Bloggang.com : ภาวิดา คนบ้านป่า : มัทนะพาธา - ตำนานเกี่ยวกับดอกกุหลาบ

มัทนะพาธา - ตำนานเกี่ยวกับดอกกุหลาบ

มัทนะพาธา
คนเรามักเจ็บป่วยด้วยรัก

ก่อนจะลงไปรื่นรมย์กับเนื้อเรื่องย่อ อยากให้ปูพื้นอารมย์ด้วยบทงามๆ
ของวรรณกรรมในพระราชนิพนธ์นี้สักสองสามบท
แล้วอาจจะอยากหามาอ่านทั้งเรื่อง

เริ่มด้วยบทบรรยายความงามของดอกกุหลาบเปรียบเทียบกับความงาม
ของแสงอรุณและแก้มระเรื่อของสาวน้อยเมื่อเธอเอียงอาย

ไม้เรียกผะกากุพ....... ชะกะสีอรุณแสง
ปานแก้มแฉล้มแดง.........ดรุณี ณ ยามอาย
ดอกใหญ่และเกสร.........สุวคนธะมากมาย
อยู่ทน บ วางวาย.........มธุรสขจรไกล
อีกทั้งสะพรั่งหนาม.........ดุจะเข็มประดับไว้
ผึ้งเขียวสิบินไขว่............บ่มิใคร่จะห่างเหิน

บทนี้เป็นบทสนทนาโต้ตอบระหว่างจอมเทพสุเทษณ์และเทพธิดามัทนา
ที่สุเทษณ์ไม่สามารถโน้มน้าวเธอให้ปลงใจรักตนได้

สุเทษณ์... รักจริงมีจริงฤก็ไฉน อรไทบ่แจ้งการ
มัทนา... รักจริงมีจริงก็สุระชาญ ชยะโปรดสถานใด
สเทษณ์... พี่รักและหวังวธุจะรัก และบทอดบทิ้งไป
มัทนา... พระรักสมัครณพระหทัย ฤจะทอดจะทิ้งเสีย?
สุเทษณ์... ความรักละเหี่ยอุระระทด เพราะมิอาจจะคลอเคลีย
มัทนา... ความรักระทดอุระละเหี่ย ฤจะหายเพราะเคลียคลอ
สุเทษณ์... โอ้โ๋อ๋กระไรนะมะทะนา บมิตอบพะจีพอ?
มัทนา... โอ้โอ๋กระไรอะมระง้อ มะทะนามิพอดี

บทต่อไปเป็นคำปฏิญาณรักของท้าวชัยเสนต่อมัทนา ที่มิอาจรักษาได้
ด้วยรักที่ยังระแวง

อ้าอรุณแอร่มระเรื่อรุจี
ประดุจมโนภิรมย์ระตี..... ณ แรกรัก
แสงอะรุณวิโรจน์นะภาประจักษ์
แฉล้มเฉลาและโสภินัก..... นะฉันใด
หญิงและชาย ณ ยามระตีอุทัย
สว่าง ณ กลางกมลละไม..... ก็ฉันนั้น
แสงอุษาสะกาวพะพราว ณ สรรค์
ก็เหมือนระตีวิสุทธิอัน..... สว่างจิต
อ้าอนงคะเชิญดำเนิรสนิธ
ณ ข้าตะนูประดุจสุมิตร..... มโนมาน
ไปกระทั่ง ณ ฝั่งอุทกจีระธาร
และเปล่งพจี ณ สัจจะการ..... ประกาศหมั้น
ต่อพระพักตร์สุราภิรักษะอัน
เสด็จสถิต ณ เขตอะรัณ -..... ยะนี่ไซร้
ว่าตะนูและน้องจะเคียงคระไล
และครองตลอด ณ อายุขัย..... บ่คลาดคลา

บทที่นำมาสุดท้ายนี้เป็นคำเปรียบความรักที่เป็นอมตะทีเดียว

มัทนะพาธา เป็นบทละครพูดคำฉันท์ 5 องค์
พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระราชนิพนธ์ขึ้น
เมื่อ พ.ศ. 2466 เล่าเรื่องว่าด้วยตำนานเกี่ยวกับดอกกุหลาบ

เนื้อเรื่องย่อ

จอมเทพสุเทษณ์เป็นเทพผู้ใหญ่บนสรวงสวรรค์
เป็นทุกข์อยู่ด้วยความลุ่มหลงเทพธิดามัทนา
แม้จิตระรถผู้สารถีคู่บารมีจะนำรูปของเทพเทวีผู้เลอโฉม
หลายต่อหลายองค์มาถวายให้เลือกชม สุเทษณ์ก็มิสนใจไยดี
จิตระรถจึงนำมายาวินวิทยาธรมาเฝ้า สุเทษณ์ให้มายาวิน
ใช้เวทมนตร์เรียกนางมัทนามาหา
เมื่อมาแล้วนางมัทนาก็เหม่อลอยมิมีสติสมบูรณ์
เพราะตกอยู่ในฤทธิ์มนตรา สุเทษณ์มิต้องการได้นาง
ด้วยวิธีเยี่ยงนั้น จึงให้มายาวินคลายมนตร์
แต่ครั้นได้สติแล้ว นางมัทนาก็ปฏิเสธว่ามิมีจิตเสน่หาตอบด้วย
มิว่าสุเทษณ์จะเกี้ยวพาและรำพันรักอย่างไร
สุเทษณ์โกรธนักจึงจะสาปมัทนาให้ไปเกิดในโลกมนุษย์

มัทนาขอให้นางได้ไปเกิดเป็นดอกไม้มีกลิ่นหอมเพื่อให้มีประโยชน์บ้าง
สุเทษณ์จึงสาปมัทนาให้ไปเกิดเป็นดอกกุหลาบที่งามทั้งกลิ่นทั้งรูป
และมีแต่เฉพาะบนสวรรค์ยังไม่เคยมีบนโลกมนุษย์
โดยที่ในทุกๆ 1 เดือน นางมัทนาจะกลายร่างเป็นคนได้ชั่ว 1 วัน 1 คืน
ในเฉพาะวันเพ็ญของแต่ละเดือนเท่านั้น และถ้านางมีความรักเมื่อใด
นางก็จะมิต้องคืนรูปเป็นกุหลาบอีก แต่นางจะได้รับความทุกข์ทรมาน
เพราะความรักจนมิอาจทนอยู่ได้ และเมือนั้นถ้านางอ้อนวอน
ขอความช่วยเหลือ ตนจึงจะงดโทษทัณฑ์นี้ให้แก่นาง

นางมัทนาไปจุติเป็นกุหลาบงามอยู่ในป่าหิมะวัน
บรรดาศิษย์ของฤษีนามกาละทรรศินมาพบเข้าจึงนำความไปบอก
พระอาจารย์ กาละทรรศินจึงให้ขุดไปปลูกในบริเวณอาศรมของตน
ในขณะที่จะทำการขุดก็มีเสียงผู้หญิงร้อง กาละทรรศินเล็งญาณดู
ก็รู้ว่าเป็นเทพธิดามาจุติ จึงได้เอ่ยเชิญและสัญญาว่า
จะคอยดูแลปกป้องสืบไป เมื่อนั้นการจึงสำเร็จด้วยดี

วันเพ็ญในเดือนหนึ่งท้าวชัยเสนกษัตริย์แห่งหัสตินาปุระ
ได้เสด็จออกล่าสัตว์ในป่าหิมะวันและได้แวะมาพักที่อาศรมพระฤๅษี
ครั้นได้เห็นนางมัทนาในโฉมของนารีผู้งดงามก็ถึงกับตะลึงและตกหลุมรัก
จนถึงกับรับสั่งให้มหาดเล็กปลูกพลับพลาพักแรมไว้ใกล้อาศรมนั้นทันที

ท้าวชัยเสนรำพันถึงความรักลึกซึ้งที่มีต่อนางมัทนา
ครั้นเมื่อนางมัทนาออกมาที่ลานหน้าอาศรมก็มิเห็นผู้ใด
ด้วยเพราะท้าวชัยเสนหลบไปแฝงอยู่หลังกอไม้ นางมัทนาได้พรรณา
ถึงความรักที่เกิดขึ้นในใจอย่างท่วมท้น ท้าวชัยเสนได้สดับฟัง
ทุกถ้อยความจึงเผยตัวออกมา ทั้งสองจึงกล่าวถึงความรู้สึกอันล้ำลึก
ในใจที่ตรงกันจนเข้าใจในรักที่มีต่อกัน จากค่ำคืนถึงยามรุ่งอรุณ
ท้าวชัยเสนจึงทรงประกาศหมั้นและคำสัญญารัก
ณ ริมฝั่งลำธารใกล้อาศรมนั้น

เมื่อมีความรักแล้ว นางมัทนาก็ยังคงรูปเป็นนารีผู้งดงาม มิต้องกลายรูป
เป็นกุหลาบอีก ท้าวชัยเสนได้ทูลขอนางมัทนา พระฤษีก็ยกให้
โดยให้จัดพิธีบูชาทวยเทพและพิธีวิวาหมงคลในป่านั้นเสียก่อน

ท้าวชัยเสนเสด็จกลับวังหลายเพลาแล้วแต่ก็มิได้เสด็จไปยัง
พระตำหนักข้างในด้วยว่ายังทรงประทับอยู่แต่ในอุทยาน
พระนางจัณฑี มเหสีให้นางกำนัลมาสืบดูจนรู้ว่าพระสวามีนำสาวชาวป่า
มาด้วย จึงตามมาพบท้าวชัยเสนกำลังอยู่กับนางมัทนาพอดี
เมื่อพระนางจัณฑีเจรจาค่อนขอดดูหมิ่นนางมัทนา
ท้าวชัยเสนก็กริ้วและทรงดุด่าว่าเป็นมเหสีผู้ริษยา

พระนางจัณฑีแค้นใจนัก ให้คนไปทูลฟ้องพระบิดาผู้เป็นเจ้าแห่ง
มคธนครให้ยกทัพมาทำศึกกับท้าวชัยเสน จากนั้นก็คบคิด
กับนางค่อมอราลีและวิทูรพราหมณ์หมอเสน่ห์ ทำอุบายกลั่นแกล้ง
นางมัทนาโดยส่งหนังสือไปทูลท้าวชัยเสนว่านางมัทนาป่วย
ครั้นเมื่อท้าวชัยเสนรีบเสด็จกลับมาเยี่ยมนางมัทนา
ก็กลับพบหมอพราหมณ์กำลังทำพิธีอยู่ใกล้ๆต้นกุหลาบ
วิทูรกับนางเกศินีข้าหลวงของนางจัณฑีจึงทูลใส่ความว่านางมัทนา
ให้ทำเสน่ห์เพื่อให้ได้ร่วมชื่นชูสมสู่กับศุภางค์
ท้าวชัยเสนกริ้วนัก รับสั่งให้ศุภางค์ประหารนางมัทนา
แต่ศุภางค์ไม่ยอม ท้าวชัยเสนจึงสั่งประหารทั้งคู่

พระนางจัณฑีได้ช่องรีบเข้ามาทูลว่าตนจะอาสาออกไปห้ามศึกพระบิดา
ซึ่งคงเข้าใจผิดว่านางกับท้าวชัยเสนนั้นบาดหมางกัน แต่ท้าวชัยเสน
ตรัสว่าทรงรู้ทันอุบายของนางที่คิดก่อศึกแล้วจะห้ามศึกเอง
พระองค์จะขอออกทำศึกอีกคราแล้วตัดหัวกษัตริย์มคธพ่อตา
เอามาให้นางผู้ขบถต่อสวามีตนเอง

ขณะตั้งค่ายรบอยู่ที่นอกเมือง
วิทูรพรหมณ์เฒ่าได้มาขอเข้าเฝ้าท้าวชัยเสนเพื่อสารภาพความทั้งปวง
ว่าพระนางจัณฑีเป็นผู้วางแผนการร้าย ซึ่งในที่สุดแล้วตนสำนึกผิด
และละอายต่อบาปที่เป้นเหตุให้คนบริสุทธิ์ต้องได้รับโทษประหาร
ท้าวชัยเสนทราบความจริงแล้วคั่งแค้นจนดำริจะแทงตนเองให้ตาย
แต่อำมาตย์นันทิวรรธนะเข้าห้ามไว้ทันและสารภาพว่าในคืนเกิดเหตุนั้น
ตนละเมิดคำสั่ง มิได้ประหารศุภางค์และนางมัทนา
หากแต่ได้ปล่อยเข้าป่าไป ซึ่งนางมัทนานั้น
ได้โสมะทัตศิษญ์เอกของฤษีกาละทรรศินนำพากลับสู่อาศรมเดิม
แต่ศุภางค์นั้นแฝงกลับเข้าไปร่วมกับกองทัพแล้วออกต่อสู้กับข้าสึก
จนตัวตาย ท้าวชัยเสนจึงรับสั่งให้ประหารท้าวมคธที่ถูกจับ
มาเป็นเชลยไว้ก่อนหน้านั้นแล้ว ส่วนพระนางจัณฑีมเหสีนั้น
ทรงให้เนรเทศออกนอกพระนคร ด้วยทรงเห็นว่าอันนารีผู้มีใจมุ่งร้าย
ต่อผู้เป็นสามีก็คงต้องแพ้ภัยตนเอง มิอาจอยู่เป็นสุขได้นานแน่

ฝ่ายนางมัทนานั้นได้ทำพิธีบูชาเทพและวอนขอร้องให้สุเทษณ์จอมเทพ
ช่วยนางด้วย สุเทษณ์นั้นก็ยินดีจะแก้คำสาปและรับนางเป็นมเหสี
แต่นางมัทนาก็ยังคงปฏิเสธและว่าอันนารีจะมีสองสามีได้อย่างไร
สุเทษณ์เห็นว่านางมัทนายังคงปฏิเสธความรักของตนจึงกริ้วนัก
สาปส่งให้นางมัทนาเป็นดอกกุหลาบไปตลอดกาล
มิอาจกลายร่างเป็นมนุษย์ได้อีกต่อไป

เมื่อท้าวชัยเสนตามมาถึงในป่า
นางปริยัมวะทาที่ตามมาปรนนิบัติดูแลนางมัทนาด้วย
ก็ทูลเล่าความทั้งสิ้นให้ทรงทราบ ท้าวชัยเสนจึงร้องร่ำให้
ด้วยความอาลัยรักแล้วขอให้พระฤษีช่วย
โดยใช้มนตราและกล่าวเชิญนางมัทนาให้ยินยอมกลับเข้าไป
ยังเวียงวังกับตนอีกครา

เมื่อพระฤษีทำพิธีแล้ว ท้าวชัยเสนก็รำพันถึงความหลงผิดและความรัก
ที่มีต่อนางมัทนาให้ต้นกุหลาบได้รับรู้ จากนั้นจึงสามารถขุดต้นกุหลาบ
ได้สำเร็จ ท้าวชัยเสนได้นำต้นกุหลาบขึ้นวอทองเพื่อนำกลับ
ไปปลูกในอุทยาน และขอให้ฤๅษีกาละทรรศินให้พรวิเศษว่า
กุหลาบจะยังคงงดงามมิโรยราตราบจนกว่าตัวพระองค์เองจะสิ้นอายุขัย
พระฤษีก็อวยพรให้ดังใจ และประสิทธิประสาทพรให้กุหลาบนั้น
ดำรงอยู่คู่โลกนี้มิมีสูญพันธุ์ อีกทั้งยังเป็นไม้ดอกที่กลิ่น
อันหอมหวานสามารถช่วยดับทุกข์ในใจคนและดลบันดาล
ให้จิตใจเบิกบานเป็นสุขได้ ชาย-หญิงเมื่อมีรักก็จักใช้ดอกกุหลาบ
เป็นสัญลักษณ์แห่งความรักแท้สืบต่อไป

(ขอบคุณ วิกิพีเดีย)

เพลงประกอบ:
Relax Music 1
Piano

ความรัก
หากสองฝ่ายมีใจรักมั่นคงจริง
จะคงอยู่ไม่เสื่อมสลาย
แต่จะสลายง่ายนัก
ก็เพราะฝ่ายใดหรือทั้งสอง...
รักไม่มั่นคงจริง
หรืออาจไม่เคยใช่ความรักเลย
เป็นแค่ความหลงไป
เพราะปัจจัยบางประการ

อาจเป็นแค่หลงไปในความเพ้อฝัน
ที่พอตื่นจากฝันนั้นแล้ว
แม้แต่คำที่เคยสัญญาก็อยากให้เลือนไป

เป็นสัจธรรมที่ควรเข้าใจและทำใจ
โลกนี้มีแต่อนิจจังเท่านั้นที่เป็นนิรันดร์
และทั้งหลายทั้งปวงนั้น
ก็คงไม่ใช่ความผิดของใคร
เพราะนั่นคิอวัฏจักรของชตากรรม

ผู้ใดทำใจได้ว่า
ตัวตนนั้นมาผู้เดียวและ
จะไปผู้เดียว
พบพานผู้ใดก็เพียงเพื่อใช้กรรมเก่า
ทำทุกวันให้ดีที่สุด
และหลับให้ได้สนิท
เมื่อสิ้นอายุขัย
ก็จะเป็นความสุขสงบยิ่งนัก
มิตรร่วมชีวิตพึงพิเคราะห์

Create Date : 05 กรกฎาคม 2554

Last Update : 6 กรกฎาคม 2554 12:56:18 น.

44 comments

Counter : 14110 Pageviews.

หายเฮดไปพักใหญ่เพราะผ่าตัดตาทีละข้าง
อีกสองวันจะตัดไหมข้างที่สองแล้ว อาการทั่วไป
สบายดี หมอก็ไม่ได้ห้ามใช้คอม แต่อยากพัก
เสียบ้าง คนในครอบครัวก็อยากให้พัก พี่ปูก็
อุตส่าห์มาดูแลบล็อกให้ทั้งที่มีงานล้นพ้นตัวอยู่

ขอขอบคุณเพื่อนๆ ที่มาเยี่ยมและขอบคุณพี่ปูด้วย
อีกสักสามสี่วันจขบ.คงกลับมาสู่สภาพปกติ
ได้เสียที

โดย: nulaw.m

วันที่: 5 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:14:27 น.

บล็อกนี้ยาวมาก และมีีรายละเอียดเยอะ สะท้อนความตั้งใจอย่างยิ่ิงยวดค่ะ

ห่วงแต่พี่หนูหล่อใช้เวลาอยู่หน้าคอมฯ นานๆ เกรงจะเป็นการใช้สายตาที่มากเกินไป

อ่านตำนานดอกกุหลาบ แล้วเศร้าจริงๆ

ในความรัก ก็แฝงไปด้วยความทุกข์
รักมาก ก็ยิ่งทุกข์มาก สมดังคำว่าที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์

โดย: ช่อม่วงพวงคราม

วันที่: 5 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:37:33 น.

เอนทรี่นี้ร่างไว้คร่าวๆนานแล้วครับ
ตั้งแต่ได้ภาพกุหลาบมาเมื่อหน้าหนาว
เพิ่งจะมีอารมณ์อ่านทวนวันนี้แหละครับ
คุณน้อง อิอิ ขอบคุณที่เตือนโนะ

ออนแล้วเกิดไม่ขึ้นหน้ารวม แก้ไปๆมาๆ
เลยทำคอมเม้นท์ใครหลุดไปบ้างไม่รู้
แล้วครับ เป็นของใครบ้างต้องขออภัย
อย่างมากครับ ถ้ากลับมาใหม่ ช่วยแปะให้
ใหม่ด้วยเด้อครับ

โดย: nulaw.m

วันที่: 5 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:46:20 น.

เนื้อเรื่องสนุกจังเลยค่ะ
เพิ่งทราบความเป็นมาของกุหลาบงาม ขอบคุณค่ะ

โดย: midnite-angel

วันที่: 5 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:54:23 น.

ขอให้หายเร็ว ๆ นะคะ

เป็นคนหนึ่งที่รักดอกกุหลาบมาก ๆ ค่ะ ขอบคุณสำหรับตำนานดอกกุหลาบด้วยค่ะ

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 5 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:04:57 น.

ขอให้สุขภาพดีวันดีคืนนะคะพี่หนูหล่อ
ถ่ายภาพดอกกุหลาบเก็บไว้เมื่อสองสามวันก่อน
แต่ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะเขียนอะไรประกอบดี

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 5 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:55:54 น.

กุหลาบ ดอกไม้สุดรัก โดยเฉพาะสีชมพู บ้านเราหอมมาก ปลูกมากมายไม่เคยได้ดอกงามสมหว้งเลย จนเลิกปลูก

ปีนี้ไม่หว้งมาก มีพ้นธ์ใหม่เรียก
Knock out เขาว่าเลี้ยงง่าย และจะเป็นพุ่มเล็กๆ ดอกหอม แต่ไม่ใหญ่
ก็ยอมทำใจ เลยจัดการปลูกหน้าบ้านหนี่งโหลเลย ปีหน้ารู้กันว่าจะมามีดอกให้หรือเปล่า

ตำนานรักกุหลาบ เคยอ่านแต่ลืมแล้วได้มาทบทวนความจำอีก

ตอนแรกก็นึกอยู่เหมือนกันว่าใช้ตานานเกินไปเปล่า ? แต่ทำไว้ก่อน
สวยมากค่ะ กุหลาบทุกดอก โดยเฉพาะสีชมพู ชอบมาก แต่กุหลาบไม่เคยชอบเราเลย ตั้งแต่ปลูกมาเป็นหลายสิบต้น ยิ่งปีก็ยิ่งเล็กลง แล้วก็ตายไปบ้าง เจ้าของไม่พอใจถอนทิ้งบ้าง อิ อิ เพราะไม่งามไม่มีดอก

ดีใจด้วยค่ะ อีกสองวัน ดวงตาที่สว่างไสว ได้มาแล้วถนอมมมนะคะ

โดย: newyorknurse (newyorknurse

) วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:1:06:52 น.

ขอบคุณสำหรับกุหลาบสวย ๆ ค่ะ

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:2:29:58 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่หนูหล่อ

ขอมอบโหวตให้กับบล็อกนี้ของพี่หนูหล่อด้วยครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:49:40 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ พี่หนูหล่อ
บล็อกนี้สวยและมีคุณค่ามากค่ะ
พี่รับโหวตจากใจไปด้วยนะคะ

ผู้ใดทำใจได้ว่า
ตัวตนนั้นมาผู้เดียวและ
จะไปผู้เดียว
พบพานผู้ใดก็เพียงเพื่อใช้กรรมเก่า
ทำทุกวันให้ดีที่สุด
.....................
.....................
หากคิดได้อย่างนี้
ตอนจากลากันนิรันดร คงสงบสุขมากจริงๆ

โดย: ช่อม่วงพวงคราม

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:10:24 น.

เมื่อขาดความเชื่อมั่นเชื่อใจในคนที่เรารัก
ไม่ว่ารักมากแค่ไหนก็ไม่อาจมีความสุขได้

และเมื่อสาย...ไม่ว่าจะเสียใจแค่ไหน ก็ไม่อาจย้อนคืนได้

โอ้ละหนอ...ความรัก

สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่หนูหล่อ

คิดถึงมากมาย

โดย: ดอกแก้ว (tanH2O

) วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:23:28 น.

เอากุหลาบสีม่วงจากอินเตอร์เน็ตมาร่วมแจมค่ะ คุณหนูหล่อ
ขอบคุณสำหรับตำนานดอกกุหลาบนะคะ

โดย: kapeak

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:40:08 น.

ความรักเหมือนโรคา บันดาลตาให้มืดมน
ไม่ยินและไม่ยล อุปสรรคใดใด
ความรักเหมือนโคถึก กำลังคึกผิขังไว้
ก็โลดออกจากคอกไป บ ยอมอยู่ ณ ที่ขัง
ถึงหากจะผูกไว้ ก็ดึงไปด้วยกำลัง
ยิ่งห้ามก็ยิ่งคลั่ง บ หวนคิดถึงเจ็บกาย

.
.

ตอนแรกรุ่นก็ประมาณนั้นเลยค่ะ

ผู้ใดทำใจได้ว่า
ตัวตนนั้นมาผู้เดียวและ
จะไปผู้เดียว
พบพานผู้ใดก็เพียงเพื่อใช้กรรมเก่า
ทำทุกวันให้ดีที่สุด
.....................

พอมารุ่นแรกประมาณนี้ค่ะ

ที่แม่กลอง ครายแขวะพี่เราหว่าอิ อิ

แอมอร

โดย: peeamp

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:12:08:26 น.

ติดตามมาชมดอก เอ๊ย!! ตำนานดอกกุหลาบค่ะ

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:50:36 น.

ชอบสีม่วงน่ะค่ะ คุณหนูหล่อ
ที่บ้านป่าของคุณหนูหล่อมีดอกไม้สีม่วงบ้างหรือเปล่าคะ

โดย: kapeak

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:15:20:59 น.

เอาภาพกุหลาบหวาน ๆมาแจมด้วยนะคะ
และนั่งฟังนิทานที่เป็นตำนานดอกกุหลาบด้วยค่ะ
ชอบบทลงท้ายจัง...
ผู้ใดทำใจได้ว่า
ตัวตนนั้นมาผู้เดียวและ
จะไปผู้เดียว
พบพานผู้ใดก็เพียงเพื่อใช้กรรมเก่า
ทำทุกวันให้ดีที่สุด
และหลับให้ได้สนิท
เมื่อสิ้นอายุขัย
ก็จะเป็นความสุขสงบยิ่งนัก

แม่หมูรู้สึกสงบไปด้วยค่ะ

โดย: jamaica

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:15:38:51 น.

ขอบคุณนะคะ คุณหนูหล่อ
กำลังง่วงเชียว

โดย: kapeak

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:10:20 น.

ดีใจครับ คุณนู๋หล่อ กลับมาเป็นปกติแล้ว

เรื่องของผมเกี่ยวข้องกับเวลาครับ เวลาเปลี่ยน คนก็เปลี่ยน ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจที่มีให้กันเสมอ ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ หายเป็นปกติไวๆ นะครับ

โดย: pippojuve

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:20:54 น.

ไหนดอกไม้เหี่ยวอาราย ไม่มี๊ ไม่มี
สามสาวนั่นเก็บกวาดเรียบไปแระ อิอิ

ปล่อยมันเหี่ยวปาย หัวหมุนเป็นลูกข่างแล้วค่ะ

คุณปูขา คุณอาซองฯ อยู่หนายกันหมดคะ ขอก้านมะยมโหน่ย คิคิ

คุณหนูหล่อวิ่งไป วิ่งมาอีกแล้วค่ะ
เป็งงัย ยังฟ้องได้อีก 555

มะรืนตัดไหมแล้วนะคะ หายเสียที เพี้ยง เพี้ยง

โดย: ช่อม่วงพวงคราม

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:34:12 น.

ขอบคุงค่าพี่นู๋หล่อ
เปงปลื้มค่า

หายเร็ว ๆนะคะ
เดี๋ยวจะพาไปเที่ยว เจเจ 555

โดย: jamaica

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:36:54 น.

ดีใจด้วยค่ะ
ที่เกือบหายดีแล้ว

โดย: กระป๋องแป้งฝุ่น

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:17:17:23 น.

ขอบคุณค่ะพี่ ที่เล่าเรื่องแบบจับใจความ
เคยทราบแต่ มัทนะพาธา ตำนานดอกกุหลาบ
แต่ไม่รู้เรื่องราวละเอียดอะไร
บล็อกวันนี้ ใช้เวลาอ่านช้า ๆ และนานมาก

แต่เรื่องเศร้ามากมาย
เพลงก็ยิ่งเศร้าเข้าไปอีกค่ะ
ยังดีที่มีกุหลาบงาม ๆให้ชื่นชม

ส่งพี่เข้านอนก่อน

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

โดย: ที่เห็นและเป็นมา

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:37:15 น.

คลิปเด็กมองโกลคนนี้
ทำให้ผมเสียน้ำตาได้ไม่ยากเลยครับพี่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:38:40 น.

อิอิ ขออภัยครับ หม่ำผัดกล่ำปลีซะเกลี้ยง
แล้วเหมือนทำไม่รู้ไม่ชี้ซะงั้น
พักนี้ความสามารถในการเดินทางยัง
แย่มากเลยครับ มมาช้าไปหน่อย
อย่าว่ากันเลยนะครับ

โดย: nulaw.m

ยินดีค่ะ

โดย: โสมรัศมี

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:50:33 น.

พล๊อตเรื่องดีครับ มีจินตนาการ
เยี่ยม. ส่วนถ้อยคำไม่ต้องพูด
ถึงเลยครับ เยี่ยมจริง ๆ สวยงาม

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:58:33 น.

โอ้..โหหหหหห พึ่งรู้ว่าคุณทวดก็เป็นหนุ่มโรแมนติ๊กกะเค้าเหมียนกันนะเนี่ย

เรื่องที่ดินแน๋วก็ตอบไปมั่วๆเหมียนกานนนค่ะคุณทวด เรียนมานานหลายปีดีดักความรู้คืนคุณครูไปหมดแย้ววว อีกอย่างพวกตัวบทกฏหมายมันก็มีการเปลี่ยนแปลงเรื่อยๆ กฏหมายลูกก็ออกมาเรื่อยเปื่อย มันต้องอัพเดทข่าวสารข้อมูลบ่อยๆ แต่แน๋วไม่ไ่ด้อัพเดทเลย ก็เลยอาจจะมีตกหล่นมั่วๆไปบ้าง แฮ่ๆ

คุณทวดอย่าดื้อนะคะ พักผ่อนให้เยอะๆ เพื่อนๆไม่หนีไปไหนหรอก เอาให้หายสนิทแล้วค่อยมาทักทายกันก็ได้ เทคแคร์นะคะ

โดย: ตะแน๋วกิ๋วกิ้ว

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:22:04 น.

ไม่เข้าจายยยยยยยย แล้วก็ไม่อยากเข้าใจด้วย คนอารายดื๊อดื้อ ปิดตาข้างเดียวยังทนส่องเล่นคอมพ์อยู่อีก อย่างงี๊ต้องบอกให้คุณหมอจับฉีดยาให้หายลงแดงซะเลย แบรรรรร่้

โดย: ตะแน๋วกิ๋วกิ้ว

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:49:18 น.

ก็ไม่เชื่อไง แบร่ๆๆๆ

ดีๆๆๆหอบโครงไปหอบโครงมา คุณทวดจะได้เล่นทั้งคืนเลยไงคะ ว่าแต่หอบมาแต่โครงเย๋ออออ แล้วหัวใจหอบไปทิ้งไว้ไสล่ะ

โดย: ตะแน๋วกิ๋วกิ้ว

วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:28:00 น.

มาแข่งกับกุหลาบ แต่ดอกบานจะสวยกว่าค่ะ
และมาให้ชมความสามารถว่าทำได้เท่าคุณพีปูของคุณหนูหล่อหรือเปล่าเอ่ย

โดย: newyorknurse (newyorknurse

) วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:2:59:26 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:44:19 น.

อรุณสวัสดิ์ค่า

โดย: ตะแน๋วกิ๋วกิ้ว

วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:58:00 น.

หัวจายเหรอหนูแน๋ว หุหุ ขายขาดไป
นานแล้วครับ

โดย: nulaw.m

วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:17:12 น.

สวัสดียามเช้าคะพี่หนูหล่อ

ตำนานดอกกุหลาบเศร้าจังนะคะ
อ่านมาทั้งหมดแล้ว ชอบบทสรุปสุดท้ายที่สุดค่ะ

ตาหายดีแล้วเหรอคะมาวิ่งเล่นไ้ด้แบบนี้ ^^

โดย: บ้านสีขาว

วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:18:16 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ

วันนี้พาตัวการมาให้ดูค่ะ
มันกินยอดโป๊กเกอร์พี่เรียบวุธเลย

โดย: ช่อม่วงพวงคราม

วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:23:33 น.

โดย: kapeak

วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:30:39 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่หนูหล่อ

โดย: ดอกแก้ว (tanH2O

) วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:13:14 น.

ทหรา จ มหนฺตา จ เย พาลา เย จ ปณฺฑิตา
สพฺเพ มจฺจุวสํ ยนฺติ สพฺเพ มจฺจุปรายนา

ทั้งเด็ก ทั้งผู้ใหญ่ ทั้งเขลา ทั้งฉลาด
ล้วนไปสู่อำนาจแห่งความตาย ล้วนมีความตายเป็นเบื้องหน้า

ดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข ด้วยความไม่ประมาท ตลอดไป...นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:41:17 น.

เป็นแจ๋วที่ยุ่งอะไรนักหนาก็ไม่รู้ตลอดวันสินะ
กว่าป้าจะแวะมาเยี่ยมเอ็นทรี่ตำนานดอกกุหลาบได้ก็เย็นย่ำค่ำพอดี....555

ต้องสุ่มหานะคะเนี่ย
ก็คลิกที่ชื่อ...มัทนะพาธา ใต้คำว่าบล็อกต้นไม้
แต่ไฉนออกมาเป็น...บันทึกบ้านป่า ก็บ่ฮู้

แต่ไม่เสียทีที่สุ่มหาค่ะ
คุ้มเกินคุ้มกับหลากหลายกุหลาบแสนงามกับสาระที่อัดแน่น
เอาเป็นว่าพรุ่งนี้จะแวะมาจิ้มค่ะ

ป้าชอบทำนองกวีของมัทนะพาธา
ป้าว่าเป็นฉันท์ที่ตะกุกตะกักแบบมีเสน่ห์น่ารักดี

บท.....อ้าอรุณแอร่มระเรื่อรุจี.....
สมัยเรียนต้องท่องให้ได้ค่ะ

ตะกี้แวะไปที่เอ็นทรี่ ...กะปอม ของพี่ปู ด้วยค่ะ
ฝากชื่นชมไว้ที่นี่นะคะ...ต้นไม้หล่นใต้ต้นค่ะ

ทั้งฝีมือถ่ายภาพ และเรียบเรียงถ้อยอักษร
ขอบอกว่าพี่ปูเปิดบล็อกวันไหน สุดหล่อของป้ามีหนาว..ว..ว

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:30:30 น.

สวัสดีคะ คุณหนูหล่อ แวะมาส่งเสียงทักทายคะ
ผ่าตัดเรียบร้อยแล้วใช่ไม๊คะ ขอให้หายเป็นปกติเร็ว ๆ นะคะ
คุณหนูหล่อไม่อยู่ มีน้องแวะมาทักทายเพื่อนบ้านแทน
แวะมาทักทายแนะตำตัว น่ารักจัง อิอิ

วรรณคดีเรื่องนี้ เคยเล่นเป็นละครที่โรงเรียนด้วยอ่ะคะ
ตำนานแห่งดอกกุหลาบ ภาพที่นำมาสวยแจ่มทุกสีเลย
โดยเฉพาะทูโทน ชมพูขาว งามจริงๆ

โดย: บ่งบ๊ง

วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:22:35 น.

ฟ้าหรือจะโลมดิน ตราบสิ้นชั่วเทวะ
เป็นเพียงกุพชกะ จอมเทวะหรือยลยิน
แดนดินใช่แดนฟ้า จอมเทวาย่อมราคิน
แดนฟ้าห่างแดนดิน ดั่งกอตฤณรอฟ้ายล

โดย: นางผมเผือก IP: 49.49.61.5 วันที่: 20 กรกฎาคม 2554 เวลา:13:24:37 น.

เป็นคำฉันท์ ที่งดงาม...ถึงแม้บางคำต้องหาคำแปลก็ตาม...

พระบิดาบอกว่า ถ้าลูกจะรักใคร อย่ารักเพราะสงสาร... เพราะถ้าวันหนึ่ง...ความสงสารนั้นหมดไปจะไม่เหลืออะไรเลย...

ตำนานรักของ พระบิดา และพระมารดา เราชอบฟังเสมอๆ ^^ และคิดว่า คงไม่มีแล้วล่ะรักแบบที่ท่านมีให้กัน... ความรักแบบท่านทั้งสอง เพื่อนๆเราบอกว่า...ครอบครัวแกเป็นแบบนี้ แกเลยไม่ต้องไปหาความรักข้างนอกบ้านอย่างพวกชั้นไงล่ะ... เลยตอบไปว่า เออๆชั้นอบอุ่น อุ่นจนร้อนเล๊ยยย ... 555+

เห็นมีทุกข์เพราะรักกันทุกคนนี่นะแต่...แป๊บบบบ...เดว มีใหม่อีกละ

ดนตรีไพเราะค่ะ ไม่ต้องฟังเนื้อร้องเราชอบแบบนี้...

มาพูดแบบนี้ดีค่ะไม่รบกวนคนอื่นดี อิอิ ^^

ขอบคุณค่ะ

โดย: ตัวเล็ก IP: 118.172.106.172 วันที่: 6 ตุลาคม 2554 เวลา:11:51:56 น.

ลืมค่ะ...ไม่ได้คิด..เพิ่งนึกขึ้นได้ ว่า เราทำความรำคาญให้รึเปล่า...

ว๊า... งั้น ขอโทษนะคะ ลบเองไม่ได้ด้วยสิคะ ขอโทษๆ ไม่มากวนอีกละ...

โดย: ตัวเล็ก IP: 118.172.106.172 วันที่: 6 ตุลาคม 2554 เวลา:11:59:29 น.

เมื่อคืน จุดน้ำมันตะเกียงหอม กลิ่นกุหลาบ อากาศแบบนี้ กับกลิ่นกุหลาบ เข้ากั๊นเข้ากัน ^^

หลับสนิท เป็นคืนแรก ในรอบ 7 วัน...

โดย: ตัวเล็ก IP: 118.172.102.182 วันที่: 11 ธันวาคม 2554 เวลา:11:40:22 น.

ขอบคุณนะคะ

โดย: แม่ดา IP: 118.172.217.66 วันที่: 16 ธันวาคม 2554 เวลา:10:09:41 น.