หนังสือ : ยาคุโมะ นักสืบวิญญาณ ตอนที่ 3 แสงสว่าง ณ ปลายทาง
ผู้เขียน : คามินากะ มานาบุ
ผู้แปล : นภสิริ สุทธาวาสสุนทร
สนพ. : J Book (บลิส)
จำนวนหน้า : 264 หน้า
ภาษา : ไทย (แปลจากภาษาญี่ปุ่น)





รายละเอียดจากเว็บไซต์ของบลิส

ยาคุโมะ หนุ่มนักศึกษามาดเซอร์ปากร้าย เจ้าของนัยน์ตาซ้ายสีเพลิง

ระยะนี้อากาศร้อนจัด จนชายหนุ่มชักอยากซื้อพัดลมใหม่จึงยอมรับปากช่วยเจ้าทุกข์ซึ่งมองเห็นวิญญาณกระโดดตึกซ้ำแล้วซ้ำเล่า

แถมยังถูกนายตำรวจโกะโต คู่หูต่างวัยขอร้อง (?) ให้ช่วยตามคดีประหลาดเมื่อเพื่อนของนักข่าวสาวลูกเจ้านายหายตัวลึกลับจากห้องปิดตาย

ซ้ำเหตุยังเกิดต่อหน้าต่อตาอิชิอิ ลูกน้องขวัญอ่อนของโกะโต

ยาคุโมะจะทำอย่างไร เมื่อสองคดีทำให้เขาได้พบร่างทรงหนุ่มใหญ่ผู้อ้างตัวว่ามองเห็นวิญญาณและมีนัยน์ตาสีแดงทั้งสองข้าง



จากไอซ์ :

หลังจากรอคอยเล่มนี้อย่างใจหายใจคว่ำอยู่พักใหญ่ เนื่องจากผู้เขียนเปลี่ยนสนพ. ทำให้บลิสต้องติดต่อซื้อลิขสิทธิ์กันใหม่ ในที่สุดก็ได้อ่านยาคุโมะต่อเสียทีค่ะ ... แอบเซ็งนิดๆ ที่ว่า บลิสจะต้องเอาเล่ม 1 กับ 2 ซึ่งมีการปรับเปลี่ยนสำหรับสนพ.ใหม่มาตีพิมพ์ ถึงจะบอกว่าโครงเรื่องเหมือนเดิมก็ยังเซ็งอยู่ดี เพราะเล่ม 3 นี้ จะต่อตามฉบับปรับใหม่ ... เอาเหอะ คงไม่ซื้อซ้ำแล้วง่ะ T^T


สำหรับตอนที่ 3 นี้ ยาคุโมะ ... เด็กหนุ่มที่มีดวงตาข้างซ้ายเป็นสีเพลิงและสามารถมองเห็นวิญญาณ ก็ต้องออกโรงคลี่คลายคดีอีกแล้วค่ะ

เนื่องจากเข้าหน้าร้อน อากาศร้อนมากๆ พัดลมเสีย ยาคุโมะอยากได้พัดลมใหม่ จึงได้ตกลงรับปากช่วยเหลือ "มิซุโฮะ" ผู้อ้างว่าเป็นนักศึกษาปี 4 และมองเห็นวิญญาณผู้หญิงโดดตึกฆ่าตัวตายซ้ำแล้วซ้ำเล่า ยาคุโมะไปที่เกิดเหตุ.... เขาเห็นวิญญาณหญิงสาวที่เศร้าหมอง และยังได้พบกับ "คามิยามะ" ร่างทรงซึ่งมีดวงตาสีเพลิงสองข้างและสามารถมองเห็นวิญญาณเช่นกัน ... หลังจากยาคุโมะขอร้องให้โกะโต...นายตำรวจที่สนิทกันสืบให้ก็ได้รู้ว่า ก่อนฆ่าตัวตาย "ริกะ"...หญิงสาวคนนั้นถูกข่มขืน

มาโกโตะ...ลูกสาวนายตำรวจใหญ่ซึ่งเป็นนักข่าวไม่ได้พบกับ "อายามิ" เพื่อนสมัยเรียนนานแล้ว วันหนึ่งจึงนัดเจอกันที่ผับ มาโกโตะ อายามิ ชินอิจิ ยูยะ และเจ้าของร้าน ได้เห็นวิญญาณหญิงสาว และไม่นานหลังจากนั้น อายามิก็หายตัวไปจากห้องของเธออย่างลึกลับต่อหน้าของ คามิยามะ มาโกโตะ และอิชิอิ...ลูกน้องของโกะโต โกะโตจึงต้องลากยาคุโมะมาช่วยสืบด้วยเช่นเคย


ตอนนี้ก็อ่านสนุกค่ะ คดีน่าสนใจ และขมวดปมได้ดี ยังคงชอบตัวละครยาคุโมะ กับ ฮารุกะ ((เล่มนี้ฮารุกะบทน้อยนะ)) เหมือนเดิม แต่เริ่มรำคาญ อิชิอิ...ลูกน้องขอโกะโตจริงๆ อะไรมันจะปอดแหกและซุ่มซ่ามถึงขนาดนั้น ล้มปิดฉากบ่อยเกินไปค่ะ ส่วนโกะโตก็ดูจะขี้โวยวายเป็นตาแก่เพิ่มขึ้นนะ


มีประเด็นที่อ่านแล้วอยากพูดถึงสองประเด็นก็คือ ...

1. ประเด็นการข่มขืน และ...โทษของคนร้าย พอดีช่วงเดียวกันนี้ได้ดูซีรียส์ที่มีคดีเกี่ยวกับการข่มขืนด้วย ยิ่งอ่านเล่มนี้แล้วก็ยิ่งทำให้เดือด ... เหยื่อที่ถูกข่มขืนอาจจะไม่ถูกฆ่า อาจไม่มีบาดแผลรุนแรงถึงชีวิตก็จริง แต่บาดแผลทางใจมันใหญ่หลวงมากๆ จากซีรียส์ที่ดู จำที่เหยื่อพูดได้แม่นเลยว่า "ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ฆ่าฉัน ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ได้พรากชีวิตของฉันไป" ... การไปแจ้งความ...เหยื่อต้องเสี่ยงกับการที่ "ถูกข่มขืนซ้ำ" หรือก็คือ การสอบปากคำอย่างจาบจ้วงของตำรวจ ถ้าถึงขั้นศาลก็จากทนาย โทษของคนร้ายข่มขืนก็เบาเหลือเกิน จำคุกไม่กี่ปี เมื่อไหร่จะเปลี่ยนเป็นโทษประหารซักทีก็ไม่รู้

2. ประเด็นการหมกเม็ดในการสืบสวน ... เคยได้ยินคำกล่าวที่ว่าประชดกันไหมคะว่า "กฎหมายมีไว้สำหรับคนจน" ... คนร่ำรวย คนมีอิทธิพล ทำผิดก็ยังหลุดรอดไปได้ เรื่องนี้ก็มีประเด็นนี้ค่ะ อ่านแล้วก็เซ็งนิดๆ มันมีอยู่ทุกที่ ญี่ปุ่นก็มี ไม่ใช่เฉพาะประเทศสารขัณฑ์หรอก

สปอยล์ :

แน่นอนว่าสองคดีที่พูดถึงข้างบนนั้นเป็นคดีเดียวกันนั่นเอง เจ้าของผับเป็นคนข่มขืนริกะ ข่มขืนแล้วยังไม่พอ ถ่ายคลิปวีดีโอเอาลงอินเตอร์เน็ตด้วย ใส่รายละเอียดชื่อและบอกด้วยว่า เธอฆ่าตัวตายหลังจากนั้น ... อ่านแล้วโมโห T^T

แน่นอนว่า....คามิยามะ ซึ่งจริงๆ แล้วเป็นคนรักของริกะย่อมทนไม่ไหว เขาเลยวางแผนรวบรวมผู้เสียหายจากคดี ซึ่งก็คือ ชินอิจิ...เขาถูกจับเป็นแพะรับบาปคดีข่มขืนทั้งๆ ที่ตัวเองไม่ได้ทำ และอายามิ...เธอถูกข่มขืนทั้งๆ ที่คนร้ายควรจะอยู่ในคุก ... ทั้งหมดร่วมมือกันสร้างสถานการณ์ว่าวิญญาณของริกะต้องการแก้แค้น เพื่อขุดหลุมพรางจัดการกับเจ้าของผับ...อดีตลูกชายสส.ใหญ่ ซึ่งหลุดรอดคดีในตอนนั้น และยูยะ...ลูกชายของตำรวจ...หัวหน้าของโกะโตที่รับสินบน บิดเบือนการสืบสวน และจับชินอิจิเป็นแพะ

ความจริงแล้ว มิซุโฮะก็คือายามินั่นเอง ... อายามิไม่ได้ถูกลักพาตัวหายไปจากห้อง เธอออกไปจากห้องเองเพื่อสร้างสถานการณ์

และ...คามิยามะไม่ได้มองเห็นวิญญาณ แต่เขารู้เรื่องดวงตาสีเพลิงจากพ่อของยาคุโมะ ... พ่อของยาคุโมะนี่เองที่เป็นคนบอกว่าวิญญาณนั้นเต็มไปด้วยความเคียดแค้น ((พ่อของยาคุโมะนี่เป็นปริศนาจริงๆ)) แต่จริงๆ แล้ววิญญาณของริกะเต็มไปด้วยความเศร้า ความจริงเธอเป็นคนเข้มแข็ง เผชิญหน้ากับการแจ้งความและเอาผิดคนร้ายอย่างเต็มที่ ที่เธอฆ่าตัวตายเป็นเพราะคามิยามะที่เผลอทำท่าทางคล้ายไม่ยอมรับเธอต่างหาก

สุดท้ายคดีก็คลี่คลาย ... ที่สะใจกว่าก็คือ มาโกโตะซึ่งเป็นนักข่าว เขียนแฉความเน่าเฟะในวงการตำรวจด้วย