่นชมคุณนกขมิ้นกะวทจบ. ชื่นชมระยะทางนับสิบปีกับการก่อร่างสร้างรัก เอาไว้ให้คุณนกขมิ้นแต่งงานก่อนเหอะน่า จะเข้าใจลึกซึ้งว่า สิบปีขณะเป็นคู่รักกันนี่ มีความสุขจริงๆนะ แต่พอกลายเป็นตัวจริง...มันคือความจริง ที่ต้องเผชิญทุกขณะ การแต่งงาน นัยยะหนึ่ง จึงน่าจะหมายความว่า ความสุขได้เดินทางมาจอดที่ป้ายสุดท้ายแล้ว ไม่ได้ปฏิเสธว่าการแต่งงานไม่ใช่ความสุข แต่เป็นสุขอย่างจริงๆ ไม่มีฝัน ไม่มีหวาน ไม่มีหวาม ต่อไปอาจจะได้ยินสร้อยท้ายคำพูดของวทจบ.ว่า หือ? ว่าไงนะ! หา! 555 หวังว่าคงไม่มีนะครับ คุณแม่ลูกโดมครับ รถตลาดป้ายแดงมือหนึ่งน่ะ บำรุงรักษาง่ายไม่เรื่องมากก็จริง แต่ทะเบียนรถน่ะมันจะอยู่ที่ไฟแนนซ์ซะมาก... 555   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.197 11 มีนาคม 2552 9:57:57 น.

โถ พี่หมิ้นจ๋า ช่างน่าเห็นใจพี่หมิ้นจริงๆนะ อยากกินก็ไม่ได้กิน หนูก็นั่งขำพี่อยู่เนี่ยแหละจ้ะ สงสารวทจบ.ค่ะพี่หมิ้น ตอนนี้ก็... ด้วยรักและห่วงใย นานไปนานไป ถ้าขืนยังห่วงแบบนี้อีก ก็จะโดนแบบว่า ถ้าน้องจะตายก็ตายไปตั้งแต่สาวแล้วมั๊ง ไม่ใช่เพิ่งกินนะพี่นะ จะมาห่วงอะไรกันตอนนี้ อิๆ..พี่หมิ้น..ฟังพี่หมิ้นเล่าเรื่อง แล้วทำให้นึกถึงตัวเองตอนรักกันใหม่ๆค่ะ ตอนนี้แล้วอ่ะ ก็ต่างคนต่างดูแลสุขภาพตัวเองล่ะพี่เอ๊ย อีกหน่อยพี่ระวังท่านจะบอกพี่ว่า..ตามใจอยากตายก็ตามใจ จริงมั๊ยธารดาว ช่วยย้ำเตือนความมั่นใจกันหน่อยจ้ะ ในฐานะที่เป็นชาย ซักสิบปีเนี่ย คำพูดจะเปลี่ยนไปอย่างนี้หรือปล่าว นี่ขนาดเค้าห่วงพี่หมิ้นนะเนี่ย ยังมีงอน แล้วถ้าไม่ห่วง พี่ก็งอนอีก งอนแต่พองามนาพี่นา ความอดทนของผู้ชายมักไม่ค่อยสูงยามเรากลายเป็นแท๊กซี่ป้ายดำอ่ะพี่ เฮ้อ..ยามรัก แม้เม็ดขนุนก็ยังไม่ได้กิน??? กินข้าวก็กลัวติดฟัน จะขำมากก็น่าเกลียด จะมองหนุ่มหล่อกว่าเค้าก็ไม่ได้ งอนมากก็ไม่ได้ เล่นตัวมากก็ไม่ดี ไปไหนก็ต้องหอบเราไปอวดตลอด พี่หมิ้นคิดดูสิจ้ะ..เสียยยยยเปรียบบบบ มาก ลูกแม่โดมจ้ะ..พี่แมวบอกแล้วว่า พี่น่ะใจดี มีเมตตา น่ารัก ไม่ได้มีอะไรมันๆ ถ้ามีไขมันสิ ไม่ว่า ป่านนี้ ธารดาวคงมึนตึ้บแล้วจ้ะลูกแม่โดม คงสรรหาคำอะไรมางัดเราได้ยากยิ่งแล้วล่ะ สาวๆแบบเรา หน้าซื่อตาใส ดูประหนึ่งคล้ายจะอยู่ในโอวาทจ้ะ วันนี้ เพื่อนพี่เค้ามาที่บ้าน มากินขนมที่พี่ทำ ปกติเค้าก็ทำวุ้นมะพร้าวขาย ขายดีมากด้วย เค้ามีธุรกิจขายปลาเลี้ยงส่งของเค้าอีกต่างหาก แล้วความที่อะไรที่เป็นเงินเค้าไม่หมิ่น ทำขนมขายแม้จะไม่ลำบากก็ตาม ทีนี้..ร้านที่เค้ารับซื้อขนมเค้าก็ไม่เคยรู้จักน้องคนนี้ว่ามีชีวิตอย่างไร เค้าพูดว่า.. โถ..รับแม่มาอยู่ด้วย คงช่วยกันหารค่าเช่าอพาร์ทเม้นท์สิจ้ะ แล้วเราก็ขำกันก๊าก..เนี่ยนะคน คนที่ไม่เคยมองว่าคนอื่นเค้าจะมีชีวิตที่ดีไปกว่าตัวเอง มันก็คิดแบบไม่ค่อยฉลาดได้แค่นี้ พี่บอกเพื่อนรุ่นน้องพี่คนนี้ไปว่า..เออนะ หน้าตาเรา นิสัยเราที่ปฏิบัติต่อคนอื่น มันทำให้คนอื่นมองว่า เรามันกระจอก ซะงั้น พี่บอกเพื่อนว่า ปล่อยมันคิดไป ขืนมันรู้ว่าตัวเองมีตัง มันจะหมั่นใส้ ไม่รับขนมเราขายเอา   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.87.222 11 มีนาคม 2552 9:58:48 น.

โอ๊ย สวนกันกลางอากาศนะคุณธารดาว ขอคุยเรื่องเพื่อนคุณหน่อยเหอะน่ะ คำว่า กว่าจะรักกันได้ น่ะจริงอยู่ แต่ไม่ได้หมายความว่า พอคุณได้ผมไปน่ะคุณจะตบตีผมยังไงก็ได้ พ่อแม่ผมยังไม่ตีผมนะครับ แล้วก็ปล่อยให้เมียซ้อมเพราะคำว่า กว่าจะรักกันได้ต่อไป หึๆ เจอเราหน่อยไม่ได้ ถ้าไม่พูดกันก็ให้ตัวอะไรมันเรียกพี่ละกัน ไม่รู้สิธารดาว เรื่องการตบตีสำหรับแม่น้องนิกแล้ว มันไม่เคยเกิดขึ้นอ่ะ แค่เพียงคำพูดที่เค้าทำให้เราน้ำตาตก ยังต้องคุยทำความเข้าใจให้ถ่องแท้เลยนะ แม่น้องนิกถือน่ะ ว่าถ้าพ่อแม่เราไม่ทำให้เราน้ำตาตกแล้ว หน้าไหนอย่ามาทำ ถ้าทำก็เตรียมใจได้ว่า..เมียจะต้องพูดให้รู้เรื่องว่าอย่าทำอีก คนเราอยู่ด้วยกัน เจ็บปวดมาด้วยกัน ทุกข์ยากมาด้วยกัน เธออ๊วกฉันยังเช็ดอ๊วกให้เธอเลย ควรเหรอที่จะมาทำให้กันเสียใจ หรือไม่จริงจ้ะ..ธารดาว พูดความจริง เสียบหัวใจธารดาว ก็รับไม่ได้ซะละ อะไรกัน ก็แค่ทำใจยอมรับว่า ชีวิตนี้ฉันไปจากเธอไม่ได้ เพราะเธอไม่ยอมให้ฉันไป เพราะถ้าไป ใครจะจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟที่บ้านให้ สำหรับสามีน่ะ ค่าใช้จ่ายทุกอย่างมันอยู่ในนั้นเบ็ดเสร็จ โอ๊ยยยย..ขำ อ้อ พี่หมิ้นคะ เพื่อนหนูอ่ะ ตอนไม่แต่งเค้าสวยเด้งเชียวพี่ แต่งไปเค้าปล่อยตัวให้อ้วน มีชีวิตแบบปล่อยตามสบายเพราะได้เค้ามาแล้วไง ทีนี้ สามีดิ เอ่ยปากออกมาว่า..น้องๆ พี่ว่า น้องไปหั่นไขมันหน้าท้องออกดีแมะ โอ๊ย..พี่เอ๊ย หนูว่าแล้ว บอกน้องเค้าไปไม่รู้กี่หน ว่าอย่ากินมาก อ้วน สามีปิดไฟสิบรอบก็ยังหลับตาไม่ลง มาตอนนี้เค้ามาปรึกษาหนูแล้วว่า..ทำไงดีพี่แมว   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.87.222 11 มีนาคม 2552 10:22:56 น.

โอ๊ยโย๋...อ่านเพลินดีจริง ฝีมือนักเขียนมืออาชีพ กับ นักเขียนบล็อกเนี่ย สูสี ถ้าเป็นหนังสือคงวางไม่ลง เผลอ ๆ ต้องอ่านซ้ำอีกรอบ ****** วันนี้คุณธารดาวน่ารัก เล่นชมก่อนก็ต้องชมตอบ และขอบคุณด้วยนะคะจากใจจริง มาคิดดูที่ผ่านมามีความสุขจริง ๆ อย่างที่บอกค่ะ ถึงจะไม่ได้มาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน 24 ชั่วโมง แต่เวลาที่ใกล้ชิดกันมีค่ามากค่ะ และจะไม่เสียใจนะคะ ถ้าต่อไปจะไม่สวีทหวานแหววเหมือนเดิม ป้ายสุดท้ายแล้วนี่คะคุณธารดาวจะไปยืนโบกรถให้อายคนอื่นเขาทำไมกัน เรื่องเพื่อนคุณธารดาว นกขมิ้นมองว่าน่าจะเกิดจากความบกพร่องของฝ่ายชายในเรื่องใดเรื่องหนึ่งที่ทำให้เธอหงุดหงิดจนต้องทำร้ายร่างกายสามี เช่น ติดการพนัน, เมาสุราประจำ, มีกิ๊ก เป็นต้น เพราะธรรมชาติของผู้หญิงเก็บกดในบางเรื่องที่ไม่ได้ดังใจนะคะ ที่สุดขอระบายออกมาด้วยการกระทำต่าง ๆ นา ๆ เท่าที่คิดได้ในขณะนั้นค่ะ แต่ถ้าไม่มีเหตุผลอะไรมาประกอบการกระทำ ก็น่าจะมีบทลงโทษบ้างนะคะ เช่น ให้ขึ้นรถเมล์ไปทำงานเอง, ออกค่าน้ำค่าไฟเองซักเดือนสองเดือน นะคะ แต่เชื่อได้ว่าคุณผู้ชายเขามีวิธีการของเขา คงไม่ต้องสอนปลาว่ายน้ำหรอกนะคะ คำพูดที่คุณธารดาวยกมาอาจจะดีเกินไปก็ได้นะคะ ขอบคุณที่เอาใจช่วยที่จะไม่ให้ได้ยินคำแบบนี้ค่ะ ****** แม่น้องนิกคะ เรื่องพฤติกรรมการกินของพี่ วทจบ.เห็นมานานแล้วค่ะ แต่เมื่อก่อนกับตอนนี้สถานภาพมันต่างกัน เมื่อก่อนก็แค่ติง ๆ เท่านั้นค่ะ พูดมากเดี๋ยวไม่แต่งจะเอาไหมล่ะคะคุณพี่ เรื่องหอบพี่ไปไหนด้วยนี่ พี่ไม่ค่อยไปหรอก พี่รำคาญพวกดื่มเหล้า เหม็นด้วย แล้วอยากกลับก็กลับไม่ได้ ต้องนั่งปั้นหน้าเหงือกแห้ง ดีนะที่วทจบ.จะดื่มเฉพาะเข้าสังคม อยู่บ้านอย่างเก่งก็จิบไวน์พอครึ้ม ๆ เท่านั้นค่ะ ดังนั้นพี่จะศึกษาและรู้ข้อมูลก่อนไปงานเสมอค่ะ ****** ลูกแม่โดมคะ ยังไง ๆ รถใหม่ก็ดีกว่ารถเก่าใช่ไหมคะ เราเครดิตดีซะอย่าง   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.123.137 11 มีนาคม 2552 14:20:34 น.

สวัสดีค่ะทุกท่าน เมื่อเช้ายังบอกไม่หมดค่ะ... รถตลาดป้ายแดงที่ลูกแม่โดมชอบ ต้องมาคู่กับทะเบียนเล่มสีฟ้า พร้อมที่จะตีตราเป็นเจ้าของนะคะ ขอเล่าความทรงจำสมัยเรียนที่ท่าพระจันทร์เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน อาจารย์วิชาการเงินท่านหนึ่งอธิบายความหมายของ Synergy ไว้ หนึ่งบวกหนึ่งต้องมากกว่าสอง คือ การรวมกันต้องให้ประโยชน์ที่มากกว่าต่างคนต่างอยู่ แล้วอาจารย์ก็หันมาทางนักศึกษาผู้หญิง พร้อมกำชับว่าการเลือกคู่ครองก็เช่นกัน เราต้องใช้หลักการนี้ ไม่ใช่แค่เพียงเรื่องเงินทองเท่านั้น ให้รวมถึงความสุข ความอบอุ่นใจ ลูกแม่โดมเชื่อฟังอาจารย์ค่ะ ใช้หลักการของ Synergy มาวิเคราะห์ทุกครังไป ก็เลยอยู่เป็นหนึ่ง หรือเป็นปัจเจก มาจนบัดนี้ แฮ่ะๆ :)   โดย: ลูกแม่โดม IP: 125.25.231.96 11 มีนาคม 2552 17:22:56 น.

สวัสดีค่ะ ลูกแม่โดมคะ synergy หนึ่ง+หนึ่งต้องมากว่าสอง แบบแม่น้องนิกใช่ไหมคะ แม่น้องนิกหนึ่ง+หนึ่ง เพิ่มมาอีก 2 ค่ะ อิอิ ของพี่นะคะ หนึ่ง+หนึ่ง คงไม่เพิ่มเป็นสามหรอกค่ะ เพราะไม่ใช่วัยคะนองเหมือนแม่น้องนิกเมื่อหลายปีก่อน...555 แม่น้องนิก มีคนแซวแล้วว่าน่าจะไปเป็นครูให้รู้แล้วรู้รอดไป พี่เห็นด้วยนะคะ ตอนนี้เด็ก ๆ โตแล้ว ดูแลตัวเองได้ ขอไปเป็น อาจารย์แม่น้องนิก ดีไหมคะ ทีนี้แหละ สนุกกว่าเดิมแน่นอนค่ะ ได้ทั้งเงิน ได้ทั้งอารมณ์ (หงุดหงิด งุงิ ๆ ) แต่ก่อนพี่เคยคิดอยากเป็นเหมือนกันค่ะอาชีพนี้ กังวลที่สุดคือตอบเด็กไม่ได้น่ะซีคะ ครูต้องเก่ง ถามมาตอบไป ถ้านักเรียนถามมา ครูบอกเอาไว้ก่อน หลาย ๆ ครั้งเข้า นักเรียนคงเอาศีรษะโขกโต๊ะแทนครูค่ะ สอนวิชาอะไรไม่เพลินเท่าวิชาศิลปะ หรือ คหกรรมนะแม่น้องนิก ชั่วโมงนี้ไม่เคยขาด เพราะทำเสร็จครูให้กินผลงานตัวเอง บางทีก็กินไม่ลงทั้ง ๆ ที่ทำเองนี่แหละค่ะ แต่ต้องแกล้งว่าเป็นอร่อยนัก อร่อยหนาอวดเพื่อน ๆ ในห้องอีกที พี่เคยมีผลงานฉลุผ้าเช็ดหน้า ทำสวยจนครูขอเอาไปขายงานโรงเรียนเป็นการกุศล ไม่อยากจะคุย ตั้งแต่ทำมาก็มีผืนนั้นผืนเดียวแหละที่ครูขอไป หลัง ๆ มามีผลงานออกมาอีก ครูบอกทำไมฝีมือเธอถึงตกเร็วจัง...555 แล้วก็หลอกถามอยู่นั่นแหละว่า เป็นฝีมือเธอ หรือ ฝีมือแม่เธอกันแน่ ทำยังกับรู้ว่าคุณแม่ท่านเก่งเย็บปักถักร้อย..ฮึ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.123.211 12 มีนาคม 2552 11:28:25 น.

พี่หมิ้นคะ วีรกรรมเยอะเหมือนกันนะเนี่ย หลอกคุณครูสำเร็จเสียด้วยพี่สาวเรา Synergy ในความหมายของอาจารย์ ไม่ใช่อย่างที่พี่หมิ้นแซวนะคะ ท่านพูดถึงชีวิตจริงค่ะ หมายถึงเราต้องดีขึ้น มีความสุขขึ้น ไม่อย่างนั้นอยู่คนเดียวดีกว่า คุณธารดาวหายไปเลยนะคะ สงสัยกำลังซุ่มแต่งนวนิยาย ใกล้สัปดาห์หนังสือแห่งชาติแล้วด้วย จะไปออกงานวันไหนคะ จะได้ไปแอบดู เอ๊ย! ไปขอลายเซ็นค่ะ คุณแม่น้องนิกอย่าไปเป็นคุณครูตัวจริงนะคะ สงสารเด็กค่ะ กลัวตามไม่ทันคุณครู อิอิ!!!   โดย: ลูกแม่โดม IP: 125.25.41.253 12 มีนาคม 2552 16:52:43 น.

ลูกแม่โดมคะ รักนะเด็กฉลาด ! synergy คนละความหมายหรือคะ พี่ไม่ค่อยมีวีรกรรมเท่าไหร่หรอกค่ะ ส่วนใหญ่จะ ทำเวร ซะมากกว่าค่ะ เรียนหนังสือสมัยก่อนต้องพ่วงทำเวรด้วยไม่งั้นไม่มีคะแนนช่วย ลำพังวิชาการอย่างเดียวไม่รอดค่ะ หาเสริม ๆ เอาแบบใช้แรงงานเข้าแลกคะแนนหลักค่ะ สมัยที่ทำงานพี่อยู่ซอยนานา สุขุมวิท แถวนั้นมีโรงแรมเยอะ ส่วนใหญ่เป็นพวกอาหรับมาพักกัน ก่อนเข้าออฟฟิตต้องผ่านโรงแรมหนึ่ง พี่จะอาศัยเกาะรถเพื่อนคนหนึ่งมาทำงานทุกวัน เขามาแต่เช้ามืด มาถึงที่ทำงานมักจะเดินไปหาอะไรทานกันปากซอย ขากลับเคยมีแขกอาหรับคนหนึ่งที่เดินสวนกันยิงคำถามมาว่า How much? พี่กับเพื่อนอึ้งไปสักครู่ แล้วก็สวนกลับไปว่า Not much, only four bata include two teeps ชายผู้ปากพล่อย งง แต่ยังคงมีความหวังละมั๊ง เพราะถามซ้ำมาว่า four baht sure ? พี่กับเพื่อนบอก ชัวร์ ยื่นเท้าออกมาแล้วก็นับ one, two, three and four จากนั้นทำท่าถีบให้ดูเท่านั้นแหละ ทำหน้าเจื่อน ๆ เดินหนีไปเลย ตอนนั้นพี่กับเพื่อนขำกันแล้วแซว ๆ กันเองว่าทีแขกยังตาถึง แล้วชายไทยหายไปไหนหมดหนอ...555 ****** คุณธารดาวคงจะยุ่ง ถ้าเค้าคิดถึงพวกเรา คงเข้ามาคุยเองละคะลูกแม่โดม เค้าไม่ใจร้าย ใจดำหรอกคะ พี่ดูออก   โดย: นกขมิ้น IP: 124.121.209.200 12 มีนาคม 2552 22:33:57 น.

เค้กก้อนหนึ่งต่างหากล่ะครับ ชีวิตคือเค้ก เป็นโสด ก็คือ เค้กเต็มก้อน เมื่อใดมีใครอีกคนเข้ามา แน่นอนว่า คนเป็นจำนวนมากขณะต้องการมีอีกคนไม่เคยคิดถึง หนึ่งบวกหนึ่งมากกว่าสอง... เค้กจะถูกแบ่งครึ่ง เมื่อมีผลิตพันธุ์ เค้กที่เหลืออยู่คนละครึ่ง จะถูกหั่นซอยให้เล็กลงไปอีก จนในที่สุดจะเหลือเค้กสำหรับตัวเองชิ้นนิดเดียว ชีวิตจริงๆ ผมว่าจะออกมาในรูปแบบนี้มากกว่า แต่ปัจจุบัน หนุ่มและสาวต่างหวงแหนเค้กเต็มก้อนที่มีอยู่ หรือคิดถึงหนึ่งบวกหนึ่งให้ผลมากกว่าสอง จึงมีประชากรโสดขยายจำนวนเพิ่มขึ้นพร้อมๆกับการเติบโตของตัวเลขจีดีพีความเหงา คนที่คิด หรือมีโดยลืมคิดมีคู่ ก็คือการยอมรับแล้วว่า ชีวิตคือเค้กที่ถูกแบ่งออกไป อันนี้ต้องถามกูรูแม่น้องนิก อาจจะได้ความจริงอีกอย่าง แต่ความจริงน่ะ พูดกรอกทั้งสองหูเข้าไปเท้อะ คงไม่เกิดประโยชน์สำหรับผู้กำลังจะแบ่งเค้ก 555+ แต่อาจจะมี "แนว" ให้กับคนมีเค้กเต็มอยู่ทั้งก้อน ว่าตกลงจะเอาหลักการ หรือไม่มีหลักการดี 555+   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.241 13 มีนาคม 2552 4:04:38 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ หลักการที่ว่า... สำหรับพี่หมิ้นหนึ่งบวกหนึ่งมากกว่าสิบเอ็ดแน่ๆ ก็ดูจากแววตาเป็นประกายและน้ำเสียงใสๆขนาดน้าน ลูกแม่โดมตั้งใจจะให้เหตุผลคุณธารดาวมากกว่าค่ะ ผู้หญิงไม่ใช่แค่เห็นใครเดินผ่านมา ก็จะรีบกระโจนนะคะ ลุกขึ้นมาเร่งผลิตต้นฉบับ หรือว่ายังไม่เข้านอนคะคุณธารดาว :))   โดย: ลูกแม่โดม IP: 125.25.41.253 13 มีนาคม 2552 4:46:51 น.

เห็นไหม พูดไม่ผิดว่าคุณธารดาวต้องมีคิดถึงพวกเราบ้างละ (อันนี้ของจริง) มาทีไรเอาหลักการพกใส่กระเป๋ามาด้วยทุกครั้งไป กลัวใครเขาจะนินทาว่าเข้ามาคุยทั้งที่ไม่มีสาระ..555 มีจิกนกขมิ้นเล็ก ๆ จะด้วยความปรารถนาดีหรืออะไรก็แล้วแต่ มาบอกตอนนี้ถึงจะพูดกรอกหูชั่วโมงละครั้ง ก็ต้องแบ่งแล้วละ ไม่งั้นมีสั่งขังคุกมืดตลอดชีวิตค่ะ...ขนลุก..น่ากลัว แม่น้องนิก คุณธารดาวมาเสียดายเค๊กหรือว่า แค้นฝังหุ่น (ภรรยา) ก็ไม่รู้เนอะ...ไม่อยากขำเดี๋ยวกลายเป็นซ้ำเติมหมู่เฮา คนบล็อกเดียวกัน...   โดย: นกขมิ้น IP: 124.121.209.200 13 มีนาคม 2552 5:34:21 น.

ทำไมจะไม่รู้ล่ะครับคุณลูกแม่โดมว่า ทำไมถึงต้องอ้างหลักการ synergy แต่เรื่องอะไรจะไปมันส์เท่ากับการเมาส์คนโสด นินทาคนมีคู่ เอ็นดูว่าที่คู่บ่าวสาวล่ะครับ แล้วที่คุยๆมา ยังไม่มีสาระตรงไหนเลยนะครับคุณนกขมิ้น 555+ เรื่องมีสาระคุยไม่มันส์หรอก จะเห็นได้ว่า คนมีสาระที่สุดของบล็อก(เจ้าบ้าน) ตอนนี้ เริ่มจะออกแนวไร้สาระกว่าใคร 555+   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.197 13 มีนาคม 2552 8:38:45 น.

ไม่ได้ตอบวันเดียว ยิงเราเป็นชุดเชียวคุณธารดาว ชีวิตมันมีสาระมากเกินไปจนเหนื่อย ถ้าจะมีมิตรสหาย สู้พูดไร้สาระแฝงแง่คิดที่ใครเก็บได้ก็เก็บไปเลย จะดีกว่า ขำกันวันละนิด มันไม่เครียดดีอ่ะ เปิดบล๊อกเข้ามาก็ยิ้มได้ อย่างนี้มีความสุขกว่าตั้งเยอะจ้ะ อะไรก็ไม่สุขเท่ากับคุยกับคนที่รู้ใจ พูดลงน้ำก็ไหลตามกัน พอเดินขึ้นบกก็ไหลตามกันเข้าไปอีก อย่างนี้แล้ว..ก็..เขี้ยวเล็บก็ไม่ต่างกันแล้ว ไม่ต้องห่วงกันและกันเลยล่ะ พี่หมิ้นคะ หนูน่ะ ยังไงก็เป็นครูไม่ได้พี่ แค่สอนเด็กวันละนิด หนูจะตายก่อนวัยอันควรเป็นไมเกรนอ่ะพี่เชื่อป่ะ ซึ่งเมื่อก่อนเป็นที่ไหน หนูยังคิดว่า ชีวิตครอบครัวก็ไม่ได้ลำบาก ลูกก็ไม่ได้สร้างปัญหา การบ้านลูกก็ไม่ได้สอน เค้าเรียนดีกันทั้งคู่ ดันไปอินกับลูกคนอื่นซะจนจะตาย มันปวดหัวข้าวเดียวจัดเลยค่ะ เมื่อวานก็เลยไม่ได้เม้นท์อะไร พักอย่างเดียว ก็เลยนั่งตรึกตรองว่า เห็นท่าจะตัองปรับใจซะใหม่ซะแล้ว ไม่งั้น เราเองจะแย่ ไปช่วยโรงเรียนแทนที่จะมีความสุข กลับแบกทุกข์ใส่ตัวกลับบ้าน ลูกแม่โดมจ้ะ..คุณธารดาว เค้าก็งี้แหละ สังเกตดิ เธอมีความสุขกับการจิกพี่(แต่ไม่มากเพราะไงๆก็รู้ทางกันไปหมด เดี๋ยวเราจิกกลับพี่แกจะแย่เอา) ส่วนพี่หมิ้น คุณเธอก็แซวซะสนุกสนาน ล้อพี่หมิ้นไม่เลิกซะที แล้วยิ่งอย่างลุกแม่โดมด้วยนะ สาวโสดคนเดียวของพี่เนี่ย คุณท่านยิ่งจะสนุกในการล้อ เพราะมีหลายอย่างให้ได้ล้อ ไว้หนูมีแฟนเมื่อไหร่ ก็เชิดใส่พี่แกเลยนะจ้ะ ให้พี่แกให้รู้ซะบ้างว่า อย่างหนูเนี่ยจะมีเมื่อไหร่ก็ด้ายยยย แต่ที่ยังไม่มีเพราะต้องการเลือกนานนนนน ขนาดลดสเป๊กลงไปบ้างก็ยังไม่มีคนดีๆเข้าตากรรมการเลย ใช่มั๊ยจ้ะลูกแม่โดม สวย รวย หยิ่งระดับเรา เลือกได้   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.86.95 13 มีนาคม 2552 9:32:27 น.

มาแล้วแม่น้องนิก (จขบ.มีสาระ) มัวแต่ปวดหัวเพราะลูกคนอื่นนี่เอง พี่เคยเห็นคนปวดหัวไมเกรนแล้วสงสารนะ เขาบอกถ้าอาเจียรแล้วจะดีขึ้น จริงไหมคะ เวลาพี่ปวดหัวพี่ปวดทีเดียวทั้งหัวค่ะ หากมีคนคอยประคับ ประคองอยู่ใกล้ ๆ จะหายเร็วค่ะ พี่มีข้อเสียอย่างหนึ่งคือไม่ชอบทานยา ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ จะคอยให้มันหายเอง มีคน ๆ หนึ่งดุบ่อย ๆ ไม่รู้ว่าถ้าได้กินเค๊กไปครึ่งหนึ่งแล้วจะยังเป็นห่วงอยู่หรือเปล่า พี่ดีใจนะคะที่คุณธารดาวเค้าหยอกล้อพี่ไม่เลิก แสดงว่าเค้ามีน้ำใจให้พี่ ถ้าเข้ามาแล้วบอกว่า "สวัสดีครับทุกท่าน ผมไม่มีความเห็นอะไรครับ ขอผ่านนะครับ" อย่างนี้ซิไม่รักกันจริง เพราะจะผิดปรกติค่ะ ลูกแม่โดมไม่ยอมแพ้อยู่แล้วค่ะ โสดเลือกได้ ใช่ไหมคะ ****** คุณธารดาว ชอบเขียนเรื่องแนวไหนคะ มีผลงานรวมเล่มพิมพ์ออกมาในชื่ออะไรบ้าง จะได้อุดหนุนกันค่ะ งานหนังสือชอบไปยืนมองพวกนักเขียนมอบลายเซ็นให้ลูกค้า ปีหนึ่งพบนักเขียนมากมายหลายคน แต่ส่วนใหญ่ได้แต่ซื้อหนังสือแล้วก็ขอลายเซ็น ไม่ได้เข้าไปคุย ที่คุยจริง ๆ จัง คือหมอพรทิพย์ค่ะ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.122.109 13 มีนาคม 2552 10:26:28 น.

เป็นที่ปรึกษาไปซะแล้ว..... เราอัพแล้วนะ ..... ไปดูหญิงไทยหน่อย....   โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 210.246.144.163 13 มีนาคม 2552 10:36:57 น.

“ธารดาว” เจ้าของผลงาน “เจ้าชาย” และผลงานอื่นๆ อีกมากมาย ในหลาย ๆ นาม หลาย ๆ สำนักพิมพ์ (เขียนจนรวยเลย) คัดลอกมาค่ะ...   โดย: ลูกแม่โดม IP: 203.146.104.42 13 มีนาคม 2552 11:34:47 น.

ลูกแม่โดมเก่งจัง หนอนหนังสือตัวจริง ติดใจตรงวงเล็บนี่แหละค่ะ มิน่าฝันถึงรถป้ายแดง ที่มีนางฟ้านั่งหน้ารถตลอด...555   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.122.109 13 มีนาคม 2552 14:02:51 น.

พี่หมิ้นคะ คุณธารดาวเค้าจะฝันถึงนางฟ้า หรือว่า ตุ๊กตา กันแน่คะ 555   โดย: ลูกแม่โดม IP: 203.146.104.42 13 มีนาคม 2552 14:21:23 น.

ลูกแม่โดมคะ นางฟ้าซิคะ คงได้แต่คิดค่ะ เกรงใจคนข้างกาย ข้างใจ เป็นผู้ชายก็ดีเหมือนกันนะคะ จะฝันถึงนางฟ้า นางสวรรค์อะไรก็ไม่มีใครตำหนิ ใครว่า ลองถ้าเป็นผู้หญิงจะฝันถึงเทพบุตรบ้าง เอาแล้ว...งานเข้า   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.122.109 13 มีนาคม 2552 15:37:21 น.

ฮ่า ฮ่า... งานเข้า! อ่านเจอถึงกะสะดุ้ง โถ คุณลูกแม่โดมคงไปเอามาจากบล็อกพี่ธารฯ ในบล็อกนั้นเจ้าบ้านยังเรียกผมบ่อยๆว่า เสี่ย ใครไม่รู้จะคิดว่าเป็นเรื่องจริง ทั้งๆที่อยากให้เป็นจริง เมื่อครั้งผมเพิ่งเล่นเน็ตใหม่ๆ ลองป้อนชื่อตัวเองลงไปในกูเกิ้ล ก็ได้พบว่า มีคนเอาบทความที่เขียนใน "ห้าแยกบางนา" ของคุณจิราภรณ์ เจริญเดช ไปอ้าง รู้สึกดีเหมือนกันแหละ ที่ยังมีคนสนใจ ผมเป็นแค่คนเขียนหนังสือคนหนึ่งละครับ ไม่ได้ดัง และไม่รวยแต่อย่างใด แต่คนไม่รวยนี่ชอบฝันนะ สรุปว่า ฝันไปเหอะ คุณนกขมิ้น เป็นผู้หญิงก็ฝันได้นี่ครับ ไม่เกี่ยวเลย แต่ว่าในความเป็นผู้หญิง หิริ และโอตัปปะ จะมีมากกว่าผู้ชายนะ แถวบ้านเรียก "ยาง" 555 เวลาผู้ชายฝัน ก็อดคุยไม่ได้ แต่ผู้หญิงฝันแล้วคุยลำบาก เว้นแต่มาอยู่ในวงที่ถูกคอกันเท่านั้น ก็ดูแต่เจ้าบ้าน ยังฝันถึงติ๊ก เจษฎาภรณ์ อยู่เนืองๆ   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.197 13 มีนาคม 2552 16:36:21 น.

เชื่อขนมกินได้เลยนะคะคุณธารดาว ผู้หญิงฝันกับผู้ชายฝันไม่เหมือนกันแน่นอน **รวยอะไรก็ไม่สู้รวยความสุข** ทุกวันนี้เวลาไหว้พระ ไม่เคยลืมขอพรให้มีความสุขค่ะ   โดย: ลูกแม่โดม IP: 125.25.227.83 13 มีนาคม 2552 19:52:49 น.

ต๊ายยยย คุณธารดาว พูดแล้วจะหาว่าคุย อย่างแม่น้องนิก ไม่ได้ฝันอย่างคุณหรอก คนเรากล้าทำต้องกล้ารับดิ มีเหรอจะไม่บอกพ่อเจ้านิกว่า ฉันชอบผู้ชายแบบนี้ แต่มารักคนๆนี้ น้านนนน..เห็นยังปากพารวย ว่างปุ๊บเนี่ย ก็จะดูละครของติ๊กจนพ่อเจ้านิกเลิกยุ่งแล้ว มันเป็นความสุขของคนวัยนี้ที่จะทำให้ตัวเองรู้สึกว่า..ฉันยังไม่แก่ งานเข้า..อะไรกัน..ไม่รู้จักคำๆนี้เลยในชีวิต เพราะ..สวยขนาดนี้ มีเหรอสามีจะหวง ไม่มี๊!! หนูสงสารพี่หมิ้นนะเนี่ย พี่หมิ้นงานเข้าด้วยเหรอคะ มันเป็นไงเหรอพี่..ไม่เคยเห็นหน้าตามันอ่ะ สามีหนูไม่เคยหวงหนูเลยพี่ เพราะปกติแล้ว หน้าหนูไม่เคยเหลือบมองใคร หรือถึงจะมองก็ไม่มีใครกล้ายิ้มตอบเลยพี่ หน้ามันดุปนโหดมั๊งคะ คุณธารดาว ลืมบอกตำแหน่งแห่งหนเรื่องงาน ให้พี่หมิ้นหรือปล่าว เผื่อพี่หมิ้นจะได้หาซื้ออ่านตัวตนของธารดาวไงคะ อย่ามัวแต่จะเอาคืนจนลืมบอกพี่หมิ้นเค้าไป แหม..คนเรานะ กลัวเสียเหลี่ยมซะเหลือเกิน   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.100.20 14 มีนาคม 2552 8:17:14 น.

เอาลิงก์นิยายมาแปะ เผื่อคุณนกขมิ้นจะตามไปอ่าน แต่ท่าทางคงจะหาเวลายาก อิอิ //www.muekdum.com/story_detail.php?storyid=11 ขอเห็นด้วยกะคุณลูกแม่โดมดีกว่าเนอะ ชายกะหญิงไหนเลยจะฝันเหมือนกัน *** ไม่อยากนึกภาพ ใบหน้าโหดๆของคุณแม่น้องนิก 555   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.197 14 มีนาคม 2552 14:44:40 น.

ชิ..ชะ.. คิดแล้วมันน่าน้อยใจ ผู้ชายอะไร ทีกับพี่หมิ้นล่ะ น่ารัก แย้บบ้างเป็นบางที กับลูกแม่โดมก็ดีกับเค้าเชียวนะ กับเรา..ไหงบอกเรา..โหด ไปดูลิ้งค์ธารดาวให้มาดีกว่า   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.100.20 14 มีนาคม 2552 22:32:34 น.

คุณธารดาว คอนิยายอ่ะ แม่น้องนิกนะจ้ะ หาใช่พี่หมิ้นไม่ แล้วเข้าไปตามลิงค์ มันเปิดไม่ออกหน้าจอ ทำไงล่ะเนี่ย นิยายชื่ออะไรจ้ะ จะได้ตามไปอ่าน ในเวปที่ให้มา เสียอารมณ์หมด คนกั๊กเนี่ย   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.100.20 14 มีนาคม 2552 22:44:26 น.

อ้าว เปิดไม่ได้หรือครับ? ไม่ค่อยเข้าใจกั๊กเกิ๊กอะไร อายุมากแล้ว ห้ามคิดมาก 555 เว็บนี่ไงครับ muekdum.com ไปที่หนังสืออ่านฟรี มีนิยายเก่าที่ลงไว้ บางเรื่องจบ บางเรื่องไม่จบ เทวดาตกกระป๋อง เอเลี่ยนคุณน่ารัก หนุ่มห้าวสาวเปิ่น เมื่อก่อนจะมีในเว็บ bangkokmag.com เป็นเรื่องผีสางที่ผมเขียนในนามปากกา "พรายรำไพ" เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว ไม่ใช่คนที่เขียนหนังสือดีอะไรหรอกครับคุณแม่น้องนิก เมื่อก่อนผมเขียนนิยายบู๊อ่ะ (ชีวิตจริงเห็นมดยังเหงา) วันหนึ่งกองบก.บอกให้หยุด จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ผมเคยฟูมฟายเหมือนกันแหละ แต่หลังจากวันนั้น ผมได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างจากการได้ "หยุด" โดยเฉพาะสายตาที่มองโลกนั้น คิดว่าเปลี่ยนแปลง มันเป็นการเรียนรู้ภายในที่ต้องลงทุนด้วยความเจ็บปวดบ้าง เขียนก็เขียนไปเถอะ อย่าไปหลง จะมีชีวิตอยู่อย่างไรก็มีไปเถอะ อย่าไปหลง ชีวิตคนก็แค่อณูเล็กๆในจักรวาล จะอะไรกันนักหนาเนอะคุณแม่น้องนิกเนอะ 555 ไม่แน่ใจว่าเม้นท์นี้จะทำให้ดูเหมือนฟุ้งซ่านไปหรือเปล่า แต่ยืนยันได้ว่า ไม่มีอะไรในกอไผ่ เป็นเรื่องจริงๆเน้อ   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.197 15 มีนาคม 2552 1:13:18 น.

มาเพิ่ม...ผมมีนิยายที่ทำเป็นละครแล้ว รอออกอากาศอยู่เรื่องนึง ไม่แน่ใจว่าจะได้ออกชาติไหน "คุณกระบือสื่อรัก" พระเอกชื่อ ต. ต่าย ไม่ใช่ ติ๊ก   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.236 15 มีนาคม 2552 1:35:32 น.

สะวีดัด คร๊าบบบ อ้ายด่าน สะนีดุกครับผม ... ชอบท่านเรอทัก ชื่อนักร่า จาก สมาชิกดาวผวน :))   โดย: ลูกแม่โดม IP: 125.25.30.58 15 มีนาคม 2552 6:46:14 น.

หัวใจสลาย..ท่านนักเขียนทำมั๊ยไม่เลือกพระเอกติ๊กหากเลือกได้ ให้เราได้ชื่นใจบ้าง เผลอๆ พี่หมิ้นก็จะบอกว่าทำไมไม่เลือกออยให้พี่หมิ้นอีกล่ะ ไม่คิดว่าฟุ้งซ่านหรอกคุณธารดาว บางทีคนเรามันก็ต้องการบ่นบ้างตามประสาคนแก่มันเป็นเรื่องปรกติธรรมดาของคนวัยนี้น่ะ (แซวเล่น) ถ้ามีความสุขในการคุย ก็คุยกับสาวสวยสามคนนี้ได้เลย อ้ะ..สวยจริงนะ รวยอีกต่างหาก รวยน้ำใจเน้อ ใช่เงินไม่ เพราะเงินเนี่ย มากเท่าไหร่ถึงจะเรียกว่ารวย หันไปมองดาราอเมริกัน มีเงินมากกว่าเราตั้งมากมาย เพราะงั้นความงกใดๆก็ไม่สามารถก่อเกิดขึ้นใจเราได้ นอกจากอิจฉานิดๆในวาสนาคนอื่น แต่ก็นั่นแหละ..วาสนามันแข่งกันได้ซะที่ไหน วันนี้ ยังไม่ได้เปิดอ่านหรอกจ้ะธารดาว เพื่อนมารับไปท่องถนนแต่เช้า กลับมาเหนื่อยเพราะพูดเยอะ พูดกับเด็กๆนะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.100.20 15 มีนาคม 2552 8:26:31 น.

ปฏิบัติภารกิจไม่ได้เข้ามาคุย แทบต่อไม่ติด... แม่น้องนิกคะ ตอนนี้พระเอกของพี่ก็เฉียด ๆ ออยอยู่แล้วค่ะ หัวใจเลยยังไม่สลายนะคะ ต่อไปนี้เฉพาะคุณธารดาวนะคะ ข.ค.ค.ธ.ด.ม.ม.ค ทิ่งแปะลี้ เอี้ยนแล มาให้ น.ร.ป.ด.ค. อ.ป.ด.2,3.ต.ล.ค เรื่องหนังที่ยังไม่เข้าฉายน่าจะเกี่ยวกับชื่อด้วยนะคะ นำเสนอนะคะเผื่อชอบ เรื่อง น้องบือหน้าใส สื่อหัวใจให้ปิ๊งรัก ดีไหมคะ ไปนอนดีกว่า เดี๋ยวมีคนมาเข้าฝัน เพราะตอนจะกลับ เค้าบอกฝันดีนะครับ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.68.120 15 มีนาคม 2552 23:13:13 น.

พี่หมิ้นคะ ลำเอียงไปป่ะพี่ เล่นส่งโค๊ตลับให้ธารดาว ไม่พอ..ยังเป็นโค๊ตยาวเฟื้อยอีกต่างหาก แปลไม่ออกเหมือน วทจบ. นี่นาพี่หมิ้นก็ ใจดำ!!! พี่หมิ้นคะ..ติ๊กต๊อกๆๆๆๆ..ไม่รู้ทำไมสามีหนูไม่เคยเอ่ยคำว่า..ฝันดีนะครับ! อีกเลยพี่ ตั้งแต่อยู่กันมา มันแบบ กรนใครกรนมันละกันน้อง อะไรเงี้ยพี่ อยากกลับไปหาอดีตจังเล๊ยยยย พี่ไม่เชื่อถามธารดาวดิ พอฝันเห็นเมียล่ะสะดุ้งเลยอ่ะ เอ..วันนี้เข้ามา ไม่เจอลูกแม่โดมเลย   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.91.183 16 มีนาคม 2552 10:27:29 น.

พี่หมิ้นคะ บางทีหนูก็นั่งขำอยู่หน้าจอ วันๆได้แหย่พ่อธารดาวเล่น พอให้พี่แกขบฟันกรอดๆเล่นเนี่ย ก็ได้ใจดีพี่   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.91.183 16 มีนาคม 2552 10:29:45 น.

แม่น้องนิกคะ พี่ส่งโค๊ดให้คุณธารดาวเพราะ ที่ลิงค์นิยายมาให้มีตัวย่อแบบนี้เต็มไปหมดค่ะ คำแปลนะคะ ขอบคุณคุณธารดาวมากมากค่ะ ที่แปะลิงค์ เอเลี่ยนมาให้ เนื้อเรื่องแปลกดีค่ะ อ่านไปได้ 2,3 ตอนแล้วค่ะ เป็นไงแม่น้องนิกพอเข้าใจหรือยังคะ ที่จริงพี่ก็ไม่เคยฝันหรอกค่ะแม่น้องนิก ถ้าพี่ฝันแปลว่าวันนั้นท้องพี่ไม่อิ่มค่ะ แม่น้องนิกไม่ต้องกังวลค่ะ จากสถิตินะคะเรื่องกรนแล้วเลิกกันไม่มีค่ะ พี่ฟังเรื่องเล่าแม่น้องนิกมาต่อเนื่อง พี่จับความรู้สึกได้ค่ะ ว่าทั้งสองคนยังต้องรักกันอยู่ เคยได้ยินไหมคะ รักน้อย ๆ แต่รักนาน ๆ อ่ะค่ะ ลูกแม่โดมถ้าไม่ติดประชุม ก็คงงานยุ่งค่ะ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.122.178.163 16 มีนาคม 2552 10:47:34 น.

โอ้โฮ...พี่หมิ้น เดี๋ยวนี้มีโค๊ดลับกันด้วย ดีค่ะพี่แมว แหย่คุณธารดาวแกไปเรื่อยๆ แกจะได้ไม่เหงาเวลาเห็นมดเดินผ่าน สองวันนี้ลูกแม่โดมมีอบรมค่ะ   โดย: ลูกแม่โดม IP: 203.149.16.36 16 มีนาคม 2552 13:07:44 น.

จริงๆนิยายที่เป็นละคร เค้าก็เอาเพราะชื่อนี่แหละครับ แต่ว่ากันว่าผู้จัดของช่องน้อยสี มีร่วม 50 คน คิดเอาเองว่าจะต้องรอคอยออกอากาศกันสักแค่ไหน สำหรับนักเขียน ก็แอบหวังเล็กๆ พอเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงจิตใจ นิยายของผมน่ะ อ่านแล้วอย่าไปซีเรียส เพราะมันไม่มีเหตุผล ก็เหมือนคนเขียนนั่นแหละ อ่านแล้วห้ามมีคำถาม 555+ ข.ค.ค.ธ.ด.ม.ม.ค=ขอบคุณคุณธารดาวมากๆค่ะ น.ร.ป.ด.ค.= เนื้อเรื่องแปลกดีค่ะ อ.ป.ด.2,3.ต.ล.ค=อ่านไปได้2-3ตอนแล้วค่ะ เห็นป่ะว่าแปลได้ 555+ แรงบันดาลใจเรื่องนี้อยากเล่าให้ฟังขำๆ ไม่มีอะไร เคยลองถามแม่เล่นๆด้วยคำผวนว่า ปาหนาไม ปรากฏว่าแม่รับมุกแบบไม่ต้องคิด ผมขำ พอไปถามคนข้างๆตัว เจอแยกเขี้ยวใส่ ย้อนกลับมาว่า บ้าหรือเปล่า! 555+ เรื่องกรนนี่ยังไม่ทราบครับ อายุยังเยาว์ แฮ่ม... คุณแม่น้องนิกต้องเล่าเองแล้วละครับ ได้แล้ว 1 เหน็บ 555 รู้แต่เรื่องเหงา...เหงา เป็นอารมณ์ของชายหนุ่ม และคิดว่าตัวเองหนุ่มอยู่   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.197 16 มีนาคม 2552 13:35:35 น.

นี่ๆๆๆๆ คุณธารดาวเจ้าคะ ถ้าไม่ผ่านตาเม้นท์ที่ 75 น่ะ จะถอดรหัสออกหรือเปล่ายังไม่แน่ใจ! แหม ถูกต้องตรงแป๊ะเลยนะคะ เรื่องคำผวน ไม่ค่อยสันทัดหรอกค่ะ เพื่อน ๆ จะรู้ดีเวลาเขาอยากจะคุยเรื่องอะไรที่ไม่อยากให้รู้เขาจะพูดคำผวนกัน กว่าจะตามเขาทันเล่นเอาเหนื่อยค่ะ ช่วงที่ไปถามคนข้าง ๆ ตัว แล้วไม่เล่นด้วย ขำอ่ะ จะกุ๊กกิ๊กหน่อยก็ดันไม่มีอารมณ์ร่วม...เฮ้อ น่าจ๋งจ๋านจังเยย...มิน่าอยากฝันถึงนางฟ้าบ่อย ๆ เรื่องกรนนี่ไม่มีใครเขามาเปิดเผยหรอกค่ะ นอกจากแม่น้องนิกคนเดียวนี่แหละ ดังนั้นไม่เกี่ยวกับอายุค่ะ มันเป็นเรื่องส่วนตั๊ว ส่วนตัวมากกว่าค่ะ คุณธารดาวอารมณ์เหงามีได้ทุกเพศ ทุกวัยนะคะ ไม่เว้นแม้กระทั่งสัตว์ (มด) จำไม่ได้หรือคะที่เคยคุยกัน ที่คุยกันอยู่นี่มีแต่หนุ่ม ๆ สาว ๆ ทั้งน๊านละค่ะ (ไม่ยอมเสียเปรียบ)   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.126.248 16 มีนาคม 2552 13:49:27 น.

พี่หมิ้นคะ..แหมพี่ เรื่องกรนเนี่ย เป็นธรรมดาสามัญของมนุษย์อ่ะพี่ อย่างหนูไม่มีอาย เพราะหนูถือคติ ด้านขำ..อาย..ก็..อด เดี๋ยวนี้ พี่หมิ้นหมั่นใส้ธารดาวบ้างแล้วเหรอคะ จากปรกติพี่ก็จะ nice เสมอ มาตอนนี้สวมบท..นี่ๆๆๆ!!! เอาเข้าบ้างแล้วความรู้สึกนี้ อิๆ คุณธารดาวไม่เข้าใจคนเป็นภรรยาเหรอคะ มันเป็นอารมณ์ประมาณว่า..(กัดฟันตอบ)อยู่กันมาป่านนี้ยังมาเล่นมุขขำไม่เลือกเวลา..คิกๆ ขำธารดาวจริงวุ้ย โดนเมียยั๊วะ มันต้องนี่ มุขแม่น้องนิกดิ วันนี้ คุณสามีเรอ เอิ๊กกกก ซะดังเชียว พี่หมิ้นอย่าว่าน่าเกลียดนะจ้ะ สามัญอีกล่ะพี่ อยู่ด้วยกันไปจนเป็นความเคยชิน ซักวันการเก็บอาการของ วทจบ.ก็ต้องไม่ต่างจากจอห์นหรอกพี่ พอคุณสามีแกเรอ..หนูก็หันไปหาพี่แก บอกว่า.. ขอบคุณค่ะ พี่แกก็..ขอบคุณครับ อาหารอร่อยมาก หนูเล่นมุขนี้กันประจำ เวลาพี่แกเรอ คนเราอ่ะพี่ อยู่กันไปทุกวัน มันกร่อยนะ มันก็แหย่กันพอขำๆ ธารดาวไม่ต้องอมยิ้มเลยนะ ธารดาวก็เหมือนกันแหละน่า.. ลูกแม่โดมจ้ะ อ่านนิยายไปเยอะยัง พี่ยังไม่ได้อ่านของธารดาวเค้าเลย พักนี้เนทเดี้ยง ช่วงเช้าก็ไม่ทันจะได้เปิด ไปนั่นทำนี่ พอคิดได้จะเปิดตอนเย็น เนทเดี้ยง แต่ไม่เป็นไร เราตามอ่านได้ นิยายเป็นของชอบอยู่แล้ว วันนี้พี่ทำหมี่กรอบล่ะลูกแม่โดม อร้อยอร่อย(แต่อ้วนนะกินเยอะๆ) ทำไข่กรอบโรยหน้าด้วย คือแม่เพื่อนพี่เค้าทำหมี่กรอบขาย เราก็ถามเค้าว่าทอดไข่ยังไงให้เป็นฝอยกรอบๆ ส่วนหมี่กรอบก็หัดปรุงสัดส่วนเอาเอง ลองทำทิ้งทำขว้างจนอร่อย ใช่ได้เลยล่ะทีนี้ มันเป็นวิธีการทำอาหารอีกแบบนึงจ้ะ ทำทิ้งทำขว้าง! เฮ้อ..ความสุขของแม่บ้าน แจ๋วระดับห้าดาว   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.92.64 17 มีนาคม 2552 11:44:44 น.

สวัสดีค่ะ วันหลังแม่น้องนิกช่วยรวบรวมคติพจน์ประจำใจมาให้พี่หน่อยนะคะ เผื่อมีอันไหนที่เข้าท่าพี่จะนำเอามาใช้บ้างค่ะ ระยะนี้พี่ก็ใช้เวลาฝึกทำอาหารบ้าง ขนมอบบ้าง เนื่องจากพี่มีน้องป้อจายคนหนึ่งเขามีฝีมือด้านขนมอบ แล้วเขารับปากว่าจะสอนให้ฟรี เสียค่าวัตถุดิบอย่างเดียว อุปกรณ์ใช้ของเขาค่ะ (ไม่ค่อยเอาเปรียบใช่ไหมคะ) หมี่กรอบนี่ คุณย่าเคยสอน (ความจริงก็สอนทู๊กอย่างแหละ แต่เมื่อก่อนสมองพี่ไม่รับ) พี่เห็นกรอบอยู่ได้ตั้งหลายวัน ฝีมือก็วัดกันตรงที่ความกรอบนี่แหละค่ะ แม่น้องนิกจะกลับตัวกลับใจหันมาเป็นแม่บ้านสมองไวแบบเต็มตัวแล้วหรือคะ ระวังจอห์นจะเรอวันละหลาย ๆ หนนะคะ มิต้องขอบคุณกันทั้งวันหรือ (ไม่กล้าพูดว่าทั้งคืนด้วย เดี๋ยวหาว่าทะลึ่ง) เวลาขอบคุณต้องมีหอมแก้มกันด้วยนะคะ พี่อนุญาตให้เลียนแบบพี่ได้ค่ะ ไม่สงวนลิขสิทธิ์...555 แก้มยังหอมอยู่ก็ หอมไปเต๊อะ เหม็นขี้หน้าเมื่อไหร่ อย่าว่าแต่แก้มเล๊ย มือก็อาจไม่ให้จับนิ...(ปลง) เร็ว ๆ นี้ น้องป้อจายเขาสอนทำฟรุ๊ตฟองดูว์ พี่มอง ๆ เขากวนช๊อคโกเล๊ต พอถึงตาที่ลองทำดูบ้าง พี่บอกขอเตรียมผลไม้แทนได้ไหม น้องเขาบอกงั๊นแค่ล้างก็พอแล้ว+หน้างอนิดหน่อย เขาบอกนักเรียนคนนี้ขี้เกียจจัง เวลาทานก็ง่าย ๆ เพราะเขาเตรียมให้เสร็จเพียงแต่จิ้มผลไม้เป้าหมายแล้วจุ่มลงไปในช๊อคโกเล๊ตอุ่น ๆ พอเข้าปากแล้วอร๊อย...อร่อยค่ะ เรื่องอาหารการกิน วทจบ. ทานไม่ง่ายเท่าไหร่คะ จะพิถีพิถันเรื่องอาหารพอสมควร เป็นห่วงเรื่องสุขภาพค่ะ ****** ลูกแม่โดม อบรมเสร็จแล้วใช่ไหมคะ อากาศร้อน ๆ แบบนี้ น่าจะจัดทริปเที่ยวเมืองไทยก่อนสักรอบหนึ่งนะคะ สบายดีนะคะ "ความคิดถึงกำลังเดินทาง" ค่ะ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.115.98 17 มีนาคม 2552 16:03:20 น.

คุณแม่น้องนิก ลืมสังเกตสีหน้าของพ่อน้องนิกเวลาพูด "ขอบคุณครับ อาหารอร่อยมาก" หรือเปล่าว่า จริงใจ แค่ไหน ไม่ใช่กัดฟันนะ ว่ากันจริงๆ ผมก็ไม่กล้าพูดอย่างอื่นหรอก อร่อยหรือไม่ อร่อย ก็ฝืนกินไป ดีกว่าต้องทำเอง 555+ แหมๆๆ คนกะลังมีความรักก็...มีหอมกันเป็นระยะๆ น่าอิจฉาจริงๆ จะเอาคติพจน์ประจำใจหรือครับ ไม่ต้องอะไรมาก สายตาดุจเพลิงโลกันตร์ แค่นี้วทจบ.ก็หงอยแล้ว แบบคุณแม่น้องนิก อืมม...ไม่รู้สาวโสดกำลังยุ่งๆ หรือเหงาๆเศร้าๆก็ไม่รู้สิ   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.236 17 มีนาคม 2552 16:43:05 น.

สวัสดีค่ะคุณแม่น้องนิก พี่นกขมิ้น และคุณธาวดาร แม้ไม่ได้เข้ามาฟังพี่ๆคุยกัน แต่คิดถึงนะคะ ลูกแม่โดมนั่งอ่านข้อความที่โต้ตอบกันย้อนหลัง :)) อดที่จะอมยิ้มพร้อมกับรู้สึกชื่นชมความสามารถไม่ได้ เออเนอะ...แต่ละท่านไม่มีใครเป็นรองใครเล้ย !!! ==== พี่หมิ้นคะ...ฟองดูว์ผลไม้น่าทานจังเลยนะคะ มีสตรอเบอรี่? ทาน Swensen ไม่ค่อยชอบช็อคโกแล็ตที่ชุบแล้วแข็งกรอบค่ะ หนูไม่รู้จะมีโอกาสได้ทานของต้นตำรับที่นู่นหรือเปล่า ช่วงนี้ไม่ได้ไปไหนหรอกค่ะ วุ่นกับการจัดทัวร์และเตรียมตัว อาทิตย์ก่อนไปซื้อเป้และกระเป๋าเดินทางใบย่อม เพราะต้องขนขึ้นลงรถไฟ ใบใหญ่ที่มีเห็นจะยกไม่ไหว ศุกร์สิ้นเดือนก็นัดสถานทูตจะไปขอวีซ่าค่ะ แล้วระหว่างนี้ก็ต้องฟิตร่างกายให้แข็งแรง ประกอบกับต้องประหยัดค่าใช้จ่ายไว้ไปใช้ที่นู่นอีกด้วย ข้อหลังนี่สำคัญที่สุดค่ะพี่หมิ้น ==== พี่แมวคะ...หมี่กรอบก็เมนูโปรดของหนูเหมือนกัน แต่พักหลังพอรู้กรรมวิธีทำแล้ว พยายามเว้นๆค่ะ เส้นหมี่ต้องเอาลงไปทอดน้ำมันใช่หรือเปล่าคะ ได้ยินมาว่าเจ้าอร่อยๆแบบโบราณต้องใส่ส้มซ่าด้วย พี่แมวเล่าว่า อร้อยอร่อย หนูก็รู้สึกอยากทานขึ้นมาตะหงิดๆ หลังที่ทำงานจะมาขายทุกวันอังคาร คงต้องรออังคารหน้า ไม่อร่อยมากแต่ก็แก้ขัดได้ ไม่แพง และสีไม่แดงด้วยค่ะ พี่แมวกับคุณจอห์นเข้าใจเล่นกันนะคะ อาหารอร่อยทำให้ทานเยอะ ทานเยอะทำให้เรอ หนูว่าจอห์นเค้าคงไม่ได้แกล้งชมพี่แมวหรอกเนอะ ไม่เหมือนหนุ่มไทยที่ไม่กล้าพูดความจริง กลัวต้องทำเอง กลัวจะรู้ความจริงว่าที่ทานอยู่ทุกวันดีกว่าฝีมือตัวเองตั้งเยอะ 555 ==== คุณธารดาวคะ ใสเจียค่ะ วันสองวันนี้ลูกแม่โดมไม่มีเวลาเหลือให้เจียดมานั่งเหงาเล้ย แต่วินาทีนี้ก็ชักจะเริ่มๆ อยู่เหมือนกัน :) คนกะลังมีความรักก็...มีหอมกันเป็นระยะๆ (เดี๋ยวหอมเดี๋ยวหอม) คนที่แต่งงานแล้วล่ะ...เค้ามีหอมกันเป็นระยะๆ ด้วยอ๊ะป่าว ระ ยะ ห่าง ห่าง (นานนานหอม นานนานหอม) !!!   โดย: ลูกแม่โดม IP: 125.25.30.156 17 มีนาคม 2552 18:08:58 น.

ลูกแม่โดมคะ สมกับที่พี่ส่งความคิดถึงไปให้นะคะ ใช้เวลาแค่แป๊บเดียวเองได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วมาแล้ว สองวันมานี้คงนั่งเป็นผู้ฟังที่ดีอย่างเดียว โอกาสพูดน้อยเพราะต้องยกให้วิทยากรเขาทำหน้าที่ไป เวลาอบรมชอบนั่งด้านหน้า หรือ ด้านหลังห้องคะ พี่ชอบนั่งหน้าจะเว้นระยะสักประมาณ 2 แถว กำลังดี ใกล้ไปกลัวโดนเรียกถาม ไกลไปก็เห็นไม่ชัด กะเอา 2 แถวหน้านี่แหละเป็นบังเกอร์ค่ะ วางแผนการเดินทางเรียบร้อยแล้ว ฟังดูน่าสนุกมาก ๆ นะคะ แต่ตอนลากกระเป๋าขึ้นลงรถไฟนี่ เอาเรื่องเหมือนกันนะคะ ****** คุณธารดาวคะ บางทีเราก็ต้องปฏิบัติการอะไรสักอย่างที่จะทำให้คนของเรามีความสุข หรือ ปลื้มอก ปลื้มใจบ้างนะคะ ทำเป็นบัวแล้งน้ำไปได้ เรื่องจะให้จ้องตากับวทจบ.นี่ยังไม่ประสบความสำเร็จนะคะ ถึงจะดุจเพลิงโลกันตร์ก็เถอะค่ะ เพราะไปเจอตาหวาน ๆ ซึ้ง ๆ เข้านี่ทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ...แนะนำเป็นอย่างอื่นน่าจะเข้าท่ากว่าค่ะ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.235.231 17 มีนาคม 2552 21:51:31 น.

คุณธารด๊าววววว..จำตัวเองช่วงจีบภรรยาใหม่ๆไม่ได้เหรอจ้ะ ตัวเองทำตาหวานใส่สาวน่ะ คงลืมหมดแล้วสิท่า เพลิงโลกันตร์น่ะ โทษที..แม่น้องนิกมีไว้ทำกับคนแย่ๆทั้งสิ้น เพราะถือคติว่า สำหรับคนที่เรารักแล้ว อย่าได้ทำให้เค้าเสียใจ แต่กับใครๆที่เราไม่รักน่ะ แหลก! เป็นงั้นจริงๆ แล้วก็นะ..เรื่องอาหารน่ะ ไม่มี๊ จะมากัดฟันได้ไง เมียระดับห้าดาวทำอาหารน่ะ สุดฝืมือจ้ะ ใส่ทั้งเสน่ห์ ใส่ทั้งความรักลงไป มีเหรอไม่อร่อย ไม่เหมือนธารดาวที่ดีกว่าทำกินเองหรอกน่า เพราะพ่อเจ้านิกเค้าถือคติอีกว่า..เมียระดับห้าดาวน่ะหายาก ลูกแม่โดมจ้ะ อ่านธารดาวเล่าความรู้สึกประชดตัวเองผ่านแมว อะไรเงี้ย สงสารท่านหน่อยละกันจ้ะ อย่างพี่เนี่ย กับสามีนะถ้ายั๊วะสุดฤทธิ์ พี่จะนิ่งไปสองวัน หน้าก็มองไม่ลง แต่ถ้าได้ลงนั่งคุยกันเมื่อไหร่..พี่ก็จะพูดให้เค้าเถียงพี่ไม่ได้แม้แต่คำเดียว พี่รอพี่ใจเย็นแล้วพี่เชือดเลย เอ่อ..พี่หมิ้นคะ ตบท้ายนะจ้ะพี่ ระดับหนูแล้ว ผ่านมาสิบกว่าปีแล้วค่ะพี่ หอมแก้มมันน้องๆไปค่ะ..พี่ไม่เชื่อถามธารดาวได้พี่ ยันกันเลย   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.89.12 18 มีนาคม 2552 8:00:11 น.

เอิ้ก เอิ้ก เชิอดเลยเหรอครับ เิชือดเสร็จ ยันต่อ 555+ แหม....เพลิงโลกันตร์อะไรหยั่งเงี้ย ก็แนะนำไปงั้นเอง คงไม่สะเทือนคู่รักที่่คบหาดูใจกันมาเป็นสิบปีได้หรอกน่า   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.197 18 มีนาคม 2552 10:05:50 น.

ธารดาวคงไม่เคยเจอเมียเชือดสิท่า ประเภททำอะไรก้ได้ตามใจตัวเองอยากจะทำอ่ะ โน่นต้องไปอยู่ป่าช้าหรืออยู่ตัวคนเดียวเลย ถ้ารักจะอยู่ร่วมกับคนที่ไม่ได้ท้องเดียวกันมันก็ต้อง ห่วงใยความรู้สึกกันบ้างดิ แม่น้องนิกนะ เที่ยวไหน..บอก ได้เลย ตามสบายไม่เคยว่า แต่ขอให้บอก..แค่นั้น จะได้ตามไปเก็บศพถูก อันนี้จริงแมะ..พี่ธารดาว? เผื่อ ไฟไหม้ที่ไหน ใครเค้าฆ่ากัน แผ่นดินไหวก็เออ จะได้รู้ว่า ไม่ได้ตายนี่นั่นไง แล้วจะได้ไม่ต้องรอ ไม่ต้องนอนไม่หลับ แต่ทำงี้พี่แกไปไหน..โทรอยู่นั่นแล้ว จนน่ารำคาญ บอกไม่ต้องโทรมาปลุกฉัน นี่ไม่ได้โหดนะจ้ะ เวลาพูดกันก็พูดกันดีๆ ขอร้องกันดีๆน่ะ ไม่เห็นมีอะไรเลย   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.64.27 19 มีนาคม 2552 3:05:51 น.

เอาแล้วคุณธารดาวเจอแม่น้องนิกเชือดซะแล้ว คุณธารดาวไปอยู่ป่าช้าไม่ได้หรอกคะ กลัวผีหลอก แล้ว อยู่คนเดียวก็ไม่ได้อีก เพราะกลัวเหงา มีครอบครัวให้รับผิดชอบน่ะดีแล้วค่ะ ขืนไม่มีครอบครัวให้รับผิดชอบ ผู้คนต้องเรียกดับเบิ้ลเสี่ย..(ชอบไหมคะเรียกแบบนี้) เพราะสืบทราบมาว่า เขียนหนังสือรับทรัพย์ตอนละไม่ต่ำกว่าหมื่นบาท!! แต่ไม่อิจฉานะคะ อยากให้อาชีพนี้เป็นเศรษฐี มหาเศรษฐีกันเยอะ ๆ ด้วยซ้ำไป จะได้มีกำลังใจผลิดผลงานดี ๆ ออกมาให้เรา ๆ ได้อ่านกันค่ะ ****** แม่น้องนิกคะ เวลาจอห์นไปไหนถ้าไม่โทรกลับมาจะไม่กังวลบ้างหรือคะ พี่มีแต่เห็นบรรดาภรรยาเขาชอบพูดว่า ทำไมไม่โทรมา จะต้องให้บอกกี่ครั้งว่าให้โทรมารายงาน....รายงาน แล้วก็รายงาน.... ไม่รู้ว่าพี่เริ่มเห็นใจพวกผู้ชายตั้งแต่เมื่อไหร่..555 ****** ลูกแม่โดมคะ ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นน้ำใส โชคชัย 4 ซอย 53 ยังขายอยู่หรือเปล่าคะ นึกอยากกินขึ้นมาซะแล้วซิคะ เมื่อก่อนชอบไปทานที่ศรีย่าน น้ำใส ๆ ลูกชิ้นหนึบหนับ ทานมาตั้งแต่เป็นเรือนไม้ คูหาเดียว จนย้ายมาเป็นตึกก็ยังไม่เลิกทานค่ะ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.121.192 19 มีนาคม 2552 14:25:47 น.

คุณแม่น้องนิก ที่พูดน่ะเข้าใจ แต่ว่า ผมทำอะไรผิดหรือเปล่า อ่านจากน้ำเสียง (อักษร) เหมือนเขม่นผมจริงๆ ฮ่า ฮ่า แหม...คุณนกขมิ้น มาถึงก็อำแรงเลยนะครับ ไปเอาข่าวมาจากไหนกัน เขียนตอนละเป็นหมื่น ถ้ากีบน่ะพอไหว เดี๋ยวใครไม่รู้จะพากันหมั่นไส้เอา ฮ่า ฮ่า เรื่องจริงคือเรื่องละ 4-5 ร้อย ผมก็เขียน ไม่ได้เกี่ยงอะไร แล้วก็นี่...ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอว่า เริ่มเห็นใจผู้ชายตั้งแต่เมื่อไหร่ จะต้องให้บอกไหมล่ะครับ ฮ่า ฮ่า **** ลืมถามสาวโสด สมัยเรียนเป็นดาวมหาลัยหรือเปล่า ฟังเพลง "ดาวมหา'ลัย" ขำดี   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.239 19 มีนาคม 2552 16:03:26 น.

แม่น้องนิกหยอกใคร แสดงว่ารักกันจริงค่ะคุณธารดาว...เอิ๊ก ๆๆ ไม่เชื่อหรอกค่ะว่าเรื่องละ 4-5 ร้อย น่าจะพูดว่าบรรทัดละ หรือ หน้าละมากกว่านะคะ โปรดอย่าตีคุณค่าน้ำหมึกของคุณธารดาวน้อยไปเลยนะคะ เคยเจอไหมที่สำนักพิมพ์ต้องมาง้อให้เขียนอ่ะค่ะ? เห็นเด็ก ๆ วาดรูปแล้วได้ลงในหนังสือ ยังได้ตั้งหลายร้อย แล้วเรื่องสั้นที่ได้ลง หนังสือบางเล่มเขาก็ลงมูลค่าไว้ชัดเจนว่ามีค่าตอบแทนเท่าไหร่ อยากมาหลอกคนหัวไวเลยนะคะว่าได้ไม่กี่กะตังค์อ่ะ ไม่ขอยืมหร๊อก! (ได้ก็ดี) ช่วยบอกหน่อยก็ได้ค่ะว่าเริ่มเห็นใจผู้ชายตั้งแต่เมื่อไหร่ เผื่อว่าคำตอบไม่ตรงกันนะคะ อ๋อ! ชอบเพลง "ดาวมหา'ลัย" นึกว่าชอบ เพลง "อย่างนี้มันต้องถอน"...555   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.121.192 19 มีนาคม 2552 16:37:31 น.

สวัสดีค่ะทุกท่าน ค่าเรื่องตอนละเป็นหมื่น!!!! โอ้โหแม่เจ้า! ตาวาวยิ่งกว่ามีความรักเสียอีกนะเนี่ยะ คุณธารดาวเจ้าขา เอาเงินไปฝังตุ่มที่ไหนหมดคะ 55555 พี่หมิ้นคะ... ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นร้านที่พี่หมิ้นถามถึง ยังอยู่ดีมีสุขค่ะ หนูก็ชอบเหมือนกัน เมื่อก่อนทานบ่อย เปิดตอนเย็นนะคะ ตอนนี้ไม่ทานเนื้อวัวแล้วค่ะ ยกเว้นจำเป็นเช่นไป ตปท. แล้วตรงกันข้ามกับร้านนี้จะมีร้านขายขนมเครปญี่ปุ่น เริ่มขายประมาณสามทุ่มไปจนถึงตีสามตีสี่ แต่เปิดให้ลงทะเบียนจองคิวตั้งแต่บ่ายสามโมง มีเก้าอี้พลาสติกให้วัยรุ่นนั่งรอกันหน้าเตา มีสามเตาแต่ป้าแกขายอยู่คนเดียว ใจเย็นมากๆ และใจดี เด็กๆนั่งแซวป้าตลอดเวลา พอถึงคิวใครก็เตรียมถือภาชนะรอ หนูเคยทานอยู่สองครั้งค่ะ เพราะเวลานั้นปกติจะหลับไปแล้ว อร่อยนะคะ แป้งเค้าหอม ไส้มีหลากหลาย วัตถุดิบก็ใช้ได้ ==== คุณธารดาวครับ ลูกแม่โดมไม่เคยเป็นดาวมหาลัย แค่น้องดาวมหาลัย (พอดีมีพี่สาวหน้าตาดี อยู่มหาลัยเดียวกัน) ไม่ได้อยู่บ้านหนองใหญ่ แต่มาจากบ้านหนองเล็ก พูดอีสานไม่เป็น ไม่เคยพูดอีสาน กินปลาร้าไม่เป็น ไม่ชอบปลาร้า ที่บ้านไม่เคยหุงข้าวเหนียว ไม่เคยปั้นข้าวเหนียวจิ้มปลาแดก ... ..... หมั่นไส้หรือเปล่าคุณธารดาว คือจะอธิบายต่อว่า...ที่จังหวัด เค้ากินข้าวเจ้าร้อนๆ คลุกปลาจ่อมกุ้งจ่อม โรยพริกกะหอมแดง แล้วเค้าก็พูดขแมร์กันเกือบทุกอำเภอตำบลกันค่ะ 555 อยากกลับไปอยู่ที่บ้านเกิดเหมือนกันนะคะ เสียดายว่าที่ทำงานซึ่งมีสำนักงานอยู่ทั่วทุกภาคในประเทศ ดันไม่มีที่จังหวัดเราหรือใกล้เคียงเสียด้วยสินะ เลยต้องกลายเป็นคน...กรุงเต้บ ไปโดยปริยาย นับถึงตอนนี้อยู่กรุงเต้บมากกว่าสองเท่าของช่วงเวลาที่บ้านเกิด ==== พี่แมวคะ คุณจอห์นเค้าน่ารักนะคะ รายงานพี่แมวตลอดเวลาที่ห่างกัน แต่หนูเชื่อนะ...ระดับพี่แมวแล้วเอาอยู่หมัดแน่ๆ เอาเข้าจริงผู้ชายก็ต้องกลับมาตายรังวันยังค่ำ ขี้เหงา...ออกอย่างนี้ :))   โดย: ลูกแม่โดม IP: 125.25.84.146 19 มีนาคม 2552 18:19:41 น.

มาอีกคนแระเจ้าค่าเรื่องตอนละเป็นหมื่นเนี่ยยย ทำใจไม่ได้เลย อ่านแล้วสะดุ้งทุกทีไป กลัวได้จริงๆ จะเหมือนสามล้อถูกหวย 555+ คุณนกขมิ้นขอรับ ผมไม่เคยตีค่าราคาต้นฉบับของตัวเองเลยนะ อันนี้ซีเรียส แบ่บ ให้เท่าไหร่ตูก็เอา ฮา ฮา ไม่รู้จริงๆหรือครับว่าเห็นใจพวกผู้ชายตอนไหน เคยใช้ประโยคปฏิเสธกับวทจบ.ไหมล่ะครับ นั่นละ เห็นใจแล้ว ขอหอมสักทีนะครับ...ไม่ค่ะ ไม่ได้ 555+ แต่...ได้ ไม่รู้จะตอบถูกหรือเปล่า ต้องรอคุณแม่ เอ๊ย แม่คุณของคุณจอห์นมาตอบ 555 แหม...คุณแม่ลูกโดม ถ้าพี่สาวหน้าตาดี น้องสาวขี้เหร่นี่ ผมไม่เชื่อหรอก แต่ถ้าเป็นความจริง คงต้องย้อนอดีต บางทีคุณแม่อาจอุ้มหลุดจากมือ ถึงได้เป็นจังซี่   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.241 19 มีนาคม 2552 19:17:31 น.

คุณธารดาว มันก็เป็นจังซี่จังซี่แหละ สมัยเด็กๆโดนล้อประจำว่าเป็นเด็กที่พ่อแม่เก็บมาเลี้ยง เป็นลูกคนขายถ่านบ้าง (สมัยก่อนจะมีคนส่งถ่านที่บ้านประจำ) เป็นลูกคนขายหมูสะเต๊ะที่เข็นรถผ่านหน้าบ้านบ้าง รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่ใช่ความจริง แต่เด็กอย่างเราก็ร้องไห้ทุกทีที่พี่ๆไม่ยอมเลิกล้อ!!! (ตัวไม่ดำนะจ๊ะ ที่เค้าล้อว่าลูกคนขายถ่านน่ะ) ขอบคุณนะคะคุณธารดาวที่มีวิสัยทัศน์ เรื่องหอมเล็กหอมใหญ่ ไว้รอพี่หมิ้นมาจัดการเองดีกว่า   โดย: ลูกแม่โดม IP: 125.25.84.146 19 มีนาคม 2552 19:51:29 น.

คุณลูกแม่โดมครับ แล้วตกลง...ระหว่าง... ลูกคนขายถ่าน กะ ลูกคนขายหมูสะเต๊ะ คุณลูกแม่โดมเลือกได้ยังว่าจะเป็นลูกใคร 555 มาล้อต่อให้ร้องไห้ไปเลย   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.236 19 มีนาคม 2552 20:43:16 น.

พี่หมิ้นคะ..ก็หนูบอกว่า ไปไหนก็ขอแค่บอก เกิดอะไรขึ้นจะได้ตามไปเก็บศพถูก เพราะงั้นหนูไม่เคยห่วงเลยว่าเค้าจะกลับกี่โมง เพราะสามีหนู ถ้าบอกไปที่ไหนแล้ว เค้าไม่เคยไปต่อที่อื่น..แบบธารดาวนี่คะ(จริงแมะคุณ) คนเราอ่ะพี่ ใช่ว่าเป็นสามีภรรยากันแล้วตัวมันจะต้องติดกันตลอดไป ทั้งหนูและเขาต่างมีอิสระที่จะอยากเที่ยวกับเพื่อนได้ เพราะก่อนเค้าจะมีเราเค้าก็มีเพื่อนที่สนิทกันมาก่อนค่ะพี่ หนูค่อนข้างสบายๆนะพี่หมิ้น เรื่องที่เค้าอยากไปเที่ยวกับเพื่อนเป็นส่วนตัว เที่ยวผับอะไรเงี้ย ไม่ว่ากันค่ะ ลูกแม่โดมจ้ะ อิการโทรบ่อยๆนี่แหละที่ทำให้พี่รำคาญ เลยต้องพูดทำความเข้าใจกันว่า ถ้าพี่..อือให้แล้วเนี่ย ก็คือ..เต็มที่เลย จะกลับกี่โมงก็แล้วแต่ ไม่ได้ว่า ข้าหลับรอเลย พี่ใจนักเลงนะบอกให้ แล้วไม่ชอบหยุมหยิมด้วย ถ้าเค้าไม่บอกเราว่าไปไหน เราก็รอด้วยความเป็นห่วงสิ เกิดเป็นอะไร ใครจะเลี้ยงดูพี่และลูกล่ะ ชีวิตนี้ห่วงเค้าเพราะกลัวไม่มีใครเลี้ยงไง อิๆ(ธารดาวหมั่นใส้อีก) ++++++++++ โถ..คุณธารดาว เค้าแจ้งตัวเลขแค่นี้ ทำตกใจกลัวสรรพากรไปได้ เขม่นอะไรที่ไหนกัน เค้าเรียก..หมั่นใส้!! ต่างหากล่ะ พี่หมิ้นน่ะ เห็นใจผู้ชายเพราะยังไม่ทันเหลี่ยมจะๆไง คุณธารดาว อย่างพี่หมิ้นเค้าก็ต้องรักษาเหลี่ยมกันหน่อย ใครเค้าจะตอบว่า..ได้ แม้จะเห็นใจอย่างไรก็ตามเหอะ มันก็ต้องเล่นตัวนิดๆว่า..จะดีเหรอ?แน่ใจเหรอ? แล้วท้ายสุดก็คง..อะๆ นิดนึงละกัน แต่อย่างเราอ่ะ มันเกินนนนนนิดไปละเนอะ ทำใจหน่อยละกันธารดาว อย่าแหย่พี่หมิ้นนัก เดี๋ยวหมั่นใส้ธารดาวขึ้นมา พี่หมิ้นจะย้อนว่า นี่..มีอะไรพูดมาตรงๆเลยม่ะ อ้ำๆอึ้งๆ พี่ก็ไม่เข้าใจว่าหมายถึงอะไร(คิๆ) เพราะคุณพูดลดไป เลี้ยวมาอยู่นั่นล่ะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.64.27 20 มีนาคม 2552 4:07:26 น.

ใช่เลย...พี่แมวใจนักเลง ต้องคำนี้เท่านั้น! หากต้องเลือก (ฮือๆๆๆ) ขอเกี่ยวดองกับคนขายหมูสะเต๊ะดีกว่า นอกจากได้ทานฟรีแล้ว ยังได้อาชีพติดตัว เป็นประโยชน์ยามวิกฤติแฮมเบอร์เกอร์นี้ เราชอบเรื่องที่คุณธารดาวเล่าถึงสมัยทำงานกับเฒ่าแก่ เมื่อครั้งที่ทำหนังสือครั้งแรก!!!   โดย: ลูกแม่โดม IP: 125.25.84.146 20 มีนาคม 2552 4:22:42 น.

ก็ยังดีนะครับที่ยังได้้้้เกี่ยวดองกะคนขายหมูสะเต๊ะ.... อาจจะช้ำใจกว่านี้ ถ้าหากถามแม่ ได้คำตอบว่า จริงๆสมัยหนูยังเด็ก แม่ไม่ได้ทำหนูหลุดมือโดยบังเอิญหรอกลูก แม่ตั้งใจทำหลุด... ฮือๆๆๆๆ 555+ คุณนกขมิ้นกะคุณแม่น้องนิกมาต่ออีกเมนท์ ใกล้ร้อยเมนท์แล้วละ   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.225 20 มีนาคม 2552 10:42:57 น.

ฮือๆๆๆๆ แม่จ๋า...มีคนตั้งใจแกล้งหนู แกล้งแบบเล่นไม่เลิก   โดย: ลูกแม่โดม IP: 202.44.210.45 20 มีนาคม 2552 10:48:36 น.

แม่น้องนิกคะ หลับรอเลยหรือค่ะ ถึงยังไงพี่ก็มองว่าน้องสองคนเป็นครอบครัวที่น่ารักนะ ถ้อยทีถ้อยอาศัยเกรงอก เกรงใจกันดีค่ะ คำตอบคุณธารดาวไม่ตรงกันนะคะ ไม่ได้นึกถึงเรื่อง หอม หอม เลยค่ะ ไปนึกเห็นใจตรงที่ว่าบางทีผู้ชายเขาก็อยากมีอะไรที่เป็นเรื่องของความต้องการส่วนตัวบ้าง แฟน หรือ ภรรยาก็อยากจะรู้ไปหมด ที่คุณธารดาวพูดก็มีส่วนถูกค่ะ บางครั้งเห็นหน้า มองตาก็ปฏิเสธไม่ลงเหมือนกันค่ะ เช่น ตอนที่จะขอแต่งงานนี่ ก็ไม่กล้าปฏิเสธแล้วละค่ะ เพราะสายตา วทจบ. เขาอ้อน ๆ แกมบังคับยังไงไม่รู้ค่ะ จะบอก ไม่ค่ะ ก็อืม...พี่เขาก็ดีกับเรามาตลอด สุดท้ายก็...ค่ะ...ได้ค่ะ...555 (ตรงกับที่คุณธารดาวเม้นท์ไว้ทุกประการ) ****** วันนี้ขอเข้ากลุ่มคุณธารดาวหน่อย คือเห็นด้วยที่ว่า ลองพี่สาวสวยระดับแนวหน้าแล้วมีหรือพี่น้องคลานตามกันมาจะขี้เหร่น่ะค่ะ ลูกแม่โดม ****** เราคุยกันแล้วมีความสุข มีมิตรไมตรีที่ดีต่อกัน สำคัญช่วยคลายความเหงาของหนุ่มบางคนได้ด้วยน้าซิบอกไห่   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.121.192 20 มีนาคม 2552 11:14:57 น.