น่ารักจังค่ะ

จะบอกว่าวันนี้อาจจะไม่ค่อยว่างเท่าไหร่นะคะ
ดูแลตัวเองเน้อ เหอๆๆๆ

เห็นลูกชิ้น แซลลี่ก็อยากกินขึ้นมาเชียว พออ่านๆๆๆแล้วเศร้าอ้ะเนาะ

คิดถึงยาย ไม่ค่อยได้เจอกัน นอกจากยายจะไม่สบายค่อยไปเฝ้า ตอนนี้ยายก็ไม่อยู่ให้เฝ้าละ ไปสบายแล้ว

พี่หนูหล่อ ทำไรอ่ะ
ทำใครร้องไห้อยู่นะ ขอบอก

แอมอร

..
....เห็นแล้วหิว....เดวมาอ่านค่ะ ....

"โหยย แค่พูดก็เสียวแล้ว หนูหล่อไม่เคยโดนตี
แม่พูดเสมอว่า พ่อแม่ต้องตีลูกเพื่อให้เชื่อฟัง
ถือว่าไม่มีฝีมืออบรมลูกด้วยเหตุผล"

....
ใครได้เป็นสะไภ้บ้านนี้
โชคดียิ่งกว่าถูกรางวัลที่หนึ่ง
....
ฝากสวัสดีคุณแม่ด้วยนะคะพี่หนูหล่อ
เปล่านะ ไม่ได้มีเลสนัย
รู้สึกปิ๊งท่านตั้งแต่ยำเกสรชมพู่แล้ว

แอมอร

แบบนี้เรียกว่าเพื่อนแท้เลยค่ะพี่หนูหล่อ
หลายคนตามหารวมทั้งฝิ่นด้วย
พี่หนูหล่อโชคดีมาก ๆ
ที่เจอเพื่อนแท้แบบนี้
เก็บไว้เป็นความทรงจำดี ๆ ไว้ให้คิดถึงกันเสมอ

แต่เราถูกปล่อยให้ขึ้นคานกันหมดบ้าน
เลยครับ ขายไม่ออกซักคน

ชิ ปิ๊งแม่ หรือ ปิ๊งยำเกสรชมพู่ รู้นะ
คิดอะไรอยู่ 555

ไปหาก๋วยเตี๋ยวไม่มีลูกชิ้นกินดีกว่า
ฝากไอ้อู๊ดไว้ด้วยนะ น้องแอมอร
เลี้ยงมันเหมือนเลี้ยงอาตี๋เมื่อวานก็ได้

...
.....หลับตาย....ไม่ทรมานดีค่ะ...
...
......เศร้าเนอะ....
.....

ทำไมเศร้าซึ้งตอนท้ายหล่ะเนี้ย....
ตอนแรกทำน้ำลายหก
ตอนหลังนี่จะทำน้ำตาไหล T.T

ฝากไว้กับนายอานนท์ละกัน
สงสัยสองคนเนี่ยจะดูแลกันได้ดีกว่าเรา
....
นายอานนท์น่ะ พ่อพระขนานแท้
ถอดพี่หนูหล่อไงงั้นเลย
รับรองนายอู๊ดต้องอบอุ่นแน่แน่

แอมอร

เพื่อนพี่เค้าไปสบายแล้วค่ะ
เหลือแต่คนเป็นที่ต้องใช้ชีวิตกันต่อไปล่ะเนอะ

เห็นแล้วท้องก็ร้องอีกรอบ ขอกินมั่งจิ่

มาอ่านเรื่องซึ้งๆ

เฮียก็เคยมีอ่ะ เมื่อตอนปี 2530 เฮียผ่าตัดหลัง แต่เป็นผู้หญิงอ่ะ สลับเวียนมาเฝ้ากันไม่ขาดสาย กลุ้มจิงๆสมัยนั้น

ว่าแต่ ...

" อู๊ดเพื่อนรัก เราคิดถึงนายจัง"

... ทำไมไม่คิดถึง นายอู๊ด

เบื่อคนหล่อที่ชื่อเคนจริงจริ๊ง
ผู้หญิงผลัดกันมาเฝ้าเนี่ย
...
อาม่ากับซ้อป่ะ 555

แอมอร

ทะเลาะกันไปก่องน้า หนูหล่อจะต้อง
ออกไปส่งงานแล้วเดี๋ยวค่ำๆ กลับมา
ต่อยปาก... เอ๊ย มะช่าย ต่อปากต่อคำ
ใหม่ ฮี่ฮี่

บายๆก่อนครับ

โห..พอน้องมาหาพี่ก็จากจรไปซะแล้ว เฮ้อ....

พี่หนูหล่อ คิดถึงเพื่อนมากจนแอบไปกินลูกชิ้นเพื่อรำลึกรึป่าวคะเนี่ย
ไม่ได้ออกไปทำธุระก็บอกมาเหอะ ไปหาลูกชิ้นกินมากกว่า

หายากนะเพื่อนแท้ไม่น่าจากไปเร็วเลย

สมัยเด็กๆ ก็มีเพื่อนชื่ออู้ดเหมือนกัน
แต่มันซนน่าดู ไปเรียนได้ครึงวัน
ตอนเที่ยงก็ชวนหนีโรงเรียนไปเที่ยวยิงนกตกปลา
ไม่รู้ตอนนี้มันไปอยู่ทีไหนแล้ว

ชวนไปดูเรื่อง นกๆ ที่บล็อกครับ

อ่านแล้วคิดถึงพี่อู๊ดด้วยคนคะ
(ถูกปะ เพื่อนพี่ก็ต้องเป็นพี่เรา)

คงรู้แล้วน่ะว่าอาก็ได้พลับพลึงแคระ

ดีใจว่าจะมาโม้ซะหน่อย อ่านเรื่องเศร้า
เลยไม่อยากโม้เลย ทำไม่ถึงอาภัพจริง
แต่อาว่าอู๊ดเขายังมีความโชคดีในความโชคร้ายน่ะ
เขามีหนูหล่อเป็นเพื่อนแท้ อันนี้ยิ่งกว่าถูกรางวัลที่หนึ่งอีก

เขาไปสบายแล้วเหลือแต่พวกเราที่ต้องสู้กันต่อไป
เศร้าจริงๆ

ในชีวิตหนึ่งได้มีเพื่อนดีๆ
แม้เพียงสักคนก็ไม่เสียดายแล้วล่ะค่ะ


แต่ปกติเวลาชาลีกินก๋วยเตี๋ยว
จะเหลือเส้นไว้สุดท้าย จะกินลูกชิ้นก่อน
เพราะไม่มีใครแย่งเราทัน 55+



คิดถึงเพื่อนเนอะ

น่ารักดีแฮะ

เป็นเพื่อนตาย จริงๆด้วย ไร้ลมหายใจไปเลย

ยังดีที่มีความทรงจำดีดีระหว่างกันนะคะ

สวัสดีค่า....

ปล.จากบ้าน แพ้ไรไม่รู้ แต่อยู่คนเดียวจนชินและ



ฝันดีนะคะ

ดีนะที่ชื่ออู๊ด ถ้าชื่อแอ๊ดคนจะเข้าใจว่าเป็นลุงแอ๊ดแน่ๆเลย

แต่เพื่อนของลุงแอ๊ดสมัยเรียนมัธยมที่วัดบวรฯ มันแปลกนะหนูหล่อ เวลามันสั่งก้วยเตี๋ยวมากินมันกินแต่เส้น ส่วนลูกชิ้นมันให้ลุงแอ๊ดกิน เพราะตกลงกันไว้เป็นค่าที่ให้มันลอกการบ้าน

อามาชวนคุณแม่หนูหล่อ เล่นตุ๊กตากันค่ะ
ดูไม่จืดเลยอิอิ

คนแก่กลายเป็นเด็ก ก็อาคบแต่เด็กๆ ไม่รู้เป็นไง
สงสัยกลัวแกร่มั๊ง

ตามมากินไก่ย่างพระรามเก้า .. ไหนอ่ะ

..... ......... ..

พี่หนูหล่อขรา.. นู๋อยากกินไก่ย่างวิเชียรบุรีมากกว่าอ่ะ ..
พานู๋ไปหน่อยนะคร๊า .. ก๊ากกกก !! พูดเองขำเอง ..

แค่แวะมาแทะโลมพี่หนูหล่อ .. คุณพี่อู๊ดคงไม่ว่าไรมั้ง .. แฮ่ะ ๆๆ

......... ...

ฝากกราบสวัสดี คุณแม่ด้วยนะเจ้าค่ะ (บับ กลัวน้อยหน้าอ่ะ .. หุหุ)

......... ....... ..

ส่วนคุณพี่อู๊ด .. เป็น "เพื่อน" ที่ดี จริง ๆ ค่ะ
อยากได้เพื่อนแบบนี้ และไม่อยากเสียเพื่อนไป

ออกจะโลภเน๊อะ ..

........ ...

แอ่น สุดท้าย พี่เคนขรา ...
ตอบรับหน่อยสิค่ะ .. คราวหน้าผู้หญิงแถวเน๊อาจได้ไปพลัดเปลี่ยน
แวะเวียนไปเฝ้าไข้ บ้างกะได้นะค่ะ
ไม่ต้องใช้บริการแต่ อาม่ากะซ้ออีก ..... เอิ๊กกกกส์



.......... ...

ปล. ยัยเป็ดคู่ ขอแอบเป็นจิ้งจก กะตุ๊กแต เป็นเพื่อนเธอด้วยจิ .. แฮ่ะ ๆๆ

สองพี

มิตรภาพดีๆๆๆ เก็บไว้ในความทรงจำนะค่ะ...

สวัสดียามเช้าครับพี่หนูหล่อ

อ่านบล็อกนี้จบ
นึกถึงคำว่าเพื่อนตายจริงๆครับ

ทักทายกันยามสายวันอังคาร
วันแรกของเดือนธันวาคมค่ะพี่นู๋หล่อ

และฝิ่นก็คิดว่าเป็นเช่นนั้นเหมือนกันค่ะ

เรื่องน่ารักมาก
อ่านไปมีรอยยิ้ม :)
นั่นตอนเป็นเด็กนะนั่น !!
.....................
ตอนจบ
เนี่ยมัน ตลกร้าย นี่นา

ต้นที่พี่ไปเจอที่เจเจ คงเป็นพันธุ์ใหม่มั้งคะ
แต่ดูจากภาพก็น่ากินอ่ะ
ท่าทางจะกัดได้สะใจกว่าลูกเล็กๆที่บ้าน

เพื่อนของคุณหนูหล่อ นี่น่ารักจังเลย
(อ่านไปก็จินตนาการได้เป็นหน้า พี่อู๊ด เป็นต่อ ซะนี่)

เพื่อนตายหายาก แต่ว่าหาได้นี่ประเสริฐนักแล

คุณหนูหล่อโชคดีนะคะ ที่ได้เจอเพื่อนที่ดี
อ่านแล้วก็นึกถึงเพื่อนๆ ที่เรียนมาด้วยกัน ทุกคนเป็นคนดี แต่ว่าก็ไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยๆ นัก ต่างคนก็ต่างมีภารกิจ เจอกันทีก็นู่นล่ะค่ะ หน้าจอ ^ ^

เฮ้อ ... คิดถึงเพื่อนๆ จัง

ใครเอ่ย Nicky ลึกลับจัง

ชอบเรื่องนี้
มีเพื่อนกี่คนคะ
เล่าอีกๆ ค่ะ

เล่าถึงเพื่อนที่ไม่ยอมมาเฝ้าไข้ก็ได้ค่ะ
^^

สวัสดีค่ะพี่หนูหล่อ
เข้ามาอ่านอีกทีวันนี้
ยังได้ความรู้สึกอินไปกับเรื่องเหมือนวันก่อน

วันนี้เลยมาแบบไอพี ^^

คิดถึงพี่อู๊ดด้วยนะ
ว่าแล้วก็อยากกินก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นขึ้นมามั่งเลย
กลางวันนี้ดีป่ะคะพี่ เห็นพี่ว่าจะเดินไปปากซอย
นิคได้ตามไปโด้ย ^^
เงินเดือนพี่ออกพอดี นิคได้เบิ้ลให้เต็มคราบ~

:-))

อ่านแล้วอมยิ้มเลย...ตอนนั้นพี่เผยตัวเองไม่ได้

เลยเห็นเม้นท์ของเพื่อนแปลก ๆ...มีบางคนคงรู้
จักพี่เป็นการส่วนตัวแล้ว

....

เรื่องลูกชิ้นมีขำ ๆ เพื่อนผมเรากินก๊วยเตี๋ยวสามคน
ชามละ 1.5 แพงมาก ๆ... ไอ้รุณตั๋นชอบแย่ง
ลูกชิ้นที่เรากันไว้กินส่งท้าย เผลอไม่ได้... ไอ้สิทธิ์มันไม่กลัว... ก่อนกิน มันใช้ตะเกียบอมลูกชิ้น แล้วใส่ชามไปใหม่
ให้รุณตั๋นเห็นแล้วพูดว่า goo อมแล้วเว้ย..

รอดไม่ถูกแย่ง 555

ตามพี่ไวน์มาอ่าน
พี่โชคดีจริงๆนะคะ มีเพื่อนแท้แบบนี้
แต่โชคร้ายหน่อยตรงที่เพื่อนหนีไปซะก่อน
อ่านแล้วซึ้งมากมายในมิตรภาพของเพื่อนแท้นะคะ