... กะล่อนน้อยกลอยใจ ...
01.07 A.M. 2007/10/26
...
ชามใบน้อย ใส่มาม่า ทานไม่หมด...
เหลือน้ำซุป อีกหลายหยด พอได้เห็น...
เหลือเส้นหมี่ ติดก้นชาม สามสี่เส้น...
ละเลงเล่น ให้นกกา ที่หน้าบ้าน...
นกกระจอก นกเขา แวะมาเยี่ยม
ทุกเช้าเตรียม บินลงมา หาอาหาร...
ฉันแอบยืน อย่างอิ่มใจ นานสองนาน...
ดูน้องนก สนุกสนาน ทานด้วยกัน...
แล้ววันหนึ่ง กะล่อนน้อย ณ เสาไฟฟ้า...
ก็โผล่มา ชิมมาม่า ไม่นึกฝัน...
กะล่อนน้อย คอยเจ้าถิ่น บินจากกัน...
แล้วหลับฝัน อ่ะ...ไม่ใช่สิ... แล้วมองดู...
ว่าวันนี้ จะมีเหลือ มาม่าบ้างไหม...
ไม่ต้องปรุง รสชาดให้ อร่อยเลิศหรู...
กะล่อนน้อย ในวันนี้ หางไม่ฟู...
ไม่น่าดู ไม่หล่อล่ำ เหมือนวันวาน...
...
กะล่อนน้อย ไส้แห้ง ไม่อิ่มท้อง...
ทั้งยังต้อง รันทดใจ น่าสงสาร...
เพราะแฟนสาว จากเสาไฟ ไปตั้งนาน...
ยังไม่กลับบ้าน แง๊ แง... คิดถึงเธอ...
กะล่อนน้อย ยังคอยรัก อยู่ตรงนี้
อยู่เสาไฟฟ้า ตรงที่เดิม สม่ำเสมอ...
นับเปลือกถั่ว ตั้งแต่วัน แรกพบเจอ...
เธอจากไป รวมแล้วได้ ตั้งหลายวัน...
ทานไม่ได้ นอนไม่หลับ ขับไม่ออก
เพราะช้ำชอก มาแกล้งให้ กะล่อนฝัน...
เธอจากไป นานกว่านี้ อีกกี่วัน...
รู้ไหมฉัน จะคิดถึง เธอเท่าเดิม...
เธอไม่อยู่ กะล่อนน้อย ขาดอาหาร...
ห้าหมู่ทาน ขาดธาตุ อาหารเสริม...
แป้งโปรตีน ไขมันวิตามิน...ไม่ต้องเพิ่ม...
ขาดธาตุเสริม อาหารใจ ไม่พอเพียง...
พอแระ... อิอิอ...
...
11.30 A.M. 2007/10/26
...
... กะล่อนน้อย และน้องนก ...
ลมหนาวปีนี้พัดมาก่อนนัดหมาย
ตกลงไว้พบกันหลังออกพรรษา
ยังไม่ได้อาบน้ำประแป้งแต่งเสื้อผ้า...
ลมหนาวมาดันซักผ้าผวยสรวยเรยตรู...
นั่งหน้าบ้าน ดูน้องนก กับกะล่อนน้อย
ดูทีถ้อย ค่อยสัมผัส ปากแก้มหู
เหมือนสื่อสาร คุยอะไรกัน ฉันไม่รู้
เท่าที่ดู คงสยิว...เอ๊ยย...คงเป็นมิตร จิตใจงาม...
หิวข้าวแล้ว ต้มน้ำร้อน กันดีกว่า
เปิบมาม่า รสชาดปาน หูฉลาม...
ฉีกซองแกะ ห่อเครื่องปรุง หล่นใส่ชาม...
แล้วติดตาม ด้วยเส้นบะหมี่ ที่รอคอย...
After enjoyed eating มื้อหลังเช้า
แบ่งบะหมี่ ให้เพื่อนฉัน ปันกันหน่อย...
แล้วนั่งดู นายกะล่อน กับนกน้อย
มาร่วมวง enjoy their first meal.
...
กะล่อนน้อย ได้เพื่อนใหม่ ชื่อกระจอก
อย่างที่บอก เป็นวิหค เคยผกผิน
วันนี้นก กระจอกเดิน อยู่บนดิน
ไม่เล่นลิ้น แค่ปากคม ผมรักคุณ...
กะล่อนน้อย กระแทกเบรค ดังวี๊ดว่อน...
" เดี๋ยวช้าก่อน เพื่อนอย่าเพิ่ง พลันหันหุน..."
" ฉันผู้ชาย นายก็ใช่ อย่าสิคุณ..."
ว๊าา...กลอนรุน เขียนลำบาก ยากเหมือนกัน...
อ่ะ...ต่อๆ.. นายกระจอก บอกไม่สน...
ต้อนเสียจน กะล่อนน้อย แทบลืมฝัน...
เหมือนต้องมนต์ สะกดของ น้องนกพลัน
แล้ววันนั้น...จุด จุด จุด... ฮือ ฮือ ฮือ....
......หมายเหตุ - เขียนต่อไม่เป็นแร้ววว...5 5 5....
เฮ้ออ...เขียนไปมาพาน้องนกคู่กะล่อน
ลือกระฉ่อน เป็นคู่ชาย ไปแล้วหรือ...
กะล่อนน้อย พยักหน้า บอกอึ้อือ...
ไม่วึ่นวือ เป็นอย่างนี้ ดีเหมือนกัลล์.....เจี๊ยกกกก.....
...
| Create Date : 26 ตุลาคม 2550 |
| Last Update : 26 ตุลาคม 2550 13:52:39 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 805 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
...