|
|
... เรื่องของพี่ม้า (ม่วง) อกร่อง ....
...
คนเรามักจะอนุญาตให้สิ่งแปลกปลอมค่อยๆคืบคลานเข้ามาในชีวิต...
ทั้งที่สังเกตเห็น และสังเกตไม่เห็น...
เอ๊ะ... หรือมันจะเข้ามาเอง...
ทั้งที่อนุญาต และไม่อนุญาต กันแน่นะ...
พี่ม้าของฉันมาบ่นๆ ในวันที่โทรทัศน์พร้อมใจกันถ่ายทอดสด...
" x*#+-@Pวันนี้ อดดูเปาบุ้นจิ้นเลย... โททัดมันถ่ายอะไรไม่รุ..."
" ก็ถ่ายทอดเปาบุ้นจิ้นเหมือนกัน แต่ละเอียดพิสดาร เกินกว่าเราจะรับรู้..."
พี่ม้าของฉันเรียนจบเกรด 3 ... โรงเรียนนานาชาติเหมือนกัน...
คุณครูถูกย้ายมาจากชาตินี้มั่ง ชาติหน้ามั่ง...
บางคนก็ถูกย้ายมาอยู่แค่ชาตินี้... ชาติหน้าค่อยว่ากันใหม่...
พี่ม้าของฉัน เธอทำนา ปลูกข้าว... ช่วยคุณยาย...
กว่าจะมีไฟฟ้าเข้าหมู่บ้าน...
กว่าจะมีเงินซื้อเครื่องรับโทรทัศน์... พี่ม้าก็อายุสิบห้าขวบละ...
ตะเกียงน้ำมันก๊าด จึงกลายเป็นสินค้าตกยุค...
ถูกเอาไปตั้งสุมๆไว้ใต้โต๊ะ...
เรามีหลอดฟลูออเรนเส้น เป็นของตัวเองแร้ววว...
นอกจากทางเลือกในการฟังเพลงจากวิทยุทรานซิสเตอร์...
ที่ต้องคอยเปลี่ยนถ่ายไฟฉายตรากบอยู่เนืองๆ...
พี่ม้าของฉันก็มีทางเลือกใหม่...
จากที่เคยติดละครวิทยุคณะเกษทิพย์ มาเป็นติดละครทางทีวี... มีภาพมีเสียง...
ทั้งค่ายดารา กันตนา เอ็กแซ็ค... สารพันสารพัน ให้เลือกสรร...
ทำให้พี่ม้า และครอบครัวใหญ่นอนหลับกันดึกกว่าที่เคย...
ฉันมาอยู่ในเมืองก่อนพี่ม้า... ฉันได้ดูทีวีก่อนเธออีก...
ทำให้ฉันไม่รู้สึกอิจฉาพี่ม้าเลย...
เพราะฉันได้รู้จักอะไรใหม่ๆก่อนเธอตั้งเยอะ...
ฉันก็เรียนหนังสือไป เล่นเกมส์นินเทนโด้ไป ไม่ได้สนใจอะไร...
วันนึงฉันไปเยี่ยมพี่ม้าที่บ้านของเค้า...
ถึงแม้ครอบครัวของเราจะจน...
แต่เราก็หาซื้อของปลอมของเลียนแบบได้ไม่ยาก...
เพราะในแต่ละวัน พี่ม้าที่ต้องตรากตรำทำนาก็อยากหาความสุขเล็กๆส่วนตัวบ้าง...
เธอเคยใช้ครีมกวนอิมบ้าง กวนเองบ้าง... ตอนนี้ก็ใช้ครีมที่มีไวท์เทนนิ่ง...
มี "สครับ" มีสก็อตไบรท์เม็ดเล็กๆให้มาในหลอด...ไว้ถูไว้ขัดให้ขาวผ่อง...
ถึงแม้จะมีเอวเยอะไปซักหน่อย พี่ม้าก็ไม่อายที่จะใส่เสื้อเอวลอยสายเดี่ยว ไปอวดประชัน...
" ก็แหม... ดาราเค้ายังทำกันเลย...."
ถึงแม้ในงานวัดจะรู้สึกหนาวๆพุงมั่ง... พี่ม้าก็แค่เอามือปิดๆไว้...
" สะดือของมนุษย์ มีความสำคัญไม่ต่างจากหน้าตาไปแล้วตอนนี้...."
ยังไม่พูดถึงใส่ตุ้ม ใส่ห่วงถ่วงให้กลัวสะดือเบานะ... เดี๋ยวมันจะยาวเกินไป...
ฉันเตือนพี่ม้าว่า "ถ้ายังชอบทาแป้งน้ำอยู่ก็ระวังดีๆนะ..."
" แป้งน้ำจะไหลไปอยู่ในสะดือ "
" ตอนเช้าก็ตรวจดูก่อน และแคะออกบ้างตามสมควร ก่อนจะออกไปไหนนะ..."
พี่ม้าไม่ได้ใช้แป้งน้ำ "ควินา" เหมือนที่แม่เคยใช้อีกต่อไปแล้ว...
(นอกจากว่า อากาศมันจะร้อนจริงๆ...)
ทุกวันนี้ พี่ม้าของฉันกำลังเก็บเงิน ซื้อโทรศัพท์เคลื่อนที่...
เพราะเค้าไปตั้งเสาสัญญาณไว้แถวๆบ้านตั้งนานแล้ว...
แต่เรายังขายข้าวไม่เข้าเป้า... พี่ม้ายังไม่มีเงินเก็บ...
ก็คงต้องปลูก ต้องขายกันอีกหลายรอบเก็บเกี่ยว... กว่าจะได้ซื้อของตามที่ต้องการ อ่ะนะ...
ท่าทางยังขาดอะไรอีกเยอะเลย... มอไซค์ก็จำเป็น รถกระบะก็จำเป็น...
บ้านใหม่ที่ก่ออิฐถือปูน (เอาแค่ชั้นล่างก็ยังดี)...
ก็โชคดีที่พี่ม้าไม่ค่อยสะสวยเท่าไหร่...
นายหน้าที่มาจากในเมือง...
มันมาสามสี่หน ไม่เคยชวนพี่ม้าไปทำงานด้วยซักที...
ฉันบอกพี่ม้าว่า ลองขายเครื่องโทรทัศน์ แล้วกลับไปอยู่บ้านเก่าของเราสิ...
ฉันไม่คาดหวังคำตอบอะไร เพราะเราเดินทางมาไกลเกินกว่าจะย้อนกลับแล้ว...
ฉันต่างหาก ที่อาจจะหลงทางอยู่... และหาทางไปต่อไม่เป็น....
เพราะฉันมักจะมีข้อเกี่ยงงอน มีเงื่อนไขในชีวิตเสมอๆ...
ที่ทำงานอยู่ไกลบ้านก็ไม่เอา ห้องทำงานไม่ติดแอร์ก็ไม่ได้... เจ้านายจู้จี้จุกจิกกวนใจก็ไม่อยากทำ.... เฮ้อออ....
พี่ม้าบอกว่า... " เรามีหน้าที่ มีเรี่ยวแรง มีปัญญา ทำได้แค่ไหน... ก็ทำกันไป..."
" เดี๋ยวฝนมา พี่ม้าก็ปลูกนาเหมือนเคย แหละ... ไม่งั้นพวกแกจะมีข้าวกินกันเหรอ..."
พี่ม้าพูดต่อไปอีก บอกว่า " เมื่อคืนไปฟังพระเทศน์มา... พระท่านบอกว่า..."
" โลกนี้ ไม่สามารถถูกหล่อเลี้ยงด้วยคนที่ไม่ดี... พวกเราเลยมานั่งกันอยู่ตรงนี้... "
" ก็ยังถือว่าบ้านเมืองเรายังดี ที่ญาติโยมยังมานั่งกันอยู่ตรงนี้.... ได้ฟังแล้วก็เก็บกลับบ้านไปนะ..."
ฉันเลยถามขึ้นมาว่า " เก็บอะไรอ่ะ พี่ม้า? "
พี่ม้าบอกว่า... " เก็บคำพระกลับมาบ้าน "
...
เช้าวันถัดมา ก่อนจากกัน...
พี่ม้าไม่ลืม...ส่งออร์เดอร์มาให้ฉัน...
กุ๊กชี่ ปราด้า สารพัด...
ปล. vcd หนังโปีด้วย แฟนพี่ฝากมา...
"เฮ้อ... ต้องไปคลองถมอีกแระ... เรา..."
" เอาสองแผ่นนะ...."
ฉันไม่คิดอะไรมาก ก็คงทำตามออร์เดอร์อ่ะนะ...
หวังว่าจะได้กระชุ่มกระชวยหัวใจกันได้บ้าง...
คงไปเยี่ยมเยียนอีกครั้งตอนลอยกระทง...
...
ลงชื่อ พี่ม้า(ม่วง)อกร่อง
...
| Create Date : 02 มิถุนายน 2550 |
| Last Update : 2 มิถุนายน 2550 7:37:47 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 785 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
