ถนนสายนี้...มีตะพาบ #113 "ตั้งแต่วันนั้น" ถนนสายนี้...มีตะพาบ #113 "ตั้งแต่วันนั้น" โจทย์โดยคุณเป็ดสวรรค์ (เอนทรี่นี้ไม่ต้องโหวตครับผม) กล้วยบัว จขบ.นี้ก็เขียนต่อจากหลักกิโลที่ #112 เลยครับ ท่านใดต้องการอ่านตอนต้น **ชอเชิญที่นี่** ********* เฮลิโคเนียก้ามกุ้งสีทอง หลังจากวันเกิดเหตุนั้นแล้ว แม่เล่าว่า ทั้งพ่อแม่ พี่กอและพี่อีกคนสมมติชื่อว่า พี่จอ ก็เหมือนจะมีหลายอย่างให้ต้องคิดและระมัดระวัง ไม่มีใครรู้ว่าคนอื่นๆ คิดอะไร แต่วันหนึ่ง ไม่รู่ว่าจะโทษใครดี วันนั้นเป็นวันหยุดเรียน แม่อนุญาตให้ ทุกคนตื่นสายได้ หรือตื่นแล้วยังไม่อยากลุก ไม่อยากกินก็ไม่ว่ากัน เพราะ วันที่ไปเรียน พ่อไปส่งตอนเช้า แล้วไปทำงาน ที่ทำงานของพ่อเข้างาน 7.30 น. เลิก 16.30 น. ตอนเช้าทุกคนต้องตื่น 5.30 น. ทุกวัน ตอนที่พวกเรายังเล็ก เรานอนกับพ่อแม่ในห้องนอนที่เปิดโล่งเกือบทั้งชั้นสอง ของบ้าน วันที่ว่าถึงนั้น พี่จอตื่นสายกว่าเพื่อน ตอนสักเก้าโมงเช้า แม่ขึ้น ไปเอาเงินในกระเป๋า พอเปิดกระเป๋า งงๆ อยู่สักพัก ก็ออกมาส่งเสียง ถามพ่อว่า หยิบเงินไปหนึ่งร้อยบาทหรือเปล่า ต้องบอกก่อนว่า เรื่อง เงินเนี่ย แม่ผมถี่ถ้วนขนาด อิอิ พ่อบอกว่าเปล่า แม่ยืนคิดอยู่สักพัก พอจะเข้าใจอะไรลางๆ ก็กลับเข้าไปในห้อง เห็นพี่จอนอนเอาหมอน ปิดหน้า ปิดตา ปิดหู นอนตัวแข็งทื่อ แม่บอกว่ามั่นใจเลย จึงพูดลอยๆ ว่า เงินตั้งร้อยบาทซื้อข้าวสารกินได้ตั้งเดือน แล้วทีนี้จะเอาอะไรซื้อ อดข้าว กันหมดบ้านแน่ ใครเอาไปเดี๋ยวก็คงเอามาคืน แล้วแม่ก็จะออกจากห้องไป พี่จอกระโดดลงจากเตียง กอดเอวแม่แล้วบอกว่า เธอเอาไปเอง แม่ถาม ว่า เอาไปทำอะไร ขอดีๆ ก็ได้นี่ พี่จอบอกว่า คราวพี่กอเอากบเหลา ดินสอมา เธอบอกแม่ แม่ถึงรู้ พี่จออยากรู้ว่า ถ้าพี่จอเอาเงินแม่ไป และไม่บอกแม่ แม่จะรู้ไหม... พ่อพึมพำว่า เจ้านี่ล้วงคองูเขียว แม่ถามว่า แล้วเอาเงินไปไว้ที่ไหน พี่จอบอกให้แม่เปิดประตูออกไประเบียง หลังห้องนอน แล้วเธอก็ออกไปเก็บใบละร้อยใต้หน้าต่างมาคืนแม่ สารภาพ ว่า หยิบมาจากกระเป๋าแม่แล้วก็เอาทิ้งไปข้างนอกก่อน กลัวแม่เจออยู่ที่ตัว แม่ถอนใจอย่างหนักใจที่สุด ถามว่า แล้วตอนนี้ต้องทำอย่างไร พี่จอ ร้องไห้แล้วบอกว่า ขอโทษ จะไม่ทำอีกเพราะรู้แล้วว่า ใครขโมย อะไรก็ต้องถูกจับได้ แม่ถามว่า จะเชื่อดีไหมเนี่ย พี่จอบอกว่า สัญญา แม่กลุ้มใจหนักหนาสาหัส เพราะเกิดขึ้นกับลูกสองคนแล้ว พ่อบอกว่า อย่าวิตกมาก เป็นธรรมดาของเด็ก ยิ่งฉลาดก็ยิ่งอยากลองดีกับเรื่อง แบบนี้ อยู่ที่พ่อแม่จะประคับประคองอย่างไร แต่แม้จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก แม่ก็ไม่วายระมัดระวัง เวลาล่วงเลยมาจนช่วงที่ พี่จอเรียนอยู่ตอ.พญาไท มีอยู่ระยะหนึ่งที่พ่อไปต่างประเทศนาน แล้วแม่ จะทำนิติกรรมขายที่ดิน จำเป็นต้องให้พ่ออนุญาต แต่พ่อจะยังไม่กลับอีกนาน แม่กลัวคนซื้อจะเปลี่ยนใจเพราะได้ราคาดี ก็บอกพี่จอว่า ให้เซ็นลายมือพ่อ ให้แม่หน่อย อ้อ ลืมบอกไป พี่จอวาดภาพเหมือนระดับได้รางวัลมาแล้ว เซ็นลายมือใครก็เหมือนแบบพิสูจน์ยาก วันนั้นคงเป็นวันที่แม่จะได้เลิก ระแวดระวังพี่จอในเรื่องความซื่อสัตย์อีก เพราะพี่จอเซ็นให้แม่ทันทีที่แม่ขอ ส่งให้แม่แล้วบอกว่า ที่แม่ทำนี่ผิดกฎหมายนะ แม่บอกว่า วันนั้นเหมือนแม่ได้ ขึ้นจากนรกมาลอยอยู่ในสวรรค์บนดิน หายห่วงพี่จอในเรื่องนี้เหมือนปลิดทิ้ง แม่พับหนังสือที่พี่จอเซ็นให้ บอกพี่จอว่า ขอบใจที่เตือน แม่ก็ทำผิด เรื่องนี้ได้เกือบเหมือนลูกๆ เช่นกัน เพียงเพราะอยากได้เงิน แล้ว แม่ก็เก็บหนังสือสำคัญฉบับนั้นไว้ในเซฟจนบัดนี้ พ่อบอกแม่ว่า ทีนี้รู้แล้วใช่ไหม คนเรามีเวลาที่อยากทำสิ่งที่เราก็รู้ว่ามันผิด เพียงเพราะอยากลองดี หรือมีเรื่องล่อใจให้อยากรู้อยากห็นหรือ อยากได้อยากดี คนที่เริ่มทำแล้วไม่มีใครแนะนำตักเตือน ก็กลายเป็นติดนิสัยไปเลย ขิงม่วง ถึงตอนนั้นแม่ก็เหลือห่วงพี่กออีกคน แต่พี่กอซึ่งไม่มีทีท่าว่าจะทำอะไรที่ เธอรู้แล้วว่าต้องไม่ทำอีกเพราะคุณยายขนาบไว้ว่า ทำให้แม่ร้องไห้ บาปหนักนะลูก พี่กอเรียนจบแล้ว มีงานที่ต้องรับผิดชอบการเงินมาตลอด แม่ก็ห่วงใยมา ตลอด แต่พอเวลาผ่านไปหลายสิบปี แม่ก็ค่อยคลายใจ จนกระทั่ง วันที่แม่จะหายห่วงได้ตลอดไปก็มาถึง วันนั้นเราไปกินก๋วยเตี๋ยว เจ้าดังย่านสุขุมวิท ร้านนี้กินบ่อยจนจะเป็นญาติกันแล้ว กินเสร็จ จ่ายเงินแล้วแม่ก็เก็บเงินทอนโดยไม่ได้นับเพราะรถขวางทางอยู่ กลับมาถึงบ้านแล้วจึงรู้ว่า เขาคิดเงินขาดไปสองชามเพราะ เราเอาชามเปล่าไปไว้โต๊ะข้างๆ พี่กอที่กำลังจะขึ้นไป ข้างบนก็กลับลงมา ไปขึ้นรถแล้วขับออกไป หายไปสักครึ่ง ชั่วโมงก็กลับมา หิ้วถุงร้านก๋วยเดี๋ยวนั้นกลับมาหนึ่งถุง ทุกคนงง แม่ถามว่าไปซื้อมาทำไมอีก เธอบอกว่า ไปจ่ายเงินให้เขาอีกสองชาม ที่คิดขาด เขาเลยทำเกาเหลามาให้เป็นแกงจืดมื้อเย็นนี้ แม่บอกว่า โห เอาไว้ไปคราวหน้าค่อยให้เขาก็ได้ แต่คำตอบของพี่กอกลับ ทำให้แม่เสียน้ำตาอีก เธอว่า เดี๋ยวลืมกันพอดี ประโยคนี้ ทำให้แม่รู้ว่า เลิกห่วงเรื่องนี้ได้เสียทีแล้ว น้ำตาครั้งนั้นของแม่ คือความคลายใจ หายห่วง และดีใจที่ลูกๆ เรียนรู้และเชื่อฟังเป็นอย่างดี เขาแกะ ท่านที่อ่านจบแล้วคงอยากรู้ว่า แล้ววีระกำวีระเวนแบบนี้ ผมเคยทำไหม ไม่เคยทำหนเดียวหรอกครับ แต่ทำทีไรแม่ก็จับได้ทุกที เลยเบื่อ ขอขอบคุณเพลงประกอบ: รักแม่เท่าฟ้า.wmv อัพโหลดโดย: TheKruchan   Create Date : 08 กันยายน 2557 31 comments Last Update : 9 กันยายน 2557 7:19:14 น. Counter : 2588 Pageviews. Share Tweet

เคยขโมยตังไปซ่อนเหมือนกันค่ะ แม่จับได้ แต่ถามเหตุผลว่าเอาไปทำไมเยอะแยะ (ดีที่ไม่โดนตี เพราะยอมรับและเอามาคืน) ตั้งแต่วันนั้น (จากเอนทรี่ก่อน) สอนให้ซื่อสัตย์ต่อตนเองและคนอื่นดีจังเลยค่ะ   โดย: กาบริเอล 8 กันยายน 2557 18:54:38 น.

ตอนเด็ก ๆ มีเรื่องราวที่จดจำ ทั้งที่ไม่น่าจดจำ แต่ก็ดีไปอย่าง เป็นบทเรียน... หากขืนทำต่อ โตมา คงจะดีแน่ครับ...   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 8 กันยายน 2557 19:05:22 น.

สวัสดีค่ะพี่หนูหล่อ นอกจากความสามารถทางต้นไม้ การเขียนก็ไม่ธรรมดานะค่ะเนี่ย ..วีระกรรม เต็ม เรียนรู้และเชื่อฟังผู้ใหญ่ เป็นเด็กดีของคุณแม่ พี่หนูหล่อเป็นที่รักของทุกคนด้วยนะค่ะ กอด.......   โดย: mastana 8 กันยายน 2557 21:38:26 น.

คิดถึงตอนเป็นเด็ก ความโลภแบบเด็กๆ เลยทำความผิดแบบคิดไม่เป็น คำวีระกรรมวีรเวนนี้ ฟังแล้วมันทะลุใจ เริ่มเล่นบล๊อกใหม่ๆก็โดน กระซวก เพราะคำนี้แหละ จำจนทุกวันนี้ ไม่ใช่เรื่องเรา ก็อย่าเอาเสือไปใส่เกือก ซวยเลย คริคริ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 8 กันยายน 2557 21:46:40 น.

สวัสดีตอนดึกๆค่ะ เข้ามาอ่านวีรกรรมของคุณพยัญชนะทั้งหลาย แล้วก็ย้อนมามองตัวเอง.. เรื่องเงินๆทองๆและความซื่อสัตย์ ..ต้องยกความดีให้คุณตาค่ะ ทุกวันนี้ถึงได้ทำงานเกี่ยวกับเงินตลอด ภาพประกอบสวยจังค่ะ มาส่งเข้านอนเลยนะคะ แอมอร   โดย: peeamp 8 กันยายน 2557 22:29:49 น.

อ่านจบแล้วยิ้มเลยค่ะเฮีย รู้สึกเต็มอิ่มนะ คุณแม่สอนพี่ๆดีจังเลยค่ะ ทั้งพี่กอและพี่จอมีเหตุผลในการอยากรู้คล้ายกันเลยนะเนี่ย แต่การที่เด็กขนาดนั้นจะรู้จักคิดและสำนึกว่าเป็นสิ่งผิด จิตใจละเอียดอ่อนขนาดนั้น ต้องรับรู้รับเห็นตัวอย่างที่ดีๆมาละค่ะ นิคเชื่องั้นนะ คราวหน้าเล่าเรื่องของเฮียมั่งนะคะ แหะๆ ไปอยากรู้อยากเห็นอีกนิคเอ๋ย 'วีระกำวีระเวน' ตอนอ่านก็ว่าแปลกๆแท้ค่ะ ยิ่งแม่ซองพูดงี้ ต้องมีอะไรแหง๋ม รึว่าเป็นคำเก่าคะเฮีย ห้ามโหวตงั้นส่งนอนค่ะ ฝันดีค่ะเฮีย Zzzzz..   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 8 กันยายน 2557 22:41:57 น.

ทุกอย่างเป็นสิ่งที่เราเรียนรู้ได้จริงๆนะครับพี่หนูหล่อ วิธีสอนของคนเป็นพ่อแม่ก็ต้องปรับเปลี่ยนไปให้เค้ากับลูกแต่ละคนจริงๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 8 กันยายน 2557 23:19:41 น.

อ่านแล้วซึ้งมากเลยค่ะเฮีย โชคดีนะคะที่พี่ทั้งสองคิดได้ ทำให้แม่โล่งใจ ชอบคำพ่อที่ว่า .. เป็นธรรมดาของเด็ก ยิ่งฉลาดก็ยิ่งอยากลองดีกับเรื่องแบบนี้ อยู่ที่พ่อแม่จะประคับประคองอย่างไร --นี่ล่ะค่ะสำคัญ เฮียเขียนเรื่องได้น่าอ่านจริงๆค่ะ อ่านไปนึกภาพตามไปด้วยเลย   โดย: mambymam 8 กันยายน 2557 23:38:38 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่หนูหล่อ   โดย: กะว่าก๋า 9 กันยายน 2557 6:58:58 น.

ขอบคุณทั้งการเจิมและการโหวตครับพี่หนูหล่อ ช่วงนี้คนเล่นบล็อกหดหายไปเรื่อยๆครับ เมื่อก่อนตี 5 ก็คึกคักแล้วครับ 5555   โดย: กะว่าก๋า 9 กันยายน 2557 9:26:55 น.

เด็ก ๆ เราก็เคย สวัสดีค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 9 กันยายน 2557 10:02:18 น.

สวัสดีค่ะคุณหนูหล่อ อ่านเพลินเลยค่ะ เป็นเรื่องที่ดีมากๆเลยนะคะ สอนใจคนได้ด่วยค่ะ ไม่ให้โหวตก็กดไลท์ให้นะคะเพราะเป็นเรื่องดีมากๆเลยค่ะ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมกดไลท์แล้วไม่ขึ้นค่ะ มีความสุขวันสีชมพูค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 9 กันยายน 2557 10:28:04 น.

มาอ่าน วีรกรรมของคุณลูกๆ ชื่นชมคุณแม่จัง แต่เราว่าคุณลูกๆก็น่ารักน๊า... ชอบลองของ อยาก ล้วงคองูเขียว คริ คริ เขียนได้ดีเลยนะค่ะคุณนู๋หล่อ ภาพประกอบกก็สวย สมกับเป็นเจ้าของคนบ้านป่า... เพลงประกอบก็เยี่ยมยอด หากให้รางวัล ได้ 3 สาขาเลยคร้า... ห้ามโหวตได้งัย ...ขอโหวตให้จ๊ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต เนินน้ำ Food Blog ดู Blog สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog mastana Literature Blog ดู Blog คนบ้า(น)ป่า Home & Garden Blog   โดย: Tui Laksi 9 กันยายน 2557 14:05:41 น.

จริงๆผมว่าคนอ่านบล็อกยังพอมี แต่ไม่ค่อยเม้นท์กันเหมือนก่อนเท่านั้นเองครับพี่ ผมใช้วิธีอัพบล้อกก่อน แล้วค่อยไปแปะลิ้งค์ในเฟซ วิธีนี้ทำให้เพื่อนบล็อกเก่าๆ ยังพอเข้ามาักทายกันบ้างครับ เพราะว่าเพื่อนบล็อกเลิกอัพบล้อกไปเยอะมาก ไปเล่นเฟซกันหมดครับ   โดย: กะว่าก๋า 9 กันยายน 2557 14:25:59 น.

กินติมแก้ง่วงกันค่ะ เจอเย็นๆมั่งได้ฉดชู่นเนอะเฮียเนอะ ดอกไม้ประดับบล็อกสวยจังเลยค่ะ วันนี้ชมพอกรุบกริบ 5-6 ภาพก่อน รอจัดเต็มๆเน่อ   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 9 กันยายน 2557 15:25:45 น.

อ่านจบพยายามนึกว่าเราเคยทำวีรกรรมอะไรไว้บ้างแต่นึกไม่ออกค่ะ   โดย: ร่มไม้เย็น 9 กันยายน 2557 19:21:14 น.

สวัสดีตอนค่ำๆค่ะคุณหนูหล่อ อ่านจบแล้วนั่งยิ้มเลยค่ะ ปล.ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ   โดย: phunsud 9 กันยายน 2557 19:32:44 น.

มาส่งยิ้มยามค่ำค่ะเฮีย ยกหนมอาหย่อยมาด้วยค่ะ ฝนปรอยๆเลยค่ะค่ำนี้ หลับอุตุแน่รุย   โดย: mambymam 9 กันยายน 2557 19:43:40 น.

เรื่องเงินทอง นี่ของล่อตาล่อใจจริงๆจ้าพี่หนูหล่อ . . . ต้องค่อยๆปลุกฝังกันแต่เล็ก . . พ่อปอมเคยบอกว่า " เงินทอง ใครๆ ก็อยากได้ แต่การได้มาต้องถูกต้องตามทำนองครองธรรม " เหมือนที่พระท่านเทศน์ไงจ๊ะ . . . เงินทองตายไปก็เอาไปไม่ได้ . . . แต่ความดี และ ความชั่วจะติดตัวเราไปตลอด . . . ว่าแล้วชวนพี่ทานโดนัทอันเล็กๆ อย่าเพิ่งจุกนะจ๊ะ   โดย: กาปอมซ่า 9 กันยายน 2557 21:21:00 น.

เห็นพี่ว่าไม่อิ่ม . . . ปอมเลยยกเสบียงมาฝากเพิ่มทานได้หลายวัน หม่ำๆ แล้วนอนนะจ๊ะ . . . ปอมก็จะไปนอนแล้วเหมือนกัน Goodnight จ้าพี่หนูหล่อ   โดย: กาปอมซ่า 9 กันยายน 2557 21:57:39 น.

มาจองคิวก่อนนะครับพี่หนูหล่อ ดึกแล้วตาจะปิด แหะๆเดี๋ยวมาใหม่นะครับ ^^   โดย: วนารักษ์ 9 กันยายน 2557 22:51:26 น.

แกร่ได้งัย เฮียของป่วนหล่อทั้งปีแล้วกันแหละ เนอะ ส่งเฮียเข้านอน หลับฝันดีค่ะ คร่อก.. ฟรี้...   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 9 กันยายน 2557 23:29:32 น.

คุณแม่และคุณพ่อของพี่มีวิธีสอนลูกดีๆนะคะ อ่านแล้วชื่นชมค่ะที่ท่านเลี้ยงลูกได้ดีทุกคน นอนหลับฝันดีนะคะ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ที่เห็นและเป็นมา Blog about TV ดู Blog คนบ้า(น)ป่า Literature Blog ดู Blog   โดย: มัลลิกา ป 402 9 กันยายน 2557 23:45:52 น.

สวัสดีค่า พี่หนูหล่อ ^^ มาอ่านช้าไปหน่อยค่ะ พ่อแม่มีวิธีการสอนลูกที่ดีนะคะ เรื่องเงินทองนี่พูดลำบากจัง เด็กบางคนก็รู้สำนึกในครั้งเดียว บางคนก็ยากเย็นกว่าจะเข็นกันไปจนโต บางคนก็ต้องอาศัยบทเรียนที่เจอด้วยตัวเอง แต่มีพ่อแม่ชี้ทางให้ดีที่สุดเลย ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆค่า   โดย: lovereason 10 กันยายน 2557 1:54:03 น.

ชื่นชมพี่จอ กับแม่ด้วยค่ะ ดอกไม้สวยจัง โหวดสาขานี้คงได้นะคะ คนบ้า(น)ป่า Home & Garden Blog ดู Blog   โดย: newyorknurse 10 กันยายน 2557 2:23:13 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่หนูหล่อ ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 10 กันยายน 2557 5:51:19 น.

น่าจะทำบล็อกแนวนี้ซะตั้งนานแล้วนะเฮีย เขียนได้น่าติดตาม อ่านสนุกค่ะ มาส่งกำลังใจจ้า บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต คนบ้า(น)ป่า Literature Blog ดู Blog   โดย: เนินน้ำ 10 กันยายน 2557 6:35:09 น.

สวัสดีครับ เรื่องชวนอ่านน่าติดตามครับ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต pantawan Health Blog ดู Blog คนบ้า(น)ป่า Literature Blog ดู Blog newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog   โดย: moresaw 10 กันยายน 2557 6:58:59 น.

สวัสดีค่ะคุณหนูหล่อแวะมาฟังเพลงเพราะๆอีกครั้งค่ะ แม่เป็นสุดชีวิตของลูกเลยนะคะ ขอให้คุณแม่คุณหนูหล่อสุขภาพแข็งแรง มีความสุขมากๆนะคะ มีความสุขวันพุธค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 10 กันยายน 2557 7:10:16 น.

อ่านเพลินเลยครับพี่หนูหล่อ อิอิ ^^ เด็กๆกำลังได้เรียนรู้จากการลองผิดลองถูก ถ้าผู้ใหญ่ทำผิดแล้วบอกเด็กว่าถูกนั้นซิครับน่ากลัวที่สุด สมัยเด็กๆผมก็เคยนะครับ แม้กระทั้งโตแล้วก็มีบ้าง แต่พอรู้ว่าผิดแล้วก็ไม่ทำอีกเลยเป็นบทเรียนที่ดี คนที่จดจำแล้วให้ค่าเราว่าเป็นคนไม่ดีมองเราไม่ดีตลอด ก็ถือว่าเป็นเวรกรรมของเขาเองอ้าว 555+++ พี่หนูหล่อเขียนบ่อยๆจะเก่งขึ้นเรื่อยๆอย่าท้อนะครับ ทุกอย่างจะยากตอนแรก จะยังไม่ดีขึ้นทันที จะค่อยๆง่ายขึ้นๆ เขียนไปเรื่อยๆนะครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ ^^   โดย: วนารักษ์ 12 กันยายน 2557 22:04:02 น.

เป็นเรื่องราวของครอบครัวอบอุ่นทีสมัยเด็กเด็กผมไม่เคยได้สัมผัส พอโตมาผมพยามยามที่จะสร้างครอบครัวให้อบอุ่น..   โดย: cdes 13 กันยายน 2557 11:10:12 น.