เมื่อศุกร์ที่แล้ว พอไปถึงก็รีบไปดูเธอ พบว่าบานไปเกือบหมดแล้ว เหลือแต่ดอกปลายแถวซึ่งไม่ค่อยสมบูรณ์ ก็ยังดีที่ได้พบกันบ้าง สำหรับท่านที่ไม่เคยปลูกต้นไม้มากับมือจนได้เห็นดอก คงไม่อาจเข้าใจได้ว่า ความผูกพันของดอกไม้กับคนปลูกนั้นน่าจะมีอยู่จริง หรือคิดไปเองก็ฟันธงไม่ได้ แต่พบว่า ถึงเค้ามาผิดเวลา เค้าก็ยังคอย และเราซึ่งไปหาเค้าไม่ได้ก็ยังหวังและรีบไปทันที่ที่โอกาสมาถึง วันนั้นเหลือดอกตูมอยู่สี่ดอกนี้ และต้องรอจนเช้าตรู่จึงได้ลงไปชื่นชมให้สมแก่การรอคอย อ่ะน้าาา ความรักของน้องดอกไม้กับพี่คนปลูก ฮิ้ววววว เจงๆ มันเป็นความสุขที่ยากจะถ่ายทอดให้ใครเข้าใจได้

เชิญชมภาพที่คุณป๊อกแป๊กเก็บมาฝากนะคะ