...baking time 3...
...
ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นบนบ้าน ในคืนนั้น...
มีแต่กวางน้อยบางตัว ที่นอกจากหนาวสั่นเพราะอากาศแล้ว...
ยังขวัญสยองจากคำพูดของคุณลุง... ที่เพิ่งแว้บเข้าหูมา...
" ฉันคิดว่า น่าจะกลับบ้านได้แล้ว..."
" คับ... นี่เสื้อคลุมของคุณ... เดินไปดีๆนะ.."
(นี่มันไม่คิดจะเดินไปส่งเราเลยเหรอวะ?)... คุณป้าคิดในใจ...
(หนาวจะตายยยย...มาเอง กลับเองละกัน...)... คุณลุงคิดตามมาติดๆ...
หลังจากที่คุณลุงยืนคิดอยู่ซักพัก... เขาก็หายตัวไปในห้องเก็บของใต้บันได...
" ฉันจะไปแล้วนะคะ..." คุณป้ายืนรอที่บันได รอโบกมือบ๊ายบาย...
" ... "
" คุณเป็นไรไป รึปล่าวคะ?... ฉันจะไปแล้วนะ..."
" ... "
" ตาแก่เอ๊ยยย... ชั้นจะไปแร้วน๊าาา... โคดหนาวจิงๆเรยยย..."
" ชั้นปวดฉิอีกรอบนึงแล้วเนี่ย" อันหลังนี่คุณป้าพูดกับตัวเอง...
" ไปแร้วน๊าาาา....บ๊ายบ"
คุณป้าเดินลงจากบันได มุ่งหน้าไปที่รั้วบ้าน... อย่างช้าๆ...
เหมือนเดินไปรอไป...รอคำตอบจากคนที่หายไป...
เธอยังสั่งลาไม่จบดี ก็หันมาเห็นภาพของคุณลุงยืนยิ้มแฉ่งอยู่หน้าประตูบ้าน...
ในมือมีโอเวอร์โค้ทตัวโต... ท่าทางจะมีฝุ่นเยอะเลย...
คุณลุงสะบัดๆฝุ่นที่เกาะเสื้อโค้ทตัวนั้น... แล้ววิ่งตามลงมา...
กวางน้อยมองพฤติกรรมของคุณลุงใจร้ายคนนั้น...
รูดอล์ฟจมูกแดงขึ้นๆทุกที...
" พรุ่งนี้เค้าจะส่งเราไปโรงชำแหละจิงๆเหรอ? แพรนเชอร์ " รูดอล์ฟเอ่ยถามถึงอนาคตของตนเอง
" ...อือม..."
" ทำไมอ่ะ ทำไม...เค้า...ฮิอ.."
" ... ชู่ว์... เงียบๆก่อนได้มั๊ย..."
ภาพที่กวางน้อยจับตามองอยู่ตอนนั้นคือ...
คุณป้าไม่กล้าใส่เสื้อเก๋า ๆ ตัวนั้น... คุณลุงก็เลยเอาห่มคลุมเธอไว้...
ในมือถือไฟฉายที่แบ็ตเตอรี่จะหมดมิหมดแหล่...
...ต้องเคาะๆ มันถึงจะสว่างขึ้นมาทีนึง...
แล้วก็กระย่องกระแย่ง เดินกันไปในทางที่มืดดำเบื้องหน้า...
" โคเม็ท ๆ... คุณลุงจะเอาเราไปโรงเชือดจิงๆเหรอ..ฮือออ ๆ ๆ...."
รูดอล์ฟยังพยายามซมซานไปซบตักโคเม็ท... แต่ก็ไม่ได้ผล...
" ....เงียบๆก่อน ดูดิ... ดูนู่น..."
คุณลุงไม่แค่เอาเสื้อโค้ทตัวเก่าตัวนั้นห่มเธอไว้...
คุณลุงยังมีแถม เอามือโอบไหล่ให้ด้วย...
ทั้งสองคนเดินไปจน...แสงแฟลชไลท์หายไปในป่า...
เมื่อไม่มีอะไรให้ดูอีกต่อไป กวางน้อยก็กลับมานั่งพูดคุยกัน...
" ไอ่ลุงเนี่ย มันพูดมาร้อยหนแล้ว..." แพรนเชอร์เอ่ยปากก่อน
" ใช่...ใช่..." กวางตัวที่เหลือประสานเสียงกัน...
" มันบอกจะเอาเราไปโรงเชือดไม่รุ้กี่ทีแล้ว..." หลังจากแพรนเชอร์พูดจบ
กวางทุกตัวพร้อมกันมองไปที่รูดอล์ฟ...
" แล้วทำไม??... พวกแกรู้อยู่แล้ว... จะแกล้งมาตกใจทำไมอ่ะ..." รูดอล์ฟงงในพฤติกรรมอย่างยิ่ง...
" ก็ตาลุงนั่นหลอกเรา... เราก็หลอกแกอีกทีนึงไง..." แพรนเชอร์พูดอย่างสะใจ
" พอใจยัง... 5 5 5...." หลังจากพูดจบ กวางน้อยก็เกลือกกลิ้งหัวร่อร่ากันไปอย่างพร้อมเพรียง...
โคเม็ทแอบเหลือบตามองดูปฏิกริยาของรูดอล์ฟน้อย... แต่ก็ไม่ได้ทำอะไร...
เขาทำได้แค่ดู...
รูดอล์ฟ กวางจมูกแดงตัวน้อย... ไม่สนุกไปกับเกมส์ยามดึกนี้ด้วย...
เขามีแค่ไม่กี่คำที่ท่องไว้ในใจ...
" แกจำไว้... เออ พวกแกจำไว้เรยยย... อย่าถึงทีชั้นมั่งละกัน... ฮึ่มมม...."
...
| Create Date : 26 ธันวาคม 2549 |
| Last Update : 29 ธันวาคม 2549 3:05:03 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 781 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
