... เรื่องของยุง ...
...
ฉันรู้จักกับยุงมาตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะ... ยุงอยู่ในหนังสือสุขศึกษา... แล้วก็อยู่ที่บ้าน...อยู่ในห้องน้ำ... ยุงอยู่ผิวน้ำได้ด้วย ตอนที่ลอกคราบออกมาจากลูกน้ำหัวโต... เหมือนนักประดาน้ำเนอะ...ใส่สวิมมิ่งสูท... แต่ไม่ได้ปีนขึ้นเรือ... ยุงรูดสวิมมิ่งสูทออก...แล้วยืนตากลม... พอปีกแห้งยุงก็บินไป... หาเลือดกิน...
แดร้กคิวล่าไม่เคยพูดในจอสักครั้งว่ายุงเป็นลูกน้องของเขา... ถึงจะดื่มโลหิตเป็นอาหารเหมือนกัน แต่แดร้กคิวล่ากัดที่คอเป็นอยู่ที่เดียว... ยุงไม่เลือกทำเลที่จะกัด... โดยเฉพาะยุงในห้องน้ำ... " พี่เล่นกัดตรงนี้ แล้วหนูจะเกายังไงอ่ะ... ยังทำ business ไม่เสร็จเรยยย..." อ่ะ... อย่าคิดมาก....
ฉันได้กระจ่างแจ้งเรื่องการอยู่กับยุงอย่างมีความสุขว่า... ถ้าพี่ยุงจะกัด...ก็ให้กัดไป...จะดูดเลือด ก็ดูดไปเลยเพ่... บริจาคโลหิตให้เยอะกว่านี้ไม่เป็นไร... กินเลือดซะให้อิ่มให้อ้วนๆๆๆ....จนบินไม่ไหว... ฉันจะได้ทายาหม่องแค่จุดเดียวทำเลเดียว...
แต่ถ้าฉันใจร้อน ปัดไล่มั่ง ตบถูกมั่งไม่ถูกมั่ง... ยุงก็จะยังคงบินมาตอม มากัดอยู่ดี... ทีนี้แทนที่จะคันแค่ที่เดียว เลยคันไปทั้งแข้งขาเลย.... สิ้นเปลืองยาหม่องโดยใช่เหตุ...
เราอยู่กับยุงอย่างมีความสุขได้... ด้วยการใช้ความอดทน เนอะ... ว่ามะ...
...
Create Date : 10 พฤศจิกายน 2550 |
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2550 17:22:56 น. |
|
10 comments
|
Counter : 733 Pageviews. |
|
|
|