แต่คู่ของจขบ.นี่ก็แปลกนะ อยู่ด้วยกันมาเป็นวักเป็นเวร ไม่เคยมีฝ่าย
ใดงอน เรียกได้ว่าต่างคนต่างงอนไม่เป็น อิลุงนั้นใจดี อะไรก็เรื่อยๆ
ตามสบาย แต่อิป้าตรงไปตรงมา บรรยายความตามไท้เข้าใจกันแล้ว
ก็จบ อย่างอาทิตย์ที่แล้ว อิลุงกับอิป้าไปแม็กโคร สระบุรี ด้วยกัน ซื้อ
ของเสร็จ ใส่รวมๆกันอยู่ในรถเข็นของอิลุง อิป้ายืนรอ เพราะเป็น
หน้าที่ของอิลุงจะต้องไปจ่ายเงิน อิป้าก็ร้อรอ อิลุงก็ยืนเกาะรถเฉ้ยเฉย
เป็นนาน อิป้าจึงเอื้อนมธุรสวาจาว่า (คิดว่าพูดหวานดีแล้วนะนั่น)

อิป้า - จ่ายเงินได้แล้วนะ พ่อ
อิลุง - เค้าไม่รับบัตรเครดิต
อิป้าเป็นงง (คิด) เค้าก็ไม่รับมาตั้งแต่ศตวรรษที่แล้วนี่หว่า
อิป้า - รู้แล้วววว ก็จ่ายเงินสดงัยยยยย
อิลุง - (ทำเสียงอ่อนๆ ยิ้มๆ) ไม่มี
อิป้า - เอ๊า ทำไมไม่กดมา
อิลุง - (ยิ้มมากขึ้น) ลืม
อิป้า (คิด) แล้วถ้าไม่ถาม ตูจะรู้ไหมเนี่ย ก็นะ ต่างคนต่างเบิกเงิน
จากบัญชีร่วมมาใช้เองตั้งแต่สร้างโลก ใครว่ามองตาจะรู้ใจ นี่มอง
ทั้งหน้ายังนึกไม่ถึงเลยว่าฮีจะออกมารูปนี้ แล้วถ้าอิป้างอน จ้างให้
เป็นล้าน ฮีก็ไม่รู้ มันจะเหนื่อยเปล่าไหม ดีว่าตัวเองก็เกลียดเรื่อง
งอนเป็นที่สุด ให้คำจำกัดความ "ความงอน" ไว้เลยว่า "งี่เง่า"

นึกแล้วก็เปิดกระเป๋า หยิบเงินให้ไป แล้วก็บอกว่าจะไปคอยที่รถ
ไม่ลืมเตือน (ทำเสียงอ่อนๆบ้าง) ว่า "ออกไปแล้วอย่าลืมกดเงิน
ด้วยนะ พ่อ น้าาา ของแม่ก็จะหมดแล้วววว"

อิลุงก็ไปจ่ายเงิน อิป้าก็กลับไปอยู่กะอินุ้ง ให้พี่ปูซึ่งอยู่เป็นเพื่อน
อินุ้งได้ไปซื้อของหรือไปห้องน้ำบ้าง

กลับมานั่งเงียบๆ คิดดูแล้วก็อดหัวเราะไม่ได้ อิลุงไม่ได้แค่ลืมกด
กะตังค์ แต่ลืมด้วยว่า อิป้ายังไม่ได้ตรัสรู้ แต่อิป้าก็ลืมเกิดโมโห
เพราะอิลุงก็แค่ขอเงินดีๆ ไม่ได้งอนเพราะอิป้าไม่รู้จักรู้ใจอิลุง
เอาเองซะมั่งเลย

เนอะ ชีวิตคู่ของเราดี๊ดี ไม่เคยงี่เง่าง้องแง้งกันเพราะเรื่องแบบนี้เลย
แต่เอ๊ะ มันเลยไม่เร้าใจ แม่นบ่ ถึงได้มาแค่สองพระหน่อ




ลาไปด้วยเจ้าตัวนี้ รูปงามแต่ไม่รู้ว่ามาดีหรือร้ายหรอกค่ะ

ขอให้มีความสุขทุกท่านนะคะ