O กลางริ้วลม .. O
Giovanni Marradi - Garden Of DreamsO สุมาลย์ช้อยช่อห่ม .. สายลมพลิ้วเมื่อห้วงใจปลิดปลิว .. ลอยลิ่วหา-รูปลักษณ์แพงผู้ถวิลในจินตาทุกครั้งคราวาบสู่ .. ฤารู้เลือนO ออดอ้อนผ่านแววเนตรด้วยเลศหมาย-นิมิตรูปรำบายลงป่ายเปื้อน-ติดตรึงทั้งรูปนามให้ตามเตือนจนสุดเคลื่อนคล้อยหวานให้ผ่านพ้นO มีหัวใจห่วงคอยละห้อยเห็นเฝ้าลอบเร้นถึงกันนับพันหนหมื่นแสนช่วงความคะนึง .. ของหนึ่งคนจึง-วกวนรอบอยู่ไม่รู้วางO แต่คร่ำครวญผูกพันถึงกันอยู่จนตื่นตารับรู้ .. แสงตรู่สางนั้น-เฉกเช่นรอบพิมล .. ในหม่นพรางโชนช่วงส่องเส้นทางให้ย่างเดินO รูปเอย .. รูปละม่อม-ราวล้อมกักโดยรูปพักตร์เพ็ญอุทธัจด้วยขัดเขินพาหอมหวานโรยระลอกเข้าหยอกเอินก่อนก้ำเกินล้ำล่วงสู่ดวงใจO เสนาะเสียงสุโนกมี .. ในที่นั้นลดาวัลย์ชื่นฉม, สายลมไหวพึงโอนบทบาทล่วง .. พร้อมห่วงใยโอบกล่อมให้ .. รับถวิลด้วยยินยอมO ในแวดล้อมสุรศัพท์ .. พึงรับรู้ว่านัยชู้สุมสั่งเข้าหลั่งหลอม-ร่วมหวานซึ้งซ่านล้ำ .. ให้ด่ำดอมก็เพื่อพร้อมรอสู่ .. อย่างรู้วันO ในแวดล้อมแรงคะนึง .. ใครหนึ่งผู้-คอยร่วมคู่เคียงข้าง .. เส้นทางฝันพึงผูกใจจดจ่อ .. เพื่อรอกันร่วมผูกพันภพชาติจนตราบวายO รับรู้เถิด .. รูปแพงผู้แน่งน้อยเนตรชม้อยอ่อนโยนที่โชนฉาย-ย่อมวาบเข้าเวียนวก .. ในอกชายแทนอุ่นอายหอมหวาน .. เจ้าผ่านมาO เมื่อประณีตรสสุคนธ์ .. ผ่านปรน .. รู้ก็เกินกู้กลับให้ .. แรงใฝ่หา-ลดทอนรสรติฤทธิ์ .. อันติดคาเกินหักฝ่าข่มห้ามเอาตามใจO จึงประณีตรสสุมาลย์ .. อันหวานหอมก็แวดล้อมออดอ้อน .. เพรียกอ่อนไหว-เข้ากักกุม .. เสพรู้ .. หอมผู้ใดเพื่อสืบสาวกลับไปถึงใครนั้นO สุมาลย์ช้อยช่อห่ม .. ล้อลมลูบก็เมื่อรูปพักตร์ใคร .. คอย-ไหวสั่นแพงทองเอย .. คมคำ .. พี่รำพันหมายผูกขวัญเจ้าไว้ .. อยู่ในมือO คะเนนึกคะนึงอยู่อย่ารู้จบกำหนดภพชาติเพียง .. ร่วมเคียง, หรือ-ผูกดวงจิตร่วมกันให้บันลือ-ความยึดถือถวิลอยู่แต่ผู้เดียว !
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [