สวัสดีมีสุขค่ะพี่ภาขา

แวะมาเจิมก่อนค่ะ
อภัยๆไปเถิดค่ะ ถือสาก็รังแต่กวนใจเปล่าๆ
น้องทำอะไรให้พี่ภาโกรธบ้างรึเปล่า
ก็อภัยๆให้น้องนะคะ
แต่...คิดว่าไม่เคยทำนะคะ
มีแต่ กวนโอ๊ยไปวันๆค่ะ

ชอบเอนทรี่นี้มากค่ะพี่

ยุครุ่งเรืองที่สุดของบล็อกแก๊ง
คนเล่นเยอะมากจริงๆนะครับพี่ภา
เช้ามาคึกคักไปจนตลอดทั้งวัน
เม้นท์กันสนุกสนาน 100-200 เม้นท์
และแน่นอน...
ผมเองก็เคยถูกโกรธรุนแรง
ถูกด่าแบบหยาบคายมากๆด้วยเช่นกัน
แต่ผมไม่เคยโกรธตอบ
ใครจะลบเฟรนด์ลิสต์ไป
ผมก็ไม่เคยสนใจ
เพราะผมถือว่าผมมีคนที่รักและเข้าใจผมมากกว่านั่นเอง

ผมคิดว่าการเอาเวลาอันมีค่าของเรา
ไปใช้กับคนที่เห็นค่าของเรา
นั่นเป็นสิ่งที่ดีที่สุดเลยครับ

ตั้งใจจะเขียนโจทย์นี้ส่งเหมือนกันครับ แต่ว่าจะเป็นเรื่องที่ตรงกันข้ามกับของคุณก๋าเลย ฮ่าๆๆๆๆ

สวัสดีครับพี่ภา

เป็นแบบนี้สบายใจดีครับ
โกรธใครแล้วก็ทำให้ใจไม่สบายครับ
ขอบคุณพี่ภาที่แวะไปนะครับ

พี่ ๆ จะหนีไปไหน 555
..

สนุก ๆ กันครับพี่ เราไม่ค่อยโกรธใครก็สบายใจแล้ว
พักผ่อนบ้านป่า สงบ... อากาศคงดีกว่า กท.

ให้อภัยกับคนที่เราไม่ชอบก็ดีค่ะพี่ภา
คิดซะว่าเป็นกรรมเก่าที่เราทำมาจึงมา
เจอเรื่องราวไม่ดีอย่างนี้ ไม่ผูกเวรกันต่อไปค่ะ

บางครั้งเรื่องมันก็นิดเดียว คุยกันก็เข้าใจกันได้แต่ปัญหาคือไม่คุยกัน

ในบล็อกแก๊งเคสที่หนักสุดเคยเจอน่าจะประมาณปี 2554 คือ โดนไล่เหมือนหมูเหมือนหมาว่า "อย่ามาเหยียบบล็อกเดี๊ยนอีก" จากนั้นก็บล็อคการคอมเม้นต์ของผมในบล็อกเขา แล้วสุดท้ายเกิดอะไรขึ้นรู้มั้ยครับ"เขา"นี่แหละที่แวะมาที่บล็อกผมแล้ว แปะภาพหอมกลิ่นธูปบ้าๆ บอๆ มาเชิญผมไปที่บล็อกเขา ......คืออะไร? เล่นบ้าอะไร?

นี่แหละที่ทำให้ผม ต่อต้านการติดกลิตเตอร์
นี่แหละที่ทำให้ผม อยากคนที่แวะเข้ามาอย่างน้อยได้ทราบว่าเราเขียนอะไร (ไม่อ่านก็ไม่อ่านไม่ว่า)
นี่แหละที่ทำให้ผม ต่อต้านการไม่อ่านบล็อกคนอื่น

เพราะเจอแบบนี้ไง ที่น่าสนใจ"เขา"มีคุณสมบัติข้างต้นครบเลย ติดแต่กลิตเตอร์ หรือแปะภาพอย่างเดียว ไม่เคยอ่านบล็อกผม ไม่ทราบว่าผมเขียนเกี่ยวกับอะไร

จริงๆ ถ้าแค่อยากแวะมาทักทายก็ไม่ว่ากัน แต่รู้หน่อยสักนิดได้มั้ยว่า บล็อกที่เขาแวะมาเขียนเกี่ยวกับอะไร เอาแค่รู้ว่า "เขียนเกี่ยวกับอะไรก็พอ" ผมว่ามันคุณสมบัติขั้นต่ำสุดแล้วที่ควรทำ


คนที่ตายไปแล้ว (จากในใจเรา) เราคงโกรธเขาไม่ได้หรอกครับ ยังไงก็ต้องให้อภัยเพราะเขาตายไปแล้ว

ต๋าเคยเจอคนที่ทำให้เราไม่ชอบใจและคิดว่าตัวเองอาจอยู่ในกลุ่มถนัดหนีด้วยค่ะพี่ภา

"ให้อภัย" หากทำได้จากใจจริง ใจน่าจะเบาลงนะคะ

พี่ภานอนหลับฝันดีคืนนี้ค่ะ

เขียนได้ตรงใจมากเลยค่ะ

สวัสดียามเช้าครับพี่ภา

สวัสดีครับพี่ภา

เดินทางปลอดภัยนะครับ รถคงไม่ติดให้เสียอารมณ์แน่นอน เพราะไม่ใช่หยุดยาว

ชอบที่คุณแม่พี่ภาสอนไว้ครับ ตอนนี้ทองยิ่งแพงๆ จะมาลูบมาถูอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าคงไม่ได้
พี่ภาเป็นคนน่ารักมากๆเลยครับ ที่ไม่โกรธใครจริงๆ จังๆ เลย

มาอ่านและทักทายวันศุกร์ครับ

ไม่ใช่เค้าแน่

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บล็อกนะครับพี่ภา

ชอบแนวคิดการให้อภัยของพี่ภา
รวมไปถึงคุณต่อด้วยครับ

ก่อนจะโกรธใคร ต้องดูและคิดให้ดีก่อน
บางทีเรื่องจริงมั่งไม่จริงมั่งโดยเฉพาะพวกชอบเม้าท์มอย อิจฉาเพื่อนก็ใส่ความเขาก็มีนะคะ

แต่ไม่โกรธใครดีทีซู๊ด
ทุกข์เปล่าๆเนาะ

อ่านเม็นต์ของคุณก๋าแล้ว นึกถึงบรรยากาสบล็อกแก๊งค์สมัยรุ่งเรืองจริง ๆ ครับ ตอนนั้นสนุกมากเม็นต์กันทั้งวัน ติดงอมแงมเลยครับ นึกถึงกลิตเตอร์จากเม็นต์คุณต่อด้วย ผมไม่รู้มีคนเกลียดบ้างป่าว ยังไม่รู้ตัวเลยครับ 555 แต่ผมไม่เคยเกลียดใครในบล็อกเลยครับ มีแต่ได้รับมิตรภาพดี ๆ ทั้งนั้นครับ

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

โหวตเรียบร้อยค่ะ

ขอบคุณกำลังใจค่ะ พี่ภา
สุขสันต์วันหยุดนะคะ ยังอยู่บ้านป่าแน่เลย

โกรธเขา ใจเราก็๋มัวหม่น
อภัยให้กันได้ แต่จะไม่ลืมง่าย ๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ภา
พออายุเริ่มมาก ประสบการณ์เยอะมากขึ้น โกรธคนก็ลดลงอ่ะค่ะ ไม่รู้ทำไม หรือเข้าใจโลกมากขึ้นมั้งคะ ตอนนี้โกรธก็จะสงบๆ ร่มๆไปค่ะ ^^ แต่มีแอบวีนในบางครั้งนะคะ 55555

อย่างพี่ภาเนี่ยนะเคยทำให้เพื่อนบล็อกเคือง
เหลือเชื่อจริงๆ ค่ะ ขอบคุณโหวตนะคะ

สวัสดีครับพี่ภา

ขอบคุณพี่ภาที่แวะไปนะครับ

สวัสดีค่ะพี่ภา
แวะมาอ่านตะพาบค่ะ

พี่สบายดีนะคะ

สวัสดียามเช้าครับพี่ภา