ไม่ได้รีวิวหนังสือมานานมากแล้ว เพราะช่วงที่ผ่านมาไอซ์อ่านหนังสือน้อยมาก ที่หยิบมาก็มักจะอ่านไม่จบ ซึ่งจะเป็นอย่างนี้ประจำเวลาเขียนงานของตัวเอง ^^"
เมื่อวันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา ไปตะลุยงานหนังสือ ได้หนังสือมาน้อยกว่าทุกที เพราะคนเยอะมากมาย ความอดทนตะลุยไม่พอค่ะ ยังไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ไปอีกไหม อยากได้หนังสือเด็กๆ หนังสือแฝงปรัชญา อีกหลายๆ เล่ม ช่วงนี้เครียดง่ะค่ะ ^^"
เล่มนี้ได้มาจากบู้ธของพี่แป๊ด ที่บลูสเกล เป็นหนังสือเล่มบางเฉียบที่น่ารักและมีสาระมากๆ เลยทีเดียว ^^
เรื่อง : เรื่องเล่าของเกาะที่ไม่มีใครรู้จัก
เขียนโดย : โจเซ่ ซารามาโก้ (Jose Saramago)
แปลจากภาษาโปรตุเกสโดย : วรรณพร เรียนแจ้ง
หาปกภาษาไทยไม่เจอค่ะ แต่ว่าหน้าตาเหมือนฉบับแปลอังกฤษเลย ^^
เป็นเรื่องราวเรียบง่าย ของชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่ต้องการยืมเรือจากพระราชา เพื่อไปตามหาเกาะที่ไม่มีใครรู้จัก
ใครๆ ต่างก็ปรามาสเขา บอกว่า เกาะที่ไม่มีใครรู้จักนั้น ไม่มีแล้ว แต่เขาก็ยังคงมุ่งมั่นทำตามความฝันต่อไป
โดยไม่รู้ตัว เขาก็ได้เพื่อนร่วมทางเป็นหญิงทำความสะอาด ที่รู้สึกว่า ตัวเองทำความสะอาดมาเพียงพอแล้ว
ทั้งคู่จะทำตามความฝันสำเร็จหรือไม่ ก็ลองอ่านดูนะคะ ^^
....
มันเป็นเรื่องราวที่เรียบง่ายมากๆ ดำเนินเรื่องด้วยบทสนทนาเกือบหมด โดยไม่มีการใส่เครื่องหมาย "..." หรือการบรรยายระหว่างคำแต่อย่างใด เวลาอ่านต้องตั้งสมาธิสักนิดค่ะ ไม่งั้นอาจงงได้ ((คนอื่นอาจไม่งงก็ได้นะคะ แต่ไอซ์อ่านก่อนนอน เลยสมาธิหย่อนไปหน่อย แหะๆๆ))
อ่านดีๆ แล้วจะค้นพบความหมายที่แฝงเอาไว้ในเรื่องอย่างแยบยลค่ะ มีประโยคโดนใจหลายที่ด้วย ทั้งๆ ที่หนังสือบางเจี๊ยบบบเลย
"เกาะที่ไม่เคยไป ถึงจะเคยได้ยินมา ก็ยังเป็นเกาะที่ตัวเองไม่รู้จัก"
ชอบอันนี้น่ะค่ะ ประโยคอาจจะไม่เป๊ะๆ แต่ชอบความหมายของมัน
อ่านแล้วรู้สึกเลยว่า ความฝันอาจห่างไกลสุดสายตา หรืออาจอยู่ใกล้เพียงลมหายใจ
ชอบจริงๆ ค่ะ อยากอ่านหนังสือแนวนี้อีกจัง ^^
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [
แล้วก็หายไปในเวลาอันรวดเร็วด้วยเช่นกัน
ชอบรูปเล่มหนังสือ และวิธีที่หนังสือเล่นน่ะ
จบเหมือนไม่จบบอกไม่ถูกเนาะ