Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2550
 
23 สิงหาคม 2550
 
All Blogs
 
... โทรไปแล้วไม่เจอเธอ ...

...

โทรไปแล้วไม่เจอเธอ...
มีเหรอฉันจะเฉยอยู่ได้...
เก็บเข้าของรีบเดินทางไป
เก็บเข้าของรีบเดินทางไป...

เธออยู่ที่ไหน รู้ไหมฉันโทร...


...

ระหว่างทางที่นางเอกของเรื่องกำลังเดินทางมา...พร้อมเมฆดำทะมึนน...

พระเอกของเรายังลั๊นลา อยู่กับการหวีผม พรมโคโลญจน์...

ผู้ถือโทรศัพท์... พี่พนักงานเสริฟของร้านแห่งนั้น...
เธอยังไม่เลิกซุกซน... กดโทรศัพท์กลับมาหาคู่กรณี...

" ฮาาา โย๋ยย..... "
" ....... หื้ยยยย........:-((...." นางเอกของเรากดคันเร่งจนสุด...
ทั้งมอเตอร์ไซค์ รถเข็นขายไก่ปิ้ง เข็นวิ่งหลบกันแทบไม่ทัน...
" ฟิ้ววว.....ว....ว....ว......"
อารมณ์โมโหทะลักจุดเดือด เป็นพลังเทอร์โบ...
ถึงแม้เธอจะใช้แก๊สโซฮอล์95 ก็ตาม.... รถก็แรงได้ดังใจสั่งมา...

" ฮาาา โย๋ยย.... " พี่พนักงานเสริฟลองส่งเสียงเรียกไปอีกครั้งหนึ่ง...
ไม่มีเสียงใดตอบรับมา.... " ว๊าาา... เลิกเล่นแล้วเหรอ... ไม่หนุกเรยย..."
เธอวางสาย แล้วเอาโทรศัพท์ไปให้เจ๊เจ้าของร้าน...

" อ่ะ... เจ๊... ลูกค้าลืมโทรศัพท์ไว้...นั่งโต๊ะแปด... "
" คนผมยาวๆอ่ะ ยังไม่ได้จ่ายเงินนะ มีเกาเหลา ข้าวเปล่า น้ำแข็งถ้วยนึง "

" เออ ๆ เอามา เอามา... เดี๋ยวอั๊วจักกางเอง... "
เจ๊เจ้าของร้านรับเครื่องโทรศัพท์มาวางใส่ในลิ้นชัก...
ในนั้นมีเพื่อนๆโทรศัพท์ที่ลูกค้าลืมไว้หลายอัน...

...

กว่าที่พระเอกของเราจะลั๊นลาเสร็จเรียบร้อย ก็หาโทรศัพท์ไม่เจอ...
" เอ....เอาไปลืมไว้ที่ไหนว๊า?..."
ยังไม่ทันที่จะเริ่มต้นค้นหาเครื่องโทรศัพท์...
นางเอกของเรื่องก็เดินทางมาถึงพอดี...
ภาพที่เธอเห็น คือ แฟนหนุ่มรูปหล่อ เพิ่งอาบน้ำเสร็จ หอมฟุ้งไปด้วยกลิ่นโคโลญจน์...

" มันอยู่ไหน ????..."
" อือม... นั่นสิ... มันอยู่ไหนว๊า... ชั้.."
รวดเร็วกว่าคำพูดถัดไป...
กระเป๋า LV ใบละ 199.-ที่นางเอกถือมาถูกทุบไปที่หัวของพระเอก...
" .... หื๊ยยย.... มันอยู่ไหน E คนนั้นมันอยู่ที่ไหน????..."
" อารายยว๊า.... ชั้.."

นางเอกยกกระเป๋าจะทุบไปอีกครั้ง ดีที่พระเอกของเราคว้ามือไว้ทัน...
" เดี๋ยว ๆ ๆ.... นี่ เธอใส่ดัมเบลล์ไว้ในกระเป๋าหรือไงเนี่ยย..."
" กะว่าอาบน้ำเสร็จจะโทรไป...แต่.."


" ไม่ใช่ดัมเบลล์เว้ยยย... หื๊ยยยย......" เธอโมโหฟึดฟัด...
และไม่รอฟังคำอธิบายใดๆ
เธอเล่นบท FBI เคลียร์ทุกซอกมุมในพื้นที่นั้น...
" ...มันอยู่ไหน ????....อย่าโกหก.... บอกมา..."

" อะไรว๊าาา...??..."
" โทรศัพท์ชั้นหาย... ยังหาไม่เจอเลย... เลยยังไม่ได้โทรไปไง..."

" มันบอกแกอาบน้ำอยู่.... มันบอกแกอาบน้ำ...."
" ก็ เออ... ก็อาบน้ำดิ อากาศมันร้อนนี่หว่า..."

" มันอยู่ไหน มันรู้ได้ไง???...."
เธอยังวิ่งไล่งับความสงสัยของตัวเอง อย่างมั่นคง...
เหมือนแมวที่วิ่งวนๆ ไล่งับหางของตัวเอง...

" แง๊....." พระเอกของเราเลือกจะร้องไห้....เพื่อเรียกคะแนนสงสาร...
" เธอถามชั้นหยั่งงี้... แล้วชั้นถามใครอ่าาาา....แง ๆ ๆ...แง๊......"

...

เมื่อทุกอย่างเยือกเย็นลง...
นางเอกของเราเหงื่อแตกจากการค้นหา... มานั่งดื่มน้ำอยู่ข้างๆ...
พระเอกของเราลองโทรศัพท์เข้าเครื่องโทรศัพท์เคลื่อนไหวของตัวเอง...
เอ๊ยย... โทรศัพท์เคลื่อนที่... อิอิ...เขียนผิดไปนิดส์...

เพื่อความบริสุทธิ์ใจอย่างยิ่งยวด.....
พระเอกของเราเปิด speaker phone ให้เธอได้ยินบทสนทนา...
เพื่อแสดงว่าเค้าไม่ได้รู้เรื่องในสิ่งที่เธอคิดเอาเองเลย......ซักนิดเดียว...
ลึกๆในใจ เพื่อประชดประชันด้วยซ้ำ....

" ฮาโหล ครับ..."
" ผมเป็นเจ้าของเครื่องโทรศัพท์นะ ผมลืมเครื่อง..."

" อ๋อ ๆ ๆ... ลื้อมาเอาเด่ะ..."
" ลื้อจามาเอาตองไหนก้อล่ายนะ...ร้านอั๊วเปิกตาหลอก..."

" อ่อ ๆ... แล้วก็มาจ่ายเงิงที่ค้างไว้ล่วยน๊า...."
" จามาเอาที่อั๊ว หรือจะมาเอากะลูกน้องอั๊วก้อล่ายย..เดี๋ยว.."


" มาาา..นิ....ชั้นคุยเอง...." แล้วเธอก็คว้าหูโทรศัพท์ไป...
" ลื้อรีบๆมาเอาละกาง... มีมาลืมไว้เย๊อะ...ในเก๊ะอั๊วก็เต็มไปหมกละ..."
" ลูกค้าพวกนี้ชอบขี้ลืม... กิงอิ่มแล้วมานก้อปายกันหมด... ยังไง ลื้อก็รีบๆมาเอาน๊า..."


" เจ๊... " นางเอกของเราส่งเสียงไปอย่างสุขุมเยือกเย็น...
" อ่าา... ลื้อเปงครายวะ..."
" ที่นั่น ที่ไหน เหรอ ?.."
" ลื้อไม่รู้ว่าที่ไหน แล้วลื้อโทรมาทำมายยย... "
" ลื้อปายเรียกอาเฮียคงน้าง มาพูกลีกว่า..."


เธอเอามือป้องปิดหูโทรศัพท์ไว้ หันไปมองหน้าพระเอกของเรา...
" ลืมโทรศัพท์ไว้ที่ไหน?... จำได้มั๊ยคะ?... ที่รัก..."

...

" แม่มเอ๊ยยยย....ตรูไปลืมโทรศัพท์ไว้ที่ไหนวะเนี่ยยย????....."
พระเอก
ของเรานั่งเหงื่อกาฬแตก รันทดตัวเองไปเรื่อยๆๆ....

นอกจากแวะที่ร้านฟาสต์ฟู้ดส์ริมทางแล้ว...
สงสัยจะไปแวะที่ไหนมาอีกแน่ๆเรย...

ลั๊นลา ไม่ออกแระสิ....

...


Create Date : 23 สิงหาคม 2550
Last Update : 23 สิงหาคม 2550 2:28:03 น. 6 comments
Counter : 731 Pageviews.

 

ตามมาอ่านภาคต่อค่ะ จิ้นว่าพระเอกหน้าเป็นเฮียเหลียง แล้วครึ้มอกครึ้มใจ

ยิ่งหน้าตอนเอ๊าะๆ คงน่าร๊ากกก


โดย: midnight train วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:5:30:47 น.  

 

อื่ม ...




โดย: ??? IP: 125.25.198.234 วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:5:36:41 น.  

 
...

วิธี แง แง๊ แง นี่
ใช้ได้ผลมาตลอดเลยเหยอ ตะเอง

...


โดย: [ befine ] IP: 125.24.246.236 วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:14:53:32 น.  

 
...

แง ๆ ๆ....

เขียนต่อไงดีอ่าาา...หมดมุข ซะแระ...

...


โดย: loykratong วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:1:10:27 น.  

 

(((กระซิบ พระเอก)))
เฮีย.. ค่าจ้างนู๋อ่ะ
ช้านัก เดี๊ยะ ฟ้องเจ๊


โดย: วา (ส้มแกง ) วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:1:21:12 น.  

 
...

...


โดย: loykratong วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:1:39:43 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

loykratong
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]






ไม่มีอะไรขึ้นตลอด
ไม่มีอะไรลงตลอด
...ไม่มี the end of the world ...

Web Site Hit Counters

ราคาทองคำ
 

ราคาทองคำต่างประเทศ



Friends' blogs
[Add loykratong's blog to your web]
Links
 
MY VIP Friend


 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.